In the aim to reduce the total amou

In the aim to reduce the total amount of preservatives added in food, edible coating is used in the present
study as surface retention of active agents to maintain a local high effective preservative concentration where
microorganisms are intended to contaminate and/or grow, i.e. on coating surface. A food/anti-microbial
coating system with sorbic acid as the active compound, agar gel as model food and wheat gluten (WG) or
beeswax (BW) film as edible coatings was studied. A mathematical model able to describe the release
kinetics of the anti-microbial agents from the edible coating into food products was developed and validated.
It was used for estimating the local surface concentration in sorbic acid of coated model food. This surface
concentration is an essential value for predicting microorganism growth but cannot be evaluated by
experiments. In the case of WG coating, the surface concentration drops below 10% of the initial value after
1 h whereas in the case of the BWcoating, the surface concentration remains above 75% even after one week
of contact. Simulation realized using the estimated surface concentration and a simplified equation for the
growth inhibition kinetics of Saccharomyces cerevisiae were compared to microbiological efficacy assessment.
The calculated amount of sorbic acid required to maintain a 0.2% surface concentration during 23 days was
100 times lower when introducing the additive in a beeswax thin layer than directly in the core of the high
moisture food or in a hydrophilic film such as wheat gluten.
Industrial relevance: The methodology presented in this study based on experimental measurements and
mathematical predictions is of great interest for the rational design of anti-microbial coatings and could be
used in industrial applications. Edible coatings are already used in commercial practice for their barrier
properties (water barrier property for example to avoid remoistening or drying of cereal-based products, gas
barrier properties for the coating of fresh fruits and vegetable, etc) or for food appearance improvement
(brilliance of apples for examples could be improved using polysaccharide-based film). Edible coatings have
proved to be suitable as vector of preservatives such as anti-microbial or anti-oxidants. By using such retention
matrices, very small amount of additives is required since the preservative is concentrated at the product
surface. The benefit of using anti-microbial edible coating for consumer health is consequently non-negligible
and this aspect is more and more taken into account by food manufacturers. The use of active edible coatings at
an industrial scale is expected to grow, in Europe, due to the European framework regulation (EC 2004/1935)
which authorizes the concept of active packaging with intentional active agents' release.
The efficacy of anti-microbial edible coating could be assessed through time-consuming experimental tests. But
most of the time, the couple ediblematrix/active compound suitable for one applicablewon't be anymore suitable
for another food product and empirical tests should be undertaken once more by the foodmanufacturer. By using
an integrated approach such as the one presented in this work, based on mathematical model for predicting
additive release kinetics, numerous experimentsmay be avoided, since once the preservative diffusivity values in
the coating and the food are known, the numerical tool could be used to optimize the initial quantity of
preservative to add in the coating, to predict the food shelf life as a function of coating thickness or coating
concentration in preservative, etc. The data shown in this paper concerning wheat gluten- and beeswax-based
films could be also added in data bases of industrial relevance for further commercial applications.
