Allantoin concentration was measure

Allantoin concentration was measured in urine (n = 115) of Malaysian indigenous Kedah Kelantan (KK) cattle (Bos indicus) and swamp buffalo (Bubalus bubalis). The rectilinear relationships between allantoin excretion (Y, g N day−1) and digestible dry matter (DM) intake (X, kg day−1) for KK cattle and swamp buffalo were Ycattle = 0.238 + 0.836 X (R2 = 0.76, P < 0.01) and Ybuffalo = 0.181 + 0.466X (R2 = 0.65, P < 0.01). These relationships adjusted for body weight (kg0.75, BW) and intake: BW ratio had lower R2 values. No significant difference was detected between the intercepts (minimal endogenous allantoin excretion) of the rectilinear relationships, but the slope (allantoin excretion rate per unit food intake) for KK cattle was greater (P < 0.01) than for swamp buffalo. In a second study, total purine excretion of fed, fasting and refed KK cattle and swamp buffalo was measured. Hypoxanthine + xanthine excretion by KK cattle and swamp buffalo was less than 3% of the total purine excretion. The KK cattle excreted three times as much allantoin as swamp buffalo when fed at 1% of DM of their BW (1.74 g N day−1 vs. 0.60 g N day−1), but allantoin excretion at the end of 6 days of fasting was not significantly different between species. Uric acid excretion was generally higher (P < 0.05) for swamp buffalo than for KK cattle during fasting, but species differences were not consistent during the fed and refeeding periods. Total purine excretion of fed KK cattle was higher (P < 0.05) than of fed swamp buffalo. The difference in allantoin and total purine excretion rates between KK cattle and swamp buffalo given the same diet and level of feeding is apparently the result of physiological and/or ruminal microbial differences between the species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตเข้มข้นที่วัดได้ในปัสสาวะ (n = 115) มาเลเซียชนวัวกลันตันเคดาห์ (KK) (บอสหม้อ) และกระบือ (Bubalus bubalis) เส้นตรงความสัมพันธ์ระหว่างการขับถ่ายต (Y, g N day−1) และแห้ง digestible เรื่อง (DM) บริโภค (X, day−1 กิโลกรัม) สำหรับเคเคโค และกระบือได้ Ycattle = 0.238 + 0.836 X (R2 = 0.76, P < 0.01) และ Ybuffalo = 0.181 + 0.466 X (R2 = 0.65, P < 0.01) ปรับปรุงความสัมพันธ์เหล่านี้สำหรับน้ำหนัก (kg0.75, BW) และบริโภค: BW อัตราส่วนมีค่า R2 ที่ด้านล่าง ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญพบระหว่าง intercepts (endogenous ตน้อยการขับถ่าย) ความสัมพันธ์เส้นตรง แต่ลาด (ตการขับถ่ายอัตราต่อหน่วยบริโภคอาหาร) สำหรับโคเคเคได้มากกว่า (P < 0.01) กว่าสำหรับกระบือ ในการศึกษาที่สอง purine รวมการขับถ่ายของ อาหาร ถือศีลอด และ refed เคเคโค และกระบือที่วัด Hypoxanthine + xanthine การขับถ่าย โดย KK วัวและพรุ ควายไม่น้อยกว่า 3% ของการขับถ่ายรวม purine โคเคเค excreted ตสามเวลาเท่าเป็นกระบือเมื่อป้อน% 1 DM ของ BW (1.74 g N day−1 เทียบกับ 0.60 g N day−1), แต่การขับถ่ายตเมื่อสิ้นสุดการถือศีลอด 6 วันไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างพันธุ์ การขับถ่ายกรดยูริกถูกโดยทั่วไปสูงขึ้น (P < 0.05) สำหรับกระบือกว่า สำหรับวัว KK ในระหว่างถือศีลอด แต่พันธุ์ ความแตกต่างได้ไม่สอดคล้องกันในระหว่างรอบระยะเวลาการเลี้ยงดู และ refeeding การขับถ่ายรวม purine ยั้วเยี้ย KK ยังคงมีสูงขึ้น (P < 0.05) กว่าของกระบือกินอาหาร ความแตกต่างในการขับถ่าย purine ตและรวมราคาระหว่างเคเคโค