Common varieties[edit]American frie

Common varieties[edit]

American fried rice

Kimchi bokkeumbap

A street vendor cooking nasi goreng in his cart. The travelling night hawkers often frequenting Jakarta residential area.

Sinangag with Spam and fried egg
Hokkien (or Fujian) fried rice: This variation of Chinese fried rice is from the Fujian region of China; it has a thick sauce poured and mixed over it. The sauce can include mushrooms, meat, vegetables, etc.
Bai cha: A Khmer variation of fried rice, it includes diced Chinese sausage, garlic, soy sauce, and herbs usually eaten with pork.
Canton (or Mui Fan): A Cantonese dish of fried rice, typically served with a thick gravy poured on it.
Cha-Han (チャーハン) or Yakimeshi (焼き飯): This Chinese fried rice is suited to Japanese tastes, sometimes adding katsuobushi' for flavor.
Yeung chow (or Yangzhou) fried rice: This dish consisting of generous portions of shrimp and scrambled egg, along with barbecued pork. This is the most popular fried rice served in Chinese restaurants, commonly referred to simply as "special fried rice" or "house fried rice".
Yuan yang fried rice: Topped with two different types of sauce, it typically has a savory white sauce on one half, and a red tomato-based sauce on the other half. Elaborated versions use the sauce to make a taichi ("yin-yang") symbol.
Burmese fried rice (ထမင်း‌ကြော်, htamin gyaw) normally uses Burmese fragrant rice which is short grain (rounder and shorter). A popular variety is a very plain version consisting of rice, boiled peas, onions, garlic and dark soy sauce. An accompanying condiment would be ngapi kyaw (fried fish paste with shredded flakes) and fresh cucumber strips mixed with chopped onions, green chili and vinegar.
Thai fried rice (ข้าวผัด, khao pad or khao phad): The flavor of this version is radically different from that of common fried rice, mostly due to the use of jasmine rice, and it has various additions not found in Chinese versions. It is usually served with sliced cucumber and prik nam pla, a spicy sauce made of Thai chili, fish sauce and chopped garlic.
Thai fried rice is a variety of fried rice typical of central Thai cuisine. It normally contains meat (chicken, shrimp, and crab are all common), egg, onions, garlic and sometimes tomatoes. This dish has many regional variants, as it is a widespread dish. Others variations Thai fried rice include Coconut Fried Rice, Pineapple Fried Rice , and Basil Fried Rice.
American fried rice (ข้าวผัดอเมริกัน, Khao pad Amerigan): This style of fried rice is actually a Thai invention using hot dogs, fried chicken, eggs as side dishes or mixed into rice fried with ketchup. Apparently, this was served to GIs during the Vietnam war,[citation needed], but now has become very popular and commonplace all throughout Thailand. The Malaysian counterpart, substituting pork with chicken, is called nasi goreng USA.
Nasi goreng: An Indonesian and Malay version of fried rice, the main difference compared to fried rice is it is cooked with sweet soy sauce (kecap manis). It is often accompanied by additional items such as a fried egg, fried chicken, satay, and condiments such as sambal, acar, and krupuk. It is served in Indonesia, Malaysia, Singapore, and most of the neighboring countries, and is popular in the Netherlands.
Chaufa: A popular name for Chinese fried rice in Peru. The most common varieties are made using the same ingredients used in China. Some exotic versions are made with dried meat, beef tongue, alligator, lizard in place of traditional meats. In some regions the rice is replaced with quinoa or pearled wheat while in other rice is mixed with noodles.
Chaulafan is the name for Chinese fried rice in Ecuador. In Ecuador and Peru, dark soy sauce is preferred for use with fried rice. Meats typically used are usually pork, beef, chicken or fish (e.g. shrimp).
Kimchi bokkeumbap or kimchi fried rice (김치볶음밥): A popular variety of fried rice, it is prepared with Korean pickled cabbage (kimchi) and a variable list of other ingredients. A wide range of fried rice dishes are frequently prepared in Korean cuisine, often with whichever ingredients are handy.
