Chapter 260 – A Scary Opponent“Bast

Chapter 260 – A Scary Opponent

“Bastard!”

Wang Xin’s voice wavered as he said, “Use the submachine guns and sniper rifles to fire; everyone be careful and protect yourselves!”

……

“Roar”

The closest person from our position, dressed in black clothes, pressed both hands onto the ground and sprinted towards us. Under the starlight, his face looked abnormal and hideous with blue, fishlike scales appearing in the region where his head connected to his neck. Bullets could not pass through this layer of armour, and furthermore, the scaled skin seemed to ripple and convulse, growing larger and larger and very quickly spreading towards his chest.

I saw this and hastily shouted, “Shoot for their abdomen and legs, quickly!”
A few special operation policemen from behind pulled out their handguns, and shot a round of bullets. Immediately, two of the people clothed in black heading towards us were hit. Blood spurted from their abdominal areas and legs, and bullet holes appeared. Their movement speed was greatly reduced, but they were still rushing towards us very quickly.

“What?” A special operation policeman gaped. “Shooting has no effect?”

Wang Xin loudly yelled into the comms, “ Shooters, switch to blasting bullets; aim for their leg areas!”

……

I took out a custom-made blasting bullet from my pack and loaded it into my handgun. I raised my hand and with a “bang”, the bullet took off. A hundred meters to the front, a person got hit and started limping. He walked a few steps and with “peng” sound, his right leg was blown to pieces. However, what was really scary was that this thing still kept on going, using both hands to crawl forward.

“This…. what exactly is this monster? Does it not feel any pain or fear?”

A nearby special operations policeman was already filled with fear and said with a trembling voice, “What kind of monster are we fighting right now?”

I said with a low voice, “Wu Lei, remain calm. Aim carefully at the monster’s leg area and shoot blasting bullets; blow up their unprotected lower body and it will be safe. What is there to fear from crawling monsters?!”

Wu Lei noded, took a glance and said: “Boss, there are two more coming.”
“Shua!”

The sound of wind passed and a black shadow took advantage of the night lighting and appeared suddenly in front of me. He was an approximately 37 years old man, his face filled with fish-like scales. His palms were a little distorted and his five fingers were sharp, much like a lizard’s. With a “Puchi” sound, his entire arm went through the chest of one of the scouts in the group. The fresh blood that spurted out landed on my face, making me realize that everything that was happening in front of me was real; a special operations police officer had just been killed in front of me!

“Ah, ah…” The officer opened his mouth wide, fresh blood dripping from it. His eyes were filled with fear and resignation as he looked at me, “Xiao Yao, our opponents….what exactly are they?”

“Wu”

My mind suddenly went blank, and my arms involuntarily drew Qi that settled on my sword. With a stride I stepped in front of the monster’s body, brutally swinging the sword horizontall

towards the monster’s arms.

“Kacha!”

Fresh blood splattered, and the monster’s whole arm was easily cut off. With the scout’s body, the arm fell to the ground. The wound was so serious that the scout did not have any hope of living.
The shadow of the sword flashed with a cold light under the moonlight. Tears swirled in my eyes. He was a living being who had talked with us about his girlfriend and received our blessings not long ago. But now, he would have to die humiliated in this icy barren wilderness.

“Ah…ah…”

Swinging the blade like lightning, I sent three consecutive strikes towards the monster’s wrists and legs, which were easy to cut. Listening to its screams, I swung my blade horizontally and sent his head flying.

……

In the distance, screaming again and again, Wang Xin’s voice in the communication device became very bleak. “Quick…quickly retreat! We can’t kill these monsters…we can’t kill them…”

By my side, there was a muffled sound, Wu Lei’s arm holding the gun was suddenly torn off. It was yet another 30+ year old monster. His face, neck, and chest were all filled with fish scales, and he chomped on Wu Lei’s broken arm in bloodthirsty manner, following up by whipping out a kick. Immediately, Wu Lei’s whole body fell into the underbrush while his eyes were full of despair: “Xiao Yao, hurry up and leave, leave…… we can’t fight them……”

I held Xiao Hei and trembled. Releasing my Qi: “I can do it! Please believe in me….. I can fight them! Captain Wang, bring your men and retreat from behind me. I’ll stop them… I can.. I can protect everyone….”
Xiao Hei emitted a sharp humming noise while I charged forward and heavily kneed the monster who had injured Wu Lei in the abdomen. His body fell back, yet he didn’t feel any pain. His expression was savage, and he roared angrily as he charged towards me. Lowering my arm, Xiao Hei’s luster was even more eerie under the starlight. Suddenly raising my arm, my sword swept up in an ice-cold arc!

