Scarcity is considered to be one of

Scarcity is considered to be one of the basic problems in any economy. Scarcity refers to the gap between citizens‟ needs and the supply of goods. Demand is always bigger than supply. In the public sector, scarcity takes place when claiming that ‟the tax rate cannot be raised‟ or ‟the public sector cannot be expanded‟. From the viewpoint of scarcity, service production should be arranged by the sector that makes it most effective. During the past twenty years the tendency has been toward private sector service production. The reasons for this have been both economical and political

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขาดแคลนถือเป็นปัญหาพื้นฐานเศรษฐกิจใด ๆ อย่างใดอย่างหนึ่ง ขาดแคลนหมายถึงช่องว่างระหว่างความต้องการ citizens‟ และอุปทานของสินค้า อุปสงค์มากกว่าอุปทานได้เสมอ ในภาครัฐ การขาดแคลนเกิดขึ้นเมื่อ ‟the ที่อ้างว่า อัตราภาษีไม่สามารถ raised‟ หรือ ‟the ภาครัฐไม่สามารถ expanded‟ จากจุดชมวิวของขาดแคลน ควรจัดบริการผลิต โดยภาคที่ทำให้มีประสิทธิภาพสูงสุด ในช่วงยี่สิบปีผ่านมา มีแนวโน้มไปทางเอกชนบริการผลิต เหตุผลในการนี้ได้รับทั้งทางเศรษฐกิจ และการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขาดแคลนจะถือเป็นหนึ่งในปัญหาพื้นฐานในทางเศรษฐกิจใด ๆ ขาดแคลนหมายถึงช่องว่างระหว่างประชาชน "ความต้องการและอุปทานของสินค้า ความต้องการอยู่เสมอมีขนาดใหญ่กว่าอุปทาน ในภาครัฐขาดแคลนจะเกิดขึ้นเมื่ออ้างว่า "อัตราภาษีที่ไม่สามารถยกขึ้น" หรือ "ภาครัฐไม่สามารถขยายได้" จากมุมมองของความขาดแคลนการผลิตการบริการควรจะจัดโดยภาคที่ทำให้มันมีประสิทธิภาพมากที่สุด ช่วงที่ผ่านมายี่สิบปีมีแนวโน้มที่ได้รับไปสู่​​การผลิตการบริการภาคเอกชน เหตุผลในการนี​​้ได้รับทั้งความประหยัดและการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความขาดแคลนถือเป็นหนึ่งในปัญหาพื้นฐานเศรษฐกิจใด ๆ ข้าวยากหมากแพง หมายถึง ช่องว่างระหว่างประชาชน‟ความต้องการและอุปทานของสินค้า ความต้องการอยู่เสมอมากกว่าอุปทาน ในภาคประชาชน ข้าวยากหมากแพงเกิดขึ้นเมื่ออ้างว่า‟ภาษีไม่สามารถยก‟หรือ‟ภาครัฐไม่สามารถ‟ขยาย จากมุมมองของความขาดแคลนบริการการผลิตควรจะจัดการโดยภาคที่ทำให้มันมีประสิทธิภาพมากที่สุด ในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมาแนวโน้มได้รับต่อการผลิตภาคบริการของเอกชน ด้วยเหตุผลนี้ได้ทั้งทางเศรษฐกิจและการเมือง