It's ten days old. I forgot to thro

It's ten days old. I forgot to throw it away now. He could see the words of the artical in his head: 'Mysterious Death of Lady Passeger on a Cross-Channel Boat' Ossipon was afraid, afraid of the future and of his own madness. Only he knew what had really happened and he could tell no one. Only he knew the story behind 'the lady in a black dress and veil who was staring out to sea and seemed to be in some awful trouble.' He knew about the fear behind that white face and he knew about the love of life that fought with the fear and despair. At five o'clock in the morning she had disappeared from the boat. Someone had found a wedding ring lying on the seat where she had sat earlier. There was a date on the beside of the ring: 24 June 1879.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิบวันเก่าได้ ฉันลืมที่จะทิ้งมันไปตอนนี้ เขาได้เห็นคำของบทความในหัวของเขา: Ossipon 'ลึกลับตายของสตรี Passeger บนเรือข้ามช่อง' ไม่กลัว กลัว ของอนาคต และความบ้าของตัวเองได้ เพียง เขารู้อะไรก็เกิดขึ้นจริง ๆ และเขาสามารถบอกได้ว่า ไม่มีใคร เท่า ที่เขารู้เรื่องราวเบื้องหลัง 'ผู้หญิงในชุดดำและผิวที่ถูกจ้องมองออกไปทะเล และดูเหมือน จะมีปัญหามากบาง ' เขารู้เกี่ยวกับกลัวหลังที่หน้าขาว และเขารู้เกี่ยวกับความรักของชีวิตที่สู้กับความกลัวและสิ้นหวัง ที่ห้าโมงเช้า เธอก็หายไปจากเรือ บางคนได้พบแหวนแต่งงานที่นอนนั่งที่เธอมีวันเสาร์ก่อนหน้านี้ มีวันที่บนที่ข้างแหวน: 1879 24 มิถุนายน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นสิบวันเก่า ฉันลืมที่จะโยนมันออกไปในขณะนี้ เขาจะได้เห็นคำพูดของ Artical ในหัวของเขา: 'ลึกลับตายของเลดี้ Passeger บนเรือข้ามช่อง' Ossipon ก็กลัวกลัวอนาคตและของความบ้าของเขาเอง เพียง แต่เขารู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆและเขาจะบอกไม่มีใคร เพียง แต่เขารู้ว่าเรื่องราวที่อยู่เบื้องหลัง 'ผู้หญิงในชุดสีดำและผ้าคลุมที่ถูกจ้องมองออกไปในทะเลและดูเหมือนจะอยู่ในบางปัญหาที่น่ากลัว.' เขารู้เกี่ยวกับความกลัวที่อยู่เบื้องหลังใบหน้าที่ขาวและเขารู้เกี่ยวกับความรักของชีวิตที่ต่อสู้กับความกลัวและความสิ้นหวัง ที่ 05:00 ในตอนเช้าที่เธอได้หายไปจากเรือ ใครบางคนได้พบแหวนแต่งงานนอนอยู่บนที่นั่งที่เธอนั่งอยู่ก่อนหน้านี้ มีวันที่ที่อยู่ด้านข้างของแหวนเป็น: 24 มิถุนายน 1879

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นสิบวัน ฉันลืมที่จะโยนมันทิ้งแล้ว เขาอาจจะเห็นคำพูดของ artical ในหัวของเขา : ' การตายอย่างลึกลับของหญิง passeger บนเรือข้ามช่อง ' ossipon กลัว กลัวอนาคต และความโง่เขลาของตัวเอง เพียงแต่เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และเขาจะไม่บอกใครเพียงแต่เขารู้เบื้องหลัง ' หญิงสาวในชุดสีดำและผ้าคลุมที่กำลังมองออกไปในทะเล และดูเหมือนจะเป็นปัญหาที่ไม่ดี เขารู้เกี่ยวกับความหวาดกลัวใบหน้าขาวที่เขารู้จักรักชีวิตที่ต่อสู้กับความหวาดกลัวและความสิ้นหวัง ตอนห้าโมงเช้า เธอหายตัวไปจากเรือ มีคนเจอแหวนวางอยู่บนที่นั่งที่เธอเคยนั่งอยู่ก่อนหน้านี้มีวันที่บนด้านข้างของแหวน : 24 มิถุนายน 1879 .