The BOD5 concentration did not differ between methods for samples with mean concentrations of 9.69 and 13.77 mg/L (Table 1).
The means were different (P < 0.05) for samples with means of 16.28 and 24.46 mg/L.
Although the magnitude of the values was greater with the standard method for all four samples, the relative error of the direct method against the standard method was low 0.1 to 2.6%. Variation of replicate measurements of individual samples was low with standard deviations (S.D.) of 0.21–0.43 mg/L (coefficients of variation (CV) of 1.3–2.5%) and 0.14–0.26 mg/L (CV = 0.9–2.8%) for the standard and direct methods, respectively.
Variances (s2) for the two methods were homogenous for the four samples indicating that the methods did not differ in precision.
@@/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@
Using the standard method, the mean and S.D. of BOD5 for eight replicate analyses of a solution containing 150 mg/L each of glucose and glutamic acid were 192.6 2.5 mg/L. According to Clesceri et al. (1998), a study involving 112 laboratories provided a mean and S.D. of 198 30.5 mg/L for this solution.
Therefore, our results were well within the acceptable range for the BOD5 analysis of the primary standard.
Samples from aquaculture facilities and receiving waters seldom have BOD5 concentrations above
30 mg/L, and values below 20 mg/L are most common (Boyd and Gross, 1999; Boyd and Gautier, 2000).
Thus, the glucose–glutamic acid standard was diluted 10 times and analyzed 25 times over several weeks by the two methods (Fig. 1).
The concentrations ranged from 18.0 to 19.8 mg/L for the standard method and from 18.0 to 19.9 mg/L for the direct method. Values were numerically higher for the standard method in 21 of the
25 analyses.
The mean (t = 1.898) and s2 (F = 1.075) did not differ (P > 0.05) for the two methods (Table 2), and the relative error of the direct method against the standard method was 1.4%.
The BOD5 concentration for the diluted glucose–glutamic acid standard should be 19.8 3.0 mg/L. Thus, all individual analyses of BOD5 by the two methods fell within the acceptable range.
@@////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@
For quality control purposes, Clesceri et al. (1998) recommended that an individual laboratory conduct at least 25 analyses of the BOD5 standard over time and use the mean 3 S.D. as upper and lower control limits.
For our results, the control limits for the direct method were 17.4 and 20.4 mg/L. To verify control over accuracy in the future,analyses of the standard (15 mg/L each of glucose and glutamic acid) should fall between these limits.
@@//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@
The relationship between the direct method (X) and the standard method (Y) for the analyses of 32 samples from catfish ponds is depicted in Fig. 2. The regression equation
was as follows:
Y ¼ 0:107 þ 0:991X; R2 ¼ 0:996 (3)
where Y = BOD5 by standard method (mg/L); X = BOD5 by direct method (mg/L).
@@///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@
The slope of the regression line did not differ from 1.0 (t = 1.080; P > 0.05) and the Yintercept did not differ from 0.0 (t = 0.937; P > 0.05).
Thus, agreement between the two methods was almost perfect for this series of samples.
@@///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@
Data presented in Table 1 and Fig. 1 suggest that the numeric values for BOD5 tended to be slightly greater for the standard method.
However, for the series of 32 samples (Fig. 2), the standard method gave a greater value than the direct method for only 15 samples.
The relative error of the direct method against the standard error ranged from 0.1 to 15.4% with
a mean of 3.7%.
@@////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@
The findings of this study revealed that the direct method for BOD5 provided accurate and precise results.
Moreover, for an individual sample, BOD5 concentrations measured by the two methods were similar.
The direct method is more feasible for use at aquaculture facilities, and especially at brackishwater aquaculture facilities, than the standard BOD5 method that requires dilution with nutrient solution and inoculation with bacterial seed.
The methodology for conducting the direct method is presented in Appendix A.
@@////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@
The chemical oxygen demand (COD) is sometimes used to estimate BOD5, however, this procedure often is not accepted as an alternative to BOD5 by regulatory agencies.Moreover, chloride interferes strongly with COD measurement, and it is difficult to make reliable COD measurements in brackishwater or seawater (Ruttanagosrigit and Boyd, 1989).
@@//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@
This study was conducted for freshwater samples. However, Clesceri et al. (1998) does not suggest modifying the standard BOD5 procedure for use in saline water.
Thus, the direct method for BOD5 should be suitable for use with brackishwater or marine water.
