i turn 22 tomorrow (april 3rd) and

i turn 22 tomorrow (april 3rd) and its just a day im absolutely just not looking forward to. I havent had a birthday party since i was 5 years old. my birthdays after that just seemed insignificant to others. my whole life ive been to birthday parties of my friends and relatives and the celebrants seem to always get the attention they deserve and remain to be "the life of the party". they have their close friends and family showing that they care about them and provide all joyous feelings in the parties, not forgeting the presents of course. ive even helped plan birthday parties to really close friends to show how much i cared about them. the very sad thing about all of it is that ive never received this kind of treatment since my 5th birthday party. its part of human nature that everyone wants to feel appreciated. honestly, ive never felt appreciated on my birthday. ill only get a birthday greeting from my mom, my sister, and at the most, only 1 friend. ive realized that most of the people i know just happened to have more important things to be concerned about than my own birthday. trust me, ive always dreamed about having a surprise birthday party where i get a ton a presents and everyone sings happy birthday, along with an awesome birthday cake. ive never had it, and it still breaks my heart. i believe the everyone i know is stuck in their own world and would rather stay that way than to set aside time to celebrate my birthday with me. i dont know why is that, im guessing im just not of any importance in that manner. even my own boyfriend doesnt plan on what he will do on this special day. this sounds bad, but he would rather spend the day watching nascar or worrying on getting his car fixed (thats what hes been doing for the past week). he hasnt mention or thought about how we will celebrate it. whenever my birthday approaches, it becomes such a painful thought instead of an exciting event. i always wish that i can feel appreciated on my birthday. as i turn 22, ive decided to try to make a change. as no one really cares about the day i entered the world, ive decided to spoil myself a little, just to make up for all the lonely birthdays ive had all these years. possibly a shopping spree, or a trip to the spa!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปิด 22 พรุ่งนี้ (3 เมษายน) และเพียงแค่ im วันที่แน่นอนเพียงไม่มองไปข้างหน้า ผมยังไม่มีงานเลี้ยงวันเกิดตั้งแต่อายุ 5 ปี วันเกิดของฉันหลังจากที่เพียงดูเหมือนไม่สำคัญอื่น ive ฉันทั้งชีวิตเคยไปวันเกิดปาร์ตี้ของเพื่อน และญาติ และ celebrants ดูเหมือนจะเสมอ ได้รับความสนใจพวกเขาสมควรได้รับ และยังคง เป็น "ชีวิตของพรรค" พวกเขามีเพื่อนสนิทและครอบครัวแสดงว่า พวกเขาดูแลเกี่ยวกับพวกเขา และให้ความรู้สึกทั้งหมดประสบการณ์ในฝ่าย ไม่ forgeting นำเสนอหลักสูตรของพวกเขา