Geography, Environment, and Cultura

Geography, Environment, and Cultural Zones

Virtually all of Southeast Asia lies between the tropics, and so there are similarities in climate as well as plant and animal life throughout the region. Temperatures are generally warm, although it is cooler in highland areas. Many sea and jungle products are unique to the region, and were therefore much desired by international traders in early times. For example, several small islands in eastern Indonesia were once the world’s only source of cloves, nutmeg, and mace. The entire region is affected by the monsoon winds, which blow regularly from the northwest and then reverse to blow from the southeast. These wind systems bring fairly predictable rainy seasons, and before steamships were invented, these wind systems also enabled traders from outside the region to arrive and leave at regular intervals. Because of this reliable wind pattern, Southeast Asia became a meeting place for trade between India and China, the two great markets of early Asia.

There are some differences in the physical environment of mainland and island Southeast Asia. The first feature of mainland geography is the long rivers that begin in the highlands separating Southeast Asia from China and northwest India. A second feature is the extensive lowland plains separated by forested hills and mountain ranges. These fertile plains are highly suited to rice-growing ethnic groups, such as the Thais, the Burmese, and the Vietnamese, who developed settled cultures that eventually provided the basis for modern states. The highlands were occupied by tribal groups, who displayed their sense of identity through distinctive styles in clothing, jewelry, and hairstyles. A third feature of mainland Southeast Asia is the long coastline. Despite a strong agrarian base, the communities that developed in these regions were also part of the maritime trading network that linked Southeast Asia to India and to China.

The islands of maritime Southeast Asia can range from the very large (for instance, Borneo, Sumatra, Java, Luzon) to tiny pinpoints on the map (Indonesia is said to comprise 17,000 islands). Because the interior of these islands were jungle clad and frequently dissected by highlands, land travel was never easy. Southeast Asians found it easier to move by boat between different areas, and it is often said that the land divides and the sea unites. The oceans that connected coasts and neighboring islands created smaller zones where people shared similar languages and were exposed to the same religious and cultural influences. The modern borders created by colonial powers—for instance, between Malaysia and Indonesia—do not reflect logical cultural divisions.