Sinangág: Filipino garlic fried rice, which is cooked by adding stir-fried garlic to rice and then seasoning the mixture with salt and pepper. Vegetables, meats, and other ingredients may be added but it is generally left bare, because other ingredients may interfere with the flavour of the meat dish eaten with the fried rice. Sinangág is a constant component of the breakfast staple tapsilog and its derivatives.
Curry fried rice: standard fried rice mixed with curry powder for a spicier flavor.
Sambal fried rice: Found in Singapore, this is a variation of fried rice made with sambal, a condiment based on chilis and belachan, derived from Indonesian and Malay influences.
Hawaiian fried rice: A common style of fried rice in Hawaii, it usually contains egg, green onions, peas, cubed carrots, and either Portuguese sausage or Spam or both, sometimes available with kimchi added. Normally, it is cooked in sesame oil.
Arroz Frito (Cuban fried rice): Very similar to "special fried rice", this version can be found alongside typical criollo dishes in many Cuban restaurants. This dish features ham, grilled pork, shrimp, chicken, and eggs, along with a variety of vegetables. Some restaurants add lechón (Cuban-style suckling pig), lobster tails, and/or crab. Chinese Cubans are responsible for the dish's introduction.
Omelet rice: also known as omurice in Japanese or nasi pattaya in Malay, it is fried rice wrapped inside an egg omelet. The fried rice is generally mixed with a variety of vegetables and meat. Tomato sauce is added.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายพันธุ์ทั่วไป [แก้ไข]ข้าวผัดอเมริกันBokkeumbap กิมจิสตรีผู้ที่ทำอาหาร goreng ทำเลในรถของเขา การเดินทางคืน hawkers frequenting จาการ์ตาอาศัยมักจะSinangag กับสแปมและไข่ข้าวผัดฮกเกี้ยน (หรือฝูเจี้ยน): เป็นการเปลี่ยนแปลงของข้าวผัดจีนจากภูมิภาคฝูเจี้ยนของจีน มีซอสหนา poured และผสมมัน น้ำจิ้มสามารถรวมเห็ด เนื้อสัตว์ ผัก ฯลฯใบชา: รูปแบบเขมรของข้าวผัด รวมกุนเชียงน้ำ กระเทียม ซอสถั่วเหลือง และสมุนไพรมักจะรับประทานหมูแคนตัน (หรือพัดลม Mui): กวางตุ้งจานข้าวผัด โดยทั่วไปจะเสิร์ฟพร้อมน้ำซอสราดหน้าหนา poured บนชะอำ-ฮัน (チャーハン) หรือ Yakimeshi (焼き飯): นี้จีนเหมาะสมสำหรับข้าวผัดรสชาติญี่ปุ่น บางครั้งเพิ่ม katsuobushi' สำหรับรสชาตินั้น