ไอฟ์ช่วยแผนปาร์ตี้จริง ๆ ปิดเพื่อนแสดงจำนวนห่วงให้ได้ สิ่งเศร้ามากเกี่ยวกับทั้งหมดของมันคือ ive ที่เคยได้รับการรักษาตั้งแต่งานวันเกิดของฉัน 5 ชนิดนี้ เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติของมนุษย์ที่ทุกคนอยากรู้สึกชื่นชม สุจริตอย่าง ive ไม่รู้สึกชื่นชมในวันเกิดของฉัน รับเฉพาะป่วยเป็นวันเกิดที่อวยพร จาก แม่ของฉัน น้อง และ ใน สุด เพื่อน 1 ไอฟ์รู้ว่า ส่วนใหญ่คนที่ผมรู้จักเพียงเกิดขึ้นให้สิ่งสำคัญเป็นกังวลกว่าวันเกิดของตัวเอง ความน่าเชื่อถือฉัน ive เสมอฝันที่มีงานเลี้ยงวันเกิดความประหลาดใจที่ฉันได้รับตันการแสดงและทุกคนร้องเพลงอวยพร พร้อมกับเป็นเค้กวันเกิดน่ากลัว ไอฟ์ไม่มีมัน และยังแบ่งหัวใจของฉัน ผมเชื่อว่า everyone ฉันรู้ติดอยู่ในโลกของตัวเอง และค่อนข้างจะอยู่วิธีกว่าการเฉยเวลาฉลองวันเกิดของฉันกับฉัน ฉันไม่รู้ทำไมว่า im im ไม่ความสำคัญใด ๆ ในลักษณะที่คาดเดา แม้กระทั่งแฟนตัวเองไม่วางแผนในสิ่งที่เขาจะทำในวันพิเศษนี้ นี้เสียงไม่ดี แต่เขาจะค่อนข้างใช้เวลาอยู่ดูนาสคาร์ หรือกังวลทำให้รถของเขาคง (นั่นคือสิ่งเขาได้ทำในสัปดาห์ที่ผ่านมา) เขาไม่พูดถึงหรือคิดเกี่ยวกับว่าเราจะฉลองนั้น เมื่อใกล้ถึงวันเกิดของฉัน มันกลายเป็นคิดเช่นเจ็บปวดแทนเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้น ฉันจะต้องว่า สามารถรู้สึกชื่นชมในวันเกิดของฉัน เป็นเปิด 22, ive ตัดสินใจพยายามที่จะทำการเปลี่ยนแปลง เป็นจริง ๆ ไม่มีใครใส่ใจวันที่ฉันป้อนโลก ive ตัดสินใจเสียเองเล็กน้อย เพื่อให้ค่าสำหรับ ive วันเกิดเหงาทั้งหมดมีทุกปีเหล่านี้ อาจช้อปปิ้งสนุกสนาน หรือการเดินทางไปสปา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันเปิด 22 ในวันพรุ่งนี้ (3 เมษายน) และเพียงแค่วัน im ของตนอย่างไม่มองไปข้างหน้า I havent มีงานเลี้ยงวันเกิดตั้งแต่ฉันอายุ 5 ขวบ วันเกิดของฉันหลังจากนั้นก็ดูเหมือนไม่มีนัยสำคัญให้กับผู้อื่น ive ทั้งชีวิตเคยไปงานวันเกิดของเพื่อน ๆ และญาติของฉันและฉลองของฉันดูเหมือนจะเสมอได้รับความสนใจพวกเขาสมควรได้รับและยังคงเป็น "ชีวิตของบุคคลที่" พวกเขามีเพื่อนสนิทของพวกเขาและครอบครัวแสดงให้เห็นว่าพวกเขาดูแลเกี่ยวกับพวกเขาและให้ความรู้สึกมีความสุขทุกฝ่ายไม่ลืมของขวัญของหลักสูตร ive ยังช่วยฝ่ายแผนวันเกิดจริงๆเพื่อนสนิทที่จะแสดงเท่าไหร่ที่ฉันดูแลเกี่ยวกับพวกเขา สิ่งที่น่าเศร้ามากเกี่ยวกับการทั้งหมดของมันคือการที่ ive ไม่เคยได้รับการรักษาชนิดนี้ตั้งแต่งานเลี้ยงวันเกิดของฉัน 5 เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติของมนุษย์ที่ทุกคนต้องการที่จะรู้สึกชื่นชมของ สุจริต ive ไม่เคยรู้สึกชื่นชมในวันเกิดของฉัน ไม่เพียง แต่ได้รับอวยพรวันเกิดจากแม่, น้องสาวของฉันของฉันและที่มากที่สุดเพียง 1 เพื่อน ive รู้ว่าส่วนใหญ่ของคนที่ฉันรู้ว่าเพิ่งเกิดขึ้นจะมีสิ่งที่สำคัญมากที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับกว่าวันเกิดของตัวเอง เชื่อฉัน, ive ฝันเสมอเกี่ยวกับการมีงานเลี้ยงวันเกิดที่น่าประหลาดใจที่ฉันได้รับตันของขวัญและทุกคนร้องเพลงวันเกิดมีความสุขพร้อมกับเค้กวันเกิดที่น่ากลัว ive ไม่เคยมีมันและมันก็ยังคงแบ่งหัวใจของฉัน ผมเชื่อว่าทุกคนที่ฉันรู้ว่าจะติดอยู่ในโลกของตัวเองและค่อนข้างจะอยู่ที่วิธีการมากกว่าที่จะจัดสรรเวลาที่จะฉลองวันเกิดของฉันกับฉันว่า i