Chapter 54: Soul-Lock Talisman“Han

Chapter 54: Soul-Lock Talisman

“Han Li, you are really flexible, knowing when to make compromises and concessions. However, letting you go? Do you think it’s even possible?” Doctor Mo sneered. Han Li was shocked at the sound of Doctor Mo’s voice

When Doctor Mo spoke, his voice contained faint traces of charisma, anyone who listened a sense of attraction and contentment. Compared to his previously bitter and insipid voice, this was totally different. It appeared that in comparison to his current looks, the beauty of his voice was not any worse off.

Surprisingly, this was the first time Doctor Mo ever called Han Li by his name. Although it does not mean anything much, it allowed Han Li to feel slightly appreciated as it was much much better than being called “little brat” every single time.

On the surface, one could not really sense any imperfections from the current Doctor Mo. Every single one of his movements was graceful beyond comparison. A handsome man indeed, there was no trace of the senile old geezer from back then. Han Li was sure that back in his youth, Doctor Mo relied on that face of his to dazzle countless females.

“So what on earth do you intend to do to me, just tell me directly.” Han Li was not a female and thus he was not affected by Doctor Mo’s handsome face. Furthermore, Han Li could tell from the previous conversation that Doctor Mo seemed to have no intentions of sparing him, and as such, there was no need for Han Li to leave him with any pretense of cordiality.

“What do I intend to do? HAHAHA!” Doctor Mo leisurely stretched his recently revitalized body, coldly smiling without any intent to answer Han Li while taking out another unknown object.

The unknown object was revealed to be a small holding pouch made from extremely fine silk. The glow reflected off of the silk was extremely radiant, just like the blazing flames of a phoenix. It was extremely eye-catching. Furthermore, the embroidery was exceptionally exquisite. One could certainly tell that this was no ordinary object.

What could this small holding pouch contain? Could it be another bizarre artifact just like the sinister blades from before? Asking himself these questions, Han Li felt curiosity grow within his heart.

Doctor Mo cut Han Li’s silent speculations short by quickly opening the pouch of holding. Following this, he cautiously drew out a rumpled piece of yellow paper.

Han Li was somewhat disappointed. However, he knew that the more ordinary looking an item is, the more difficult would it be for him to anticipate its uses. Caution arose in his heart as he became extremely focused. Thinking back to the incomprehensible events that happened earlier and seeing this seemingly ordinary piece of yellow paper, Han Li was sure that there were bound to be countless enigmatic mysteries behind it.

Doctor Mo gently held the piece of wrinkled paper between two of his fingers, carefully smoothing it with a serious demeanour. Han Li was now able to see that the piece of paper was not large, about the size of a palm and yellowish with a hint of mold, giving the appearance that this talisman had been created many years ago.

The most noticeable thing was that the piece of paper was shining with a silvery light, materializing silvery wisps of lines in the air. The lines slowly formed into many strange symbols in the air. Han Li had absolutely no knowledge of these foreign symbols.

The moment he saw them, however, his heart started to feel as if there were an unfathomable and mysterious energy pulsing within the floating symbols. Even the qi he obtained from the Eternal Spring Arts was moving in his body erratically as if it sensed immense danger, leaving Han Li stupefied.

Sensing that something was wrong, Han Li quickly focused all his attention on the strange symbols, hoping to understand the mysteries behind them.

The symbols twisted here and curved there, zigzagging around the air, yet there seemed to be something miraculous hidden within the strangely shaped symbols that he was unable to grasp. It was a pity that there was insufficient time for him to figure them out.

In this instance, Doctor Mo arrived in front of Han Li. When he saw Han Li concentrating exclusively on the yellow paper in his hand almost to the point of being obsessed, a slight hint of mercy involuntarily flashed in his eyes.