The approach used in this study could be considered as an assistant and prediction tool that should (i) optimize
food preservation and (ii) help manufacturers in elaboration of new food product and packaging.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายเพื่อลดจำนวนสารกันบูดในอาหาร สารเคลือบใช้ในปัจจุบันเรียนเป็นตัวแทนงานรักษาท้องถิ่นสูงประสิทธิภาพ preservative เข้มข้นรักษาผิวที่จุลินทรีย์มีวัตถุประสงค์เพื่อการปนเปื้อน หรือการเติบ โต เช่นบนผิวเคลือบ มีอาหาร/ป้องกันจุลินทรีย์ระบบเคลือบ ด้วยกรด sorbic เป็นงานผสม เจล agar เป็นโมเดลอาหารและข้าวสาลีตัง (WG) หรือขี้ (BW) ฟิล์มเป็นเคลือบกินถูกศึกษา แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่สามารถอธิบายการเปิดตัวจลนพลศาสตร์ของการต่อต้านจุลินทรีย์จากสารเคลือบที่เป็นผลิตภัณฑ์อาหารได้รับการพัฒนา และตรวจสอบมันถูกใช้สำหรับการประเมินภายในพื้นผิวความเข้มข้นในกรด sorbic รุ่นเคลือบอาหาร ผิวนี้ความเข้มข้นเป็นค่าที่จำเป็นในการคาดการณ์การเติบโตของจุลินทรีย์ แต่ไม่สามารถประเมินโดยการทดลอง ในกรณีของ WG เคลือบ ความเข้มข้นผิวขีด 10% ของค่าเริ่มต้นหลังจาก1 h ในขณะที่ในกรณีของ BWcoating ความเข้มข้นผิวยังคงเหนือ 75% แม้หลังจากหนึ่งสัปดาห์ของผู้ติดต่อ การจำลองสถานการณ์จริงโดยใช้ความเข้มข้นผิวประมาณและสมการที่ง่ายสำหรับการจลนพลศาสตร์การยับยั้งการเจริญเติบโตของ Saccharomyces cerevisiae ได้เปรียบเทียบการประเมินประสิทธิภาพทางจุลชีววิทยาจำนวนกรด sorbic ต้องรักษาเข้มข้น 0.2% ผิวในระหว่างวันที่ 23 ที่คำนวณได้ต่ำกว่า 100 ครั้งเมื่อแนะนำการบวกในขี้บางชั้นกว่าโดยตรงในหลักของสูงอาหารความชื้นหรือ ในภาพยนตร์ hydrophilic เช่นตังข้าวสาลีอุตสาหกรรมเกี่ยวข้อง: วิธีการนำเสนอในการศึกษานี้ตามวัดทดลอง และคาดคะเนทางคณิตศาสตร์มีความสนใจในการออกแบบเคลือบป้องกันจุลินทรีย์เชือด และอาจใช้ในงานอุตสาหกรรม เคลือบที่กินใช้อยู่แล้วในทางปฏิบัติทางการค้าสำหรับอุปสรรคของพวกเขาคุณสมบัติ (น้ำกั้นคุณสมบัติเช่น การหลีกเลี่ยงการ remoistening แห้งของผลิตภัณฑ์จากธัญพืช แก๊สคุณสมบัติของสิ่งกีดขวางสำหรับเคลือบผลไม้สด และผัก ฯลฯ) หรือ การปรับปรุงลักษณะของอาหาร(ของแอปเปิ้ลตัวอย่างสามารถปรับปรุงใช้ตาม polysaccharide ฟิล์ม) ไม้แปรรูปกินได้พิสูจน์ให้เหมาะที่เป็นเวกเตอร์ของสารกันบูดเช่นต่อต้านจุลินทรีย์ หรือต่อต้านอนุมูลอิสระ โดยเก็บข้อมูลดังกล่าวเมทริกซ์ มากน้อยของสารจำเป็นเนื่องจาก preservative เข้มข้นในผลิตภัณฑ์พื้นผิว ประโยชน์ของการใช้สารต้านจุลินทรีย์เคลือบสำหรับสุขภาพของผู้บริโภคจึงไม่ใช่ระยะและนี้คือเพิ่มเติม และเพิ่มเติมดำเนินการพิจารณา โดยผู้ผลิตอาหาร ใช้เคลือบงานกินที่มาตราส่วนการอุตสาหกรรมคาดว่าจะเติบโต ในยุโรป เนื่องจากระเบียบกรอบยุโรป (EC 