ข้าวผัดครัว Yeung (หรือหยาง): อาหารจานนี้ประกอบด้วยส่วนกว้างของกุ้งและไข่กวน พร้อมบริการหมู นี่คือข้าวผัดนิยมเสิร์ฟในร้านอาหารจีน โดยทั่วไปเรียกเพียงว่า "ข้าวผัดพิเศษ" หรือ "บ้านข้าวผัด"ข้าวผัดหยางหยวน: ราดกับซอส 2 ชนิดต่าง ๆ โดยทั่วไปจะมีซอสขาวแพะหนึ่ง ครึ่ง และแดงซอสมะเขือเทศอยู่ในอีกครึ่งหนึ่ง รุ่น elaborated ใช้ซอสที่ทำสัญลักษณ์ taichi ("หยินหยาง")ข้าวผัดพม่า (ထမင်းကြော် htamin gyaw) โดยปกติใช้ข้าวหอมพม่าซึ่งเป็นเมล็ดสั้น (สบาย และสั้น) อาหารยอดนิยมเป็นรุ่นธรรมดามากประกอบด้วยข้าว ต้มถั่วลันเตา หอม กระเทียม และซอสถั่วเหลืองสีเข้ม จะเป็นรสมา ngapi kyaw (วางปลาทอดกับหยอง flakes) และแตงกวาสดแถบผสมกับหัวหอมสับ พริกเขียว และน้ำส้มสายชูข้าว (ข้าวผัด ข้าวผัด หรือผัดข้าว) ผัดไทย: รสชาติของรุ่นนี้ก็แตกต่างจากทั่วไปข้าวผัด ส่วนใหญ่เนื่องจากใช้ข้าวหอมมะลิ และมันมีส่วนเพิ่มเติมต่าง ๆ ที่ไม่พบในเวอร์ชันภาษาจีน มันมักจะถูกเสิร์ฟพร้อมหั่นบาง ๆ แตงกวาและพริกน้ำปลา ซอสเผ็ดทำจากพริกไทย น้ำปลา และกระเทียมสับข้าวผัดต่าง ๆ ข้าวผัดของไทยอาหารกลางได้ โดยปกติจะประกอบด้วยเนื้อสัตว์ (ไก่ กุ้ง และปูอยู่ทั่วไปทั้งหมด), ไข่ หอม กระเทียม และบางมะเขือเทศ จานนี้มีหลายสายพันธุ์ภูมิภาค มันเป็นอาหารที่แพร่หลาย อื่น ๆ รวมรูปข้าวผัดมะพร้าว ข้าวผัด ข้าวผัดสับปะรด และ ข้าวผัดใบกะเพรา(ข้าวผัดอเมริกัน เขาแผ่น Amerigan) ข้าวผัดอเมริกัน: ข้าวผัดแบบนี้เป็นจริงการใช้ไส้กรอก ไก่ทอด ไข่เป็นอาหารด้านประดิษฐ์ไทย หรือผสมลงในข้าวผัดซอสมะเขือเทศ เห็นได้ชัด ซึ่งเสิร์ฟกับ GIs ในระหว่างสงครามเวียดนาม, [ต้องการอ้างอิง], แต่ตอนนี้ ได้กลายเป็นนิยมมาก และเป็นธรรมดาทั้งหมดทั่วประเทศ กันมาเลเซีย แทนหมูไก่ เรียกว่าสหรัฐอเมริกา goreng ดูดีทันสมัยดูดีทันสมัย goreng: อันอินโดนีเซียและมาเลย์รุ่นข้าวผัด ความแตกต่างหลักเมื่อเทียบกับข้าวผัดเป็นสุกกับซีอิ้วหวาน (kecap มานิส) มันมักจะตามมา ด้วยรายการเพิ่มเติมเช่นไข่ดาว ไก่ทอด สะเต๊ะ และเครื่องปรุงรสเช่น sambal, acar และ krupuk มันมีร้านอาหารอินโดนีเซีย มาเลเซีย สิงคโปร์ และส่วนใหญ่ของประเทศเพื่อนบ้าน และเป็นที่นิยมในประเทศเนเธอร์แลนด์Chaufa: ชื่อจีนนิยมผัดข้าวในประเทศเปรู สายพันธุ์ทั่วไปส่วนใหญ่จะใช้วัตถุดิบเดียวกันกับที่ใช้ในประเทศจีน บางรุ่นแปลกใหม่ที่ทำ ด้วยเนื้อแห้ง เนื้อลิ้น จระเข้ จิ้งจกแทนเนื้อสัตว์แบบดั้งเดิม ในบางภูมิภาค ข้าวถูกแทนที่ ด้วย quinoa หรือข้าวสาลี pearled ในข้าวอื่น ๆ ผสมกับก๋วยเตี๋ยวChaulafan คือ ชื่อสำหรับข้าวผัดจีนในเอกวาดอร์ ในเอกวาดอร์และเปรู