e middle-income trap has become the

e middle-income trap has become the scourge of the developing world. Thailand, Vietnam, the Philippines, and Indonesia would be wise to take their cues from the success of the Asian economies that were able to transition from middle-income status to high-income status based on their ability to increase productivity by allowing, to the greatest extent possible, the market to allocate assets. The successful countries also pushed their technological boundaries and moved from imitating and importing foreign technologies to innovating technologies of their own.
Strong protection of intellectual property rights was a major factor in elevating TFP in the successful East Asian economies of South Korea, Taiwan, Hong Kong, and Singapore. According to the World Bank’s Doing Business database, intellectual property rights in these economies rival those in place in Japan, the U.S., and other high-income countries.[26]
Thailand, Vietnam, the Philippines, and Indonesia are currently suffering from low TFP growth, and Thailand and Vietnam are likely in credit bubbles. As former chairman of the Council of Economic Advisers Herb Stein put it in his “Stein’s law”: “If something cannot go on forever, it will stop.” All four countries should focus on improving their fundamentals, such as protecting property rights and limiting the size and scope of government. There are other measures that could be used to combat the MIT, such as reforming labor markets to ensure that rigidities do not prevent the efficient firing and hiring of employees.
Avoiding inflation is obviously a necessity. A long period of solid economic growth can be wiped out by one bad bout of inflation. Central Bank independence is critical.
As economist Chris Hartwell points out, openness to trade is crucial to escaping the MIT. In fact, openness to trade only grows more important as diminishing returns to technology set in, because “trade restrictions shrink the market for producers in a particular country in the domestic market; restrictions often bring a whole host of other distortions with them (including the creation of trade-licensing bureaucracies); a country that closes itself off to trade often pursues other growth-dampening policies as well.”[27] Passage of a truly liberalizing Trans-Pacific Partnership would increase trade and investment throughout Asia.
