Discussion and Conclusions The curr

Discussion and Conclusions
The current article focuses on the establishment of partnerships and the range of approaches adopted. Partnerships with industry and the community have been driven by an acknowledgment and imperative that schools are not producing the graduates that industry needs, whether they be in vocational education or higher education. The US skills gap report (Eisen et al., 2005), the UK Confederation of Business (Nathan & Bolton, 2010), Canada (Sharpe, Arsenault, & Lapointe, 2008) and others have argued that educators must emphasize science, mathematics and technology-related programs in school curricula, invest more in effective teacher education focused on science and mathematics, and ensure that programs regarding career opportunities and requirements for graduation are geared for 21st century employment (Eisen et al., 2005; Nathan & Bolton, 2010; Sharpe, Arsenault, & Lapointe, 2008). However, they have also acknowledged a role for industry to work collaboratively to address the demand for STEM skilled workers (Nathan & Bolton, 2010; Eisen et al. 2005; National Science Board, 2010; Obama, 2010). Hence, numerous initiatives have been based on partnerships enabling employers to advise youth about making the right career choice and to assist young people to understand different career options through workplace experiences. The main partnership agenda has been through supporting transitions from formal education into the workforce. The four examples we have profiled above bring an alternative perspective and one that focuses on the capacity building of staff and enriching the learning experiences of students. These are representative of a limited number of successful innovations that emerged through the policy innovations around STEM and were sustained over a number of years. However, there were failures which were predictable, but a discussion of these is beyond the scope of this paper.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปรายและสรุป บทความปัจจุบันเน้นการจัดตั้งพันธมิตรและช่วงของวิธีที่นำมาใช้ ความร่วมมือกับชุมชนและอุตสาหกรรมได้ถูกขับเคลื่อน โดยการยอมรับและความจำเป็นที่โรงเรียนไม่สามารถผลิตผู้สำเร็จการศึกษาที่ต้องการอุตสาหกรรม การศึกษาสายอาชีพหรืออุดมศึกษา รายงาน (ชิ et al. 2005), สมาพันธ์ UK ของธุรกิจ (นาธานและโบลตัน 2010), ช่องว่างของทักษะสหรัฐอเมริกาแคนาดา (Sharpe, Arsenault, & Lapointe, 2008) และอื่น ๆ มีโต้เถียงที่ นักการศึกษาต้องเน้นวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และโปรแกรมที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีในหลักสูตรโรงเรียน ลงทุนการศึกษาครูที่มีประสิทธิภาพที่เน้นวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ และให้แน่ใจว่า