Collaborative care intervention for

Collaborative care intervention for LLD have comparable treat ment effectiveness compared to specialty practices. The PRISM-E study compared the effectiveness of integrated care models,to specialty mental health referrals in the treatment of LLD. Greater symptom severity reductive was observed in the specialty referral group however, remission rates and number of symptoms reduced were equal between the two groups.
Collaborative care intervention have not only been effective at treating depression. They have been shown to reduce mortality. In a long term follow-up analysis of the PROSECT study participants with MDD in intervention group were 24% less likely to die compared to individuals with MDD in the usual care group.
Collaborative care models have been shown to mitigate ethnic and economical disparities. Several studies have consistently found that the benefits of collaborative care vs. usual care for minorities and those living in poverty are equal or greater to that of Whites and middle-class populations.
Collaborative care models have been successfully implemented into non-research practice setting with cost effectiveness and treatment outcomes equal to that of the IMPACT study. A metaanalysis reviewing 37 trials of depression collaborative care found that collaborative care intervention had antidepressant adherence rates twice that of usual care over the first six months and favorable treatment outcomes that persisted for up to five years.
A number of studies have applied collaborative care approaches to the treatment of depression in chronic medical illnesses: diabetes, cancer, stroke and post-coronary artery bypass grafting surgery. These studies all found significant improvements in care quality and depression management compared to usual care. A recent study evaluating collaborative care in the intervention group had significant improvements in glycated hemoglobin levels, LDL-cholesterol levels, systolic blood pressure and depressive symptoms compared to the usual care group at one year.
6.Depression prevention in late-life
Prevention of LLD deserves considerable effort because of its contribution to disability, morbidity, and mortality. The literature suggests that depression prevention in later life may be most effective when prevention is indicated. For example, it may be best to target older adults who have risk factors for depression such as stroke, macular degeneration, small social networks or subthreshold symptoms.
A report from Amsterdam evaluated indicated prevention in Dutch primary-care patients above age 75. 170 individuals with subthreshold depression or anxiety were followed. Having not yet met diagnostic criteria for their respective disorders, they were randomized to either a preventive stepped-care intervention or usual care. The intervention consisted of four sequential steps, each lasting three months in duration: watchful waiting, cognitive behavioral therapy-based bibliotherapy,PST, and referrals to PC if found that the incidence of major depressive episodes and anxiety disorders was reduced by half over a one-year follow-up period Thus 24% of participants randomized to usual care experienced the onset of major depressive episodes or anxiety disorders compared with 11% of individuals assigned to the stepped-care intervention. These effects were found to be cost effective and were maintained over a period of two years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แทรกแซงการทำงานร่วมกันดูแลสำหรับ LLD มีประสิทธิภาพติดขัดรักษาเปรียบเทียบกับปฏิบัติการพิเศษ ปริซึม-E การศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิผลของการดูแลแบบบูรณาการรุ่น อ้างอิงสุขภาพจิตพิเศษในการบำบัดรักษาของ LLD มากกว่าอาการรุนแรงกล้าหาญถูกสังเกตในกลุ่มอ้างอิงพิเศษอย่างไรก็ตาม ปลดราคาและจำนวนของอาการลดลงได้เท่ากันระหว่าง 2 กลุ่ม
ร่วมดูแลแทรกแซงไม่เท่าแล้วมีประสิทธิภาพในการรักษาโรคซึมเศร้า พวกเขามีการแสดงเพื่อลดการตาย ในระยะยาววิเคราะห์ติดตามผลของผู้เรียนการศึกษา PROSECT กับ MDD ในกลุ่มแทรกแซงได้น้อยโอกาสตาย 24% เมื่อเทียบกับบุคคลกับ MDD ในกลุ่มดูแลปกติ
ได้รับการแสดงรูปแบบความร่วมมือดูแลเพื่อลดความแตกต่างทางชาติพันธุ์ และประหยัด หลายการศึกษาได้พบว่า ประโยชน์ของการดูแลร่วมกับดูแลปกติคมิและอาศัยอยู่ในความยากจนจะเท่ากัน หรือมากกว่าที่ขาวและประชากรชั้นกลางอย่างสม่ำเสมอ
ดูแลร่วมรุ่นเรียบร้อยแล้วใช้งานไปปฏิบัติงานวิจัยไม่ตั้งต้นทุนประสิทธิภาพและรักษาผลเท่ากับการศึกษาผลกระทบ Metaanalysis ทบทวนทดลอง 37 ร่วมของภาวะซึมเศร้าพบว่า แทรกแซงดูแลร่วมกันมีราคาติด antidepressant สองที่ดูแลปกติช่วง 6 เดือนแรกและผลการรักษาดีที่ยังคงอยู่ในถึงห้าปี
จำนวนศึกษาได้ใช้แนวทางร่วมกันดูแลรักษาโรคซึมเศร้าในโรคเรื้อรังแพทย์: โรคเบาหวาน มะเร็ง โรคหลอดเลือดสมอง และหลอดเลือดหัวใจหลังข้ามศัลยกรรม grafting ศึกษาเหล่านี้ทั้งหมดพบปรับปรุงที่สำคัญในการดูแลคุณภาพและภาวะซึมเศร้าการจัดการเปรียบเทียบการดูแลปกติ การล่าศึกษา evaluating ร่วมดูแลในกลุ่มในการแทรกแซงมีการปรับปรุงที่สำคัญ glycated ฮีโมโกลบินระดับ ระดับไขมัน LDL ความดันโลหิต systolic และอาการ depressive เมื่อเทียบกับกลุ่มการดูแลปกติที่หนึ่งปี.