“Ka Cha!”

From the bottom to the top, I directly severed the monster into two bloody halves. Innards and fresh blood poured out onto the ground. The other three officers next to me furrowed their brows deeply and one of them almost vomited.

……
In the distance, unsettling figures appeared as Wang Xin brought 12 officers charging through, relentlessly shooting at the crowd of creatures behind them. Even if they broke the creatures’ legs, the monsters would still limp towards us.

“Hua….”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 260 – คู่แข่งที่น่ากลัว"ลูกครึ่ง"เสียงวังซิ wavered เป็นเขากล่าวว่า "ใช้ปืนกลมือและไรเฟิลซุ่มยิงไฟ ทุกคนระวัง และปกป้องตัวคุณเอง! "……"จุดหมาย"บุคคลใกล้เคียงจากตำแหน่งของเรา การแต่งตัวในเสื้อผ้าสีดำ กดมือทั้งสองลงบนพื้นดิน และ sprinted ต่อเรา ระยิบ ใบหน้าของเขาดูปกติ และ hideous มีเกล็ดสีน้ำเงิน fishlike ปรากฏในภูมิภาคที่ศีรษะของเขาเชื่อมต่อกับคอของเขา กระสุนอาจไม่ผ่านผ่านชั้นนี้เสื้อเกราะ และนอกจากนี้ ผิวปรับสัดส่วนได้ประจักษ์ ripple และ convulse เติบโตมีขนาดใหญ่ และขนาดใหญ่ และประมาณอย่างรวดเร็วไปยังหน้าอกของเขาฉันเห็นนี้ และรีบ ตะโกน "ยิงหน้าท้องและขา ได้อย่างรวดเร็ว"ตำรวจในพื้นที่ดำเนินการพิเศษกี่หลังจากดึง handguns ของพวกเขา และยิงรอบของกระสุน ทันที สองคนยุทโธปกรณ์ในส่วนหัวสีดำมีต่อเราได้ตี Spurted เลือดจากบริเวณท้องและขาของพวกเขา และหลุมกระสุนปรากฏ ความเร็วในการเคลื่อนไหวของพวกเขาถูกลดลงอย่างมาก แต่พวกเขาก็ยังคงรีบต่อเราได้อย่างรวดเร็ว"อะไร" ตำรวจดำเนินการพิเศษ gaped "ยิงไม่มีผลหรือไม่"ซินวังดัง yelled ใน comms "ชู๊ตเตอร์ ไประเบิดกระสุน จุดมุ่งหมายการขาของพวกเขา"……เอาออกกระสุนระเบิดภาพจากชุดของฉัน และโหลดเป็นปืนพกของฉัน ฉันยกมือ และ ด้วย "บาง" กระสุนเอาออก ต้อนหน้า ผู้ได้รับการตี และเริ่ม limping เขาเดินไม่กี่ก้าว และ มี "เป็ง" เสียง ขาขวาของเขาถูกพัดเป็นชิ้น อย่างไรก็ตาม สิ่งน่ากลัวจริง ๆ ไม่ว่า สิ่งนี้ยังคงอยู่ต่อไป ใช้มือทั้งสองคลานไปข้างหน้า"นี้...ว่าสิ่งที่เป็นมอนสเตอร์นี้ ไม่มันไม่รู้สึกเจ็บปวดหรือความกลัวใด ๆ หรือไม่"ปฏิบัติการพิเศษใกล้เคียงตำรวจก็เต็มไปแล้วด้วยกลัว และกล่าว ด้วยเสียง trembling "ชนิดของมอนสเตอร์เราต่อสู้ขณะนี้"ผมพูด ด้วยเสียงต่ำ, "Lei วู นิ่งเฉยอยู่ จุดมุ่งหมายที่ขาตั้งและยิงระเบิดกระสุน ของมอนสเตอร์อย่างระมัดระวัง ระเบิดตัวล่างป้องกัน และจะปลอดภัย อะไรจะมีความหวาดกลัวจากมอนสเตอร์ตระเวน!"Noded, Lei วูเอาคร่าว ๆ และกล่าวว่า: "เจ้านาย มีสองเพิ่มเติมมา""Shua"เสียงลมผ่านและเงาดำเอาประโยชน์จากแสงสว่างยามค่ำคืน และปรากฏหน้าฉันทันที เขาเป็นคนอายุประมาณ 37 ปี ใบหน้าของเขาเต็มไป ด้วยเกล็ดเหมือนปลา ปาล์มเขามีน้อยผิดเพี้ยน และนิ้วทั้งห้าของเขาถูกคม เหมือนของจิ้งจก ด้วยการ "Puchi" เสียง แขนของเขาทั้งหมดไปถึงหน้าอกของลูกเสือในกลุ่มหนึ่ง เลือดสดที่ spurted ออกที่ที่ดินบนใบหน้าของฉัน ทำให้ฉันรู้ว่า ทุกสิ่งที่มีเกิดขึ้นด้านหน้าของฉันเป็นจริง เพียงการฆ่าตำรวจปฏิบัติการพิเศษด้านหน้าของฉัน"อา อา..." เจ้าหน้าที่ที่เปิดกว้างปาก เลือดสดขจีจากนั้นของเขา ตาของเขาเต็มไป ด้วยความกลัวและการลาออก ตามที่เขามองฉัน, "เสี่ยวยาว ฝ่ายตรงข้ามของเรา...