A second feature of maritime Southeast Asia is the seas themselves. Apart from a few deep underwater trenches, the oceans are shallow, which means they are rather warm and not very saline. This is an ideal environment for fish, coral, seaweeds, and other products. Though the seas in some areas are rough, the region as a whole, except for the Philippines, is generally free of hurricanes and typhoons. However, there are many active volcanoes and the island world is very vulnerable to earthquake activity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภูมิศาสตร์สิ่งแวดล้อมและโซนวัฒนธรรมเกือบทั้งหมดของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตั้งอยู่ระหว่างเขตร้อนและเพื่อให้มีความคล้ายคลึงกันในสภาพภูมิอากาศเช่นเดียวกับชีวิตทั้งพืชและสัตว์ทั่วทั้งภูมิภาค อุณหภูมิมักมีอากาศอบอุ่นแม้ว่ามันจะเป็นเย็นในพื้นที่สูง ทะเลจำนวนมากและผลิตภัณฑ์ป่าเป็นเอกลักษณ์ของภูมิภาคและถูกจึงต้องการมากโดยผู้ประกอบการค้าระหว่างประเทศในช่วงเวลา ตัวอย่างเช่นหมู่เกาะเล็ก ๆ หลายแห่งในภาคตะวันออกของอินโดนีเซียครั้งหนึ่งเคยเป็นแหล่งเดียวของโลกกานพลู, ลูกจันทน์เทศและกระบอง ทั้งภูมิภาคได้รับผลกระทบจากลมมรสุมที่พัดอย่างสม่ำเสมอจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือและจากนั้นย้อนกลับไปยังพัดมาจากทิศตะวันออกเฉียงใต้ ระบบลมเหล่านี้นำฤดูฝนที่คาดการณ์อย่างเป็นธรรมและก่อนที่เรือกลไฟถูกคิดค้นเหล่านี้ระบบลมยังเปิดใช้งานจากผู้ค้านอกภูมิภาคที่จะมาถึงและออกในช่วงเวลาปกติ เพราะรูปแบบลมเชื่อถือนี้เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้กลายเป็นสถานที่นัดพบสำหรับการค้าระหว่างอินเดียและจีนทั้งสองตลาดที่ยิ่งใหญ่ของเอเชียในช่วงต้น. มีความแตกต่างบางอย่างในสภาพแวดล้อมทางกายภาพของแผ่นดินใหญ่และเกาะเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็น คุณสมบัติแรกของภูมิศาสตร์แผ่นดินใหญ่เป็นแม่น้ำที่ยาวที่เริ่มต้นในที่ราบสูงแยกเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จากประเทศจีนและตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดีย คุณลักษณะที่สองเป็นที่ราบลุ่มกว้างขวางคั่นด้วยภูเขาป่าและภูเขา ที่ราบอุดมสมบูรณ์เหล่านี้เป็นอย่างสูงที่เหมาะกับการปลูกข้าวกลุ่มชาติพันธุ์เช่นคนไทย, พม่าและเวียดนามที่พัฒนาตัดสินวัฒนธรรมว่าในที่สุดให้พื้นฐานสำหรับรัฐสมัยใหม่ ที่ราบสูงถูกครอบครองโดยกลุ่มชนเผ่าที่แสดงความรู้สึกของตัวตนผ่านรูปแบบที่โดดเด่นในเสื้อผ้า, เครื่องประดับและทรงผม คุณลักษณะที่สามของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นชายฝั่งยาว แม้จะมีฐานที่แข็งแกร่งกรชุมชนที่พัฒนาในภูมิภาคนี้ยังเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายการค้าทางทะเลที่เชื่อมโยงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไปยังประเทศอินเดียและจีน. เกาะทางทะเลเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้ตั้งแต่ขนาดใหญ่มาก (เช่นเกาะบอร์เนียวสุมาตรา , Java, เกาะลูซอน) เพื่อ pinpoints เล็ก ๆ บนแผนที่ (อินโดนีเซียมีการกล่าวถึงประกอบด้วย 17,000 เกาะ) เพราะการตกแต่งภายในของหมู่เกาะเหล่านี้เป็นป่าเกราะและชำแหละบ่อยที่ราบสูงเดินทางที่ดินก็ไม่เคยง่าย ตะวันออกเฉียงใต้เอเชียพบว่ามันง่ายที่จะย้ายโดยเรือระหว่างพื้นที่ที่แตกต่างกันและมันก็มักจะกล่าวว่าแบ่งบกและทางทะเล Unites มหาสมุทรที่เชื่อมต่อชายฝั่งและหมู่เกาะใกล้เคียงสร้างโซนที่มีขนาดเล็กที่ผู้คนใช้ร่วมกันภาษาที่คล้ายกันและมีการเปิดรับเดียวกันอิทธิพลทางศาสนาและวัฒนธรรม พรมแดนที่ทันสมัยที่สร้างขึ้นโดยอำนาจอาณานิคม-เช่นระหว่างมาเลเซียและอินโดนีเซียไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมฝ่ายตรรกะ. คุณลักษณะที่สองของการเดินเรือเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทะเลของตัวเอง นอกเหนือจากร่องลึกใต้น้ำไม่กี่ลึกมหาสมุทรตื้นซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะค่อนข้างอบอุ่นและไม่มากน้ำเกลือ นี่คือสภาพแวดล้อมที่เหมาะสำหรับปลาปะการังสาหร่ายและผลิตภัณฑ์อื่น ๆ แม้ว่าทะเลในบางพื้นที่ที่ขรุขระภูมิภาคโดยรวมยกเว้นฟิลิปปินส์โดยทั่วไปฟรีของพายุเฮอริเคนและพายุไต้ฝุ่น อย่างไรก็ตามยังมีภูเขาไฟที่ใช้งานจำนวนมากและโลกเกาะจะมีความเสี่ยงมากที่จะเกิดแผ่นดินไหวกิจกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภูมิศาสตร์ สิ่งแวดล้อม และ

