Getting further and further away fr

Getting further and further away from Lu Hua Mountain, I finally stopped. I turned around and glared at the deer-horse demon: “Stop! I let you go once and you still dare to come looking for trouble a second time? Do you really want to die?”

The deer-horse demon ignored me. He stomped his hooves and rushed to me while screaming. He came so fast, I barely dodged him. While he was passing, I reached out my hand and grabbed the horns on his head. My feeyt lifted, my body moved and I sat on his back. I riding on his back, made him extremely dissatisfied. He stomped his hooves in a fury and tried every way to toss me down.

My legs clamped his body tightly. My hands hold his horns tightly. While using force, did I feel that the thing on his head is actually made of meat. While squeezing it, it felt soft……

Can it be that just now he wanted to corner me to death with these two meats? I laughed on his back: “Hey, you stupid. Now I don’t even have the heart to beat you anymore.”

Words can be said like that, but what needs to be beaten still have to be beaten.

I only used a hand to firmly pinch his flesh. With a little spell I connected his horns with me. With the other empty hand, I took out a fan. This fan is a human thing, but it’s very useful in many ways. I hold the fan and slapped the deer-horse demon’s ass.

“A thing with no eyes! Dare to come look for trouble! The previous time I didn’t beat you and it didn’t leave a memory. This time I’ll see if you don’t remember. Do you still dare to come cause trouble?!”

While I was slapping him, I was also teaching him a lesson.

The deer-horse demon felt pain and screamed more severely. His body was also desperately moving to throw me down. I held onto his horn tightly. The more he struggled the tighter I clenched his horn. Finally……because of carelessness, I only heard a “pu” sound. The horn that I was grabbing has been pulled out by me. Blood flew out from that hole and splashed all over my face.

Pu……pulled out?

I squeezed the horn and was stunned. The deer-horse demon also didn’t make any movements. He looked at me. I sat on his back for a while. Then I threw the fan and hurriedly stuffed the horn back in the hole.

“Sorry, sorry. I really didn’t have the intention to pull your horn. This is an accident……who told you to keep struggling?”

The blood from his head kept flowing out, making my hand full of blood.

Finally, the deer-horse can’t bear the humiliation anymore. He stuck his forepaws upright in the sky. I wasn’t paying attention and slid straightly down from his body. The deer-horse demon turned and bit my arm. His teeth were dull and didn’t bite through the flesh. He shook his head and wanted to tear my arm off.

My heart tightened. I grabbed the horn and knocked on the angle of the hole. The deer horse demon gave two more strokes, couldn’t bear the torture anymore and let go of my arm. He hissed in the sky and went away with an embarrassing defeat. While he went away he sprinkled the ground full of blood rain.

I waved to the oncoming cloud to stand still. I rested for a moment and looked at meat horn in my hand. In my heart, I was thinking that I can take it back and soak it wine. I might be able to get a different taste. I hid it in my arm. Then I rolled my sleeves and looked at my injury. I felt it isn’t a big deal and leisurely went back home.

The closer I was from home, the more my heart felt that it isn’t right. Although Chu Kong doesn’t like to practice cultivation, but he has been forced by me and practiced for a few years. His body has a small amount of immortal energy. Today we run a stupid demon that came to search for revenge. If he was a bit smarter, he should’ve swallowed Chu Kong first and then come fight me. I can protect him once, but I can’t always protect him. If he doesn’t even have some self-defense skills, it’s given that in the future he’ll be bullied.

Besides……if he doesn’t cultivate into an immortal body, how could I stay with him. Chu Kong being a human, when he goes to the netherworld to reincarnate will surely drink the soup of oblivion. At that time, every memory about me will be washed together with his soul. Just thinking about it, I’ll feel afraid.

Back at home, Chu Kong is still being locked in the enchantment. Seeing that I was back, he immediately stood up. I waved my hand and the enchantment disappeared. Meatball Kong didn’t run in my arms as I imagined. He just stood there blankly and looked at me with big eyes. His expression was startled.