และกระบือที่ให้อาหารและระดับของอาหารเดียวกันเห็นได้ชัดว่าเป็นผลของสรีรวิทยา / ruminal จุลินทรีย์ความแตกต่างระหว่างสายพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเข้มข้น Allantoin วัดในปัสสาวะ (n = 115) ของมาเลเซียรัฐเกดะห์กลันตันพื้นเมือง (KK) วัว (Bos indicus) และกระบือปลัก (Bubalus bubalis) ความสัมพันธ์เป็นเส้นตรงระหว่างการขับถ่ายจึงชโลม (Y, G ไม่มีวัน-1) และเรื่องย่อยแห้ง (DM) การบริโภค (x, กก. วันที่ 1) สำหรับวัว KK และกระบือปลักอยู่ Ycattle = 0.238 + 0.836 X (R2 = 0.76, P <0.01) และ Ybuffalo = 0.181 + 0.466X (R2 = 0.65, p <0.01) ความสัมพันธ์เหล่านี้ปรับน้ำหนักตัว (kg0.75, BW) และการบริโภคอัตราส่วน BW มีค่าต่ำกว่า R2 ไม่แตกต่างกันได้รับการตรวจพบระหว่างดัก (ขับถ่ายจึงชโลมภายนอกน้อยที่สุด) ของความสัมพันธ์เป็นเส้นตรง แต่ความลาดชัน (ชโลมอัตราการขับถ่ายการรับประทานอาหารต่อหน่วย) สำหรับวัว KK สูง (P <0.01) กว่ากระบือปลัก ในการศึกษาที่สองขับถ่าย purine รวมของอาหารการอดอาหารและ refed KK วัวและควายป่าพรุวัด hypoxanthine + ขับถ่าย xanthine โดย KK วัวและควายป่าพรุน้อยกว่า 3% ของการขับถ่าย purine รวม วัว KK ขับออกมาสามเท่าจึงชโลมเป็นกระบือปลักเมื่อเลี้ยงที่ 1% ของ DM ของ BW (1.74 กรัมไม่มีวัน 1 กับ 0.60 กรัมไม่มีวัน-1) แต่ชโลมขับถ่ายในตอนท้ายของวันที่ 6 ของการอดอาหาร ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างเผ่าพันธุ์ การขับถ่ายกรดยูริคโดยทั่วไปสูงกว่า (P <0.05) สำหรับกระบือปลักกว่าวัว KK ระหว่างการอดอาหาร แต่ความแตกต่างของสายพันธุ์ที่ไม่สอดคล้องกันระหว่างอาหารและระยะเวลา refeeding การขับถ่าย purine รวมของวัวที่เลี้ยง KK สูง (P <0.05) สูงกว่าของกระบือปลักที่เลี้ยง ความแตกต่างในชโลมและอัตราการขับถ่าย purine รวมระหว่าง KK และโคกระบือที่ได้รับอาหารที่เดียวกันและระดับของการให้อาหารเห็นได้ชัดคือผลของทางสรีรวิทยาและ / หรือความแตกต่างของจุลินทรีย์ในกระเพาะรูเมนระหว่างสายพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Allantoin สมาธิวัดในปัสสาวะ ( n = 1 ) ของมาเลเซียรัฐเคดาห์กลันตัน ( KK ) พื้นเมือง ( บอสโคและกระบือปลักร้ ) ( 4 bubalis ) ความสัมพันธ์เชิงเส้นตรงระหว่าง Allantoin การขับถ่าย ( Y , g n − 1 วัน ) และวัตถุแห้ง ( DM ) ที่ย่อยอาหาร ( X , กกวัน− 1 ) โคและกระบือเป็นธนาคาร ycattle = 0.238 0.836 x ( R2 = 0.76 , p < 0.01 ) และ ybuffalo = 0.007 0466x ( R2 = 0.65 , p < 0.01 ) ความสัมพันธ์เหล่านี้ปรับน้ำหนัก ( kg0.75 , BW ) และการบริโภค : อัตราส่วนน้ำหนักตัวได้ค่า R2 ต่ำ ไม่พบความแตกต่างระหว่างสกัด ( น้อยที่สุดใน Allantoin การขับถ่าย ) ของความสัมพันธ์เชิงเส้นตรง แต่ความชัน ( Allantoin อัตราการขับถ่ายต่อการบริโภคอาหาร หน่วย ) โค KK ได้มากขึ้น ( P < 0.01 ) สูงกว่ากระบือปลักในการศึกษาที่สอง , พิวรีนทั้งหมดของเฟด การถืออดอาหารและ refed ธนาคารโคและกระบือที่ถูกวัด ไฮโปแซนทีนของการขับถ่ายด้วย และกระบือโค KK น้อยกว่า 3% ของการขับถ่ายพิวรีนทั้งหมด แก่งคอยโคขับสามเท่าที่ Allantoin เป็นกระบือปลักที่ได้รับที่ 1 % ของน้ำหนักตัวของพวกเขา ( 1.74 g และ n − 1 วันกับ 0.60 g n − 1 วัน )แต่ในตอนท้ายของ Allantoin , 6 วันของการอดอาหารไม่แตกต่างระหว่างชนิด การขับถ่ายกรดยูริคในเลือดโดยทั่วไปสูงกว่า ( P < 0.05 ) สำหรับกระบือกว่าโค KK ในระหว่างการอดอาหาร แต่สายพันธุ์ที่แตกต่างกันไม่สอดคล้องกันระหว่างเฟดและ refeeding ครั้ง การขับถ่ายพิวรีนทั้งหมดของเฟดธนาคารโคสูงกว่า ( P < 0.05 ) มากกว่าเลี้ยงกระบือปลักความแตกต่างของ Allantoin และรวมพิวรีนและอัตราระหว่างกระบือปลักที่ได้รับอาหารเดียวกันและระดับของการให้อาหารโค KK จะเห็นได้ชัดว่าผลทางสรีรวิทยาของจุลินทรีย์ในกระเพาะรูเมนและ / หรือความแตกต่างระหว่างสายพันธุ์