DiscussionCentral to MI is helping

Discussion
Central to MI is helping patients resolve their ambivalence
by, for instance focusing on a patient’s own perception and
motivation [13-15]. Of course wanting and not wanting to
change lifestyle is conflicting. But the conflict may also be
that the patients want to change, but lack the tools and motivation
to do so. The results of the study show that patients
often are well aware of the right lifestyle choices, but
feelings of shame are associated with lifestyle problems.
Talking to another person about their problems was a significant
step for many of the patients, and they pointed out
that if they had felt offended or that they themselves were
to blame for the problem, they would have stopped attending
the consultations. Previous studies have also shown
that patients often have sufficient knowledge about the risks
connected to their lifestyles, especially smoking and being
overweight, and that they understand the consequences to
their health

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนากลางกับ MI จะช่วยผู้ป่วยแก้ไข ambivalence ของพวกเขาด้วย เช่นเน้นการรับรู้ของผู้ป่วยเอง และแรงจูงใจ [13-15] ต้องแน่นอนและไม่อยากวิถีชีวิตเปลี่ยนแปลงเป็นความขัดแย้ง แต่อาจเป็นความขัดแย้งว่า ผู้ป่วยที่ต้อง การเปลี่ยนแปลง ขาดเครื่องมือและแรงจูงใจการทำเช่นนั้น ผลการศึกษาแสดงว่าผู้ป่วยมักจะตระหนักดีถึงความถูกวิถี แต่ความรู้สึกละอายใจเกี่ยวข้องกับปัญหาชีวิตพูดคุยกับบุคคลอื่นเกี่ยวกับปัญหาของพวกเขาได้สำคัญขั้นตอนสำหรับผู้ป่วย มากมาย และพวกเขาชี้ให้เห็นซึ่งถ้าพวกเขาได้รู้สึกเคือง หรือว่า ตัวเองได้โทษสำหรับปัญหา พวกเขาจะหยุดเข้าร่วมให้คำปรึกษากับการ การศึกษาก่อนหน้านี้ยังแสดงให้เห็นว่า ผู้ป่วยมักจะมีความรู้เพียงพอเกี่ยวกับความเสี่ยงเชื่อมต่อกับวิถีชีวิตของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสูบบุหรี่ และการน้ำหนักเกิน และให้พวกเขาเข้าใจผลการสุขภาพของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปราย
กลาง MI จะช่วยให้ผู้ป่วยแก้ไขความสับสนของพวกเขา
ด้วยเช่นมุ่งเน้นไปที่การรับรู้ของผู้ป่วยเองและ
แรงจูงใจ [13-15] แน่นอนที่ต้องการและไม่ต้องการที่จะ
เปลี่ยนวิถีชีวิตเป็นที่ขัดแย้งกัน แต่ความขัดแย้งก็อาจจะเป็น
ได้ว่าผู้ป่วยที่ต้องการการเปลี่ยนแปลง แต่ขาดเครื่องมือและแรงจูงใจที่
จะทำเช่นนั้น ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วย
มักจะตระหนักดีถึงการเลือกวิถีชีวิตที่ถูกต้อง แต่
ความรู้สึกของความอัปยศที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการดำเนินชีวิต.
พูดคุยกับบุคคลที่เกี่ยวกับปัญหาของพวกเขาอีกเป็นอย่างมีนัยสำคัญ
ขั้นตอนสำหรับผู้ป่วยจำนวนมากและพวกเขาชี้ให้เห็น
ว่า หากพวกเขามีความรู้สึกโกรธหรือว่าพวกเขาเองก็
จะตำหนิสำหรับปัญหาที่พวกเขาจะได้หยุดการเข้าร่วม
การปรึกษาหารือ การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็น
ว่าผู้ป่วยมักจะมีความรู้เพียงพอเกี่ยวกับความเสี่ยง
ที่เชื่อมต่อกับการดำเนินชีวิตของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งการสูบบุหรี่และเป็น
น้ำหนักเกินและที่พวกเขาเข้าใจผลเพื่อ
สุขภาพของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
กลางเพื่อมิให้ผู้ป่วยแก้ไขปัญหาความสับสน
โดย ตัวอย่างเน้นการรับรู้ของผู้ป่วยเองและแรงจูงใจ
[ 9 ] แน่นอน อยากและไม่อยาก
เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตที่ขัดแย้งกัน แต่ความขัดแย้งอาจ
ที่ผู้ป่วยต้องการเปลี่ยน แต่ยังขาดเครื่องมือและแรงจูงใจ
ที่จะทำเช่นนั้น ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วย
บ่อยๆจะทราบดีของตัวเลือกวิถีชีวิตที่ถูกต้อง แต่
ความรู้สึกละอายใจเกี่ยวข้องกับปัญหาชีวิต
คุยกับบุคคลอื่นเกี่ยวกับปัญหาของพวกเขาคือขั้นตอนสำคัญ
หลายของผู้ป่วยและพวกเขาชี้ให้เห็นว่าถ้าพวกเขาได้รู้สึกเคือง

หรือที่ตัวเองถูกตำหนิสำหรับปัญหา พวกเขา ต้องหยุดเรียน
การหารือการศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าผู้ป่วย
มักจะมีความรู้เพียงพอเกี่ยวกับความเสี่ยง
เกี่ยวข้องกับวิถีการดำเนินชีวิต โดยเฉพาะการสูบบุหรี่และการ
อ้วนและที่พวกเขาเข้าใจผล

สุขภาพของพวกเขา