At one time, developing economies looked to the United States and other OECD nations as economic models to emulate. Now, with their reckless fiscal policies, heightened business regulation, and “too-big-to-fail policies” that punish the good and reward the bad at taxpayer expense, emulating the rich club is not such a good idea.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีดักคอร์รัปชั่นได้กลายเป็น การระบาดของประเทศกำลังพัฒนา ประเทศไทย เวียดนาม ฟิลิปปินส์ และอินโดนีเซียจะฉลาดจะสัญลักษณ์ของพวกเขาจากความสำเร็จของเศรษฐกิจเอเชียที่มีความสามารถในการเปลี่ยนจากสถานะเห็นสถานะรายได้ตามความสามารถในการเพิ่มผลผลิต โดยการอนุญาตให้ การมากที่สุดเป็นไปได้ ตลาดการปันส่วนสินทรัพย์ ประเทศประสบความสำเร็จยังผลักดันขอบเขตของเทคโนโลยี และจากการเลียนแบบ และนำเทคโนโลยีต่างประเทศ innovating เทคโนโลยีของตนเองแข็งแกร่งคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาเป็นปัจจัยสำคัญใน TFP elevating ในประเทศเอเชียตะวันออกประสบความสำเร็จของเกาหลีใต้ ไต้หวัน Hong Kong และสิงคโปร์ ตามฐานข้อมูลของธนาคารโลกทำธุรกิจ สิทธิในทรัพย์สินทางปัญญาในประเทศเหล่านี้คู่ต่อสู้ในสถานที่ในประเทศญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา และประเทศร่ำรวย [26]ประเทศไทย เวียดนาม ฟิลิปปินส์ และอินโดนีเซียปัจจุบันความทุกข์ทรมานจาก TFP เติบโตที่ต่ำ และประเทศไทยและเวียดนามมีแนวโน้มในเครดิตฟอง เป็นประธานในสภาของเศรษฐกิจประการสมุนไพรสไตน์อดีตใส่เขา "สไตน์ของกฎหมาย": "ถ้าสิ่งที่ไม่สามารถไปตลอดไป มันจะหยุด" ทั้งหมดสี่ประเทศควรเน้นปรับปรุงพื้นฐานของพวกเขา เช่นการปกป้องสิทธิ และการจำกัดขนาดและขอบเขตของรัฐบาล มีมาตรการอื่นที่สามารถใช้ในการต่อสู้กับ MIT เช่น reforming ตลาดแรงงานเพื่อให้แน่ใจว่า rigidities ไม่ป้องกันการยิงมีประสิทธิภาพและการจ้างงานของพนักงานหลีกเลี่ยงภาวะเงินเฟ้อได้อย่างชัดเจนเป็นสิ่งจำเป็น เติบโตทางเศรษฐกิจระยะยาวสามารถเช็ดออกได้ โดยแข่งขันดีที่หนึ่งของอัตราเงินเฟ้อ ธนาคารกลางเป็นอิสระเป็นสำคัญเป็นนักเศรษฐศาสตร์ Chris Hartwell ชี้ออก เปิดรับการค้าเป็นการหลบหนี MIT ในความเป็นจริง การเปิดรับการค้าเท่านั้นเติบโตสำคัญเป็น diminishing กลับสู่เทคโนโลยีตั้ง เนื่องจาก "ข้อจำกัดทางการค้าขนาดตลาดสำหรับผู้ผลิตในประเทศโดยเฉพาะตลาดภายในประเทศ ข้อจำกัดมักนำโฮสต์ทั้งหมดของบิดเบือนอื่น ๆ ด้วย (รวมถึงสร้างการอนุญาตให้ใช้สิทธิ์ทางการค้า bureaucracies); ประเทศที่ปิดตัวเองปิดการค้ามัก pursues นโยบายอื่น ๆ สะท้อนได้ดีเจริญเติบโตเป็นอย่างดี" [27] กาลจับคู่แปซิฟิก liberalizing อย่างแท้จริงจะเพิ่มการค้าและการลงทุนทั่วเอเชียที ประเทศกำลังพัฒนามองสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่น ๆ OECD เป็นเศรษฐกิจแบบจำลองเพื่อจำลองการ ตอนนี้ ความเสี่ยงนโยบาย ระเบียบธุรกิจเติบ และ "เกินไปขนาดใหญ่การล้มเหลวนโยบาย" ที่ลงโทษดี และรางวัลดีที่ค่าใช้จ่ายตัวผู้เสียภาษี emulating คลับรวยไม่ได้คิดดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีดักรายได้ปานกลางได้กลายเป็นระบาดของประเทศกำลังพัฒนา ไทย, เวียดนาม, ฟิลิปปินส์และอินโดนีเซียจะฉลาดที่จะใช้ตัวชี้นำของพวกเขาจากความสำเร็จของประเทศในเอเชียที่มีความสามารถในการเปลี่ยนจากสถานะรายได้ปานกลางสถานะสูงรายได้ขึ้นอยู่กับความสามารถในการเพิ่มผลผลิตโดยให้ไปที่ มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ของตลาดในการจัดสรรสินทรัพย์ ประเทศที่ประสบความสำเร็จนอกจากนี้ยังผลักดันขอบเขตของเทคโนโลยีของพวกเขาและย้ายจากการเลียนแบบและนำเข้าเทคโนโลยีจากต่างประเทศกับเทคโนโลยีที่สร้างสรรค์ของพวกเขาเอง.