โปรแกรมเกี่ยวกับโอกาสและความต้องการการศึกษาที่มุ่งสำหรับศตวรรษที่ 21 งาน (ชิ et al , 2005 นาธานและโบลตัน 2010 Sharpe, Arsenault, & Lapointe, 2008) อย่างไรก็ตาม พวกเขายังได้รับทราบบทบาทสำหรับอุตสาหกรรมการทำงานร่วมกันเพื่อความต้องการใช้ต้นกำเนิดคนมีฝีมือ (นาธานและโบลตัน 2010 ชิ et al. 2005 คณะกรรมการแห่งชาติวิทยาศาสตร์ 2010 Obama, 2010) ดังนั้น หลายโครงการได้เกิดขึ้นจากความร่วมมือนายจ้าง การแนะนำเยาวชนเกี่ยวกับการเลือกอาชีพที่เหมาะสม และ เพื่อช่วยให้คนหนุ่มสาวเพื่อทำความเข้าใจตัวเลือกอาชีพต่าง ๆ ประสบการณ์การทำงานเปิดใช้งาน วาระการประชุมหุ้นส่วนหลักได้รับผ่านการสนับสนุนเปลี่ยนศึกษาเป็นแรงงาน อย่างที่สี่เรามีประวัติข้างต้นนำมีมุมมองอื่นและที่เน้นการผลิตอาคารของพนักงาน และเพิ่มคุณค่าประสบการณ์การเรียนรู้ของนักเรียน เหล่านี้เป็นตัวแทนของนวัตกรรมที่ประสบความสำเร็จที่มาผ่านนวัตกรรมนโยบายรอบลำต้น และยั่งยืนที่ผ่านมา จำนวนจำกัด อย่างไรก็ตาม มีความล้มเหลวที่คาดเดาได้ แต่การสนทนาเหล่านี้อยู่นอกเหนือขอบเขตของเอกสารนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายและสรุป
บทความในปัจจุบันมุ่งเน้นไปที่สถานประกอบการของความร่วมมือและความหลากหลายของวิธีการบุญธรรม ความร่วมมือกับภาคอุตสาหกรรมและชุมชนได้รับแรงหนุนจากการรับรู้และความจำเป็นที่โรงเรียนยังไม่ได้ผลิตบัณฑิตที่ความต้องการของอุตสาหกรรมไม่ว่าจะเป็นในด้านการศึกษาสายอาชีพหรือการศึกษาที่สูงขึ้น สหรัฐรายงานช่องว่างทักษะ (Eisen et al., 2005), สหราชอาณาจักรสมาพันธ์ธุรกิจ (นาธานและโบลตัน, 2010), แคนาดา (ชาร์ป Arsenault & Lapointe 2008) และอื่น ๆ ได้ถกเถียงกันอยู่ว่าการศึกษาต้องเน้นวิทยาศาสตร์คณิตศาสตร์และ โปรแกรมที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีในหลักสูตรของโรงเรียนในการลงทุนมากขึ้นในการศึกษาของครูที่มีประสิทธิภาพมุ่งเน้นไปที่วิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์และให้แน่ใจว่าโปรแกรมเกี่ยวกับโอกาสในการทำงานและความต้องการสำหรับการศึกษาจะมุ่งสำหรับการจ้างงานในศตวรรษที่ 21 (Eisen et al, 2005;. นาธานและโบลตัน 2010 ; ชาร์ป Arsenault & Lapointe 2008) แต่พวกเขายังได้รับการยอมรับบทบาทสำหรับอุตสาหกรรมที่จะทำงานร่วมกันเพื่อรับมือกับความต้องการใช้แรงงานที่มีทักษะ STEM (นาธานและโบลตัน 2010; Eisen et al, 2005. คณะวิทยาศาสตร์แห่งชาติปี 2010 โอบามา, 2010) ดังนั้นการริเริ่มหลายโครงการที่ได้รับการขึ้นอยู่กับความร่วมมือที่ช่วยให้นายจ้างให้คำแนะนำแก่เยาวชนเกี่ยวกับการเลือกอาชีพที่เหมาะสมและการให้ความช่วยเหลือคนหนุ่มสาวที่จะเข้าใจตัวเลือกอาชีพที่แตกต่างกันผ่านประสบการณ์การทำงาน วาระการประชุมความร่วมมือหลักได้รับการผ่านการสนับสนุนการเปลี่ยนจากการศึกษาอย่างเป็นทางการเข้าสู่ตลาดแรงงาน ตัวอย่างที่สี่เราได้ profiled ข้างต้นนำมุมมองทางเลือกและหนึ่งที่มุ่งเน้นไปที่การเสริมสร้างศักยภาพของบุคลากรและเพิ่มคุณค่าประสบการณ์การเรียนรู้ของนักเรียน เหล่านี้เป็นตัวแทนของมีจำนวน จำกัด ของนวัตกรรมที่ประสบความสำเร็จที่เกิดขึ้นผ่านนวัตกรรมนโยบายรอบ STEM และยั่งยืนกว่าหลายปี อย่างไรก็ตามมีความล้มเหลวซึ่งเป็นที่คาดการณ์ แต่การอภิปรายของเหล่านี้อยู่นอกเหนือขอบเขตของบทความนี้