ซอสถั่วเหลืองสีเข้มถูกต้องสำหรับใช้กับข้าวผัด เนื้อสัตว์ที่ใช้โดยทั่วไปมักหมู เนื้อ ไก่ หรือปลา (เช่นกุ้ง)Bokkeumbap กิมจิหรือกิมจิผัดข้าว (김치볶음밥): นิยมต่าง ๆ ข้าวผัด มันพร้อมกับเกาหลีดองกะหล่ำปลี (กิมจิ) และรายการตัวแปรของส่วนผสมอื่น ๆ ข้าวผัดอาหารหลากหลายมีบ่อยเตรียมในอาหารเกาหลี มักจะมีส่วนผสมใดที่เป็นประโยชน์Sinangág: ฟิลิปปินส์กระเทียมผัดข้าว บ้าง โดยเพิ่มกระเทียมผัดกับข้าว และเครื่องปรุงรสผสมกับเกลือและพริกไทยแล้ว อาจเพิ่มผัก เนื้อสัตว์ และส่วนผสมอื่น ๆ แต่โดยทั่วไปกลับเปลือย เนื่องจากส่วนผสมอื่น ๆ อาจส่งผลต่อรสชาติของจานเนื้อกินกับข้าวผัด Sinangág เป็นส่วนประกอบคงในอาหารเช้าหลัก tapsilog และอนุพันธ์ข้าวผัดแกง: มาตรฐานข้าวที่ผสมกับผงกะหรี่สำหรับรส spicier ผัดข้าวผัด sambal: พบในสิงคโปร์ นี้เป็นรูปแบบของข้าวผัดที่ทำ sambal รสตาม chilis และ belachan มาจากอินโดนีเซีย และมลายูที่มีผลต่อการข้าวผัดฮาวาย: ลักษณะทั่วไปของข้าวผัดฮาวาย มักจะประกอบด้วยไข่ ต้นหอม ถั่ว แครอทหากำลังสามของ และโปรตุเกสไส้กรอก หรือสแปม หรือ ทั้ง บางครั้งมีกิมจิเพิ่ม ปกติ นี้จะสุกในน้ำมันงาArroz Frito (คิวบาข้าวผัด): คล้ายกับ "ข้าวผัดพิเศษ" รุ่นนี้สามารถดูควบคู่ไปกับอาหาร criollo ทั่วไปในร้านอาหารคิวบาได้ นี้จานคุณลักษณะแฮม หมูย่าง กุ้ง ไก่ และ ไข่ หลากหลายของผัก บางร้านเพิ่ม lechón (หมูหันสไตล์คิวบา), หางกุ้ง และ/หรือปู Cubans จีนรับผิดชอบการแนะนำของจานข้าวเจียว: เรียกอีกอย่างว่า omurice ภาษาญี่ปุ่นหรือพัทยาทำเลในมาเลย์ เป็นข้าวผัดห่อในไข่เสีย โดยทั่วไปมีผสมข้าวผัดกับผักและเนื้อสัตว์ มีเพิ่มซอสมะเขือเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั่วไปพันธุ์ [ แก้ไข ]

ข้าวผัดกิมจิ bokkeumbap



ขายถนนอาหาร นาซีโกเรงในรถเข็น เดินทางคืนแม่ค้าจาการ์ตาที่อยู่อาศัยบ่อยบ่อย

sinangag กับสแปมและไข่ดาว
ฮกเกี้ยน ( Fujian ) ข้าวผัด : การเปลี่ยนแปลงของข้าวผัดจากเขตฟูเจี้ยนของจีน มีซอสหนาเทผสมมากกว่านั้นซอสสามารถรวมเห็ด , เนื้อ , ผัก ฯลฯ
ใบชา : เขมรความผันแปรของข้าวผัด มันรวมถึงการหั่นกุนเชียง กระเทียม ซีอิ๊วขาว และสมุนไพรมักจะกินกับหมู
กวางตุ้ง ( หรือมุ่ยแฟน ) : กวางตุ้งจานข้าวผัด มักจะเสิร์ฟกับน้ำเกรวี่ราดใส่มันหนา .
ชาฮัน ( チャーハン ) หรือยากิเมะฉิ ( 焼き飯 ) : ข้าวผัดจีนนี้เหมาะกับรสชาติอาหารญี่ปุ่นบางครั้งการเพิ่ม katsuobushi ' รส
Yeung Chow ( หรือหยาง ) ข้าวผัดจานนี้ประกอบด้วยส่วนใจกว้างของกุ้งและไข่ รวมทั้งบาบีคิวหมู นี้เป็นที่นิยมมากที่สุดข้าวผัดเสิร์ฟในร้านอาหารจีน มักเรียกเพียงว่า " ข้าว " ผัดพิเศษ หรือ " บ้านข้าวผัด " .