I was at loss for a moment. I looked down at my clothes and instantly understood why Chu Kong was startled. The blood of the deer-horse demon dyed my white cotton clothes in red. My face and head must also be full of blood.

I sighed and was about to open my mouth to say that Chu Kong should not be worried. Suddenly I saw a golden light across my mind. My heart tightened. Well…..although deceiving children is negative, but it’s all for his good.

I covered the arm that was bitten by the deer-horse demon. I groaned. My legs went soft and my whole body fell onto the ground. I closed my eyes and moaned in pain.

It was quiet for a while. I heard Chu Kong’s footsteps rushing to me in panic.

“Xiao……Xiao Xiang?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเพิ่มเติม และเพิ่มเติมจากภูเขาหัวลู หยุดทำงานในที่สุด ผมหันไปรอบ ๆ และ glared ที่ปีศาจม้ากวาง: "หยุด ปล่อยให้คุณไปครั้งเดียว และคุณยังกล้ามาหาปัญหาเป็นครั้งที่สอง คุณต้องตาย"ปีศาจกวางม้าละเว้นฉัน เขา stomped ของเขา hooves เป๋ และวิ่งกับผมขณะกรีดร้อง เขามาอย่างรวดเร็ว ฉันแทบ dodged เขา ในขณะที่เขาถูกช่วย ฉันถึงมือออก และคว้าแตรบนศีรษะของเขา Feeyt ของฉัน ยก ย้ายร่างกายของฉัน และฉันนั่งบนหลังของเขา ผมขี่บนหลังของเขา ทำให้เขาพอใจมาก เขา stomped เขา hooves เป๋ในความโกรธ และพยายามทุกทางเพื่อโยนฉันลงขาของฉัน clamped ร่างกายของเขาแน่น มือของฉันกดแตรของเขาแน่น ในขณะที่ไม่ได้ใช้แรง ฉันรู้สึกว่า สิ่งที่บนศีรษะจริงทำเนื้อ ขณะ squeezing รู้สึกนุ่ม...มันได้หรือไม่ว่า เดี๋ยวจะต้องมุมฉันตายกับเนื้อสัตว์เหล่านี้สอง ฉันหัวเราะกับเขา: "Hey คุณโง่ ตอนนี้ ไม่ได้แล้วหัวใจจะชนะคุณอีกต่อไป"สามารถกล่าวคำเช่นนั้น แต่ยังมีอะไรต้องปราชัยจะปราชัยฉันเฉพาะใช้มือกับหยิกเนื้อของเขาอย่างแน่นหนา มีคาถาน้อย ฉันเชื่อมแตรเขากับฉัน มีว่างอีก ฉันเอาออกแฟน พัดลมนี้เป็นสิ่งมนุษย์ แต่ก็มีประโยชน์มากมาย ฉันเก็บพัดลม และ slapped ตูดของปีศาจกวางม้า"สิ่งที่ตาไม่มี กล้ามาหาปัญหา เมื่อก่อนหน้านี้ฉันไม่ชนะคุณ และจะไม่ปล่อยหน่วยความจำเป็น เวลานี้จะเห็นถ้าคุณจำไม่ได้ ทำคุณยังกล้ามาทำพิษ!"ในขณะที่ฉันถูก slapping เขา ฉันสอนเขาบทเรียนปีศาจม้ากวางรู้สึกเจ็บปวด และกรีดร้องอย่างรุนแรงมากขึ้น ร่างกายของเขาคือการเคลื่อนย้ายหมดยังจะโยนฉันลง ผมจัดลงฮอร์นเขาแน่น ยิ่งเขาต่อสู้เพราะผมกัดฮอร์นของเขา สุดท้าย... เพราะความสะเพร่า ฉันเพียงได้ยินเสียง "ปู" ฮอร์นที่ฉันถูกโลภได้ถูกดึงออก โดยฉัน เลือดบินออกจากรูนั้น และ splashed ทั่วใบหน้าของฉันปู...