เหมือนพวกเขาคืออะไร? ""อู๋"ใจของฉันก็ไปว่าง และแขนดึงชี่ที่ตัดสินของฉันดาบ involuntarily กับก้าวที่ฉันก้าวหน้าร่างกายของมอนสเตอร์ จราโล้ horizontall ดาบต่อแขนของสัตว์ประหลาด"คชา"เลือดสด splattered และแขนของสัตว์ประหลาดได้ถูกตัดออก กับร่างกายของลูกเสือ แขนตกไปพื้นดิน แผลถูกจังว่า ลูกเสือที่ไม่มีความหวังใด ๆ ของที่อยู่อาศัยเงาของดาบอ่อนประกายแสงเย็นภายใต้แสงจันทร์ Swirled น้ำตาในดวงตาของฉัน เขานั่งเล่นกับที่ได้พูดคุยกับเราเกี่ยวกับแฟนของเขา และได้รับพรของเราไม่นาน แต่ตอนนี้ เขาจะต้องตายชิงในถิ่นทุรกันดารแห้งแล้งนี้เป็นน้ำแข็ง"อา...อา..."ส่งนัดหยุดงานต่อเนื่องสามต่อข้อและขา ซึ่งง่ายต่อการตัดของมอนสเตอร์ควงเบลดเช่นฟ้าผ่า ผมฟังของ screams, swung ใบมีดของฉันแนว และส่งหัวของเขาไป……ในระยะห่าง กรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า วังซิเสียงในอุปกรณ์สื่อสารเป็นเยือกเย็นมาก "ด่วน...ถอยอย่างรวดเร็ว เราไม่สามารถฆ่ามอนสเตอร์เหล่านี้...เราไม่สามารถฆ่าพวกเขา... "โดยด้านข้างของฉัน มีเสียง muffled ก็ฉีกแขนวู Lei ถือปืนออก ยังมีมอนสเตอร์อื่น 30 + ปี และของเขาใบหน้า คอ หน้าอกได้ทั้งหมด ด้วยปลาเกล็ด และเขา chomped ในวู Lei แขนหักในลักษณะ bloodthirsty การติดตาม โดย whipping ออกเตะ ทันที Lei วูทั้งร่างกายตกเป็น underbrush ในขณะที่ตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง: "เสี่ยวยาว รีบขึ้น และปล่อย ปล่อย...เราไม่สามารถต่อสู้กับพวกเขา..."จัดเสี่ยวไห่ และ trembled ปล่อย Qi ของฉัน: "ฉันสามารถทำมัน โปรดเชื่อในตัวฉัน... ฉันสามารถต่อสู้กับพวกเขา วังกัปตัน นำผู้ชายและพักผ่อนพอฉันของคุณ ฉันจะหยุดพวกเขา... ฉันทำได้ ฉันสามารถปกป้องทุกคน..."เสี่ยวไห่ออกคม humming เสียงดังในขณะที่ฉันคิดไปข้างหน้า และ kneed มอนสเตอร์ที่ได้รับบาดเจ็บ Lei วูในช่องท้องมาก ร่างกายของเขากลับตก แต่เขาไม่รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ นิพจน์ของเขาป่าเถื่อน และเขา roared angrily เป็นเขาคิดต่อเรา ลดแขน เคลือบเสี่ยวไห่ได้น่าขนลุกยิ่งระยิบ ก็ยกแขน ดาบของฉันกวาดขึ้นในโค้งความฉ่ำ"ชา ka"จากด้านล่างไปยังด้านบน ฉันตรง severed มอนสเตอร์เป็นสองซีกเลือด มิตรเครื่องในและเลือดสด poured ออกลงบนพื้นดิน อื่น ๆ สามเจ้าหน้าที่ติดฉัน furrowed ผู้ชมของพวกเขาอย่างลึกซึ้ง และหนึ่งของพวกเขาเกือบอาเจียน……ในระยะห่าง ก่อกวนตัวเลขปรากฏเป็นวังซิมาชาร์จผ่าน หน้าที่ 12 คืบยิงที่ฝูงชนของสิ่งมีชีวิตนั้น แม้ว่าพวกเขายากจนขาของสัตว์ มอนสเตอร์จะยังคง limp ต่อเรา"...หัวหิน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 260 ครั้ง

