The upper floor rooms display more

The upper floor rooms display more artistic and precious objects. In the main hall are two architectural models of the Grand Palace, the first representing the Grand Palace during the reign of King Rama I, and another in the reign of King Rama V. Behind these are numerous Buddha images and commemorative coins. In the doorway leading to the main hall is a small mother-of-pearl seating platform known as Phra Thaen Song Sabai (พระแท่นทรงสบาย), which was once located in the Phra Thinang Phiman Rattaya Throne Hall. The platform was used for informal audiences and dates from the time of King Rama I.[135] At the end of the main hall stands the Phra Thaen Manangsila Throne (พระแท่นมนังคศิลาอาสน์; rtgs: Phra Thaen Manangkha Sila At), which is believed to date to the Sukhothai Kingdom and was brought back to Bangkok, from Sukhothai, by King Rama IV, when he was still a monk. Against the walls on either side of the hall are four different Buddha images of Javanese style; they were purchased by King Rama V. The room to the right of the Manangsila Throne displays the various seasonal robes of the Emerald Buddha. To the left of the main hall is an enormous gold lacquer ware screen depicting the crowning of Shiva, king of the gods. The screen was formerly kept in the Phra Thinang Amarinthara Pisek Maha Prasat; it was saved from the fire apparently by the hands of King Rama I himself. The rest of the upper floor displays various objets d′art (such as a model of Mount Kailasa) and more Buddha images.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห้องชั้นบนแสดงเพิ่มเติมวัตถุศิลปะ และล้ำค่า ในห้องโถงหลักมีสองรูปแบบสถาปัตยกรรมของพระบรมมหาราชวัง แรก แสดงถึงพระบรมมหาราชวังในรัชสมัยของพระรามผม และอื่น ๆ ในรัชสมัยของกษัตริย์รัชกาล V. อยู่เบื้องหลังเหล่านี้มีพระพุทธรูปและเหรียญที่ระลึกจำนวนมาก ในประตู นำศาลาหลักเป็นแพลตฟอร์นั่งหอยขนาดเล็กที่เรียกว่าเป็นพระแท่นเพลงสบาย (พระแท่นทรงสบาย), ซึ่งมีห้องพระ Thinang พิมาน Rattaya พระที่นั่ง ใช้แพลตฟอร์มสำหรับชมไม่ และวันที่จากช่วงเวลาของกษัตริย์รัชกาล I. [135] ที่สุดของห้องโถงหลักหมายถึงพระแท่นบัลลังก์ Manangsila (พระแท่นมนังคศิลาอาสน์ rtgs: พระแท่น Manangkha ศิลาที่), ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นวันราชอาณาจักรสุโขทัย และถูกนำกลับไปยังกรุงเทพมหานคร จากสุโขทัย โดยรัชกาล เมื่อเขามายังพระ กับผนังด้านใดด้านหนึ่งของศาลามีพระพุทธรูปแตกต่างกันสี่แบบชวา พวกเขาถูกซื้อ โดยรัชกาล ห้องทางด้านขวาของพระ Manangsila แสดงเสื้อคลุมตามฤดูกาลต่าง ๆ ของพระ ทางด้านซ้ายของห้องโถงหลักเป็นหน้าจอเครื่องแลคเกอร์สีทองขนาดใหญ่แสดงให้เห็นถึงการผ่อนของพระอิศวร พระมหากษัตริย์ของพระเจ้า หน้าจอเดิมถูกเก็บในพระ Thinang Amarinthara