ความเข้มข้น BOD5 ได้ไม่แตกต่างระหว่างวิธีการตัวอย่างที่มีความเข้มข้นเฉลี่ยของ 9.69 13.77 mg/L (ตาราง 1) วิธีแตกต่างกัน (P < 0.05) สำหรับตัวอย่างที่มี 16.28 และ 24.46 มิลลิกรัม/L. แม้ว่าขนาดของค่ามากขึ้น ด้วยวิธีมาตรฐานตัวอย่างทั้งหมด 4 ข้อผิดพลาดสัมพัทธ์ของวิธีการตรงกับวิธีมาตรฐานต่ำ 0.1-2.6% ของ replicate วัดแต่ละตัวอย่างอยู่ในระดับต่ำ ด้วยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ของ 0.21-0.43 มิลลิกรัม/L (ค่าสัมประสิทธิ์ของความแปรผัน (CV) 1.3-2.5%) และ 0.14-0.26 mg/L (CV = 0.9 – 2.8%) สำหรับวิธีมาตรฐาน และตรง ตามลำดับ ผลต่าง (s2) สำหรับวิธีสองได้ให้ตัวอย่าง 4 บ่งชี้ว่า วิธีการที่ไม่ได้แตกต่างในความแม่นยำ@@/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@ใช้วิธีการมาตรฐาน ค่าเฉลี่ย และ S.D. BOD5 สำหรับแปดจำลองวิเคราะห์ของโซลูชันที่ประกอบด้วย 150 mg/L แต่ละของน้ำตาลกลูโคสและกลูตาเมตถูก 192.6 2.5 มิลลิกรัม/L. ตาม Clesceri et al. (1998), 112 ปฏิบัติการเกี่ยวข้องกับการศึกษามีค่าเฉลี่ยและ S.D. ของ 198 30.5 mg/L สำหรับโซลูชันนี้ ดังนั้น ผลของเราได้ดีในช่วงยอมรับได้สำหรับการวิเคราะห์มาตรฐานหลัก BOD5 ตัวอย่างจากการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำสิ่งอำนวยความสะดวกและรับน้ำค่อยมี BOD5 ความเข้มข้นดังกล่าว30 mg/L และต่ำกว่า 20 mg/L ค่ามากที่สุด (Boyd และรวม 1999 Boyd ก Gautier, 2000) ดังนั้น กลูโคส – กลูตาเมตมาตรฐานถูกผสม 10 ครั้ง และวิเคราะห์ 25 เวลากว่าหลายสัปดาห์ โดยสองวิธี (Fig. 1) The concentrations ranged from 18.0 to 19.8 mg/L for the standard method and from 18.0 to 19.9 mg/L for the direct method. Values were numerically higher for the standard method in 21 of the25 analyses. The mean (t = 1.898) and s2 (F = 1.075) did not differ (P > 0.05) for the two methods (Table 2), and the relative error of the direct method against the standard method was 1.4%. The BOD5 concentration for the diluted glucose–glutamic acid standard should be 19.8 3.0 mg/L. Thus, all individual analyses of BOD5 by the two methods fell within the acceptable range.@@////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@For quality control purposes, Clesceri et al. (1998) recommended that an individual laboratory conduct at least 25 analyses of the BOD5 standard over time and use the mean 3 S.D. as upper and lower control limits. For our results, the control limits for the direct method were 17.4 and 20.4 mg/L. To verify control over accuracy in the future,analyses of the standard (15 mg/L each of glucose and glutamic acid) should fall between these limits.@@//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@The relationship between the direct method (X) and the standard method (Y) for the analyses of 32 samples from catfish ponds is depicted in Fig. 2. The regression equationwas as follows:Y ¼ 0:107 þ 0:991X; R2 ¼ 0:996 (3)where Y = BOD5 by standard method (mg/L); X = BOD5 by direct method (mg/L).@@///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@The slope of the regression line did not differ from 1.0 (t = 1.080; P > 0.05) and the Yintercept did not differ from 0.0 (t = 0.937; P > 0.05). Thus, agreement between the two methods was almost perfect for this series of samples.@@///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@Data presented in Table 1 and Fig. 1 suggest that the numeric values for BOD5 tended to be slightly greater for the standard method. However, for the series of 32 samples (Fig. 2), the standard method gave a greater value than the direct method for only 15 samples. The relative error of the direct method against the standard error ranged from 0.1 to 15.4% witha mean of 3.7%.@@////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@The findings of this study revealed that the direct method for BOD5 provided accurate and precise results. Moreover, for an individual sample, BOD5 concentrations measured by the two methods were similar. The direct method is more feasible for use at aquaculture facilities, and especially at brackishwater aquaculture facilities, than the standard BOD5 method that requires dilution with nutrient solution and inoculation with bacterial seed.The methodology for conducting the direct method is presented in Appendix A.@@////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@The chemical oxygen demand (COD) is sometimes used to estimate BOD5, however, this procedure often is not accepted as an alternative to BOD5 by regulatory agencies.Moreover, chloride interferes strongly with COD measurement, and it is difficult to make reliable COD measurements in brackishwater or seawater (Ruttanagosrigit and Boyd, 1989).@@//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////@@This study was conducted for freshwater samples. However, Clesceri et al. (1998) does not suggest modifying the standard BOD5 procedure for use in saline water. ดังนั้น วิธีการโดยตรงสำหรับ BOD5 ควรเหมาะสำหรับใช้กับน้ำทะเลหรือ brackishwater
การแปล กรุณารอสักครู่..