2004/1935)ซึ่งอนุมัติบรรจุกับปล่อยตกงานตัวแทนของแนวคิดสามารถประเมินประสิทธิภาพของสารเคลือบป้องกันจุลินทรีย์ผ่านการทดสอบทดลองใช้ แต่ส่วนใหญ่เวลา สารประกอบคู่ ediblematrix/ใช้ งานที่เหมาะสมสำหรับ applicablewon't หนึ่งได้อีกต่อไปเหมาะสำหรับอาหารอื่น ผลิตภัณฑ์และทดสอบผลควรจะดำเนินการอีกครั้ง โดย foodmanufacturer โดยการใช้วิธีการแบบบูรณาการเช่นการนำเสนอในงานนี้ ตามแบบจำลองทางคณิตศาสตร์สำหรับคาดการณ์สามารถปล่อยจลนพลศาสตร์ experimentsmay จำนวนมากหลีกเลี่ยง ตั้งแต่เมื่อค่า preservative diffusivity ในเคลือบและอาหารเป็นที่รู้จักกัน สามารถใช้เครื่องมือตัวเลขปริมาณเริ่มต้นของการปรับให้เหมาะสมpreservative เพิ่มเคลือบ การทำนายอายุการเก็บรักษาอาหารเป็นฟังก์ชันของความหนาของเคลือบหรือเคลือบความเข้มข้นใน preservative ฯลฯ ข้อมูลที่แสดงในเอกสารนี้เกี่ยวกับข้าวสาลีตัง และขี้ตามฟิล์มสามารถยังเพิ่มในฐานข้อมูลของอุตสาหกรรมเกี่ยวข้องสำหรับการประยุกต์ใช้ในเชิงพาณิชย์ต่อไปวิธีที่ใช้ในการศึกษานี้อาจถือได้ว่าเป็นเป็นเครื่องมือช่วยและทำนายว่า จะ (i) เพิ่มประสิทธิภาพการถนอมอาหารและ (ii) ช่วยผู้ผลิตในทุก ๆ ผลิตภัณฑ์อาหารใหม่และบรรจุภัณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในจุดมุ่งหมายที่จะลดจำนวนของสารกันบูดในอาหารเพิ่มเคลือบกินได้ถูกนำมาใช้ในปัจจุบัน
การศึกษาในขณะที่การเก็บรักษาพื้นผิวของตัวแทนเพื่อรักษาความเข้มข้นสารกันบูดในท้องถิ่นที่มีประสิทธิภาพสูงที่
เชื้อจุลินทรีย์ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อการปนเปื้อนและ / หรือเติบโตเช่นในการเคลือบ พื้นผิว อาหาร / ต่อต้านจุลินทรีย์
ระบบการเคลือบที่มีกรดซอร์บิเป็นสารประกอบที่ใช้งาน, วุ้นเจลเป็นอาหารรูปแบบและโปรตีนจากข้าวสาลี (WG) หรือ
ขี้ผึ้ง (BW) เป็นฟิล์มเคลือบกินได้ศึกษา แบบจำลองทางคณิตศาสตร์สามารถอธิบายปล่อย
จลนศาสตร์ของสารต้านจุลินทรีย์จากการเคลือบที่กินเข้าไปในผลิตภัณฑ์อาหารที่ได้รับการพัฒนาและตรวจสอบ.
มันถูกใช้สำหรับการประเมินความเข้มข้นของท้องถิ่นในพื้นผิวกรดซอร์บิอาหารรูปแบบเคลือบ พื้นผิวนี้
มีความเข้มข้นเป็นค่าที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ที่คาดการณ์ แต่ไม่สามารถได้รับการประเมินโดย
การทดลอง ในกรณีของการเคลือบ WG, ลดความเข้มข้นของพื้นผิวต่ำกว่า 10% ของค่าเริ่มต้นหลังจากที่
เวลา 1 ชั่วโมงในขณะที่ในกรณีของ BWcoating ความเข้มข้นของพื้นผิวยังคงสูงกว่า 75% แม้หลังจากหนึ่งสัปดาห์
ของการติดต่อ การจำลองการตระหนักถึงความเข้มข้นของการใช้พื้นผิวประมาณและสมการง่ายสำหรับการ
จลนศาสตร์การยับยั้งการเจริญเติบโตของ Saccharomyces cerevisiae ถูกเมื่อเทียบกับการประเมินความรู้ความสามารถทางจุลชีววิทยา.
จำนวนเงินที่คำนวณของกรดซอร์บิต้องรักษาผิวเข้มข้น 0.2% ในช่วง 23 วันเป็น
100 ครั้งลดลงเมื่อนำ สารเติมแต่งในขี้ผึ้งชั้นบางกว่าโดยตรงในหลักของสูง
อาหารหรือความชื้นในภาพยนตร์ที่ชอบน้ำเช่นโปรตีนจากข้าวสาลี.