หยวนหยาง ข้าวผัด : ราดด้วยสองชนิดของซอสมันมักจะมีเผ็ดซอสขาว ในครึ่ง และมะเขือเทศสีแดงใช้ซอสในครึ่งอื่น ๆ ตรงรุ่นใช้ซอสให้ไทจิ ( " หยิน - หยาง " ) สัญลักษณ์
พม่าข้าวผัด ( ထမင်း‌ကြော် htamin , gyaw ) ปกติใช้ข้าวหอมพม่าซึ่งมีเมล็ดสั้น ( กลมและสั้น ) ความหลากหลายที่นิยม คือ รุ่นธรรมดามาก ประกอบด้วย ข้าว ถั่วต้ม หัวหอมกระเทียมและซอสถั่วเหลืองสีเข้ม การประกอบเครื่องปรุงจะ ngapi ผม ( ทอดปลา กะปิกับหยอง flakes ) และแผ่นแตงกวาสด ผสมกับหอมสับ , พริกสีเขียวและส้ม
ข้าวผัด ( ข้าวผัด , ขาวแผ่นหรือข้าวผัด ) : รสชาติของรุ่นนี้เป็นทรงที่แตกต่างจากทั่วไป ข้าวผัด เพราะส่วนใหญ่ที่ใช้ ข้าวหอมมะลิและมีเพิ่มเติมต่าง ๆ ที่ไม่พบในเวอร์ชันภาษาจีน มันมักจะเสิร์ฟกับแตงกวาหั่นพริกน้ำปลา , รสเผ็ดของพริก น้ำปลา กระเทียมสับ
ข้าวผัดคือความหลากหลายของข้าวโดยทั่วไปของอาหารไทยภาคกลาง ปกติจะประกอบด้วยเนื้อ ( ไก่ กุ้ง และปูเป็นทั้งหมดทั่วไป ) , ไข่ , หัวหอม , กระเทียมและบางครั้งมะเขือเทศจานนี้มีสายพันธุ์ในภูมิภาคหลาย มันเป็นอาหารที่แพร่หลาย อื่น ๆรวมถึงรูปแบบข้าวผัดข้าวผัดมะพร้าว , ข้าวผัดสับปะรด และข้าวผัดกะเพรา .
ข้าวผัด ( ข้าวผัดอเมริกัน , ขาวแผ่น amerigan ) : สไตล์ข้าวผัดเป็นไทยประดิษฐ์ใช้สุนัขร้อน , ไก่ทอด ไข่เป็นเครื่องเคียง หรือผัดกับซอสมะเขือเทศผสมเข้าไปในข้าวเห็นได้ชัดว่า นี่เป็นบริการ GIS ระหว่างสงครามเวียดนาม [ อ้างอิงที่จำเป็น ] แต่ตอนนี้ได้กลายเป็นที่นิยมมากและธรรมดาทั้งหมดทั่วประเทศไทย คู่มาเลเซียแทนหมู กับ ไก่ เรียกว่า นาซีโกเรง USA
นาซีโกเรง : อินโดนีเซียและมาเลย์ รุ่นของข้าวผัด ความแตกต่างหลักเมื่อเทียบกับข้าวผัดมันปรุงด้วยซอสหวาน ( คีแคบมานิส )มันมักจะมีรายการเพิ่มเติม เช่น ไข่ดาว ทอด ไก่สะเต๊ะ และเครื่องปรุงรส เช่น ซัมบัลคาร์ , และ krupuk . มันเป็นหน้าที่ในอินโดนีเซีย , มาเลเซีย , สิงคโปร์ , และส่วนใหญ่ของประเทศเพื่อนบ้าน และเป็นที่นิยมในเนเธอร์แลนด์
chaufa : ชื่อที่เป็นที่นิยมสำหรับข้าวผัดจีนในเปรู สายพันธุ์ที่พบมากที่สุดคือการใช้ส่วนผสมเดียวกันที่ใช้ในประเทศจีนบางรุ่นทำให้แปลกใหม่กับเนื้อแห้ง , ลิ้นวัว , จระเข้ , จิ้งจกแทนเนื้อสัตว์แบบดั้งเดิม ในบางพื้นที่ ข้าวจะถูกแทนที่ด้วย quinoa หรือ pearled ข้าวสาลีในขณะที่ข้าวอื่นผสมกับก๋วยเตี๋ยว .