วัฒนธรรมเกือบทั้งหมดของโซนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ระหว่างเขตร้อนและมีความคล้ายคลึงกันในอากาศ ตลอดจนชีวิตของพืชและสัตว์ ทั่วภูมิภาค อุณหภูมิโดยทั่วไปอบอุ่น แม้ว่าจะเย็นในพื้นที่สูง . ซีผลิตภัณฑ์หลายและป่าจะไม่ซ้ำกันในภูมิภาคและดังนั้นจึงต้องการมากโดยผู้ค้าระหว่างประเทศในช่วงต้นครั้ง ตัวอย่างเช่น เกาะเล็กๆ ในภาคตะวันออกของอินโดนีเซีย เคยเป็นแหล่งเดียวของกานพลู , ลูกจันทน์เทศ , เครื่องเทศ ทั้งภูมิภาคจะได้รับผลกระทบจากลมมรสุมที่พัดประจำจากตะวันตกเฉียงเหนือแล้วกลับพัดจากทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เหล่านี้ระบบลมพาค่อนข้างคาดเดาได้ฝนฤดูและก่อนที่เรือกลไฟถูกอุปโลกน์ โดยระบบลมยังทำให้ผู้ค้าจากนอกภูมิภาคเข้ามาและจากไปในช่วงเวลาปกติ เพราะเรื่องนี้น่าเชื่อถือรูปแบบลม เอเชียเป็นสถานที่ประชุมสำหรับการค้าระหว่างอินเดียและจีนสองตลาดเช้าเอเชีย

มีความแตกต่างบางอย่างในสภาพแวดล้อมทางกายภาพของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แผ่นดินใหญ่และเกาะคุณสมบัติแรกของภูมิศาสตร์ แผ่นดิน แม่น้ำที่ยาวขึ้น ในที่ราบสูงแยกเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จากประเทศจีนและตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดีย คุณลักษณะที่สองคือที่ลุ่มที่ราบกว้างขวางแยกตามป่าเขาและภูเขา . ที่ราบที่อุดมสมบูรณ์เหล่านี้เป็นอย่างมาก เหมาะที่จะปลูก กลุ่มชาติพันธุ์ เช่น ชาวไทย พม่า และเวียดนามที่พัฒนาแล้ววัฒนธรรมที่ในที่สุดให้พื้นฐานสำหรับรัฐสมัยใหม่ ที่ราบสูงถูกครอบครองโดยชนเผ่ากลุ่มที่แสดงความรู้สึกของตนผ่านลักษณะที่โดดเด่นในเสื้อผ้า เครื่องประดับและทรงผม คุณลักษณะที่สามของแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นแนวยาว แม้จะแข็งแรงเกษตรกรรมพื้นฐานชุมชนที่ได้รับการพัฒนาในภูมิภาคเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายการค้าทางทะเลที่เชื่อมโยงภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อินเดีย และจีน

หมู่เกาะของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งสามารถช่วงจากขนาดใหญ่มาก ( ตัวอย่าง บอร์เนียว สุมาตรา ชวา เกาะลูซอน ) ตรงจุดเล็ก ๆบนแผนที่ ( อินโดนีเซีย ) 17 , กล่าวว่า เกาะ )เพราะภายในของเกาะเหล่านี้เป็นป่าห่ม และบ่อยครั้งที่ผ่าโดย Highlands , ที่ดินการเดินทางไม่เคยง่าย ตะวันออกเฉียงใต้เอเชียพบว่ามันง่ายที่จะย้ายโดยเรือระหว่างพื้นที่ที่แตกต่างกันและมันมักจะกล่าวว่า แผ่นดิน และทะเลนี้เอง .มหาสมุทรที่เชื่อมต่อชายฝั่ง และเกาะใกล้เคียง สร้างพื้นที่ขนาดเล็กที่ผู้คนใช้ภาษาใกล้เคียงกัน และมีการเปิดรับเหมือนกัน ศาสนาและวัฒนธรรมร่วมสมัย ทันสมัยพรมแดนที่สร้างขึ้นโดยอำนาจอาณานิคม เช่น ระหว่างมาเลเซียและอินโดนีเซียไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมและตรรกะ .

ที่ 2 ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ทางทะเลในทะเลเองนอกเหนือจากไม่กี่ลึกใต้น้ำลึกเป็นตื้น , มหาสมุทร , ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะค่อนข้างอบอุ่น และไม่เค็ม นี้เป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับปลา ปะการัง สาหร่ายและผลิตภัณฑ์อื่น ๆ แม้ทะเลในบางพื้นที่ขรุขระ พื้นที่ทั้งหมด ยกเว้นฟิลิปปินส์ โดยทั่วไปฟรีพายุเฮอริเคนและพายุไต้ฝุ่น . อย่างไรก็ตามมีภูเขาไฟที่ใช้งานมากและเกาะโลกอ่อนแอมาก
ฤทธิ์แผ่นดินไหว