Why ‘crown-of-thorns’? The crown-of

Why ‘crown-of-thorns’? The crown-of-thorns starfish is nearly the largest species of starfish (Asteroidea). It may be 50 cm or more in diameter and can have more than 15 arms. Its ‘crown-of-thorns’ are the long sharp spines that cover its upper surface. What is more, the spines are coated with a saponin toxin, which causes irritation to puncture wounds (a considerable problem when working with the starfish). Coral reefs, where the crown-of-thorns starfish live, have many large predatory fish, so they need to protect themselves. Ironically, it is now the reefs that need protection from the starfish.

How so? Crown-of-thorns starfish feed on the living surface tissue of hard corals (Scleratinia). Using hundreds of small, sucking tube feet in each arm, the starfish slowly moves onto the surface of the corals. It pushes its stomach out through its mouth on the underside, spreading the stomach across the surface of the coral beneath it to about its own diameter. It digests the coral tissue with enzymes secreted from the stomach and harvests the digested tissue as it retracts the stomach. The result of this procedure is a substantial area of white coral skeleton cleared of tissue — a ‘feeding scar’ (Figure 1A). The bare skeleton is quickly invaded by algae so that the colour of coral is replaced by a dull algal turf (Figure 1B,C), resulting in a much less attractive reef. Such reefs are still very productive and the complex reef community shifts to more herbivory. The invasion, however, by turf algae and other organisms such as soft corals (Octocorallia) may hamper coral larvae settlement and recovery of hard corals on the reef surface.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำไม 'crown-of-thorns' หรือไม่ หนามคือ เกือบชนิดที่ใหญ่ที่สุดของปลาดาว (Asteroidea) มันอาจจะ 50 ซม.หรือมากกว่าเส้นผ่านศูนย์กลาง และมีแขนมากกว่า 15 ของ 'crown-of-thorns' มี spines คมนานที่ครอบคลุมพื้นผิวของด้านบน อะไรคือเพิ่มเติม spines ถูกเคลือบ ด้วยพิษ saponin ซึ่งทำให้เกิดการระคายเคืองเจาะแผล (จำนวนมากปัญหาเมื่อทำงานกับปลาดาว) ปะการัง ที่หนามที่อยู่ มีปลาขนาดใหญ่มหาศาลมาก ดังนั้นพวกเขาต้องปกป้องตัวเอง แดกดัน เป็นแนวปะการังที่ต้องปกป้องจากปลาดาวไฉน ดาวมงกุฎหนามกินเนื้อเยื่อผิวชีวิตของปะการังแข็ง (Scleratinia) ใช้ร้อยเล็ก ดูดเท้าท่อในแต่ละแขน ปลาดาวช้าเลื่อนบนพื้นผิวของแนวปะการัง มันผลักดันท้องของมันออกผ่านปากของบน underside แพร่กระจายท้องทั่วทั้งพื้นผิวของปะการังใต้มันเกี่ยวกับเส้นผ่าศูนย์กลางของตัวเอง Digests เนื้อเยื่อปะการัง ด้วยเอนไซม์ secreted จากท้อง และ harvests เนื้อเยื่อ digested เป็นมัน retracts ท้อง ผลลัพธ์ของขั้นตอนนี้เป็นบริเวณพบของโครงกระดูกสีขาวที่ล้างของเนื้อเยื่อปะการัง — 'แผลอาหาร' (รูปที่ 1A) โครงกระดูกเปลือยได้อย่างรวดเร็วรุกราน โดยสาหร่ายเพื่อให้สีของปะการังจะถูกแทนที่ โดยหญ้า algal น่าเบื่อ (รูปที่ 1B, C), ในปะการังที่น่าสนใจมากน้อย ยังมีแนวปะการังดังกล่าวมาก และชุมชนปะการังที่ซับซ้อนเลื่อนไป herbivory มาก การบุกรุก อย่างไรก็ตาม โดยหญ้า สาหร่ายและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ เช่นปะการังอ่อน (Octocorallia) อาจขัดขวางการชำระตัวอ่อนปะการังและการฟื้นตัวของปะการังแข็งบนพื้นผิวปะการังได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำไม 'มงกุฎหนาม'? ดาวมงกุฎหนามเกือบสายพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดของปลาดาว (Asteroidea) มันอาจจะเป็น 50 ซม. หรือมากกว่าในเส้นผ่าศูนย์กลางและสามารถมีมากกว่า 15 แขน 'มงกุฎหนาม' มันเป็นหนามคมยาวที่ครอบคลุมพื้นผิวด้านบนของ อะไรคือสิ่งที่สันเคลือบด้วยสารพิษซาโปนินซึ่งทำให้เกิดการระคายเคืองต่อเจาะแผล (เป็นปัญหามากเมื่อทำงานกับปลาดาว) แนวปะการังที่มงกุฎหนามสดปลาดาวมีหลายปลาที่กินสัตว์ขนาดใหญ่เพื่อที่พวกเขาต้องปกป้องตัวเอง กระแทกแดกดันก็คือตอนนี้แนวปะการังที่ต้องการการป้องกันจากปลาดาว. วิธีการเพื่อ? มงกุฎหนามฟีดปลาดาวในเนื้อเยื่อผิวที่อยู่อาศัยของปะการังแข็ง (Scleratinia) ใช้หลายร้อยขนาดเล็กดูดฟุตหลอดในแต่ละแขนปลาดาวช้าย้ายลงบนพื้นผิวของปะการังที่ มันดันกระเพาะอาหารออกผ่านปากของมันด้านล่างกระจายทั่วพื้นผิวกระเพาะอาหารของปะการังใต้มันจะเกี่ยวกับขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของตัวเอง มันย่อยสลายเนื้อเยื่อปะการังที่มีเอนไซม์ที่หลั่งจากกระเพาะอาหารและเก็บเกี่ยวเนื้อเยื่อย่อยตามที่พับกระเพาะอาหาร ผลของขั้นตอนนี้เป็นพื้นที่ที่สำคัญของโครงกระดูกปะการังสีขาวล้างของเนื้อเยื่อ - a 'แผลเป็นให้อาหาร' (รูปที่ 1A) โครงกระดูกเปลือยจะบุกได้อย่างรวดเร็วโดยสาหร่ายเพื่อให้สีของปะการังจะถูกแทนที่ด้วยสนามหญ้าสาหร่ายหมองคล้ำ (รูปที่ 1B, C) ​​ส่งผลให้แนวปะการังที่น่าสนใจมากน้อย แนวปะการังดังกล่าวยังคงมีการผลิตมากและชุมชนแนวปะการังที่ซับซ้อนเลื่อนไป herbivory มากขึ้น การรุกราน แต่โดยสาหร่ายหญ้าและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ เช่นปะการังอ่อน (Octocorallia) อาจขัดขวางการตั้งถิ่นฐานของตัวอ่อนปะการังและการฟื้นตัวของปะการังแข็งบนพื้นผิวแนวปะการัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไม ' มงกุฎหนาม " มงกุฎของปลาดาวหนามเป็นเกือบสปีชีส์ที่ใหญ่ที่สุดของปลาดาว ( เทอรอยเดีย ) มันอาจจะถึง 50 ซม. หรือมากกว่าในขนาดและสามารถมีมากกว่า 15 แขน มงกุฎหนามของ ' ' เป็นหนามแหลมยาวที่ปกคลุมพื้นผิวด้านบนของ สิ่งที่เพิ่มเติมคือ หนามจะเคลือบ ซาโปนิน พิษกับซึ่งทำให้ระคายเคืองเจาะแผล ( ก่อให้เกิดปัญหาเมื่อทำงานกับปลาดาว ) แนวปะการังที่มงกุฎหนามปลาดาวอยู่ มีปลาที่กินสัตว์ขนาดใหญ่ดังนั้นพวกเขาต้องการปกป้องตัวเอง แต่ตอนนี้มันคือปะการังที่ต้องการการป้องกันจากปลาดาว .