chaulafan ชื่อข้าวผัดจีนในเอกวาดอร์ ในเอกวาดอร์และเปรู ซอสถั่วเหลืองสีเข้มเป็นที่ต้องการเพื่อใช้ผัดข้าว เนื้อสัตว์ต่าง ๆที่ใช้โดยทั่วไปมักจะมี หมู , เนื้อ ,ไก่ หรือ ปลา ( เช่นกุ้ง )
bokkeumbap หรือข้าวผัดกิมจิ ( กิมจิ김치볶음밥 ) : ความหลากหลายที่นิยมของข้าวผัดก็เตรียมกิมจิ ( กิมจิ ) และตัวแปรรายการของส่วนผสมอื่น ๆ ช่วงกว้างของข้าวผัดจานมักเตรียมอาหารเกาหลีมักจะมีแล้วแต่ส่วนผสมที่เป็นประโยชน์ .
sinang . kgm G : ฟิลิปปินส์กระเทียมข้าวผัดซึ่งปรุงโดยการเพิ่มผัดกระเทียม ข้าวสาร แล้วปรุงรส ผสมกับเกลือและพริกไทย ผัก , เนื้อสัตว์และส่วนผสมอื่น ๆอาจจะเพิ่ม แต่โดยทั่วไปจะเหลือเปล่า เพราะส่วนผสมอื่น ๆอาจจะรบกวนกลิ่นของเนื้อจาน กินกับข้าว sinang . kgm G เป็นส่วนประกอบคงที่ของอาหารเช้าหลัก tapsilog และอนุพันธ์ .
แกงเขียวหวานข้าวผัด :มาตรฐานข้าวคลุกผงแกงรสเผ็ด Sambal .
ข้าวผัด : พบในสิงคโปร์ ซึ่งเป็นรูปแบบของข้าวผัดให้กับซัม , เครื่องปรุงตามและพริก belachan มาจากอิทธิพลของอินโดนีเซียและมาเลเซีย
ข้าวผัดสับปะรด : ลักษณะทั่วไปของข้าวผัดฮาวาย มันมักจะประกอบด้วย ไข่สีเขียว , หัวหอม , ถั่ว , แครอทหั่นลูกเต๋า ,ทั้ง โปรตุเกส และ ไส้กรอก หรือ สแปม หรือทั้งสอง บางครั้งใช้ได้กับกิมจิเพิ่ม ปกติจะต้มในน้ำมันงา
ที่ตั้งฟรีโท ( ข้าวผัดคิวบา ) : คล้ายกับข้าวผัดพิเศษ รุ่นนี้สามารถพบได้ทั่วไปในร้านอาหารคิวบาพร้อมกับคริโอโล อาหารมากมาย จานนี้ประกอบด้วย แฮมย่าง , หมู , กุ้ง , ไก่ , ไข่ , พร้อมกับความหลากหลายของผักบางร้านใส่เลช เลออง ( คิวบาสไตล์หมูหัน ) หางกุ้ง หรือปู จีน คิวบา รับผิดชอบ เป็นอาหารแนะนำ ข้าวไข่เจียว
: ยังเรียกว่าข้าวห่อไข่ในญี่ปุ่น หรือนาซี พัทยา ในภาษามลายู เป็นข้าวผัดห่อภายในไข่ ไข่เจียว ข้าวผัดทั่วไป ผสมกับความหลากหลายของผักและเนื้อสัตว์ ซอสมะเขือเทศ
คือเพิ่ม