OS runs in DDR and not BRAM, we hav

OS runs in DDR and not BRAM, we have rerun the earlier bandwidth test in DDR
as well to allow for a more direct comparison, the results of which are presented in
Figure 9. In this test, the results for systems B and C are combined as there was no
appreciable difference between the two configurations. We can immediately note that
the maximum achievable application bandwidth has dropped significantly and is no
longer saturated, even with eight cores. Single-core bandwidth has been cut in half
and the bandwidth increases at a lower rate than when the application is run from
BRAM. Comparing the results of the tests run in a stand-alone environment versus
running with an OS, we see a further reduction in the bandwidth achievable when running
with the OS. While we expect some additional overhead while running under an
OS, we expect the impact is magnified here as there are no caches in the system. In
future work, we would like to measure the impact again with a system with level one
caches to see if the overhead of the OS remains as high.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

OS ที่ทำงานใน DDR และแดรกไม่ได้ เราได้เรียกใช้แบนด์วิดท์ที่ก่อนหน้านี้ทดสอบใน DDRเช่นการอนุญาตสำหรับการเปรียบเทียบโดยตรงมาก ผลของการที่จะแสดงรูปที่ 9 ในการทดสอบนี้ ผลสำหรับระบบ B และ C จะรวมกันเป็นมีไม่ความแตกต่างระหว่างการกำหนดค่าสอง เราสามารถทราบทันทีว่าแบนด์วิดท์สูงสุดทำได้ประยุกต์ได้จริง และจะไม่ต่อไปอิ่ม แม้จะ มีแกนแปดตัว หลักเดียวแบนด์ได้รับการตัดครึ่งและแบนด์วิดธ์ที่เพิ่มขึ้นในอัตราต่ำกว่าเมื่อมีการเรียกใช้โปรแกรมประยุกต์จากแดรก เปรียบเทียบผลการทดสอบที่เรียกใช้ในสภาพแวดล้อมแบบสแตนด์อโลนเมื่อเทียบกับเราทำงาน ด้วยระบบปฏิบัติการ เห็นเมื่อเรียกใช้เพิ่มเติมลดแบนด์วิธทำได้กับระบบปฏิบัติการ ในขณะที่เราคาดหวังบางค่าผลิตเพิ่มเติมในขณะที่ทำภายใต้การระบบปฏิบัติการ เราคาดว่า ผลกระทบจะขยายนี่ มีแคชไม่มีในระบบ ในทำงานในอนาคต เราต้องการวัดผลกระทบกับระบบด้วยระดับหนึ่งเก็บเพื่อดูค่าโสหุ้ยของ OS ยังคงสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

OS ทำงานใน DDR และไม่แบเราได้วิ่งทดสอบแบนด์วิดธ์ก่อนหน้านี้ใน DDR
เช่นกันที่จะอนุญาตให้มีการเปรียบเทียบโดยตรงมากขึ้นผลของการที่จะนำเสนอใน
รูปที่ 9 ในการทดสอบนี้ผลสำหรับระบบ B และ C จะรวมกัน เนื่องจากไม่มี
ความแตกต่างที่เห็นได้ระหว่างสองกำหนดค่า ทันทีที่เราสามารถทราบว่า
แบนด์วิดธ์แอพลิเคชันทำได้สูงสุดได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญและไม่
นานอิ่มตัวแม้จะมีแปดแกน แบนด์วิดธ์แบบ single-core ได้รับการตัดในช่วงครึ่งปี
และแบนด์วิดธ์ที่เพิ่มขึ้นในอัตราที่ต่ำกว่าเมื่อโปรแกรมประยุกต์ที่ถูกเรียกใช้จาก
BRAM การเปรียบเทียบผลการทดสอบทำงานในสภาพแวดล้อมแบบสแตนด์อะโลนเมื่อเทียบกับ
ทำงานด้วยระบบปฏิบัติการเราจะเห็นการลดลงต่อไปในแบนด์วิดธ์ทำได้เมื่อทำงาน
กับระบบปฏิบัติการ ในขณะที่เราคาดว่าค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมบางส่วนในขณะที่ทำงานภายใต้
ระบบปฏิบัติการเราคาดว่าผลกระทบเป็นภาพขยายที่นี่เป็นมีแคชในระบบไม่มี ใน
การทำงานในอนาคตเราอยากจะวัดผลกระทบอีกครั้งกับระบบที่มีระดับหนึ่ง
แคชเพื่อดูว่าค่าใช้จ่ายของ OS ยังคงสูงเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบปฏิบัติการวิ่งใน DDR และไม่แบ เราวิ่งเร็วแบบ DDR แบนด์วิดธ์รวมทั้งเพื่อให้มีการเปรียบเทียบโดยตรงมากขึ้น ผลที่แสดงในรูปที่ 9 ในการทดสอบนี้ ผลลัพธ์สำหรับระบบ B และ C รวมกัน เป็นไม่มีความแตกต่างที่เห็นได้ระหว่างสองการตั้งค่า เราได้ทันทีสามารถทราบว่าสูงสุดได้ใช้แบนด์วิดธ์ได้ลดลงอย่างมาก และไม่มีไขมันอิ่มตัว อีกต่อไป แม้แต่กับแปดแกน แบนด์วิดธ์หลักเดียว ที่ได้รับการตัดในครึ่งและแบนด์วิดธ์ที่เพิ่มขึ้นในอัตราที่น้อยกว่า เมื่อมีการเรียกจากแบรม การเปรียบเทียบผลการทดสอบวิ่งในแบบสแตนด์อโลนสิ่งแวดล้อมเมื่อเทียบกับใช้กับ OS ที่เราเห็นการลดลงต่อไปในแบนด์วิดธ์ได้เมื่อวิ่งกับ OS ขณะที่เราคาดว่าค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมบางอย่างในขณะที่ทำงานภายใต้OS เราคาดว่าผลกระทบจะชัดเจนที่นี่ไม่มีแคชในระบบ ในการทำงานในอนาคตเราต้องการที่จะประเมินผลกระทบอีกครั้ง ด้วยระบบ ด้วยระดับหนึ่งแคชเพื่อดูว่าค่าใช้จ่ายของระบบปฏิบัติการยังคงเป็นสูง