dont รู้ว่าทำไมเป็นที่คาดเดา im im เพียงไม่ที่มีความสำคัญใด ๆ ในลักษณะที่ แม้แผนแฟนไม่ของตัวเองในสิ่งที่เขาจะทำในวันพิเศษนี้ นี้เสียงไม่ดี แต่เขาค่อนข้างจะใช้เวลาทั้งวันดูนาสคาร์หรือกังวลเกี่ยวกับการรถของเขาถาวร (thats สิ่ง HES ที่ได้รับการทำสำหรับสัปดาห์ที่ผ่านมา) เขายังไม่ได้กล่าวถึงหรือความคิดเกี่ยวกับวิธีการที่เราจะฉลองมัน เมื่อใดก็ตามที่วิธีการวันเกิดของฉันมันจะกลายเป็นเช่นความคิดที่เจ็บปวดแทนเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้น ฉันมักจะหวังว่าฉันสามารถรู้สึกชื่นชมในวันเกิดของฉัน ที่ฉันเปิด 22, ive ตัดสินใจที่จะพยายามที่จะทำให้การเปลี่ยนแปลง ขณะที่ไม่มีใครจริงๆใส่ใจเกี่ยวกับวันที่ผมเข้าสู่โลก, ive ตัดสินใจที่จะเสียตัวเองเล็ก ๆ น้อย ๆ เพียงเพื่อทำขึ้นสำหรับทุกวันเกิด ive เหงามีทุกปีเหล่านี้ อาจจะสนุกสนานช้อปปิ้งหรือการเดินทางไปสปา!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเปิดที่ 22 พรุ่งนี้ ( 3 เมษายน ) และมีเพียงวันที่ฉันจริง ๆไม่ได้มองไปข้างหน้าเพื่อ ฉัน havent มีปาร์ตี้วันเกิด ตั้งแต่ฉันอายุ 5 ขวบ วันเกิดหลังจากนั้นดูเหมือนไม่มีค่าสำหรับคนอื่น ทั้งชีวิตของฉันฉันไปงานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนและญาติ และพฤติกรรมที่ดูเหมือนจะเสมอได้รับความสนใจพวกเขาสมควรได้ และยังคงเป็น " ชีวิตของบุคคล "เขามีเพื่อนสนิทและครอบครัวของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าพวกเขาดูแลเกี่ยวกับพวกเขาและให้ความรู้สึกสนุกสนานในงานปาร์ตี้ ไม่ใช่การลืมของขวัญแน่นอน ผมช่วยวางแผนจัดงานปาร์ตี้วันเกิดให้เพื่อนสนิทจริงๆการแสดงเท่าไหร่ผมดูแลเกี่ยวกับพวกเขา สิ่งที่น่าเศร้าเกี่ยวกับมันทั้งหมดที่ไม่เคยได้รับการรักษาตั้งแต่วันเกิดเรื่องที่ 5เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติของมนุษย์ ที่ทุกคนต้องการที่จะรู้สึกชื่นชม บอกตามตรง ผมไม่เคยรู้สึกชื่นชมในวันเกิดของฉัน ผมเพียง แต่ได้รับอวยพรวันเกิดจากแม่ พี่สาว และมากที่สุดเพียง 1 เพื่อน ฉันตระหนักว่าส่วนใหญ่ของคนที่ผมรู้จักก็มีสิ่งสำคัญที่ต้องกังวลมากกว่าวันเกิดของผมเอง เชื่อผมสิฉันฝันเสมอที่จะมีงานเลี้ยงวันเกิดแปลกใจที่ฉันได้รับตันเสนอ และทุกคนร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์ พร้อมกับเค้กวันเกิดสุดยอด ฉันไม่เคยมี และมันยังทำลายหัวใจของฉัน ผมเชื่อว่าทุกคนที่ผมรู้จักอยู่ในโลกของตัวเอง และน่าจะอยู่ที่วิธีการมากกว่าที่จะจัดสรรเวลาไปฉลองวันเกิดกับผม ฉันไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้นฉันเดาว่า ฉันก็ไม่ได้สำคัญอะไรในลักษณะที่ แม้แต่คนรักของตัวเอง ไม่คิดว่าเขาจะทำอะไรในวันพิเศษนี้ นี้เสียงไม่ดี แต่เขาอาจจะใช้เวลาดู NASCAR หรือกังวลเกี่ยวกับการซ่อมรถของเขา ( ที่เขาเคยทำ สำหรับสัปดาห์ที่ผ่านมา ) เขาไม่เคยพูดหรือคิดอย่างไร เราจะฉลองกันเลย เมื่อวันเกิดของฉันวิธีมันกลายเป็นแบบนี้คิดว่าเจ็บปวดแทนเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้น ฉันหวังเสมอว่าฉันก็รู้สึกชื่นชม ในวันเกิดของฉัน ผมเปิดที่ 22 , ฉันตัดสินใจที่จะพยายามที่จะเปลี่ยนแปลง ที่ไม่มีใครจริงๆใส่ใจเกี่ยวกับวันที่ฉันป้อนโลก ผมตัดสินใจที่จะเสียเองสักหน่อย แค่ให้มาทั้งหมด เหงา วันเกิดผมได้ทุกปีเหล่านี้ อาจจะช็อปปิ้ง หรือการเดินทางไปสปา