ดึงออกหรือไม่เขาคั้น และถูกตกตะลึงไป ปีศาจกวางม้ายังไม่ได้เคลื่อนไหวใด ๆ เขามองที่ฉัน ฉันนั่งบนหลังของเขาในขณะ แล้วโยนพัดลม และรีบยัดเขาไปในหลุม"ขออภัย ขออภัย ผมจริง ๆ ไม่ได้มีเจตนาจะดึงของฮอร์น นี้คืออุบัติเหตุ...ที่บอกคุณให้ดิ้นรนเลือดจากศีรษะของเขายังคงไหลออกมา ทำมือเต็มไปด้วยเลือดสุดท้าย กวางม้าไม่สามารถทนอับอายอีกต่อไป เขาติด forepaws ของเขาตรงท้องฟ้า ไม่ได้จ่ายเงินให้ความสนใจ และฝ่อ straightly ลงจากร่างกายของเขา ปีศาจม้ากวางเปิด และบิตแขน ไม่น่าเบื่อ และไม่กัดผ่านเนื้อฟันของเขา เขาจับหัวของเขา และอยากฉีกแขนออกหัวใจของฉันทำให้รัดกุม ฉันคว้าเขา และกังวานมุมของหลุม ปีศาจม้ากวางให้จังหวะสองเพิ่มมากขึ้น ไม่ทนทรมานอีกต่อไป แล้วปล่อยแขนของฉัน เขา hissed ในท้องฟ้า และออกไป ด้วยการพ่ายแพ้อาย ในขณะที่เขาเก็บเขาโรยพื้นดินเต็มไปด้วยฝนเลือดผม waved ไป cloud กำลังมาถึงยังยืน สำหรับครู่ และฮอร์นเนื้อมองในมือ ในหัวใจของฉัน ฉันคิดว่า ฉันสามารถส่งคืน และแช่ไวน์ก็ ฉันอาจจะได้รับรสชาติแตกต่างกัน ฉันซ่อนมันในแขนของฉัน แล้วยกแขนของฉัน และมองฉันบาดเจ็บ ผมรู้สึกมันไม่ได้ใหญ่ และท่านก็กลับบ้านยิ่งได้จากที่บ้าน ยิ่งหัวใจรู้สึกว่า ไม่เหมาะสม แม้ว่ากงจือไม่ชอบปฏิบัติปลูก แต่เขาถูกบังคับ โดยฉัน และประสบการณ์กี่ปี ร่างกายของเขามีจำนวนพลังงานอมตะ วันนี้เราเรียกปีศาจโง่ที่มาค้นหาแก้แค้น ถ้าเขาฉลาดมาก เขาควรได้กลืนกินชูกองแรกแล้ว มาต่อสู้ฉัน ฉันจะปกป้องเขาครั้ง แต่ฉันไม่สามารถจะปกป้องเขา ถ้าเขาไม่ได้บางทักษะป้องกันตนเอง ได้ระบุว่าในอนาคตเขาจะเป็นอะไรนอกจาก...ถ้าเขาไม่ปลูกฝังลงในร่างกายเป็นอมตะ วิธีสามารถฉันอยู่กับเขาได้ ชูกองกำลังมนุษย์ เมื่อเขาไป netherworld เพื่อ reincarnate ย่อมจะดื่มซุปของการให้อภัย ในขณะนั้น ทุกหน่วยความจำเกี่ยวกับฉันจะล้างร่วมกับวิญญาณของเขา เพียงความคิดเกี่ยวกับมัน ฉันจะรู้สึกกลัวกลับบ้าน กงจือยังถูกล็อคในมนต์เสน่ห์ เห็นว่าผมกลับมา เขาทันทีลุกขึ้นยืน ฉัน waved มือ และมนต์เสน่ห์ที่หายไป ฮ่องกงลูกชิ้นไม่รันในอ้อมแขนของฉันเป็นฉันจินตนาการ เขาแค่ยืนมี blankly และมองฉัน ด้วยตาใหญ่ นิพจน์ของเขาถูก startledผมขาดทุนช่วง ฉันมองลงไปที่เสื้อผ้าของฉัน และทันทีที่เข้าใจทำไมกงจือถูก startled เลือดของปีศาจกวางม้าย้อมผ้าฝ้ายสีขาวของฉันเป็นสีแดง ใบหน้าและศีรษะยังต้องเต็มไปด้วยเลือดถอนหายใจ และกำลังจะเปิดปากของฉันพูดว่า ควรห่วงกองชูไม่ ทันใดนั้นผมเห็นแสงทองในใจของฉัน หัวใจของฉันทำให้รัดกุม ดี... แต่อย่างเด็กเป็นลบ เป็นทั้งหมดของเขาดีขึ้นผมบังแขนที่ถูกกัด โดยปีศาจกวางม้า ผม groaned ขาของฉันไปอ่อน และร่างกายของฉันทั้งหมดตกลงบนพื้นดิน ปิดตา และ moaned อาการเจ็บปวดมันเงียบในขณะนั้น ผมได้ยินรีบฉันเปิดเปิงอย่างชูอินเตอร์เนชั่นแนล"เสี่ยว... เซียวเซียงหรือไม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเดินทางต่อไปและต่อออกไปจากลูเมาท์เทนหัวหินฉันหยุดในที่สุด