Metacognition is a loosely defined

Metacognition is a loosely defined concept that refers to the awareness and regulation of one's own cognitive processes (Flavell, 1976). Metacognitive knowledge includes information about ourselves as learners, the kinds of tasks we encounter, and the strategies we employ to influence the outcome of cognitive activities (see Baker & Brown. In other words, metacognitive awareness means that learners are thinking about the effectiveness of the learning strategies they are using during learning activities. For example, if students are memorizing the order of the planets from the sun, they could be asked to describe how they did it. If the students are metacognitively aware, then they would know whether they used a repetition strategy or a mnemonic strategy. Becaues metacognitive strategies and reflective thinking are not learned automatically, students need to be engaged in activities that teach and support the use of metacognitive skills (von Wright, 1992). Activities such as cooperative learning and reciprocal teaching (Palincsar & Brown, 1984), as well as the activities described by Scardamalia et al. (1989) as related to computer-supported intentional learning environments, encourage and enhance the development and use of metacognitive strategies, high-level reasoning, and interpersonal skills (Johnson St Johnson, 1990). REALs utilize these strategies to not only support students in their metacognitive skill development, but to extend students’ overall responsibility for managing their own learning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Metacognition คือ แนวคิดที่กำหนดสถานที่อ้างอิงถึงการรับรู้การควบคุมตนเองรับรู้กระบวนการ (Flavell, 1976) รู้ metacognitive รวมข้อมูลเกี่ยวกับตนเองเป็นผู้เรียน ประเภทของงานที่เราพบ และกลยุทธ์เราใช้จะมีผลต่อผลลัพธ์ของกิจกรรมที่รับรู้ (ดูเบเกอร์และบราวน์ ในคำอื่น ๆ รับรู้ metacognitive หมายความ ว่า ผู้เรียนคิดเกี่ยวกับประสิทธิผลของกลยุทธ์การเรียนรู้จะใช้ในกิจกรรมการเรียนรู้ ตัวอย่าง ถ้านักเรียนจะจดจำลำดับของดาวเคราะห์จากแสงแดด พวกเขาอาจต้องอธิบายวิธีที่พวกเขาไม่ ถ้านักเรียนมีความตระหนัก metacognitively แล้วพวกเขาจะรู้ว่า พวกเขาใช้กลยุทธ์การทำซ้ำหรือกลยุทธ์ mnemonic Becaues metacognitive กลยุทธ์และสะท้อนคิดจะไม่เรียนรู้โดยอัตโนมัติ นักเรียนต้องสามารถเข้าร่วมในกิจกรรมที่สอน และสนับสนุนการใช้ทักษะ metacognitive (ฟอนไรท์ 1992) กิจกรรมเช่นการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมซึ่งกันและกันสอน (Palincsar & Brown, 1984), รวมทั้งกิจกรรมที่อธิบายไว้โดย Scardamalia et al. (1989) ที่สัมพันธ์กับการได้รับการสนับสนุนคอมพิวเตอร์มิเรียนรู้สภาพแวดล้อม สนับสนุน และส่งเสริมการพัฒนาและการใช้กลยุทธ์ metacognitive เหตุผลระดับสูง และมนุษย (Johnson เซนต์ Johnson, 1990) ตัวเลขจริงใช้กลยุทธ์เหล่านี้ไม่เพียงแต่ สนับสนุนนักเรียนในการพัฒนาทักษะ metacognitive