He gently lowered his head, moved his lips closed to Han Li’s ears and slowly said in an extremely low pitched voice:

“Don’t blame me Han Li, I am also left with no choice, so you best willingly submit to your fate and await reincarnation. I am going to take over your shell of a body now.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 54: ยันต์วิญญาณล็อค"หลี่ฮั่น คุณมีจริง ๆ ความยืดหยุ่น จังหวะการประณีประนอมและสัมปทาน อย่างไรก็ตาม ให้คุณไป คุณคิดว่า มันเป็นไปได้" แพทย์ Mo ที่ยิ้มเยาะ หลี่ฮั่นถูกตกใจที่เสียงของ Mo เสียงของแพทย์เมื่อ Mo หมอพูด เสียงของเขาประกอบด้วยร่องรอยจาง ๆ ของคาริสม่า ทุกคนที่ฟังความรู้สึกของสถานที่ท่องเที่ยวและความพึงพอใจ เมื่อเทียบกับเสียงของเขาก่อนหน้านี้ขม และกร่อย นี้เป็นเชิง ปรากฏว่า เมื่อเปรียบเทียบกับปัจจุบันเขาดู ความงามของเสียงของเขาไม่ได้เลวร้ายใด ๆ ออกน่าแปลกที่ นี้เป็นหมอแพทย์เคยเรียกว่าหลี่ฮั่นตามชื่อของเขาเป็นครั้งแรก แม้ว่าไม่ได้ อะไรมาก อนุญาตหลี่ฮั่นรู้สึกชื่นชมเล็กน้อยเป็นมากกว่าถูกเรียกว่า "น้อยสารเลว" ทุกครั้งบนพื้นผิว หนึ่งอาจไม่จริง ๆ รู้สึกข้อบกพร่องใด ๆ จาก mo.การแพทย์ปัจจุบัน ทุกหนึ่งเดียวของเขาเคลื่อนไหวสง่างามเกินเปรียบเทียบได้ เป็นคนหล่อจริง ก็ไม่มีร่องรอยของการกระตุกในวัยชราจากหลังแล้ว หลี่ฮั่นก็แน่ใจว่า กลับไปในวัยหนุ่ม Mo แพทย์อาศัยหน้าตาของเขาตาพร่าหญิงนับไม่ถ้วน"เพื่ออะไรบนโลกไม่คุณตั้งใจที่จะทำให้ฉัน เพียงบอกฉันโดยตรง" หลี่ฮั่นไม่หญิง และดังนั้น เขาจึงไม่เกิด โดยหมอหมอหล่อหน้า นอกจากนี้ หลี่ฮั่นสามารถบอกจากการสนทนาก่อนหน้านี้ว่า Mo หมอดูเหมือนจะ มีไม่มีความตั้งใจไม่ต้องยากเขา และเช่นนี้ มีไม่จำเป็นต้องหลี่ฮั่นเพื่อปล่อยให้เขา มีข้ออ้างใด ๆ ของวุ่นวาย"อะไรทำผมตั้งใจจะทำอย่างไร HAHAHA " แพทย์หมอสบาย ๆ ยืดร่างกายของเขาเพิ่งฟื้นฟู จ้างงานยิ้ม โดยไม่มีเจตนาใด ๆ จะตอบหลี่ฮั่นในขณะที่การออกจากวัตถุอื่นที่ไม่รู้จักวัตถุที่ไม่รู้จักถูกเปิดเผยเป็น กระเป๋าถือขนาดเล็กทำจากผ้าไหมดีมาก เรืองแสงที่สะท้อนออกจากไหมใสมาก เหมือนเปลวไฟที่เห็นได้ชัดของฟีนิกซ์ได้ ก็สะดุดตามาก นอกจากนี้ เย็บปักถักร้อยการดื่มเป็นพิเศษ แน่นอนหนึ่งสามารถบอกว่า นี้ไม่ธรรมดากระเป๋าถือขนาดเล็กนี้ประกอบด้วยอะไรได้ อาจจะเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่แปลกประหลาดอีกเหมือนใบมีดที่น่ากลัวจากก่อน ถามตัวเองเหล่านี้ หลี่ฮั่นรู้สึกอยากเติบโตในหัวใจของเขาแพทย์ Mo ตัดสั้น speculations เงียบหลี่ฮั่น โดยรวดเร็วเปิดกระเป๋าของโฮลดิ้ง ต่อไปนี้ เขาระมัดระวังดึงออก rumpled แผ่นกระดาษสีเหลืองหลี่ฮั่นค่อนข้างผิดหวังมาก อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่าสามัญยิ่งสินค้าเป็น ก็ยิ่งยากจะเขาคาดว่าจะใช้ ข้อควรระวังเกิดในหัวใจของเขาเขาเน้นเป็นอย่างมาก คิดกลับไปไม่สามารถเข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ และเห็นชิ้นนี้ดูเหมือนธรรมดากระดาษสีเหลือง หลี่ฮั่นก็แน่ใจว่า มีถูกผูกไว้จะ ไม่ถ้วนลึกลับลึกลับอยู่เบื้องหลังแพทย์หมอเบา ๆ ถือเศษกระดาษย่นระหว่างสองนิ้วมือของเขา อย่างราบเรียบ ด้วยหน่วยก้านร้ายแรง หลี่ฮั่นได้ตอนนี้จะเห็นว่าไม่มีขนาดใหญ่ ขนาดของปาล์มและเหลืองของแม่พิมพ์ เศษกระดาษทำให้มีลักษณะที่ว่า ยันต์นี้มีการสร้างหลายปีสิ่งเห็นได้ชัดเจนที่สุดว่า เศษกระดาษที่ถูกส่องแสงกับแสงสีเงิน materializing wisps สีเงินของบรรทัดในอากาศได้ บรรทัดค่อย ๆ เกิดขึ้นเป็นสัญลักษณ์แปลก ๆ มากมายในอากาศ หลี่ฮั่นได้มีความรู้ต่างประเทศสัญลักษณ์เหล่านี้ในขณะที่เขาเห็นพวกเขา อย่างไรก็ตาม หัวใจของเขาเริ่มรู้สึกว่ามีพลังลึกลับ และหนุ่มยุโรปสั่นสะเทือนที่รู้สึกได้ภายในสัญลักษณ์ลอย แม้ชิที่เขาได้รับจากศิลปะฤดูใบไม้ผลินิรันดร์ถูกย้ายในร่างกายของเขาไม่แน่นอนว่ามันรู้สึกอันตรายอันยิ่งใหญ่ ออกจากหลี่ฮั่นรตเทสต์แทกตรวจจับว่า สิ่งที่ผิด หลี่ฮั่นอย่างรวดเร็วเน้นความสนใจของเขาทั้งหมดสัญลักษณ์แปลก หวังที่จะเข้าใจความลึกลับที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาสัญลักษณ์นี่บิด และโค้งมี zigzagging รอบอากาศ ยังมีดูเหมือนจะ เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ซ่อนอยู่ภายในสัญลักษณ์มีรูปทรงแปลก ๆ ที่ไม่เข้าใจ น่าเสียดายที่มีเวลาไม่เพียงพอสำหรับเขาที่จะเข้าใจพวกเขา ได้ในกรณีนี้ Mo แพทย์มาถึงหน้าหลี่ฮั่น เมื่อเขาเห็นหลี่ฮั่น concentrating บนกระดาษสีเหลืองในมือของเขาเกือบถึงจุดถูกหลงเท่า ไวน์ที่เมตตาปรับประกายในดวงตาของเขาเขาค่อย ๆ ลดหัวของเขา ย้ายของเขาริมฝีปากปิดถึงหูหลี่ฮั่น และกล่าวว่า ในการเสียงต่ำมากช้า:"ฉันไม่โทษหลี่ฮั่น ฉันยังทิ้งไม่เลือก เพื่อให้คุณที่ดีที่สุดส่งให้โชคชะตาของคุณด้วยความเต็มใจ และรอชาติหน้า ฉันจะใช้เวลามากกว่าเชลล์ของร่างกายของคุณตอนนี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 54: Soul-Lock ยันต์

