Polymers designed to form layered s

Polymers designed to form layered structures
(e.g. alternating glassy and rubbery layers in the
block copolymers studied) may undergo homogeneous
plastic deformation even without forming
any localized zones. This behavior endows ductility
to polymers otherwise brittle in the bulk state
(e.g. polystyrene). The mechanism of homogeneous
plastic deformation of PS lamellae (thin PS layers)
together with adjacent PB lamellae can be described
by a new deformation mechanism, called thin layer
yielding [10], schematically represented in Fig. 20.
This effect appears if the thickness of PS layers lies
below a critical value Dcrit. The critical thickness is
comparable to the maximum craze fibril thickness in
polystyrene homopolymer, i.e. in the range of 20 nm.
The difference between the craze fibril yielding in PS
and the yielding of the PS lamellae lies in the fact that
the craze fibrils stretch between microvoids, while

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โพลิเมอร์ที่ออกแบบเพื่อสร้างโครงสร้างชั้น(สลับฟิต และ rubbery ชั้นในเช่น การศึกษา copolymers) บล็อกอาจรับเป็นเนื้อเดียวกันแมพพลาสติกแม้ไม่ มีการขึ้นรูปโซนที่เป็นภาษาท้องถิ่นใด ๆ ลักษณะการทำงานนี้หลังเกิดความเหนียวโดยการโพลิเมอร์หรือเปราะในรัฐจำนวนมาก(เช่นโฟม) กลไกของเหมือนแมพพลาสติกของ PS lamellae (ชั้น PS บาง)พร้อมติด PB lamellae สามารถอธิบายโดยกลไกแมพใหม่ เรียกว่าบางชั้นschematically ผลผลิต [10], แสดงใน Fig. 20ลักษณะพิเศษนี้ปรากฏขึ้นเมื่อความหนาของชั้น PS อยู่ด้านล่างเป็นสำคัญค่า Dcrit ความหนาที่สำคัญเทียบเท่ากับความหนาของ fibril ความนิยมสูงสุดในhomopolymer โฟม เช่นในช่วง 20 nmความแตกต่างระหว่าง fibril ความนิยมผลผลิตใน PSและผลผลิตของ PS lamellae อยู่ในความเป็นจริงที่ยืด fibrils ความนิยมระหว่าง microvoids ในขณะที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลีเมอร์ได้รับการออกแบบในรูปแบบโครงสร้างชั้น
(เช่นสลับชั้นเหมือนแก้วและยางใน
บล็อก copolymers ศึกษา) อาจได้รับเหมือนกัน
เปลี่ยนรูปแบบพลาสติกขึ้นรูปได้โดยไม่ต้อง
มีการแปลโซนใด ๆ ลักษณะการทำงานนี้ endows เหนียว
จะโพลิเมอร์อื่นเปราะในรัฐจำนวนมาก
(เช่นสไตรีน) กลไกของการเป็นเนื้อเดียวกัน
เสียรูปพลาสติก PS lamellae (PS ชั้นบาง)
ร่วมกับ lamellae PB ที่อยู่ติดกันสามารถอธิบายได้
โดยกลไกการเปลี่ยนรูปแบบใหม่ที่เรียกว่าชั้นบาง
ยอม [10] แสดงแผนผังในรูป 20.
ผลกระทบนี้จะปรากฏขึ้นหากความหนาของชั้น PS อยู่
ด้านล่างค่าวิกฤต Dcrit ความหนาที่สำคัญคือ
เปรียบได้กับความหนาความนิยมสูงสุดในเส้นใย
homopolymer สไตรีนคือในช่วง 20 นาโนเมตร.
ความแตกต่างระหว่างความบ้าคลั่งเส้นใยผลผลิตใน PS
และผลผลิตของ lamellae PS อยู่ในความจริงที่ว่า
ซ่านนิยมยืดระหว่าง microvoids ในขณะที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความบ้าคลั่งเหมือนโซนมีลักษณะสูง
ระดับของการยืดของลาเมลล่าและการโมฆะ

ในการผสมอัตราส่วนของ lo4
อาจจะประมาณ อย่างไรก็ตาม การแบ่งหน้า
ที่ค่อนข้างต่ำ ( ประมาณ 34 %
ดูรูปที่ 17 ) เนื่องจากการจำกัดมากของ
โซน ดังนั้นหนึ่งสามารถเทียบเคียงในการเปลี่ยนโหมดการ
ด้วยความหนาของพอลิสไตรีน
ชั้นพร้อมกับติดตะกั่ว ลาเมลล่าสามารถอธิบาย
โดยกลไกแมพใหม่ที่เรียกว่าบางๆ
หยุ่น [ 10 ] แผนผังแสดงในรูปที่ 20 . ผลนี้ปรากฏ ถ้าความหนาของ PS ชั้นโกหก
ด้านล่าง dcrit ค่าวิกฤต ความหนามีความนิยมสูงสุด
เปรียบได้กับเส้นใยหนา
โฮโมพอลิสไตรีน เช่นในช่วง 20 nm .
ความแตกต่างระหว่างความบ้าคลั่งเส้นใยหยุ่นใน PS
และผลผลิตของลาเมลล่า PS อยู่ในความจริงที่ว่า
craze fibrils ยืดระหว่าง microvoids ในขณะที่