A key issue in the debate on the co

A key issue in the debate on the contribution of organic agriculture to the future of world agriculture is whether organic agriculture can produce sufficient food to feed the world. Comparisons of organic and conventional yields play a central role in this debate. We therefore compiled and analyzed a meta-dataset of 362 published organic–conventional comparative crop yields. Our results show that organic yields of individual crops are on average 80% of conventional yields, but variation is substantial (standard deviation 21%). In our dataset, the organic yield gap significantly differed between crop groups and regions. The analysis gave some support to our hypothesis that the organic–conventional yield gap increases as conventional yields increase, but this relationship was only rather weak. The rationale behind this hypothesis is that when conventional yields are high and relatively close to the potential or water-limited level, nutrient stress must, as per definition of the potential or water-limited yield levels, be low and pests and diseases well controlled, which are conditions more difficult to attain in organic agriculture.

We discuss our findings in the context of the literature on this subject and address the issue of upscaling our results to higher system levels. Our analysis was at field and crop level. We hypothesize that due to challenges in the maintenance of nutrient availability in organic systems at crop rotation, farm and regional level, the average yield gap between conventional and organic systems may be larger than 20% at higher system levels. This relates in particular to the role of legumes in the rotation and the farming system, and to the availability of (organic) manure at the farm and regional levels. Future research should therefore focus on assessing the relative performance of both types of agriculture at higher system levels, i.e. the farm, regional and global system levels, and should in that context pay particular attention to nutrient availability in both organic and conventional agriculture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเด็นหลักในการอภิปรายในของเกษตรอินทรีย์เกษตรโลกในอนาคตได้ว่า เกษตรอินทรีย์สามารถผลิตอาหารพอเลี้ยงโลก การเปรียบเทียบผลผลิตอินทรีย์ และทั่วไปมีบทบาทศูนย์กลางในการอภิปรายนี้ เราจึงรวบรวม และวิเคราะห์ชุดข้อมูลเมตาของผลผลิตพืชเปรียบเทียบเผยแพร่เกษตรอินทรีย์ – ปกติ 362 ผลของเราแสดงว่า ผลผลิตเกษตรอินทรีย์ของแต่ละพืชเฉลี่ย 80% ของผลผลิตทั่วไป แต่เปลี่ยนแปลงเป็นพบ (ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 21%) ในชุดข้อมูลของเรา ช่องว่างผลผลิตเกษตรอินทรีย์อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างระหว่างกลุ่มพืชและภูมิภาค การวิเคราะห์ให้บางสนับสนุนสมมติฐานของเราที่เพิ่มช่องว่างผลผลิตอินทรีย์ – ปกติเป็นอัตราผลตอบแทนปกติเพิ่ม แต่ความสัมพันธ์นี้เท่านั้นค่อนข้างอ่อนแอ เหตุผลหลังนี้สมมติฐานคือเมื่ออัตราผลตอบแทนปกติจะสูง และค่อนข้างใกล้กับระดับศักยภาพ หรือการ จำกัดน้ำ ธาตุอาหารความเครียด ตามคำนิยามของระดับผลผลิตที่มีศักยภาพ หรือน้ำจำกัด ต้องต่ำ และศัตรูพืชและโรคดี ควบคุม ซึ่งเป็นเงื่อนไขที่ยากจะบรรลุในเกษตรอินทรีย์เราอภิปรายผลการวิจัยของเราในบริบทของวรรณคดีในเรื่องนี้ และปัญหาของ upscaling ผลลัพธ์ของระบบระดับสูง การวิเคราะห์ของเราในระดับเขตและพืชได้ เรา hypothesize ให้เนื่องจากความท้าทายในการบำรุงรักษาพร้อมธาตุอาหารในระบบเกษตรอินทรีย์ในระดับภูมิภาค และปลูกพืชหมุนเวียน ฟาร์ม ช่องว่างของผลตอบแทนเฉลี่ยระหว่างระบบธรรมดา และอินทรีย์อาจจะมากกว่า 20% ในระบบระดับสูง นี้เกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งบทบาทของกินในการหมุนเวียนและระบบการทำฟาร์ม และความพร้อมของมูล (อินทรีย์) ที่ฟาร์มและระดับภูมิภาค งานวิจัยในอนาคตจึงควรเน้นประเมินประสิทธิภาพสัมพัทธ์ของทั้งสองชนิดของการเกษตรในระบบระดับสูง เช่นฟาร์ม ระดับภูมิภาค และระดับโลก และควรในบริบทที่ใส่เฉพาะพร้อมธาตุอาหารในเกษตรอินทรีย์ และทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเด็นสำคัญในการอภิปรายเกี่ยวกับผลงานของเกษตรอินทรีย์ในอนาคตของการเกษตรในโลกไม่ว่าจะเป็นเกษตรอินทรีย์สามารถผลิตอาหารเพียงพอที่จะเลี้ยงโลก การเปรียบเทียบอัตราผลตอบแทนอินทรีย์และมีบทบาทสำคัญในการอภิปรายครั้งนี้ ดังนั้นเราจึงรวบรวมและวิเคราะห์ชุดข้อมูล meta-362 ของการเผยแพร่ผลผลิตพืชเปรียบเทียบอินทรีย์ธรรมดา ผลของเราแสดงให้เห็นว่าอัตราผลตอบแทนของการปลูกพืชอินทรีย์ของแต่ละบุคคลมีค่าเฉลี่ย 80% ของอัตราผลตอบแทนแบบเดิม แต่การเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างมาก (ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 21%) ในชุดของเราช่องว่างผลผลิตอินทรีย์อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มพืชและภูมิภาค การวิเคราะห์ให้การสนับสนุนสมมติฐานของเราที่ทำให้เกิดช่องว่างผลผลิตอินทรีย์ธรรมดาเพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของอัตราผลตอบแทนการชุมนุมบางส่วน แต่ความสัมพันธ์นี้เป็นเพียงค่อนข้างอ่อนแอ เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังสมมติฐานนี้ก็คือว่าเมื่ออัตราผลตอบแทนแบบเดิมที่สูงและค่อนข้างใกล้เคียงกับที่มีศักยภาพหรือระดับน้ำ จำกัด ความเครียดสารอาหารที่จะต้องตามความหมายของการที่มีศักยภาพหรือน้ำ จำกัด ระดับผลผลิตจะต่ำและศัตรูพืชและโรคที่ควบคุมได้ดี ซึ่งเป็นสภาวะที่ยากลำบากมากขึ้นในการบรรลุในเกษตรอินทรีย์. เราหารือค้นพบของเราในบริบทของวรรณกรรมในเรื่องนี้และแก้ไขปัญหาของลดอัตราการสุ่มผลของเราให้อยู่ในระดับที่สูงกว่าระบบ การวิเคราะห์ของเราอยู่ในสนามและระดับการเพาะปลูก เราตั้งสมมติฐานว่าเนื่องจากความท้าทายในการบำรุงรักษาของปริมาณสารอาหารที่อยู่ในระบบอินทรีย์ที่ปลูกพืชหมุนเวียน, ฟาร์มและระดับภูมิภาค, ช่องว่างผลผลิตเฉลี่ยระหว่างระบบธรรมดาและอินทรีย์อาจมีขนาดใหญ่กว่า 20% อยู่ในระดับที่สูงกว่าระบบ นี้เกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับบทบาทของพืชตระกูลถั่วในการหมุนและระบบการเลี้ยงและความพร้อมของ (อินทรีย์) ปุ๋ยในระดับฟาร์มและระดับภูมิภาค การวิจัยในอนาคตดังนั้นจึงควรมุ่งเน้นไปที่การประเมินประสิทธิภาพการทำงานที่สัมพันธ์กันของทั้งสองประเภทของการเกษตรในระดับที่สูงกว่าระบบเช่นฟาร์มระบบระดับภูมิภาคและระดับโลกและควรในบริบทที่ให้ความสนใจเป็นพิเศษกับความพร้อมสารอาหารทั้งในเกษตรอินทรีย์และการชุมนุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเด็นหลักในการอภิปรายในส่วนของเกษตรอินทรีย์ เพื่ออนาคตของโลกว่า เกษตรอินทรีย์ เกษตรสามารถผลิตอาหารได้เพียงพอที่จะเลี้ยงโลก การเปรียบเทียบของอินทรีย์และผลผลิตที่มีบทบาทหลักในการอภิปรายนี้ เราจึงรวบรวมและวิเคราะห์ Meta ข้อมูล 362 หัวข้อแบบอินทรีย์–ปลูกเปรียบเทียบผลผลิตผลของเราแสดงให้เห็นว่าผลผลิตของพืชอินทรีย์แต่ละเฉลี่ย 80% ของผลผลิตปกติ แต่การเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างมาก ( ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานร้อยละ 21 ) ในวันที่ของเรา ผลผลิตเกษตรอินทรีย์ ช่องว่างระหว่างพืชที่แตกต่างกันและกลุ่มภูมิภาค การวิเคราะห์ให้บางสนับสนุนสมมติฐานของเราที่อินทรีย์และผลผลิตปกติช่องว่างเพิ่มขึ้นเป็นปกติผลผลิตเพิ่มแต่ความสัมพันธ์นี้เป็นเพียงค่อนข้างอ่อนแอ เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังนี้คือสมมติฐานเมื่อผลผลิตปกติจะสูงและค่อนข้างใกล้เคียงกับศักยภาพ หรือระดับความเครียดสารอาหารต้องจำกัดน้ำ ตามคำนิยามของศักยภาพหรือน้ำระดับผลผลิต จำกัด อยู่ในระดับต่ำและศัตรูพืชและโรค ควบคุมได้ดี ซึ่งเป็นเงื่อนไขที่ยากมากที่จะบรรลุในการเกษตรอินทรีย์ .