ความเกี่ยวข้องอุตสาหกรรม: วิธีการที่นำเสนอในการศึกษาครั้งนี้อยู่บนพื้นฐานของการวัดการทดลองและ
การคาดการณ์ทางคณิตศาสตร์เป็นที่น่าสนใจมากสำหรับการออกแบบที่มีเหตุผล ของการเคลือบป้องกันจุลินทรีย์และสามารถ
นำมาใช้ในงานอุตสาหกรรม เคลือบบริโภคที่ใช้แล้วในการปฏิบัติเชิงพาณิชย์สำหรับอุปสรรคของพวกเขา
คุณสมบัติ (น้ำสถานที่ให้บริการอุปสรรคเช่นการหลีกเลี่ยงการ remoistening หรือการอบแห้งของผลิตภัณฑ์จากแป้งที่ใช้ก๊าซ
คุณสมบัติอุปสรรคสำหรับเคลือบผลไม้สดและผัก ฯลฯ ) หรืออาหารการปรับปรุงลักษณะ
(ความฉลาด แอปเปิ้ลสำหรับตัวอย่างที่อาจจะดีขึ้นใช้ฟิล์ม polysaccharide-based) เคลือบบริโภคได้
พิสูจน์ให้เห็นว่ามีความเหมาะสมเป็นเวกเตอร์ของสารกันบูดเช่นต่อต้านจุลินทรีย์หรือสารต่อต้านอนุมูลอิสระ โดยการใช้การเก็บรักษาเช่น
การฝึกอบรม, ปริมาณที่น้อยมากของสารเติมแต่งที่จำเป็นตั้งแต่สารกันบูดที่มีความเข้มข้นของผลิตภัณฑ์
พื้นผิว ประโยชน์ของการใช้สารเคลือบผิวที่กินได้ต่อต้านจุลินทรีย์เพื่อสุขภาพของผู้บริโภคจึงไม่น้อย
และด้านนี้คือการดำเนินการมากขึ้นและเข้าบัญชีโดยผู้ผลิตอาหาร การใช้สารเคลือบที่กินได้ใช้งานใน
ระดับอุตสาหกรรมที่คาดว่าจะเติบโตในยุโรปเนื่องจากกฎระเบียบกรอบยุโรป (EC 2004/1935)
ซึ่งอนุญาตให้แนวคิดของบรรจุภัณฑ์ที่ใช้งานกับการเปิดตัวตัวแทนเจตนา '.
ประสิทธิภาพของการต่อต้านจุลินทรีย์ เคลือบกินจะได้รับการประเมินผ่านการใช้เวลานานในการทดสอบทดลอง แต่
เวลาส่วนใหญ่ของทั้งคู่ ediblematrix / สารประกอบที่ใช้งานเหมาะสำหรับ applicablewon't หนึ่งอีกต่อไปจะเป็นที่เหมาะสม
สำหรับผลิตภัณฑ์อาหารอื่นและการทดสอบเชิงประจักษ์ควรจะดำเนินการอีกครั้งโดย foodmanufacturer โดยการใช้
วิธีการแบบบูรณาการดังกล่าวเป็นหนึ่งที่นำเสนอในงานนี้ขึ้นอยู่กับแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ในการทำนาย
จลนพลศาสตร์ปล่อยสารเติมแต่งหลาย experimentsmay จะหลีกเลี่ยงเนื่องจากเมื่อค่าแพร่กระจายสารกันบูดใน
การเคลือบและอาหารเป็นที่รู้จักกันเครื่องมือตัวเลขสามารถนำมาใช้ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการเริ่มต้นของปริมาณ
สารกันบูดที่จะเพิ่มในการเคลือบการทำนายอายุการเก็บรักษาอาหารที่เป็นหน้าที่ของความหนาของสีหรือเคลือบ
สารกันบูดในความเข้มข้น ฯลฯ ข้อมูลที่แสดงในบทความนี้เกี่ยวกับการตังข้าวสาลีและขี้ผึ้งตาม
ภาพยนตร์ที่อาจจะ เพิ่มยังอยู่ในฐานข้อมูลที่มีความเกี่ยวข้องในอุตสาหกรรมสำหรับการใช้งานในเชิงพาณิชย์ต่อไป.