6.Depression ป้องกันในปลายชีวิต
ป้องกัน LLD สมควรพยายามมาก เพราะมันมีส่วนทำให้พิการ morbidity และการตาย วรรณคดีแนะนำที่ ป้องกันโรคซึมเศร้าในชีวิตภายหลังอาจจะมีประสิทธิภาพสูงสุดเมื่อระบุป้องกัน ตัวอย่าง มันอาจจะดีที่สุดเป้าหมายผู้ใหญ่รุ่นเก่าที่มีปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคซึมเศร้าเช่นโรคหลอดเลือดสมอง เสื่อม macular เครือข่ายทางสังคมขนาดเล็ก ขึ้น subthreshold อาการ
รายงานจากอัมสเตอร์ดัมประเมินระบุป้องกันในผู้ป่วยดูแลดัตช์เหนืออายุ 75 ตามบุคคล 170 subthreshold ซึมเศร้าหรือวิตกกังวล มีไม่ได้ตรงตามเกณฑ์การวินิจฉัยสำหรับโรคที่เกี่ยวข้องของพวกเขา พวกเขาถูก randomized การขัดจังหวะโดยก้าวดูแลป้องกันหรือดูแลตามปกติ แทรกแซงประกอบด้วย 4 ขั้นตอนตามลำดับ ละสามเดือนในระยะเวลาที่ยาวนาน: พรรค รับรู้จากพฤติกรรมบำบัด bibliotherapy, PST อ้างอิงไปยังพีซีและถ้าพบว่า อุบัติการณ์ของตอนหลัก depressive และโรควิตกกังวลถูกลดลง โดยครึ่งเวลาติดตาม 1 ปีดังนั้น 24% ของผู้เข้าร่วม randomized การดูแลปกติประสบการณ์ของตอนหลัก depressive หรือโรควิตกกังวลเมื่อเปรียบเทียบกับ 11% ของบุคคลที่ให้การแทรกแซงดูแลก้าว ลักษณะพิเศษเหล่านี้พบมีประสิทธิภาพต้นทุน และถูกเก็บรักษาเป็นระยะเวลาสองปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร่วมกันดูแลการแทรกแซงสำหรับนิติศาสตรดุษฎีบัณฑิตได้เปรียบเทียบกับการรักษาพิเศษ ment ประสิทธิผลการปฏิบัติงาน การ prism-e เปรียบเทียบประสิทธิผลของรูปแบบการดูแลแบบพิเศษสุขภาพจิตการส่งต่อในการรักษาของนิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต เพิ่มความรุนแรงของอาการซึ่งพบในการอ้างอิงเฉพาะกลุ่ม อย่างไรก็ตามเรื่องราคาและจำนวนของอาการลดลงได้เท่ากันระหว่างสองกลุ่ม
แทรกแซงดูแลร่วมกันได้ไม่เพียง แต่ประสิทธิภาพในการรักษาภาวะซึมเศร้า พวกเขาได้รับการแสดงเพื่อลดอัตราการตาย ในการวิเคราะห์ในระยะติดตามผลระยะยาวของ prosect ศึกษาเข้าร่วมกับ MDD ในกลุ่มอายุ 24 % โอกาสน้อยที่จะตายเมื่อเทียบกับบุคคลที่มีเต็มในกลุ่ม
ดูแลตามปกติรูปแบบการดูแลร่วมกัน มีการแสดงเพื่อลดความแตกต่างทางเชื้อชาติและเศรษฐกิจ . หลายการศึกษาอย่างต่อเนื่องพบว่าประโยชน์ของการดูแลร่วมกันกับการดูแลตามปกติสำหรับชนกลุ่มน้อยและผู้ที่อาศัยอยู่ในความยากจนจะเท่ากับ หรือมากกว่านั้น และชนชั้นกลางผิวขาว
ประชากรรูปแบบการดูแลร่วมกันได้เรียบร้อยแล้วใช้ในการปฏิบัติการวิจัยที่ไม่ใช่การตั้งค่ากับต้นทุนประสิทธิผล และผลการรักษาเท่ากับว่าผลกระทบต่อการศึกษาเป็น metaanalysis ทบทวน 37 การทดลองของภาวะซึมเศร้าพบว่า การแทรกแซงการร่วมกันดูแลร่วมกันได้ในอัตราสองเท่าของปกติ ยังดูแลกว่าหกเดือนแรก และผลลัพธ์การรักษาที่ดีที่สุดได้ถึงห้าปี .