ความเข้มข้น BOD5 ไม่แตกต่างกันระหว่างวิธีการสำหรับกลุ่มตัวอย่างที่มีความเข้มข้นเฉลี่ย 9.69 และ 13.77 มิลลิกรัม / ลิตร (ตารางที่ 1).
วิธีที่แตกต่างกัน (p <0.05) สำหรับกลุ่มตัวอย่างที่มีความหมายของ 16.28 และ 24.46 มิลลิกรัม / ลิตร.
แม้ว่าขนาดของ ค่าที่เป็นมากขึ้นด้วยวิธีการมาตรฐานทั้งสี่ตัวอย่างข้อผิดพลาดที่สัมพันธ์กันของวิธีการที่ตรงกับวิธีมาตรฐานต่ำ 0.1-2.6% รูปแบบของการวัดซ้ำของกลุ่มตัวอย่างแต่ละคนอยู่ในระดับต่ำที่มีการเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) ของ 0.21-0.43 มิลลิกรัม / ลิตร (ค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลง (CV) ของ 1.3-2.5%) และ 0.14-0.26 มิลลิกรัม / ลิตร (CV = 0.9-2.8%) สำหรับวิธีการมาตรฐานและตรงตามลำดับ.
ผลต่าง (s2) สำหรับทั้งสองวิธีมีคุณสมบัติเหมือนกันสำหรับสี่ตัวอย่างแสดงให้เห็นว่าวิธีการที่ไม่ได้แตกต่างกันใน วิธีการมาตรฐานค่าเฉลี่ยและ SD ของ BOD5 แปดทำซ้ำการวิเคราะห์ของการแก้ปัญหาที่มี 150 มิลลิกรัม / ลิตรแต่ละกลูโคสและกรดกลูตามิเป็น 192.6 หรือไม่? 2.5 มิลลิกรัม / ลิตร ตามที่ Clesceri et al, (1998), 112 ศึกษาที่เกี่ยวข้องกับห้องปฏิบัติการให้ค่าเฉลี่ยและ SD 198? 30.5 มิลลิกรัม / ลิตรสำหรับการแก้ปัญหานี้. ดังนั้นผลของเราเป็นอย่างดีในช่วงที่ได้รับการยอมรับสำหรับการวิเคราะห์ BOD5 มาตรฐานหลัก. ตัวอย่างจากสิ่งอำนวยความสะดวกเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและรับน้ำไม่ค่อยมีความเข้มข้น BOD5 ข้างต้น30 มิลลิกรัม / ลิตรและค่าต่ำกว่า 20 mg / L จะพบมากที่สุด (บอยด์และ Gross, 1999; บอยด์และโกติเยร์, 2000).. (รูปที่ 1). ดังนั้นมาตรฐานกรดกลูโคสกลูตามิกถูกเจือจาง 10 เท่าและวิเคราะห์ 25 ครั้งในช่วงหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาโดยทั้งสองวิธีมีความเข้มข้นอยู่ระหว่าง 18.0-19.8 มิลลิกรัม / ลิตรสำหรับวิธีการมาตรฐานและ 18.0-19.9 มิลลิกรัม / ลิตรสำหรับวิธีการโดยตรง ค่าเป็นตัวเลขที่สูงขึ้นสำหรับวิธีการมาตรฐานใน 21 จาก25 การวิเคราะห์. ค่าเฉลี่ย (t = 1.898) และ s2 (F = 1.075) ไม่แตกต่างกัน (P> 0.05) สำหรับทั้งสองวิธี (ตารางที่ 2) และความผิดพลาด ของวิธีการที่ตรงกับวิธีการมาตรฐานเป็น 1.4%. ความเข้มข้น BOD5 สำหรับมาตรฐานกรดกลูตามิกกลูโคสเจือจางควรจะ 19.8? 