วิธีการที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้อาจถือได้ว่าเป็นเครื่องมือที่ช่วยและการทำนายที่ควร (i) การเพิ่มประสิทธิภาพ
การเก็บรักษาอาหารและ (ii) ช่วยเหลือผู้ผลิตในรายละเอียดของผลิตภัณฑ์อาหารใหม่และบรรจุภัณฑ์ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในจุดมุ่งหมายที่จะลดปริมาณของสารกันบูดที่เติมในอาหาร , สารเคลือบที่ใช้ในการศึกษา เช่น การใช้ตัวแทน
ผิวเพื่อรักษาท้องถิ่นที่มีประสิทธิภาพสูงเข้มข้นที่บูด
จุลินทรีย์มีการปนเปื้อน และ / หรือ เติบโต เช่น บนผิวเคลือบ อาหาร / ต้านจุลชีพ
ระบบการเคลือบด้วยกรดซอร์บิค เป็นสารประกอบที่ใช้งานวุ้นเจลเป็นรูปแบบอาหารและกลูเตนข้าวสาลี ( WG ) หรือ
ขี้ผึ้ง ( BW ) ฟิล์มเคลือบบริโภคได้เป็นศึกษา แบบจำลองทางคณิตศาสตร์สามารถอธิบายจลนพลศาสตร์ของการปล่อย
ต้านจุลชีพตัวแทนจากเคลือบบริโภคได้ในผลิตภัณฑ์อาหารเป็นจำนวน .
มันถูกใช้สำหรับประมาณค่าความเข้มข้นของกรดซอร์บิคแบบท้องถิ่นในผิวเคลือบอาหาร นี้ผิว
เป็นค่าความเข้มข้นที่จำเป็นในการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ แต่ ไม่สามารถ ประเมิน โดย
การทดลอง ในกรณีของการเคลือบผิวของ WG , ต่ำกว่า 10% ของค่าเริ่มต้นหลังจากที่
1 H ในขณะที่ในกรณีของ bwcoating พื้นผิวความเข้มข้นยังคงอยู่เหนือ 75% หลังจาก
หนึ่งสัปดาห์ของการติดต่อการตระหนักในการใช้ประมาณผิวความเข้มข้นและประยุกต์สมการจลนศาสตร์
ยับยั้งการเจริญเติบโตของ Saccharomyces cerevisiae เปรียบเทียบเพื่อประเมินประสิทธิภาพทางจุลชีววิทยา .
ค่าปริมาณกรดซอร์บิค ต้องดูแลผิวความเข้มข้น 0.2% ในช่วง 23 วัน
100 ครั้งล่างเมื่อแนะนำเสริมในขี้ผึ้งบางๆกว่าโดยตรงในหลักของอาหาร ความชื้นสูง
หรือในฟิล์มน้ำ เช่น โปรตีนจากข้าวสาลี .
Ltd อุตสาหกรรม : วิธีการนำเสนอในการศึกษาทดลองตามการวัดและคาดคะเนทางคณิตศาสตร์
น่าสนใจมากสำหรับการออกแบบเคลือบต่อต้านจุลินทรีย์และเหตุผล อาจจะเป็น
ที่ใช้ในงานอุตสาหกรรม สารเคลือบบริโภคได้ใช้ในการปฏิบัติสำหรับคุณสมบัติเชิงพาณิชย์กั้น
( กั้นน้ำคุณสมบัติตัวอย่างเช่นเพื่อหลีกเลี่ยง remoistening หรือการอบแห้ง ผลิตภัณฑ์จากธัญพืชคุณสมบัติ Barrier ก๊าซ
สำหรับการเคลือบผิวของผลไม้สดและผัก , ฯลฯ ) หรือเพื่อการปรับปรุง
ลักษณะอาหาร( ความหมายของแอปเปิ้ลสำหรับตัวอย่าง สามารถปรับปรุงโดยใช้ฟิล์มพอลิแซ็กคาไรด์จาก ) สารเคลือบบริโภคได้
พิสูจน์ให้เหมาะเป็นเวกเตอร์ของสารกันบูด เช่น ต้านจุลชีพ หรือต่อต้านอนุมูลอิสระ . โดยการใช้เช่นความคงทน
เมทริกซ์จำนวนน้อยมากของสารอาหารเป็นสิ่งจำเป็นเนื่องจากสารกันบูดมีความเข้มข้นที่ผิวผลิตภัณฑ์