"ฮันลี่คุณจะมีความยืดหยุ่นมากเมื่อรู้ว่าจะทำให้การประนีประนอมและสัมปทาน แต่ให้คุณไป? คุณคิดว่ามันจะยิ่งไปได้หรือไม่ "หมอโม sneered ฮันหลี่ตกใจที่เสียงของหมอโมฯ

เมื่อแพทย์ Mo พูดเสียงของเขามีร่องรอยลมของความสามารถพิเศษที่ทุกคนที่ได้ฟังความรู้สึกของสถานที่และความพึงพอใจ เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้เสียงขมและไม่น่าสนใจของเขานี้มีความแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ก็ปรากฏว่าในการเปรียบเทียบกับรูปลักษณ์ปัจจุบันของเขาความงามของเสียงของเขาก็ไม่ได้เลวร้ายใด ๆ ออก.

น่าแปลกที่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่หมอเคยเรียกว่าโมฮันหลี่ตามชื่อของเขา แม้ว่าจะไม่ได้มีความหมายอะไรมากก็อนุญาตให้ฮันลี่รู้สึกแข็งค่าขึ้นเล็กน้อยเพราะมันเป็นอะไรมากดีกว่าถูกเรียกว่า "สารเลวน้อย" ทุกครั้งเดียว.

บนพื้นผิวที่ไม่มีใครสามารถจริงๆรู้สึกไม่สมบูรณ์ใด ๆ จากปัจจุบันที่หมอโม ทุกหนึ่งเดียวของการเคลื่อนไหวของเขาเป็นที่สง่างามนอกเหนือการเปรียบเทียบ ชายหนุ่มรูปหล่อแน่นอนมีร่องรอยของคนแก่ชราเก่าจากด้านหลังแล้วไม่มี ฮันหลี่มั่นใจว่ากลับมาอยู่ในวัยหนุ่มของเขาหมอโมอาศัยบนใบหน้าของเขาที่จะทำให้ตาพร่าหญิงนับไม่ถ้วนว่า.

"ดังนั้นสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินที่คุณตั้งใจจะทำกับผมเพียงแค่บอกฉันโดยตรง." ฮันลี่ไม่ได้เป็นเพศหญิงและทำให้ เขาก็ไม่ได้รับผลกระทบจากใบหน้าหล่อหมอโม นอกจากนี้ฮันลี่สามารถบอกได้จากการสนทนาก่อนหน้านี้ที่หมอโมดูเหมือนจะมีความตั้งใจในการประหยัดพระองค์และเป็นเช่นนี้ไม่มีความจำเป็นสำหรับการฮันหลี่จะปล่อยให้เขามีข้ออ้างของความจริงใจใด ๆ .

"ฉันจะทำอะไรตั้งใจจะทำอย่างไร? HAHAHA! "หมอโมสบายยืดร่างกายสดชื่นเมื่อเร็ว ๆ นี้ของเขาอย่างเย็นชายิ้มโดยไม่เจตนาใด ๆ ที่จะตอบฮั่นหลี่ขณะที่การออกวัตถุที่ไม่รู้จักอีก.

วัตถุที่ไม่รู้จักเผยเป็นกระเป๋าถือครองขนาดเล็กทำจากผ้าไหมดีมาก เรืองแสงสะท้อนออกมาจากผ้าไหมเป็นที่สดใสมากเหมือนเปลวไฟที่ลุกโชติช่วงของฟินิกซ์ มันเป็นอย่างมากที่สะดุดตา นอกจากเย็บปักถักร้อยเป็นประณีตเป็นพิเศษ หนึ่งอย่างแน่นอนสามารถบอกได้ว่านี่คือไม่มีวัตถุสามัญ.

สิ่งนี้กระเป๋าโฮลดิ้งขนาดเล็กอาจมี? มันอาจจะเป็นอีกหนึ่งสิ่งประดิษฐ์ที่แปลกประหลาดเช่นเดียวกับใบมีดที่น่ากลัวจากมาก่อนหรือไม่ ถามตัวเองคำถามเหล่านี้ฮันลี่รู้สึกอยากรู้อยากเห็นการเจริญเติบโตในหัวใจของเขา.