การป้องกันที่แข็งแกร่งของสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญาที่เป็นปัจจัยสำคัญในการยกระดับ TFP ในเศรษฐกิจเอเชียที่ประสบความสำเร็จทางตะวันออกของเกาหลีใต้, ไต้หวัน, ฮ่องกง และสิงคโปร์ ตามที่การทำเช่นธนาคารโลกฐานข้อมูลธุรกิจ, สิทธิในทรัพย์สินทางปัญญาในประเทศเหล่านี้คู่ต่อสู้ผู้ที่อยู่ในสถานที่ในประเทศญี่ปุ่นสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่น ๆ มีรายได้สูง. [26]
ไทย, เวียดนาม, ฟิลิปปินส์และอินโดนีเซียกำลังทุกข์ทรมานจาก TFP ต่ำ การเจริญเติบโตและไทยและเวียดนามมีแนวโน้มในฟองเครดิต ในฐานะที่เป็นอดีตประธานสภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจสมุนไพรสไตน์ใส่ไว้ใน "กฎหมายของสไตน์" ของเขาว่า "หากสิ่งที่ไม่สามารถไปอยู่กับคุณตลอดก็จะหยุด." ทั้งสี่ประเทศควรจะมุ่งเน้นไปที่การปรับปรุงปัจจัยพื้นฐานของพวกเขาเช่นการปกป้องสิทธิในทรัพย์สินและการ จำกัด ขนาดและขอบเขตของรัฐบาล มีมาตรการอื่น ๆ ที่สามารถนำมาใช้ในการต่อสู้เอ็มไอทีเช่นการปฏิรูปตลาดแรงงานเพื่อให้แน่ใจว่าไม่เข้มงวดป้องกันการยิงที่มีประสิทธิภาพและการจ้างงานของพนักงาน.
มีการหลีกเลี่ยงภาวะเงินเฟ้อจะเห็นได้ชัดความจำเป็น ระยะเวลาที่ยาวนานของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่มั่นคงสามารถเช็ดออกโดยหนึ่งในการแข่งขันที่ไม่ดีของอัตราเงินเฟ้อ ความเป็นอิสระของธนาคารกลางเป็นสิ่งสำคัญ.
ในฐานะที่เป็นนักเศรษฐศาสตร์คริสฮาร์ตเวลส์ชี้ให้เห็นการเปิดกว้างกับการค้าเป็นสิ่งสำคัญเพื่อหนีเอ็มไอที ในความเป็นจริงการเปิดกว้างเพื่อการค้าเติบโตเพียงความสำคัญมากขึ้นในขณะที่ผลตอบแทนลดลงในการใช้เทคโนโลยีที่ตั้งอยู่ในเพราะ "ข้อ จำกัด ทางการค้าหดตัวลงตลาดสำหรับผู้ผลิตในประเทศใดประเทศหนึ่งในตลาดภายในประเทศ; ข้อ จำกัด มักจะนำพื้นที่ทั้งหมดของการบิดเบือนอื่น ๆ ที่มีพวกเขา (รวมทั้งการสร้างการปกครองการค้าใบอนุญาต); ประเทศที่ปิดตัวเองออกเพื่อการค้ามักจะแสวงหานโยบายอื่น ๆ รองรับการเจริญเติบโตได้เป็นอย่างดี. "[27] ทางเดินของอย่างแท้จริงเปิดเสรี Trans-Pacific Partnership จะเพิ่มการค้าและการลงทุนทั่วเอเชีย.