ผมหันไปรอบ ๆ และจ้องที่ปีศาจกวางม้า "หยุด! ฉันปล่อยให้คุณไปครั้งเดียวและคุณยังกล้าที่จะมาหาปัญหาเป็นครั้งที่สอง? คุณอยากจะตาย? "ปีศาจกวางม้าไม่สนใจฉัน เขากระทืบกีบของเขาและรีบวิ่งไปฉันในขณะที่กรีดร้อง เขาเดินเข้ามาอย่างรวดเร็วดังนั้นผมแทบจะไม่หลบเขา ขณะที่เขากำลังเดินผ่านผมไปถึงมือของเราออกและคว้าแตรบนศีรษะของเขา feeyt ฉันยกย้ายร่างกายของฉันและฉันนั่งอยู่บนหลังของเขา ผมขี่บนหลังของเขาทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก เขากระทืบกีบของเขาในความโกรธและพยายามทุกวิถีทางที่จะโยนฉันลง. ขาของฉันจับยึดร่างของเขาไว้แน่น มือถือของฉันแตรของเขาแน่น ในขณะที่ใช้บังคับได้ผมรู้สึกว่าสิ่งที่บนศีรษะของเขาจะทำจริงของเนื้อสัตว์ ในขณะที่มันบีบมันให้ความรู้สึกนุ่ม ...... มันสามารถเป็นไปได้ว่าเพียงแค่ตอนนี้เขาอยากจะมุมผมที่จะตายกับทั้งสองเนื้อ? ฉันหัวเราะบนหลังของเขา: "เฮ้คุณโง่ ตอนนี้ผมไม่ได้มีหัวใจที่จะชนะคุณอีกต่อไป. "คำพูดไม่สามารถจะกล่าวเช่นนั้นแต่สิ่งที่จะต้องตียังคงต้องได้รับการตี. ฉันเท่านั้นที่ใช้มือไปหยิกแน่นเนื้อของเขา ด้วยคาถาเล็ก ๆ น้อย ๆ ฉันจะเชื่อมต่อแตรของเขากับฉัน ด้วยมือที่ว่างเปล่าอื่น ๆ ผมเอาเป็นแฟน แฟนคนนี้เป็นสิ่งที่มนุษย์ แต่ก็มีประโยชน์มากในหลาย ๆ ฉันถือพัดลมและตบตูดปีศาจกวางม้า. "สิ่งที่มีสายตาไม่! กล้าที่จะมามองหาปัญหา! เวลาก่อนหน้านี้ผมไม่ได้ชนะคุณและมันไม่ได้ออกจากหน่วยความจำ คราวนี้ฉันจะดูว่าคุณจำไม่ได้ คุณยังกล้าที่จะมาทำให้เกิดปัญหา ?! "ในขณะที่ฉันได้รับการตบเขาฉันก็ยังสอนให้เขาเรียน. ปีศาจกวางม้ารู้สึกเจ็บปวดและกรีดร้องอย่างรุนแรงมากขึ้น ร่างของเขาถูกย้ายไปหมดนอกจากนี้ยังจะโยนฉันลง ผมจับเขาของเขาแน่น ยิ่งเขาพยายามที่เข้มงวดมากขึ้นผมกำแน่นฮอร์นของเขา ...... ในที่สุดเพราะความประมาทของฉันเพียงได้ยิน "ปู" เสียง ฮอร์นที่ที่ผมคว้าได้รับการดึงออกมาโดยฉัน เลือดบินออกจากหลุมและสาดให้ทั่วใบหน้าของฉัน. ปู ...... ดึงออกมา? ผมบีบแตรและตะลึง ปีศาจกวางม้าก็ไม่ทำให้การเคลื่อนไหวใด ๆ เขามองมาที่ฉัน. ฉันนั่งอยู่บนหลังของเขาในขณะที่ จากนั้นฉันก็โยนพัดลมและรีบยัดฮอร์นกลับมาในหลุม. "ขอโทษเสียใจ ผมไม่ได้มีความตั้งใจที่จะดึงฮอร์นของคุณ นี้เป็นอุบัติเหตุ ...... ที่บอกให้คุณสามารถเก็บดิ้นรน? "เลือดจากศีรษะของเขาเก็บไว้ไหลออกมาทำให้มือของฉันเต็มไปด้วยเลือด. สุดท้ายกวางม้าไม่สามารถทนความอับอายอีกต่อไป เขาติดอยู่ตรงอุ้งเท้าของเขาในท้องฟ้า ผมไม่ได้ให้ความสนใจและเลื่อนดิ่วลงมาจากร่างกายของเขา ปีศาจกวางม้าหันมากัดแขนของฉัน ฟันของเขาเป็นที่น่าเบื่อและไม่กัดเนื้อ เขาส่ายหัวและอยากจะฉีกแขนของฉันออก. หัวใจของฉันแน่น ผมคว้าฮอร์นและเคาะมุมของหลุม