" คู่แข่งที่น่ากลัววะ ! ! ! ! ! ! "

หวังซินเสียงลังเล เขาบอกว่า " ใช้ปืนปืนกลและปืนไรเฟิลยิง ทุกคนระวังและปกป้องตัวเอง "

. . . . . . .

" คำราม "

คนที่ใกล้ชิดจากตำแหน่ง แต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีดำ กดมือทั้งสองลงบนพื้นดิน และวิ่งหนีจุกตูดมาทางเรา ภายใต้แสงดาว ใบหน้าของเขาดูผิดปกติ และน่าเกลียดด้วยสีฟ้าfishlike เกล็ดที่ปรากฏในภูมิภาคที่หัวเชื่อมต่อกับคอ กระสุนไม่สามารถผ่านชั้นของเกราะนี้ และนอกจากนี้ ปรับให้ผิวดูกระเพื่อม และชักกระตุก เติบโตขนาดใหญ่และขนาดใหญ่และอย่างรวดเร็วแพร่กระจายไปสู่หน้าอกของเขา

ผมเห็นและรีบตะโกน " ยิงพวกเขา ท้อง และขา เร็ว ! "
ไม่กี่ปฏิบัติการพิเศษตำรวจจากด้านหลังดึงออกปืนของเขาและยิงรอบของกระสุน ทันที สองคนในชุดสีดำ มุ่งหน้าสู่ เราถูกโจมตี เลือด spurted จากพื้นที่ท้องและขา และรูกระสุนที่ปรากฏ ความเร็วในการเคลื่อนที่ของพวกเขาลดลงอย่างมาก แต่พวกเขายังวิ่งมาหาเราได้อย่างรวดเร็วมาก

" อะไร ? " ตำรวจปฏิบัติการพิเศษ gaped ." ยิงได้ไม่มีผล ? "

หวังซินเสียงดังตะโกนเข้าไปในช่องสื่อสาร " ยิง สลับกับกระสุนระเบิด เป้าหมายสำหรับบริเวณขาของพวกเขา "

. . . . . . .

ฉันหยิบระเบิดกระสุนจาก custom-made แพ็คและโหลดลงในฉันพก ผมยกมือด้วย " บาง " กระสุนออกไป ร้อยเมตรข้างหน้า มีคนถูกตีและเริ่มเดินกระเผลกเขาเดินไม่กี่ก้าว และ " เผิง " เสียง ขาขวาถูกระเบิดเป็นชิ้น อย่างไรก็ตาม สิ่งที่น่ากลัวจริงๆคือว่าสิ่งนี้ยังเก็บไป ใช้สองมือคลานไปข้างหน้า .