หมอโมฮันตัดหลี่คาดเดาเงียบสั้นได้อย่างรวดเร็วโดยการเปิดกระเป๋าของการถือครอง ต่อไปนี้เขาระมัดระวังดึงออกมาเป็นชิ้นส่วนของกระดาษยับสีเหลือง.

ฮันลี่รู้สึกผิดหวังบ้าง แต่เขารู้ว่าธรรมดามากขึ้นมองรายการคือที่ยากขึ้นมันจะเป็นสำหรับเขาที่จะคาดว่าจะใช้มัน ข้อควรระวังที่เกิดขึ้นในหัวใจของเขาในขณะที่เขากลายเป็นเน้นมาก คิดกลับไปเหตุการณ์ที่ไม่สามารถเข้าใจที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้และเห็นชิ้นนี้สามัญดูเหมือนของกระดาษสีเหลือง, สีฮันลี่แน่ใจว่ามีขอบเขตที่จะลึกลับลึกลับนับไม่ถ้วนที่อยู่เบื้องหลังมัน.

หมอโมเบา ๆ จัดขึ้นชิ้นส่วนของกระดาษมีรอยย่นระหว่างสองของนิ้วมือของเขา ระมัดระวังการปรับให้เรียบด้วยการกระทำที่ร้ายแรง ฮันหลี่คือตอนนี้สามารถเห็นได้ว่าชิ้นส่วนของกระดาษที่ไม่ได้ขนาดใหญ่เกี่ยวกับขนาดของต้นปาล์มและสีเหลืองกับคำใบ้ของแม่พิมพ์ให้ลักษณะที่ว่ายันต์นี้ถูกสร้างขึ้นมาหลายปีแล้ว.

สิ่งที่เห็นได้ชัดที่สุดก็คือว่า ชิ้นส่วนของกระดาษได้ส่องแสงกับแสงสีเงิน materializing ปอยเงินของเส้นในอากาศ เส้นที่เกิดขึ้นช้าลงในสัญลักษณ์แปลก ๆ อีกมากมายในอากาศ ฮันหลี่มีความรู้อย่างของสัญลักษณ์ต่างประเทศเหล่านี้.

ช่วงเวลาที่เขาเห็นพวกเขา แต่หัวใจของเขาเริ่มที่จะรู้สึกว่าถ้ามีการเต้นพลังงานกินลึกและลึกลับภายในสัญลักษณ์ลอย แม้ฉีที่เขาได้รับจากฤดูใบไม้ผลิศิลปะกำลังจะย้ายไปในร่างกายของเขาผิดพลาดราวกับว่ามันรู้สึกอันตรายอันยิ่งใหญ่ออกจากฮันลี่ตะลึง.

ตรวจจับว่ามีบางอย่างผิดฮั่นหลี่มุ่งเน้นไปได้อย่างรวดเร็วทุกความสนใจของเขาในสัญลักษณ์แปลก ๆ หวังว่าจะเข้าใจ ความลึกลับอยู่เบื้องหลังพวกเขา.

สัญลักษณ์บิดโค้งนี่และมีคดเคี้ยวรอบอากาศ แต่ดูเหมือนจะมีบางสิ่งบางอย่างที่น่าอัศจรรย์ที่ซ่อนอยู่ภายในสัญลักษณ์รูปแปลกว่าเขาไม่สามารถที่จะเข้าใจ มันเป็นที่น่าเสียดายที่มีเวลาไม่เพียงพอสำหรับเขาที่จะคิดออก.

ในกรณีนี้หมอโมมาถึงในด้านหน้าของฮันหลี่ เมื่อเขาเห็นฮันลี่มุ่งเน้นเฉพาะในกระดาษสีเหลืองที่อยู่ในมือของเขาเกือบถึงจุดของการหมกมุ่นอยู่ที่คำใบ้เล็กน้อยของความเมตตาโดยไม่ได้ตั้งใจประกายในดวงตาของเขา.