ปีศาจม้ากวางสองจังหวะให้มากขึ้นไม่สามารถทนทรมานอีกต่อไปและปล่อยให้ไปของแขนของฉัน เขา hissed ในท้องฟ้าและเดินออกไปด้วยความพ่ายแพ้ที่น่าอาย ในขณะที่เขาไปเขาโรยพื้นดินที่เต็มไปด้วยฝนเลือด. ฉันโบกมือให้เมฆกำลังจะมาถึงจะหยุดนิ่ง ฉันวางสักครู่และมองไปที่ฮอร์นเนื้อในมือของฉัน ในหัวใจของฉันฉันคิดว่าฉันสามารถเอามันกลับมาและแช่ไวน์ ฉันอาจจะสามารถที่จะได้รับรสชาติที่แตกต่าง ฉันซ่อนไว้ในแขนของฉัน แล้วฉันรีดแขนของฉันและมองไปที่การบาดเจ็บของฉัน ผมรู้สึกว่ามันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่และเดินกลับบ้านสบาย. ใกล้ชิดผมก็จากที่บ้านมากขึ้นหัวใจของฉันรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้อง แม้ว่าชูฮ่องกงไม่ชอบที่จะฝึกการเพาะปลูก แต่เขาได้รับการบังคับโดยฉันและปฏิบัติไม่กี่ปี ร่างกายของเขามีจำนวนเล็ก ๆ ของพลังงานอมตะ วันนี้เราทำงานปีศาจโง่ที่มาในการค้นหาเพื่อแก้แค้น ถ้าเขาเป็นบิตอย่างชาญฉลาดเขาควรจะได้กลืนกินชูฮ่องกงก่อนแล้วมาต่อสู้กับฉัน ฉันสามารถปกป้องเขาอีกครั้ง แต่ผมไม่สามารถปกป้องเขา ถ้าเขาไม่ได้มีทักษะการป้องกันตัวเองก็ให้ว่าในอนาคตเขาจะรังแก. นอกจากนี้ ...... ถ้าเขาไม่ได้ปลูกฝังเข้าไปในร่างกายเป็นอมตะว่าฉันจะอยู่กับเขา ชูฮ่องกงเป็นมนุษย์เมื่อเขาไป netherworld ที่จะกลับชาติมาเกิดก็จะดื่มน้ำซุปของการให้อภัย ในขณะที่หน่วยความจำเกี่ยวกับฉันทุกคนจะได้รับการล้างร่วมกับจิตวิญญาณของเขา แค่คิดเกี่ยวกับมันฉันจะรู้สึกกลัว. กลับไปที่บ้านจือฮ่องกงยังคงถูกขังอยู่ในความลุ่มหลง เห็นว่าผมก็กลับมาทันทีที่เขาลุกขึ้นยืน ฉันโบกมือมือของฉันและความลุ่มหลงหายไป ลูกชิ้นฮ่องกงไม่ได้ทำงานอยู่ในอ้อมแขนของฉันเป็นที่ฉันคิด เขาก็ยืนอยู่ที่นั่น blankly และมองที่ผมด้วยดวงตาขนาดใหญ่ การแสดงออกของเขาก็ต้องสะดุ้ง. ผมอยู่ที่การสูญเสียสักครู่ ผมมองลงไปที่เสื้อผ้าของฉันและเข้าใจได้ทันทีว่าทำไมชูฮ่องกงก็ต้องสะดุ้ง เลือดของกวางม้าปีศาจย้อมเสื้อผ้าผ้าฝ้ายสีขาวของฉันในสีแดง ใบหน้าและหัวของฉันยังจะต้องเต็มไปด้วยเลือด. ฉันถอนหายใจและกำลังจะอ้าปากจะบอกว่าชูฮ่องกงไม่ควรกังวล ทันใดนั้นผมเห็นแสงสีทองทั่วทั้งใจของฉัน หัวใจของฉันแน่น ดี ... เด็กหลอกลวง ..although เป็นลบ แต่ก็ทั้งหมดที่ดีของเขา. ฉันครอบคลุมแขนที่ถูกกัดโดยปีศาจกวางม้า ฉันคราง ขาของฉันไปนุ่มและร่างกายของฉันลดลงสู่พื้นดิน ฉันปิดตาของฉันและครางด้วยความเจ็บปวด. มันเป็นที่เงียบสงบในขณะที่ ผมได้ยินเสียงฝีเท้าชูฮ่องกงวิ่งให้ฉันในความหวาดกลัว. "เสี่ยวเสี่ยวเซียง ...... ?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดินห่างออกไปจาก Lu Hua ภูเขา ในที่สุดฉันก็หยุด ฉันหันไปรอบ ๆและจ้องมองกวางม้าปีศาจ : " หยุด ! ผมปล่อยคุณไปและคุณยังกล้ามาหาเรื่องอีกเป็นครั้งที่สอง แกอยากตายจริงๆใช่ไหม "