" . . . อะไรคือสัตว์ร้ายตัวนี้ มันไม่ได้รู้สึกเจ็บหรือกลัว "

ใกล้เคียงหน่วยปฏิบัติการพิเศษตำรวจก็เต็มไปด้วยความกลัวและกล่าวด้วยเสียงสั่น ," ปีศาจแบบไหนกันตอนนี้ ? "

ฉันพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ " อู๋เล่ย สงบสติอารมณ์ เล็งอย่างระมัดระวังของมอนสเตอร์ที่บริเวณขาและยิงกระสุนระเบิดเป่าร่างกายลดการป้องกันแล้วจะปลอดภัย มีอะไรต้องกลัวจากคลานมอนสเตอร์ ? ! ! ! "

Wu Lei noded เอาคร่าว ๆว่า " เจ้านาย มีอีกสองคนมา "
" Shua ! "

เสียงลมผ่าน เงาดำเอาเปรียบคืนแสงและมาปรากฏตัวต่อหน้าฉัน เขาเป็นประมาณ 37 ปีชายชรา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยปลา เช่น เกล็ด ฝ่ามือของเขาเล็ก ๆน้อย ๆบิดเบี้ยวและห้านิ้วมือของเขาคมมากเหมือนจิ้งจก กับ " ปุจิ " เสียงแขนของเขาทั้งหมดไปที่หน้าอกของลูกเสือในกลุ่มคนรุ่นใหม่ที่หลุดออกมากระแทกลงบนหน้าของฉัน ทำให้ฉันตระหนักว่า ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าฉันคือจริง ตำรวจปฏิบัติการพิเศษ เพิ่งถูกฆ่าตายต่อหน้าผม

" อ่า . . . . . . . . . . . . . " เจ้าหน้าที่เปิดปากของเขากว้าง เลือดสดๆ หยดจากมัน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัวและลาออกเมื่อเขาจ้องฉัน " เสี่ยวเหยา คู่แข่งของเรา . . . . . . .อะไรคือพวกเขา ? "

" อู๋ "

ความคิดของฉันก็ว่างเปล่า และแขนของฉันโดยไม่ได้ตั้งใจวาดฉีที่อยู่บนดาบ กับกางเกงผมเหยียบเท้าในด้านหน้าของร่างกายของสัตว์ประหลาด เลยควงดาบ horizontall

ต่อปีศาจ

" แขน ขาชา ! "

สดๆ เลือดสาด และปีศาจทั้งแขนสามารถตัด กับร่างกายของลูกเสือ , แขนล้มลงกับพื้นบาดแผลร้ายแรงเพื่อให้ลูกเสือ เนตรนารี ไม่มีความหวังในชีวิต
เงาของดาบประกายกับแสงเย็นภายใต้แสงจันทร์ น้ำตา swirled ในสายตาของฉัน เขามีชีวิตที่ได้พูดคุยกับเราเกี่ยวกับแฟนของเขาและได้รับพระพรของเรา เมื่อไม่นานมานี้ แต่ตอนนี้ เขาจะต้องตายในถิ่นทุรกันดารแห้งแล้ง ต่ำต้อยเป็นน้ำแข็งแบบนี้

" อ้า . . . อ้า . . . . . . . "

ควงดาบเหมือนฟ้าผ่าผมส่งสามนัดติดต่อกันต่อข้อมือของปีศาจ และขา ซึ่งง่ายต่อการตัด ฟังเสียงร้องของมัน ผมตวัดดาบในแนวนอนและส่งหัวบิน

. . . . . . .

ในระยะทางที่กรีดร้องอีกครั้งและอีกครั้ง หวัง ซิน เสียงในอุปกรณ์สื่อสารก็เลือนลางมาก " เร็วเข้า . . . รีบๆ ถอย เราไม่สามารถฆ่าเหล่ามอนสเตอร์ . . . . . . . เราไม่สามารถฆ่าพวกเขา . . . . . . . "

ฉันด้าน