ครั้งหนึ่งประเทศกำลังพัฒนามองไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา และประเทศอื่น ๆ ของ OECD เป็นแบบจำลองทางเศรษฐกิจที่จะเลียนแบบ ขณะนี้มีนโยบายการคลังของพวกเขาประมาทระเบียบธุรกิจมีความคิดริเริ่มและ "เกินไปใหญ่เพื่อล้มเหลวนโยบาย" ที่ลงโทษที่ดีและให้รางวัลไม่ดีที่ค่าใช้จ่ายผู้เสียภาษีอากร, การลอกเลียนแบบสโมสรที่อุดมไปด้วยไม่ได้เช่นความคิดที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับดักรายได้ปานกลางและได้กลายเป็นหายนะของโลกที่พัฒนา ไทย , เวียดนาม , ฟิลิปปินส์ และอินโดนีเซีย จะฉลาดที่จะใช้คิวจากความสำเร็จของเศรษฐกิจเอเชียที่สามารถเปลี่ยนจากสถานะรายได้ปานกลางถึงสถานะมีรายได้สูงตามความสามารถของพวกเขาเพื่อเพิ่มผลผลิตโดยให้ในขอบเขตที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ตลาด การจัดสรรสินทรัพย์ประเทศที่ประสบความสำเร็จยังผลักขอบเขตของเทคโนโลยีและการย้ายจากการเลียนแบบและนำเข้าเทคโนโลยีจากต่างประเทศ การสร้างสรรค์เทคโนโลยีของตัวเอง
การป้องกันที่แข็งแกร่งของทรัพย์สินทางปัญญาเป็นปัจจัยสําคัญในการ tfp ในเอเชียตะวันออก ประเทศที่ประสบความสำเร็จของเกาหลีใต้ ไต้หวัน ฮ่องกง และสิงคโปร์ตามที่ธนาคารทั่วโลกทำฐานข้อมูลธุรกิจ ทรัพย์สินทางปัญญาในประเทศเหล่านี้คู่แข่งเหล่านั้นในสถานที่ในญี่ปุ่น สหรัฐ และประเทศที่มีรายได้สูงอื่น ๆ . [ 26 ]
ไทย , เวียดนาม , ฟิลิปปินส์ และอินโดนีเซีย ที่กำลังทุกข์ทรมานจากการ tfp ต่ำ และ ไทย และเวียดนามมีแนวโน้มเครดิตฟองเป็นอดีตประธานสภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจของสมุนไพรสไตน์ใส่ไว้ใน " สไตน์ของกฎหมาย " : " ถ้าสิ่งที่ไม่คงอยู่ตลอดไป มันจะหยุด " ทั้งสี่ประเทศควรเน้นการปรับปรุงพื้นฐาน เช่น การปกป้องสิทธิในทรัพย์สินและการ จำกัด ขนาดและขอบเขตของรัฐบาล มีมาตรการอื่น ๆที่สามารถใช้ในการต่อสู้ที่ MITเช่น การปฏิรูปตลาดแรงงาน เพื่อให้แน่ใจว่า rigidities ไม่ป้องกันการยิงที่มีประสิทธิภาพ และการจ้างพนักงาน อัตราเงินเฟ้อจะเห็นได้ชัด
หลีกเลี่ยงความจำเป็น ระยะเวลานานของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่งสามารถเช็ดออกโดยหนึ่งในการแข่งขันที่ไม่ดีของเงินเฟ้อ ความเป็นอิสระของธนาคารกลางเป็นสําคัญ ในฐานะนักเศรษฐศาสตร์คริส Hartwell จุดออก
เปิดรับการค้าเป็นสิ่งสำคัญที่จะหนีจาก MIT ในความเป็นจริงเปิดเสรีการค้าเติบโตเพียงที่สำคัญเป็นผลตอบแทนลดน้อยถอยลง เทคโนโลยี ตั้ง เพราะ " การค้าจำกัดหดตลาดสำหรับผู้ผลิตในประเทศโดยเฉพาะในตลาดภายในประเทศ ; ข้อ จำกัด มักจะนำโฮสต์ทั้งหมดของการอื่น ๆ กับพวกเขา ( รวมถึงการสร้างการค้าใบอนุญาตการปกครอง )ประเทศที่ปิดตัวเองออกเพื่อการค้ามักจะแสวงหาการรองรับนโยบายอื่น ๆเช่นกัน . " [ 27 ] เนื้อเรื่องของอย่างแท้จริง เปิดข้ามแปซิฟิกจะเพิ่มการค้าและการลงทุนทั่วเอเชีย .
ในครั้งเดียว มองไปที่การพัฒนาเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกา และประเทศ OECD อื่นเป็นโมเดลทางเศรษฐกิจที่จะเลียนแบบ ตอนนี้ กับนโยบายของพวกเขาเสี่ยงทางการเงินเพิ่มกฎระเบียบทางธุรกิจและ " ใหญ่เกินไปที่จะล้มเหลวนโยบาย " ที่ลงโทษและให้รางวัลเลวที่ค่าใช้จ่ายผู้เสียภาษี เผื่อสโมสรรวยไม่ได้เป็นเช่นความคิดที่ดี