ยังไง ? ปลาดาวมงกุฎหนาม กินสิ่งมีชีวิตพื้นผิวเนื้อเยื่อของปะการังแข็ง ( scleratinia )ใช้ร้อยเล็ก ดูดเท้าหลอดในแต่ละแขน ปลาดาว ช้าย้ายลงบนพื้นผิวของปะการัง มันดันท้องของมันออกผ่านปากของมันด้านล่างแผ่กระเพาะอาหารข้ามพื้นผิวปะการังล่างเพื่อประมาณขนาดของมันเอง มันย่อยเนื้อเยื่อปะการังด้วยเอนไซม์ที่หลั่งจากกระเพาะอาหารและเก็บเกี่ยวช่วงย่อยเนื้อเยื่อที่พับมันท้องผลของกระบวนการนี้คือบริเวณที่สําคัญของปะการังโครงกระดูกสีขาวล้างเนื้อเยื่อแผลเป็น - ' อาหาร ' ( รูปที่ 1A ) โครงกระดูกเปลือยอย่างรวดเร็ว invaded โดยสาหร่ายที่สีของปะการังถูกแทนที่ด้วยสาหร่าย หญ้าทึบ ( รูป 1B , C ) ซึ่งเป็นแนวปะการังที่น่าสนใจมากน้อย เช่นปะการังยังสมบูรณ์มาก และชุมชนแนวซับซ้อนกะ herbivory เพิ่มเติมการรุกราน แต่สาหร่ายสนามหญ้าและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆเช่น ปะการังอ่อน ( คลา โทคอรัลเลีย ) ที่อาจขัดขวางการฟื้นตัวของปะการังแข็งและปะการังอ่อนบนพื้นผิวปะการัง