กวางม้าปีศาจ ไม่สนใจผม เขากระทืบกีบเท้าของเขา และรีบวิ่งไปที่ฉันกรีดร้อง เขามาเร็ว ฉันแทบจะหลบเขา ตอนที่เขาจากไปฉันยื่นมือของฉันออกไป และคว้าเขาไว้บนศีรษะของเขา feeyt ของผมดีขึ้น ร่างกายของฉันขยับและผมนั่งอยู่บนหลังของเขา ผมขี่บนหลังของเขาทำให้เขาพอใจมาก เขากระทืบกีบเท้าของเขาในความโกรธ และพยายามทุกวิถีทางที่จะโยนฉันลง

ขายึดร่างของเขาไว้แน่น มือของฉันถือแตรของเขาไว้แน่น ในขณะที่ใช้แรง ผมรู้สึกว่าสิ่งที่อยู่บนศีรษะของเขาจริง ๆ ทำจากเนื้อในขณะที่บีบมัน มันรู้สึกนุ่ม . . . . . . .

จะว่าตอนนี้เขาต้องการมุมฉันตายกับเหล่านี้สองเนื้อสัตว์ต่าง ๆ ฉันหัวเราะที่หลังของเขา : " เฮ้ เจ้าโง่ ตอนนี้ผมไม่มีจิตใจที่จะเอาชนะคุณอีกแล้ว "

