THIS newspaper does not like to dwe

THIS newspaper does not like to dwell on itself. We are proud of our heritage of editorial and commercial independence, serving no master save the liberal credo of open markets and individual freedom. But we publish no masthead listing our staff, no bylines for our journalists—and in our weekly edition no letter from the editor.

This week’s issue is an exception, because it is an exceptional moment in The Economist’s history. On August 12th we announced the most important change to our shareholding structure in almost 90 years. Pearson, the owner of the Financial Times, which has had a non-controlling 50% stake in us since 1928, is selling. Three-fifths of those shares will go to an existing shareholder—Exor, the holding company of the Agnelli family. The rest will be bought back by our parent company, The Economist Group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนังสือนี้ชอบอาศัยอยู่ในตัวเอง เราภูมิใจมรดกของเอกราชบรรณาธิการ และพาณิชย์ บริการหลักบันทึกบริษัทเครโดอินเตอร์เสรีเปิดตลาดและเสรีภาพแต่ละไม่ แต่เราประกาศ masthead ไม่แสดงรายการพนักงาน ไม่ bylines สำหรับผู้สื่อข่าวของเรา — และ ในรุ่นของเรารายสัปดาห์ไม่มีจดหมายจากบรรณาธิการประเด็นประจำสัปดาห์นี้เป็นข้อยกเว้น เนื่องจากเป็นช่วงเวลายอดเยี่ยมในประวัติศาสตร์ที่นักเศรษฐศาสตร์ ในวันที่ 12 สิงหาคม เราประกาศการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุดของโครงสร้างการถือหุ้นในเกือบ 90 ปี เพียร์สัน เจ้าของเวลาทางการเงิน ซึ่งมีการควบคุมไม่ใช่ 50% เดิมพันเราตั้งแต่ปี 1928 จะขาย สาม-fifths หุ้นเหล่านั้นจะไปเป็นผู้ถือหุ้นที่มีอยู่เช่น Exor บริษัทโฮลดิ้งของตระกูล Agnelli ส่วนเหลือจะซื้อกลับมายังบริษัทแม่ของเรา กลุ่มนักเศรษฐศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนังสือพิมพ์ฉบับนี้ ไม่เหมือนอยู่ในตัวเอง เรามีความภาคภูมิใจของมรดกทางวัฒนธรรมของเราและให้บริการเชิงพาณิชย์ของบรรณาธิการอิสระไม่มีเจ้านายช่วยลัทธิเสรีนิยมของตลาดเปิดและเสรีภาพของแต่ละบุคคล แต่เราประกาศไม่ซูมพนักงานรายการ ไม่ bylines นักข่าวของเราและในฉบับรายสัปดาห์ของเราไม่มีจดหมายจากบรรณาธิการ .

ปัญหาในสัปดาห์นี้เป็นข้อยกเว้นเพราะมันเป็นช่วงเวลาที่พิเศษในประวัติศาสตร์ของนักเศรษฐศาสตร์ ในวันที่ 12 สิงหาคม ศกนี้ เราประกาศที่สำคัญที่สุดการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างผู้ถือหุ้นของเราในเกือบ 90 ปี เพียร์สัน เจ้าของทางการเงินครั้ง ซึ่งมีการควบคุมไม่ 50% ถือหุ้นในสหรัฐฯตั้งแต่ปี 1928 เป็นขาย สามห้า ของหุ้นเหล่านั้นจะไป exor ผู้ถือหุ้นที่มีอยู่ในบริษัทของครอบครัว กเนลลิ .ส่วนที่เหลือจะถูกซื้อโดยบริษัทแม่ของเรา กลุ่มนักเศรษฐศาสตร์