เราได้กล่าวถึงการค้นพบในบริบทของวรรณคดีในเรื่องนี้ และแก้ไขปัญหาของ upscaling ผลของเราจะสูงกว่าระดับของระบบ การวิเคราะห์ของเรา ที่ สนาม และระดับการ เราพบว่า เนื่องจากความท้าทายในการบำรุงรักษาของสารอาหารอินทรีย์ที่ใช้ในระบบการปลูกพืชหมุนเวียน , ฟาร์มและระดับภูมิภาคผลผลิต เฉลี่ยช่องว่างระหว่างระบบปกติและอินทรีย์อาจจะขนาดใหญ่กว่า 20 % ที่ระดับที่สูงขึ้นของระบบ นี้เกี่ยวข้องกับ โดยเฉพาะบทบาทของพืชตระกูลถั่วในการหมุน และระบบฟาร์ม และความพร้อมของ ( อินทรีย์ ) ปุ๋ยคอกที่ฟาร์ม และระดับภูมิภาคการวิจัยในอนาคตจึงควรเน้นการประเมินสมรรถนะของญาติของทั้งสองประเภทของการเกษตรในระดับที่สูงขึ้นของระบบ เช่น ระบบฟาร์ม ระดับภูมิภาคและระดับโลก และควรอยู่ในบริบทที่สนใจการใช้สารอาหารทั้งอินทรีย์และเกษตรแบบดั้งเดิม