To stem the loss of biodiversity an

To stem the loss of biodiversity and ensure continued provision of essential ecosystem services world leaders adopted the 20 Aichi Biodiversity Targets in 2010, to be fulfilled by 2020. One key target (Target 11) prescribes an expansion of the global protected area system to at least 17% of land surface and 10% of oceans by 2020. Given that these targets are predominantly based on political feasibility rather than scientific evidence, it remains unclear whether fulfilment of Target 11 will suffice to safeguard biodiversity and ensure continued provision of essential ecosystem services. Despite many data gaps, in particular for ecosystem services, we can use global data to estimate the required protected area on land for biodiversity (a minimum of c. 17%) and biomass carbon storage (a minimum of c. 7–14% additional area to protect 75–90% of the unprotected carbon stock), which illustrates that the target of 17% of land will probably fall short in meeting these goals. As crossing thresholds or tipping points in ecosystems could trigger non-linear, abrupt change in delivery of ecosystem services, we need a science-driven understanding of how much protected, intact nature is needed to avoid unforeseen transgression of planetary boundaries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกิดการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ และความต่อเนื่องของผู้นำด้านบริการระบบนิเวศที่สำคัญนำความหลากหลายทางชีวภาพเป้าหมาย 20 ของไอจิใน 2010 จะต้องปฏิบัติตามในปี 2563 เป้าหมายสำคัญหนึ่ง (เป้าหมาย 11) กำหนดส่วนขยายของระบบพื้นที่คุ้มครองทั่วโลกอย่างน้อย 17% ของพื้นดินและ 10% ของมหาสมุทรในปี 2563 ระบุว่าเป้าหมายเหล่านี้ส่วนใหญ่อยู่ในความเป็นไปได้ทางการเมืองมากกว่าที่เป็นหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ มันยังคงไม่ชัดเจนว่าจะพอสามารถดำเนินการที่ 11 เป้าหมายเพื่อปกป้องความหลากหลายทางชีวภาพ และให้สำรองอย่างต่อเนื่องของระบบนิเวศที่สำคัญ แม้ มีช่องว่างของข้อมูลมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับระบบนิเวศบริการ เราสามารถใช้ข้อมูลทั่วโลกประเมินพื้นที่ป้องกันจำเป็นในที่ดินความหลากหลายทางชีวภาพ (ขั้นต่ำ c. 17%) และชีวมวลคาร์บอน (ต่ำสุดค. 7-14% เพิ่มพื้นที่ป้องกัน 75 – 90% ของหุ้นคาร์บอนป้องกัน), ซึ่งแสดงให้เห็นว่า เป้าหมายของ 17% ของที่ดินอาจจะสั้นในเป้าหมายเหล่านี้ ได้ เป็นข้ามเกณฑ์ หรือทิปจุดในระบบนิเวศอาจทริกเกอร์เปลี่ยนแปลงของระบบนิเวศบริการสมบัติ ทันทีทันใด เราต้องทำความเข้าใจแบบวิทยาศาสตร์ของจำนวนธรรมชาติป้องกัน เหมือนเดิมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงการคาดผิดบัญญัติของขอบเขตของดาวเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จะเกิดการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพและความมั่นใจในการให้บริการอย่างต่อเนื่องของระบบนิเวศที่สำคัญผู้นำของโลกนำ 20 ไอจิหลากหลายทางชีวภาพเป้าหมายในปี 2010 จะสำเร็จในปี 2020 หนึ่งในเป้าหมายสำคัญ (เป้าหมาย 11) กําหนดการขยายตัวของระบบการป้องกันพื้นที่ทั่วโลกอย่างน้อย 17% ของผิวดินและ 10% ของมหาสมุทรในปี 2020 ระบุว่าเป้าหมายเหล่านี้ส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่บนความเป็นไปได้ทางการเมืองมากกว่าหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ก็ยังไม่ชัดเจนว่าการปฏิบัติตามเป้าหมาย 11 จะพอเพียงเพื่อปกป้องความหลากหลายทางชีวภาพและความมั่นใจในการให้บริการอย่างต่อเนื่องของระบบนิเวศที่สำคัญ แม้จะมีช่องว่างข้อมูลจำนวนมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการให้บริการระบบนิเวศที่เราสามารถใช้ข้อมูลทั่วโลกเพื่อประเมินพื้นที่คุ้มครองที่จำเป็นในที่ดินเพื่อความหลากหลายทางชีวภาพ (ต่ำสุดของค. 17%) และการจัดเก็บข้อมูลชีวมวลก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (ต่ำสุดของค. เพิ่มอีก 7-14% เพื่อปกป้องพื้นที่ 75-90% ของหุ้นคาร์บอนที่ไม่มีการป้องกัน) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเป้าหมาย 17% ของที่ดินที่อาจจะสั้นลงในการประชุมเป้าหมายเหล่านี้ ในฐานะที่เป็นเกณฑ์ข้ามหรือจุดให้ทิปในระบบนิเวศที่อาจทำให้ไม่เชิงเส้นเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันในการส่งมอบบริการของระบบนิเวศเราต้องมีความเข้าใจวิทยาศาสตร์เป็นตัวขับเคลื่อนของเท่าใดป้องกันธรรมชาติเหมือนเดิมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงการละเมิดที่ไม่คาดฝันของขอบเขตของดาวเคราะห์