แต่ขยายนักเรียนชอบการจัดการเรียนรู้ของตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปัญญาเป็นแนวคิดที่กำหนดไว้อย่างหลวม ๆ ที่หมายถึงการรับรู้และการควบคุมของกระบวนการทางปัญญาของตัวเอง (Flavell, 1976) ความรู้อภิปัญญารวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับตัวเองเป็นผู้เรียนทุกชนิดของงานที่เราพบและกลยุทธ์ที่เราจ้างที่มีอิทธิพลต่อผลของกิจกรรมทางปัญญา (ดู Baker & สีน้ำตาล. ในคำอื่น ๆ รับรู้อภิปัญญาหมายความว่าผู้เรียนมีความคิดเกี่ยวกับประสิทธิภาพของ กลยุทธ์การเรียนรู้ที่พวกเขาจะใช้ในระหว่างกิจกรรมการเรียนรู้. ยกตัวอย่างเช่นถ้านักเรียนจะจำคำสั่งของดาวเคราะห์จากดวงอาทิตย์ที่พวกเขาอาจจะถามว่าจะอธิบายวิธีที่พวกเขาไม่ได้. ถ้านักเรียนมีความตระหนักอภิปัญญาแล้วพวกเขาก็จะได้รู้ว่าพวกเขาใช้ กลยุทธ์การทำซ้ำหรือกลยุทธ์ที่ช่วยในการจำ. becaues กลยุทธ์อภิปัญญาและความคิดสะท้อนแสงจะไม่ได้เรียนรู้โดยอัตโนมัตินักเรียนจะต้องมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่สอนและสนับสนุนการใช้ทักษะอภิปัญญา (ที่ฟอนไรท์, 1992). กิจกรรมเช่นการเรียนแบบร่วมมือและการเรียนการสอนซึ่งกันและกัน (Palincsar & Brown, 1984) เช่นเดียวกับกิจกรรมที่อธิบายไว้โดย Scardamalia et al. (1989) ที่เกี่ยวข้องกับคอมพิวเตอร์ที่ได้รับการสนับสนุนสภาพแวดล้อมการเรียนรู้เจตนาส่งเสริมและเพิ่มศักยภาพในการพัฒนาและการใช้กลยุทธ์การอภิปัญญาเหตุผลในระดับสูงและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ทักษะ (จอห์นสันเซนต์จอห์นสัน, 1990) reals ใช้กลยุทธ์เหล่านี้ไม่เพียง แต่สนับสนุนให้นักศึกษาในการพัฒนาทักษะของพวกเขาอภิปัญญา แต่จะขยายนักเรียนรับผิดชอบโดยรวมสำหรับการจัดการเรียนรู้ของตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกำหนดแนวคิดที่เป็นหลวมๆ หมายถึง ความตระหนักและระเบียบของหนึ่งของกระบวนการทางปัญญา ( Flavell , 1976 ) ความรู้เชิงอภิปัญญารวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับตัวเราเป็นผู้เรียน ชนิดของงานที่เราต้องเผชิญ และกลยุทธ์ที่เราใช้ในการมีอิทธิพลต่อผลลัพธ์ของกิจกรรมทางปัญญา ( ดู&ขนมปังสีน้ำตาล ในคำอื่น ๆความตระหนักรู้หมายความว่าผู้เรียนจะคิดเกี่ยวกับประสิทธิผลของการเรียนรู้กลยุทธ์ที่พวกเขาใช้ในกิจกรรมการเรียนรู้ ตัวอย่างเช่น ถ้านักเรียนจำลำดับของดาวเคราะห์จากดวงอาทิตย์ พวกเขาอาจถูกขอให้อธิบายวิธีที่พวกเขาทำมัน ถ้านักเรียน metacognitively ทราบแล้วพวกเขาจะรู้ว่าพวกเขาใช้ซ้ำกลยุทธ์หรือกลยุทธ์ตัวย่อ เพราะกลวิธีอภิปัญญาและการคิดไตร่ตรองไม่ได้เรียนรู้โดยอัตโนมัติ นักเรียนต้องมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่สอน และสนับสนุนการใช้ทักษะการรู้คิด ( จากการไรท์ , 1992 ) กิจกรรมต่างๆ เช่น การเรียนแบบร่วมมือและแลกเปลี่ยนการสอน ( palincsar &สีน้ำตาล , 1984 )ตลอดจนกิจกรรมต่างๆที่อธิบายโดย scardamalia et al . ( 1989 ) ที่เกี่ยวข้องกับคอมพิวเตอร์สนับสนุนตั้งใจสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ ส่งเสริมและพัฒนา และการใช้กลวิธีอภิปัญญาในระดับสูง , เหตุผล , และทักษะระหว่างบุคคล ( Johnson St จอห์นสัน , 1990 ) จริงๆใช้กลยุทธ์เหล่านี้จะไม่เพียง แต่ส่งเสริมให้นักเรียนพัฒนาทักษะการรู้คิดของตนเองแต่การขยายของนักเรียนโดยรวมมีความรับผิดชอบสำหรับการจัดการเรียนรู้ของตนเอง