Ferrous (Fe2+), in chemistry, indic

Ferrous (Fe2+), in chemistry, indicates a divalent iron compound (+2 oxidation state), as opposed to ferric, which indicates a trivalent iron compound (+3 oxidation state).[1] This usage has mostly been deprecated, with current IUPAC nomenclature having names containing the oxidation state in bracketed Roman numerals instead, such as iron(II) oxide for ferrous oxide (FeO), and iron(III) oxide for ferric oxide (Fe2O3).


Pourbaix diagram of aqueous iron
Outside chemistry, ferrous is an adjective used to indicate the presence of iron.[1] The word is derived from the Latin word ferrum ("iron").[2] Ferrous metals include steel and pig iron (with a carbon content of a few percent) and alloys of iron with other metals (such as stainless steel). Manipulation of atom-to-atom relationships between iron, carbon, and various alloying elements establishes the specific properties of ferrous metals.[3]

The term non-ferrous is used to indicate metals other than iron and alloys that do not contain an appreciable amount of iron.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหล็ก (Fe2 +), เคมี บ่งชี้ว่า มี divalent เหล็กผสม (สถานะออกซิเดชัน + 2), เมื่อเทียบกับแหล่ง ซึ่งบ่งชี้เป็น trivalent เหล็กผสม (สถานะออกซิเดชัน + 3) [1 การใช้งาน]ส่วนใหญ่ deprecated กับปัจจุบันยิ่ง ๆ ระบบการตั้งชื่อมีชื่อที่ประกอบด้วยสถานะออกซิเดชันในวงเล็บตัวเลขโรมันแทน เช่น iron(II) ออกไซด์สำหรับเหล็กออกไซด์ (FeO), และ iron(III) ออกไซด์สำหรับ ferric ออกไซด์ (Fe2O3)Pourbaix ไดอะแกรมของเหล็กละลายภายนอกเคมี เหล็กคือ คุณศัพท์ที่ใช้เพื่อบ่งชี้การปรากฏตัวของเหล็ก [1] คำว่าได้มาจาก ferrum ในภาษาละติ ("เหล็ก") [2] เหล็กโลหะได้แก่เหล็ก และเหล็กหมู (มีปริมาณคาร์บอนร้อยละกี่) และโลหะผสมเหล็กกับโลหะอื่น ๆ (เช่นสแตนเลส) การจัดการของอะตอมอะตอมความสัมพันธ์ระหว่างเหล็ก คาร์บอน และองค์ประกอบต่าง ๆ ที่ผสมสร้างคุณสมบัติเฉพาะของโลหะเหล็ก [3]คำเลสส์ที่ใช้โลหะอื่นที่ไม่ใช่เหล็กและโลหะผสมที่ประกอบด้วยเหล็กจำนวนเห็นระบุ [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหล็ก (Fe2 +), เคมีระบุสารประกอบเหล็ก divalent (2 สถานะออกซิเดชัน) เมื่อเทียบกับธาตุเหล็กซึ่งบ่งชี้ว่าสารประกอบเหล็ก trivalent (รัฐ 3 ออกซิเดชัน). [1] การใช้งานนี้ได้รับส่วนใหญ่เลิกกับปัจจุบัน IUPAC ศัพท์ที่มีชื่อที่มีสถานะออกซิเดชันในวงเล็บเลขโรมันแทนเช่นเหล็ก (II) ออกไซด์สำหรับเหล็กออกไซด์ (FeO) และเหล็ก (III) ออกไซด์สำหรับเฟอริกออกไซด์ (Fe2O3)


แผนภาพ Pourbaix เหล็กน้ำ
นอกเคมี, เหล็กเป็นคำคุณศัพท์ที่ใช้ในการระบุตัวตนของเหล็ก. [1] คำที่มาจากคำภาษาละตินเหล็ก ( "เหล็ก"). [2] โลหะเหล็ก ได้แก่ เหล็กและเหล็กหมู (ที่มีปริมาณคาร์บอนร้อยละไม่กี่) และโลหะผสมเหล็กกับโลหะอื่น ๆ (เช่นสแตนเลส) การจัดการความสัมพันธ์ของอะตอมต่ออะตอมระหว่างเหล็กคาร์บอนและองค์ประกอบผสมต่างๆกำหนดคุณสมบัติเฉพาะของโลหะเหล็ก. [3]

คำที่ไม่ใช่เหล็กถูกนำมาใช้เพื่อระบุโลหะอื่น ๆ กว่าเหล็กและโลหะผสมที่ไม่ได้มีจำนวนเงินที่เห็น เหล็ก. [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหล็ก ( fe2 + ) , เคมี พบว่า สารประกอบเหล็กขนาด ( + 2 ภาวะออกซิเดชัน ) , ตรงข้ามกับเฟอร์ริก ซึ่งบ่งชี้ว่า สารประกอบเหล็ก trivalent ( + 3 ภาวะออกซิเดชัน ) [ 1 ] การใช้นี้ส่วนใหญ่ถูกปฏิเสธ ด้วยยุทธการเกตตีสเบิร์กปัจจุบันมีชื่อที่มีสถานะออกซิเดชันในเลขโรมัน ในวงเล็บแทน เช่นเหล็ก ( II ) ออกไซด์สำหรับเหล็กออกไซด์ ( เฟโอ ) และเหล็ก ( III ) ออกไซด์สำหรับเฟอริกออกไซด์ ( Fe2O3 )pourbaix แผนภาพของน้ำเหล็กอกเคมี , เหล็กเป็นคำคุณศัพท์ที่ใช้เพื่อบ่งชี้ถึงการปรากฏตัวของเหล็ก [ 1 ] เป็นคำที่มาจากคำภาษาละตินเฟอร์รัม ( " เหล็ก " ) [ 2 ] ferrous โลหะ ได้แก่ เหล็ก และเหล็ก ( มีปริมาณคาร์บอนกี่เปอร์เซ็นต์ ) และโลหะผสมของเหล็กกับโลหะอื่น ๆ ( เช่น สแตนเลส เหล็ก ) การจัดการของอะตอม อะตอม สัมพันธภาพระหว่าง เหล็ก คาร์บอน และโลหะผสมต่าง ๆองค์ประกอบที่กำหนดคุณสมบัติเฉพาะของโลหะเหล็ก [ 2 ]คำที่ถูกใช้เพื่อบ่งชี้เลสส์โลหะอื่นที่ไม่ใช่เหล็ก และโลหะผสม ที่ไม่ประกอบด้วยยอดเงินชดช้อยเหล็ก [ 5 ]