เขาเบา ๆ ลดลงหัวของเขาย้ายริมฝีปากของเขาปิดหูฮั่นหลี่และค่อยๆกล่าวว่า ในเสียงแหลมที่ต่ำมาก:

"อย่าโทษฉันฮันลี่ฉันกำลังที่เหลือยังมีไม่มีทางเลือกที่ดีที่สุดเพื่อให้คุณเต็มใจที่จะส่งไปยังโชคชะตาของคุณและรอคอยการกลับชาติมาเกิด ฉันจะใช้เวลามากกว่าเปลือกของคุณของร่างกายในขณะนี้. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 54 : เครื่องราง ล็อค วิญญาณ" ฮัน ลี คุณจะทราบว่าเมื่อใช้ความประนีประนอม ยืดหยุ่น และสัมปทาน อย่างไรก็ตาม ปล่อยคุณไป ? คุณคิดว่ามันเป็นไปได้เหรอ ? " หมอโม sneered . ฮันลี่ตกใจในเสียงของหมอโมเสียงเมื่อหมอโมพูด เสียงของเขามีร่องรอยจางๆ อยู่ ใครที่รับฟังความรู้สึกของสถานที่และความพึงพอใจ เมื่อเทียบกับของเขาก่อนหน้านี้ขมและรสชาติเสียงมันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ปรากฎว่า ในการเปรียบเทียบเพื่อดูปัจจุบันของเขา ความงามแห่งเสียงของเขาไม่ได้แย่ลงจู่ ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่หมอโม เคยเรียกฮันลี่ตามชื่อของเขา ถึงแม้ว่ามันไม่ได้มีความหมายอะไรเลย มันยอมให้ฮันลี่รู้สึกเล็กน้อยชื่นชมมันมากดีกว่าที่ถูกเรียกว่า " เด็กเหลือขอ " ทุกครั้งบนพื้นผิว , หนึ่งไม่สามารถจริงๆรู้สึกความไม่สมบูรณ์ใด ๆ จากหมอปัจจุบัน โม ทุกการเคลื่อนไหวของเขาสง่างาม Beyond เปรียบเทียบ ผู้ชายหล่อแน่นอน ไม่มีร่องรอยของคนแก่แก่ จากตอนนั้น ฮันลี่มั่นใจว่ากลับมาในเยาวชนของเขา หมอโม relied บนหน้าของเขา ที่จะจีบผู้หญิงนับไม่ถ้วน" แล้วอะไรที่คุณตั้งใจจะทำกับฉัน บอกฉันมาตรงๆ ว่า " ฮานลีไม่ได้เป็นหญิง และดังนั้นเขาจึงไม่ได้รับผลกระทบ โดยหมอโม หน้าหล่อ นอกจากนี้ ฮันลี่ บอกได้จากการสนทนาก่อนหน้านี้หมอโมดูเหมือนจะไม่มีเจตนาที่จะไว้ชีวิตเขา เช่น ไม่ต้องให้ฮันลี ปล่อยเขาด้วยข้ออ้างของความอบอุ่นเป็นกันเอง" สิ่งที่ผมตั้งใจจะทำ ? ฮ่า ฮ่า ฮ่า " หมอโมสบายยืดของเขาเมื่อเร็วๆ นี้ ช่วยฟื้นฟูร่างกายอย่างเย็นชายิ้มโดยไม่มีเจตนาใดตอบ ฮันลี่ ขณะที่อีกไม่รู้จักวัตถุ .วัตถุที่ไม่รู้จักถูกเปิดเผยจะถือกระเป๋าเล็ก ทำจากผ้าไหมละเอียดมาก . แสงที่สะท้อนออกจากผ้าไหมแสนสดใส เหมือนลุกโชนของนกฟีนิกซ์ มันมากที่สะดุดตา นอกจากนี้ การเย็บปักถักร้อยเคยงดงามเป็นพิเศษ หนึ่งแน่นอนสามารถบอกว่าไม่มีวัตถุธรรมดาแล้วจะถือถุงขนาดเล็กนี้มี ? มันเป็นอีกหนึ่งสิ่งประดิษฐ์แปลกเหมือนลางร้ายใบก่อนหน้านี้ ถามตัวเองคำถามเหล่านี้ ฮันลี่รู้สึกอยากรู้อยากเห็นเติบโตภายในหัวใจของเขาหมอโมตัด ฮานลี่เงียบ ความสั้นโดยรีบเปิดกระเป๋าของถืออยู่ ต่อไปนี้ เค้าค่อยดึงออกชิ้นส่วน rumpled กระดาษเหลืองฮันลี่ ผิดหวังบ้าง อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่ามากกว่าธรรมดา ดูรายการ คือ ยาก มันจะให้เขาคาดว่าจะมีประโยชน์ ข้อควรระวังเกิดขึ้นในหัวใจของเขา เขากลายเป็นโฟกัสมาก . ย้อนกลับไปคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้มหาศาลและเห็นชิ้นนี้ดูเหมือนธรรมดา กระดาษเหลือง ฮันลี่มั่นใจว่ามีผูกพันที่จะนับไม่ถ้วนลึกลับความลึกลับที่อยู่เบื้องหลังมันหมอโม ค่อยๆจัด ชิ้นส่วนของกระดาษย่นระหว่างสองนิ้วของเขาอย่างเรียบมันด้วยท่าทางจริงจัง ฮัน ลี คือตอนนี้สามารถที่จะเห็นว่าแผ่นกระดาษขนาดใหญ่ ขนาดประมาณฝ่ามือ และ yellowish กับคำใบ้ของแม่พิมพ์ให้ปรากฏว่า ยันต์นี้ได้ถูกสร้างขึ้นเมื่อหลายปีก่อนสิ่งที่เห็นได้ชัดที่สุด คือ แผ่นกระดาษที่ถูกส่องด้วยแสงสีรายสีเงินที่สุดของเส้นในอากาศ เส้นค่อยๆก่อตัวขึ้นเป็นสัญลักษณ์แปลกๆ มากมายในอากาศ ฮัน ลี มีความรู้อย่างสัญลักษณ์ต่างประเทศเหล่านี้ทันทีที่เขาเห็นพวกเขา แต่หัวใจของเขาก็เริ่มรู้สึกว่ามีการหยั่งรู้และลึกลับพลังงานชีพจรภายในลอยสัญลักษณ์ แม้ฉีเขาได้รับจากศิลปะฤดูใบไม้ผลินิรันดร์ถูกย้ายในร่างกายของเขาผิด เหมือนมันรู้สึกเวิ้งว้าง อันตราย จาก ฮันลี่งง .รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ฮานลี ได้อย่างรวดเร็ว เน้นความสนใจทั้งหมดของเขาในสัญลักษณ์แปลกๆ หวังว่าจะเข้าใจความลึกลับที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาสัญลักษณ์ที่บิดมาและโค้งมี zigzagging รอบเครื่อง แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ที่ซ่อนอยู่ภายในรูปร่างแปลก ๆสัญลักษณ์ที่เขาไม่สามารถที่จะเข้าใจ มันน่าเสียดายว่ามีเวลาไม่เพียงพอสำหรับเขาที่จะคิดออก .ในตัวอย่างนี้ หมอโม มาถึงหน้าฮันลี เมื่อเขาเห็นฮันลี มุ่งเน้นเฉพาะในกระดาษเหลืองในมือของเขาเกือบจะถึงจุดที่ถูกครอบงำ , บอกใบ้เล็กน้อยของความเมตตารัวประกายในดวงตาของเขาเขาเบา ๆ ก้มหัว ย้ายริมฝีปากของเขาปิดถึงหูของฮัน และค่อยๆพูดในเสียงแหลมมากน้อย :" อย่ามาโทษฉัน ฮันลี่ ฉันยังเหลือไม่มีทางเลือก ดังนั้นคุณที่ดีที่สุดเต็มใจยอมจำนนต่อโชคชะตาของคุณและรอการกลับชาติมาเกิด ฉันกำลังจะผ่านเปลือกของร่างกายแล้ว "