There are no handles upon a languag

There are no handles upon a language
Whereby men take hold of it
And mark it with signs for its remembrance.
It is a river , this language ,
Once in a thousand years
Breaking a new course
Changing its way to the ocean.
It is mountain effluvia
Moving to valleys
And from nation to nation
Crossing borders and mixing.
Languages die like rivers.
Words wrapped round your tongue today
And broken to shape of thought
Between your teeth and lips speaking
Now and today
Shall be faded hieroglyphics
Ten thousand years from now.
Sing-and singing-remember
Your song dies and changes
And is not here to-morrow
Any more than the wind
Blowing ten thousand years ago

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการไม่จัดการตามภาษาโดยผู้ชายจะถือของมันและมีป้ายบอกทางของจงมีแม่น้ำ ภาษานี้ในพันปีแบ่งเป็นหลักสูตรใหม่เปลี่ยนไปยังมหาสมุทรเป็นภูเขา effluviaย้ายไปหุบเขาและประเทศชาติข้ามพรมแดน และการผสมภาษาตายเช่นแม่น้ำคำที่ห่อรอบลิ้นของคุณวันนี้และเสียรูปร่างของความคิดระหว่างฟันและริมฝีปากพูดตอนนี้ และวันนี้ จะจาง hieroglyphicsหมื่นปีร้อง- และอย่า ลืมร้องเพลงเพลงตายและการเปลี่ยนแปลงของคุณและนี่การรุ่งขึ้นลมมากกว่าใด ๆเป่าพันปีก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีที่จับไม่อยู่กับภาษาที่มี
เหตุคนใช้ถือของมัน
และทำเครื่องหมายที่มีสัญญาณสำหรับความทรงจำของมัน.
มันเป็นแม่น้ำภาษานี้
เมื่ออยู่ในพันปี
ทำลายหลักสูตรใหม่
การเปลี่ยนแปลงทางทะเล.
มันเป็น effluvia ภูเขา
ย้ายไปยังหุบเขา
และจากประชาชาตินี้ถึงประชาชาติ
ข้ามพรมแดนและการผสม.
ภาษาตายเหมือนแม่น้ำ.
คำห่อรอบลิ้นของคุณในวันนี้
และเสียรูปทรงของความคิด
ระหว่างฟันและริมฝีปากพูดของคุณ
ตอนนี้และในวันนี้
จะได้รับการจางอักษรอียิปต์โบราณ
หมื่นปีนับจากนี้.
สิงห์ และอื่นร้องเพลงจำ
เพลงของคุณเสียชีวิตและการเปลี่ยนแปลง
และไม่ได้เป็นที่นี่เพื่อพรุ่งนี้
ใด ๆ มากกว่าลม
พัดหมื่นปีที่ผ่านมา