3.0 มิลลิกรัม / ลิตร ดังนั้นการวิเคราะห์ของแต่ละบุคคลทั้งหมดของ BOD5 โดยทั้งสองตกอยู่ในวิธีการที่ยอมรับได้ วัตถุประสงค์ในการควบคุมคุณภาพ Clesceri et al, (1998) แนะนำว่าการปฏิบัติในห้องปฏิบัติการของแต่ละบุคคลอย่างน้อย 25 วิเคราะห์มาตรฐาน BOD5 เมื่อเวลาผ่านไปและใช้ค่าเฉลี่ย? 3 SD เป็นบนและล่างข้อ จำกัด การควบคุม. เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ของเราข้อ จำกัด การควบคุมสำหรับวิธีการที่ตรงเป็น 17.4 และ 20.4 มิลลิกรัม / ลิตร เพื่อตรวจสอบความถูกต้องควบคุมในอนาคตการวิเคราะห์มาตรฐาน (15 มิลลิกรัม / ลิตรแต่ละกลูโคสและกรดกลูตามิ) ควรอยู่ระหว่างเหล่านี้ ความสัมพันธ์ระหว่างวิธีการที่ตรง (X) และวิธีการมาตรฐาน (Y) สำหรับการวิเคราะห์ 32 ตัวอย่างจากบ่อปลาดุกเป็นที่ปรากฎในรูป 2. สมการถดถอยได้ดังนี้Y ¼ 0: 107 þ 0: 991X; R2 ¼ 0: 996 (3) ที่ Y = BOD5 โดยวิธีการมาตรฐาน (มิลลิกรัม / ลิตร); X = BOD5 โดยวิธีการที่ตรง ความลาดชันของสายการถดถอยไม่ได้แตกต่างจาก 1.0 (t = 1.080, P> 0.05) และ Yintercept ไม่ได้แตกต่างจาก 0.0 (t = 0.937; p> 0.05). ดังนั้นข้อตกลงระหว่างทั้งสองวิธีก็เกือบจะสมบูรณ์แบบสำหรับชุดนี้ ของ แสดงในตารางที่ 1 และรูปที่ 1 แสดงให้เห็นว่าค่าตัวเลขสำหรับ BOD5 มีแนวโน้มที่จะเล็กน้อยมากขึ้นสำหรับวิธีการมาตรฐาน. แต่สำหรับชุดของ 32 ตัวอย่าง (รูป. 2) วิธีการมาตรฐานให้ค่ามากกว่าวิธีการที่ตรงเพียง 15 ตัวอย่าง. ญาติ ข้อผิดพลาดของวิธีการที่ตรงกับข้อผิดพลาดมาตรฐานอยู่ระหว่าง 0.1-15.4% โดยมีค่าเฉลี่ยของ ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าวิธีการโดยตรง BOD5 ให้ผลลัพธ์ที่ถูกต้องและแม่นยำ. นอกจากนี้สำหรับตัวอย่างแต่ละความเข้มข้น BOD5 วัดจากทั้งสองวิธีมีความคล้ายคลึงกัน. วิธีการโดยตรงเป็นไปได้มากขึ้นสำหรับการใช้งานในสถานที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและโดยเฉพาะอย่างยิ่งน้ำกร่อย สิ่งอำนวยความสะดวกเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำกว่าวิธี BOD5 มาตรฐานที่ต้องเจือจางด้วยสารละลายธาตุอาหารและการให้วัคซีนกับเมล็ดพันธุ์แบคทีเรีย. วิธีการในการดำเนินการวิธีการที่ตรงจะนำเสนอในภาคผนวก ต้องการออกซิเจนทางเคมี (COD) บางครั้งจะใช้ในการประเมิน BOD5 แต่ขั้นตอนนี้มักจะไม่เป็นที่ยอมรับในฐานะที่เป็นทางเลือกในการ BOD5 โดย agencies.Moreover กฎระเบียบคลอไรด์รบกวนอย่างมากกับการวัดค่าซีโอดีและมันเป็นเรื่องยากที่จะทำให้ความน่าเชื่อถือการวัดค่าซีโอดีในน้ำกร่อย หรือน้ำทะเล (Ruttanagosrigit และบอยด์ ศึกษาได้ดำเนินการสำหรับตัวอย่างน้ำจืด. แต่ Clesceri et al. (1998) ไม่ได้แนะนำการปรับเปลี่ยนขั้นตอน BOD5 มาตรฐานสำหรับใช้ในน้ำเกลือ. ดังนั้นวิธีการที่ตรงสำหรับ BOD5 ควรจะเหมาะสำหรับการใช้งานกับน้ำกร่อยหรือน้ำทะเล
การแปล กรุณารอสักครู่..