Old age is a period during which an

Old age is a period during which an individual is no longer actively involved in production and experiences loss of role and status. Moreover, in this period physical strength diminishes; dependency, accident risk, disability and medication consumption increase; body adjustment to external world and its resistance to stressors decrease; body becomes more prone to illnesses because of immune deficiency; as a result, it suffers from many degenerative and chronic diseases. Old age is also a public health issue that concerns both health system and socio-economic systems, and requires multi-sectoral and multi-disciplined service (Terakye & Guner, 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัยชราเป็นระยะซึ่งแต่ละอย่างไม่เกี่ยวข้องกับการผลิต และประสบการณ์สูญเสียบทบาทและสถานะ นอกจากนี้ ในเวลานี้ ความแข็งแรงทางกายภาพลดลง อ้างอิง ความเสี่ยงอุบัติเหตุ ทุพพลภาพและยา เพิ่มการใช้ การปรับตัวสู่โลกภายนอกและความต้านทานต่อความเครียดลดลง ร่างกายจะโน้มเจ็บป่วยเนื่องจากมีภูมิคุ้มกันบกพร่อง เป็นผล จะทนทุกข์ทรมานจากโรคเสื่อม และเรื้อรัง อายุจะยังเป็นปัญหาสาธารณสุขที่เกี่ยวข้องกับระบบสุขภาพและระบบเศรษฐกิจ และต้องใช้บริการหลายสาขา และหลายวินัย (Terakye & Guner, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อายุเก่าเป็นช่วงที่บุคคลที่มีส่วนเกี่ยวข้องไม่อย่างแข็งขันในการผลิตและการมีประสบการณ์การสูญเสียของบทบาทและสถานะ นอกจากนี้ในช่วงเวลานี้ความแข็งแรงทางกายภาพลดลง; การพึ่งพาความเสี่ยงการเกิดอุบัติเหตุ, ความพิการและการเพิ่มขึ้นของปริมาณการใช้ยา; ปรับร่างกายให้กับโลกภายนอกและความต้านทานต่อให้เกิดความเครียดลดลง; ร่างกายจะกลายเป็นแนวโน้มที่จะเจ็บป่วยเนื่องจากการขาดภูมิคุ้มกัน ผลที่ตามมาก็ทนทุกข์ทรมานจากโรคความเสื่อมและเรื้อรังจำนวนมาก อายุยังเป็นปัญหาสาธารณสุขที่เกี่ยวกับทั้งระบบสุขภาพและระบบทางเศรษฐกิจและสังคมและต้องใช้หลายภาคและหลายวินัยบริการ (Terakye & Guner, 1997)