ถ้อยคำจะพูดแบบนั้น แต่สิ่งที่จะต้องตีต้องตี

ผมใช้เพียงมือแน่นหยิกเนื้อของเขา ด้วยคาถาที่ฉันเชื่อมต่อแตรของเขากับผมด้วยมือเปล่าๆ ผมเอาพัดลม พัดลมนี้เป็นสิ่งที่มนุษย์ แต่มันมีประโยชน์มากในหลายวิธี ฉันถือพัดลมและตบกวางม้าปีศาจแน่

" มันไม่มีตา กล้ามาหาเรื่อง ก่อนหน้านี้ผมไม่ได้ตีคุณและจะไม่ทิ้งความทรงจำ คราวนี้ ผมจะดูว่าคุณจำไม่ได้ คุณยังกล้าที่จะมาสร้างปัญหา ? "

!ขณะที่ฉันตบหน้าเขา ผมก็สอนเขาบทเรียน

กวางม้าปีศาจรู้สึกเจ็บปวดและร้องมากขึ้นอย่างรุนแรง ร่างกายของเขาก็หมดกำลังจะโยนฉันลง ผมกอดเขาไว้แน่น มากกว่าที่เขาต่อสู้นั้นฉัน clenched เขาของเขา ในที่สุด . . . . . . . เพราะความประมาท ผมแค่ได้ยินว่า " ปู " แตรที่ถูกจับถูกดึงออกมาจากฉันเลือดกระเด็นออกมาจากหลุมนั้น และสาดทั่วใบหน้าของฉัน

ปู . . . . . . . ดึงออก

ผมบีบแตร และตะลึง กวางม้าปีศาจยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ เขามองดูฉัน ผมนั่งอยู่บนหลังของเขาในขณะที่ ฉันโยนพัดลมและรีบยัดเขาไปในรู

" ขอโทษ ขอโทษ ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะดึงเสียงของคุณนี่เป็นอุบัติเหตุ . . . . . . . ใครบอกเธอให้ดิ้นรน ? "

เลือดจากหัวของเขาไว้ไหลออกมา ทำให้มือของผมเต็มไปด้วยเลือด

ในที่สุด กวาง ม้า ทนความอัปยศอดสูอีกต่อไป เขาติดอยู่ forepaws ของเขาตั้งตรงในท้องฟ้า ผมไม่ได้ระมัดระวังและลื่นตรงลงจากร่างของเขา กวางม้าปีศาจจะแว้งกัดที่แขนของฉันฟันของเขาเป็นทึบ และไม่กัดผ่านเนื้อ เขาส่ายหัวและต้องการจะฉีกแขนตัวเอง

ใจแน่น ฉันคว้าตัวเขาและเคาะในมุมของหลุม กวางม้าปีศาจให้อีก 2 เส้น ทนไม่ได้ ทรมานอีกต่อไป และปล่อยแขนของฉัน เขา hissed ในท้องฟ้า และออกไปกับการพ่ายแพ้ที่น่าอับอาย