The name of the beloved carries ove

The name of the beloved carries over into the third stanza as an unknown. An equally unknown “they” speak the beloved’s name, which sounds as a “knell” (line 18) in the speaker’s ear. He shudders and wonders why the beloved was so dear (either to him or to others). He compares his love to those others’ concern; they do not know of the speaker’s intimate knowledge of the one they name so casually (lines 21-23). The speaker concludes that he shall mourn the beloved’s loss “Too deeply to tell” (line 24).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชื่อของรักดำเนินไปในบทที่ 3 เป็นไม่รู้จัก รู้จักกัน "พวกเขา" พูดชื่อของรัก ซึ่งเป็นแบบ "knell" (บรรทัด 18) ของลำโพงหูฟัง เขา shudders และสงสัยทำไมรักการถูกรักนั้น (กับเขา หรือคนอื่น ๆ) เขาเปรียบเทียบความรักของเขาเหล่านั้นของผู้อื่นความกังวล พวกเขาไม่ทราบเป็นความรู้ที่ใกล้ชิดของลำโพงของหนึ่งที่พวกเขาตั้งชื่อให้แบบสบาย ๆ (บรรทัด 21-23) ลำโพงสรุปว่า เขาจะไว้อาลัยสูญเสียของรัก "Too ลึกจะบอก" (สาย 24)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่อของรักดำเนินไปสู่บทที่สามเป็นที่รู้จัก รู้จักอย่างเท่าเทียมกัน "พวกเขา" พูดชื่อที่รักซึ่งเสียงเป็น "ลางร้าย" (สาย 18) อยู่ในหูของผู้พูด เขาสั่นและสงสัยว่าทำไมคนที่รักเป็นที่รักดังนั้น (อย่างใดอย่างหนึ่งกับเขาหรือกับคนอื่น ๆ ) เขาเปรียบเทียบความรักของเขาที่จะกังวลอื่น ๆ เหล่านั้น '; พวกเขาไม่ทราบความรู้ที่ใกล้ชิดของผู้พูดหนึ่งที่พวกเขาตั้งชื่อเพื่อให้ลวก (เส้น 21-23) ลำโพงสรุปว่าเขาจะไว้ทุกข์การสูญเสียคนที่รักของ "ลึกเกินไปที่จะบอก" (สาย 24)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชื่อของที่รักาเนินไปในบาทที่สามเป็นจัก ที่ไม่รู้จัก " เท่าเทียมกัน " พูดชื่อของที่รักซึ่งฟังดูเป็น " ลางร้าย " ( บรรทัดที่ 18 ) ในลำโพงหู เขา shudders และสิ่งมหัศจรรย์ทำไมที่รักก็ที่รัก ( เหมือนกันกับเขาหรือกับคนอื่น ) เขาเปรียบเทียบความรักกับความห่วงใยของผู้อื่นนั้น พวกเขาไม่ได้รู้ลึกซึ้งในเรื่องของการสนทนาของพวกเขาชื่ออย่างไม่เป็นทางการ ( เส้น 24 ) ลำโพงสรุปว่าเขาจะไว้ทุกข์การสูญเสียของที่รัก " ลึกเกินไปที่จะบอก " ( เส้น 24 )