จํานวนของการศึกษาได้ประยุกต์ใช้วิธีการดูแลร่วมกัน เพื่อการรักษาของภาวะซึมเศร้าในโรคทางการแพทย์เรื้อรัง :เบาหวาน , มะเร็ง , โรคหลอดเลือดสมองและหลอดเลือดหัวใจหลังการผ่าตัดบายพาสการกราฟต์ นี้การศึกษาพบการปรับปรุงที่สำคัญในการดูแลคุณภาพและการจัดการภาวะซึมเศร้าเมื่อเทียบกับการดูแลตามปกติ การศึกษาล่าสุด ประเมินการดูแลร่วมกันในกลุ่มมีการปรับปรุงที่สำคัญในระดับฮีโมโกลบินไกลเคตเตต ระดับคอเลสเตอรอล LDL ,ความดันโลหิต systolic และอาการของโรคซึมเศร้าเปรียบเทียบการรักษาปกติในหนึ่งปี

สายป้องกัน 6.depression ในการป้องกันชีวิตของนิติศาสตรดุษฎีบัณฑิตสมควรความพยายามมากเพราะส่วนของความพิการ อัตราป่วย และการตาย วรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าภาวะซึมเศร้าป้องกันในชีวิตอาจจะมีประสิทธิภาพมากที่สุดเมื่อการป้องกันระบุ ตัวอย่างเช่นมันอาจจะดีที่สุดเพื่อเป้าหมายผู้สูงอายุที่มีปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดภาวะซึมเศร้าเช่นโรคหลอดเลือดสมอง , จอประสาทตาเสื่อม , เครือข่ายทางสังคมน้อย หรืออาการ subthreshold .
รายงานจากอัมสเตอร์ดัมเพื่อป้องกันการดูแลผู้ป่วยแบบดัตช์เหนืออายุ 75 170 บุคคล subthreshold depression หรือความกังวลอยู่ตามไม่พบยังเกณฑ์การวินิจฉัยความผิดปกติของตน เขาสุ่มให้ทั้งการป้องกันก้าวดูแลการแทรกแซงหรือการดูแลตามปกติ การทดลองประกอบด้วย 4 ขั้นตอนที่ต่อเนื่องกันถึง 3 เดือนใน ระยะเวลารอคอยเฝ้าดูความคิด พฤติกรรมการรักษาด้วยการบำบัดด้วยหนังสือจาก PST ,และการส่งต่อไปยังเครื่องคอมพิวเตอร์ ถ้าพบว่า อุบัติการณ์ของการเกิดโรคซึมเศร้า โรควิตกกังวลเอพและลดลงครึ่งหนึ่งในช่วงระยะเวลา 1 ปี จึงติดตาม 24 % ของผู้ที่ดูแลปกติที่มีประสบการณ์การโจมตีของเอพโรคซึมเศร้า หรือความผิดปกติของความวิตกกังวลเมื่อเทียบกับ 11% ของบุคคลที่ได้รับมอบหมายให้เข้าไปดูแลแทรกแซงผลเหล่านี้ถูกพบว่าเป็นค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพและถูกเก็บรักษาไว้ตลอดระยะเวลาสองปี