Pisek มหาปราสาท มันถูกบันทึกจากเห็นได้ชัด โดยมือของพระรามฉันเอง ส่วนเหลือของชั้นแสดง d′art objets ต่าง ๆ (เช่นแบบจำลองของ Kailasa ภูเขา) และพระพุทธรูปเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห้องพักชั้นบนแสดงวัตถุทางศิลปะมากขึ้นและมีค่า ในห้องโถงใหญ่ที่มีสองรูปแบบสถาปัตยกรรมของแกรนด์พาเลซเป็นครั้งแรกที่เป็นตัวแทนของพระบรมมหาราชวังในช่วงสมัยรัชกาลที่ผมและอีกในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวที่อยู่เบื้องหลังเหล่านี้มีพระพุทธรูปจำนวนมากและเหรียญที่ระลึก ในประตูที่นำไปสู่​​ห้องโถงใหญ่มีขนาดเล็กแม่ของมุกแพลตฟอร์มที่นั่งที่รู้จักกันเป็นพระแท่นเพลงสบาย (พระแท่นทรงสบาย) ซึ่งตั้งอยู่ครั้งเดียวในพระที่นั่งพิมาน Rattaya พระที่นั่ง แพลตฟอร์มที่ใช้สำหรับผู้ชมอย่างไม่เป็นทางการและวันจากเวลาของรัชกาลที่ครั้งที่หนึ่ง [135] ในตอนท้ายของห้องโถงใหญ่ยืนพระแท่นบัลลังก์ Manangsila (พระแท่นมนังคศิลาอาสน์; RTGs: พระแท่นศิลา Manangkha ที่) ซึ่งเชื่อว่าวันที่ไปที่อาณาจักรสุโขทัยและถูกนำตัวกลับไปยังกรุงเทพฯจากสุโขทัยโดยรัชกาลที่สี่ตอนที่เขายังพระภิกษุสงฆ์ กับผนังด้านข้างของห้องโถงทั้งสี่พระพุทธรูปที่แตกต่างกันของรูปแบบชวา; พวกเขาถูกซื้อโดยรัชกาลห้องไปทางขวาของ Manangsila บัลลังก์แสดงเสื้อคลุมตามฤดูกาลต่าง ๆ ของพระแก้วมรกต ทางด้านซ้ายของห้องโถงใหญ่เป็นเคลือบทองมหาศาลหน้าจอเครื่องภาพวาดยอดของพระอิศวรกษัตริย์ของพระเจ้า หน้าจอจะถูกเก็บไว้ก่อนในพระที่นั่ง Amarinthara Pisek มหาปราสาท; มันถูกบันทึกไว้จากไฟที่เห็นได้ชัดด้วยมือของรัชกาลที่ตัวเองได้ ส่วนที่เหลือของชั้นบนจะแสดง objets ต่างๆศิลปวัตถุ (เช่นรูปแบบของภูเขา Kailasa) และอื่น ๆ พระพุทธรูป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ห้องชั้นบนแสดงวัตถุศิลปะมากขึ้นและมีค่า ในห้องโถงหลักสองรูปแบบสถาปัตยกรรมพระบรมมหาราชวัง ก่อนเป็นตัวแทนพระบรมมหาราชวังในสมัยรัชกาลที่ และอีกในสมัยรัชกาลที่ 5 ด้านหลังมีพระพุทธรูปมากมาย และเหรียญที่ระลึกในประตูสู่ห้องโถงใหญ่ เป็นแม่ของมุกเล็กที่นั่งแพลตฟอร์มที่เรียกว่าพระแท่นเพลงสบาย ( พระแท่นทรงสบาย ) ซึ่งเคยอยู่ในไห rattaya พระพิมานพระที่นั่ง แพลตฟอร์มที่ใช้สำหรับผู้ชมนอกและวันที่จากเวลารัชกาลที่ .[ 135 ] สุดทางหลักยืน manangsila พระแท่นบัลลังก์ ( พระแท่นมนังคศิลาอาสน์ ; rtgs : manangkha พระแท่นศิลาอาสน์ ) ซึ่งถือเป็นวันที่อาณาจักรสุโขทัยและถูกนำตัวกลับกรุงเทพ จากสุโขทัย โดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เมื่อพระองค์ยังเป็นพระ กับผนังด้านใดด้านหนึ่งของห้องโถงจะแตกต่างกันสี่พระพุทธรูปชวาสไตล์ ;พวกเขาถูกซื้อโดยรัชกาลที่ห้องด้านขวาของพระที่นั่งอาภรณ์ต่าง ๆ manangsila แสดงฤดูกาลของพระแก้วมรกต . ด้านซ้ายของห้องโถงเป็นมหาศาลเครื่องเคลือบทองหน้าจอภาพที่เด่นที่สุดของพระศิวะ ราชาแห่งทวยเทพ หน้าจอเดิมเก็บไว้ในไห amarinthara มหาปราสาทพระพิเ ;มันเป็นบันทึกจากไฟเห็นได้ชัดโดยมือของรัชกาลที่ตัวเอง ส่วนชั้นบนแสดงต่าง ๆ ( เช่น objets d ’ศิลปะรูปแบบของภูเขาไกลาส ) และพระพุทธรูปอีก