Studies on the elimination of mycot

Studies on the elimination of mycotoxins other than aflatoxins (e.g. trichothecenes, zearalenone,
ochratoxins or fumonisins) from contaminated feedstuffs by the use of adsorbents
show somewhat controversial results. While some authors suggest a positive influence
caused by the addition of glucomannans (Raymond et al., 2003; Swamy et al., 2004), or
clays (Dakovicˇı et al., 2005; Lemke et al., 1998; Tomasevic-Canovic et al., 1996; Carson
and Smith, 1983), others observed no or only slight reduction of toxic effects (Kubena
et al., 1990a, 1998; Huff et al., 1992; Galvano et al., 1998; Santin et al., 2002; Swamy
et al., 2003; Bursian et al., 2004; D¨oll et al., 2005; Diaz et al., 2005). Avantaggaito et
al. (2004, 2005) performed extensive in vitro screening tests to evaluate the efficacy of
various adsorbent materials in binding Fusarium mycotoxins. Most of the commercially
available mycotoxin-binders failed in sequestering Fusarium mycotoxin in vitro. Only a
small number of adsorbent materials possessed the ability to bind more than one mycotoxin.
Cholestyramine was proven to be an effective binder for fumonisins and zearalenone
in vitro, which was confirmed for zearalenone in experiments using a dynamic gastrointestinal
model and for fumonisins in in vivo experiments. No adsorbent materials, with
the exception of activated carbon, showed relevant ability in binding deoxynivalenol and
nivalenol. The in vitro efficacy of activated carbon toward fumonisins was not confirmed in vivo by the biomarker assay. D¨oll et al. (2005) suggested the general necessity for a critical
verification of detoxifying agents in vivo.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Studies on the elimination of mycotoxins other than aflatoxins (e.g. trichothecenes, zearalenone,ochratoxins or fumonisins) from contaminated feedstuffs by the use of adsorbentsshow somewhat controversial results. While some authors suggest a positive influencecaused by the addition of glucomannans (Raymond et al., 2003; Swamy et al., 2004), orclays (Dakovicˇı et al., 2005; Lemke et al., 1998; Tomasevic-Canovic et al., 1996; Carsonand Smith, 1983), others observed no or only slight reduction of toxic effects (Kubenaet al., 1990a, 1998; Huff et al., 1992; Galvano et al., 1998; Santin et al., 2002; Swamyet al., 2003; Bursian et al., 2004; D¨oll et al., 2005; Diaz et al., 2005). Avantaggaito etal. (2004, 2005) performed extensive in vitro screening tests to evaluate the efficacy ofvarious adsorbent materials in binding Fusarium mycotoxins. Most of the commerciallyavailable mycotoxin-binders failed in sequestering Fusarium mycotoxin in vitro. Only asmall number of adsorbent materials possessed the ability to bind more than one mycotoxin.Cholestyramine was proven to be an effective binder for fumonisins and zearalenonein vitro, which was confirmed for zearalenone in experiments using a dynamic gastrointestinalmodel and for fumonisins in in vivo experiments. No adsorbent materials, withthe exception of activated carbon, showed relevant ability in binding deoxynivalenol andnivalenol ประสิทธิภาพในการเพาะเลี้ยงของคาร์บอนต่อ fumonisins ยังไม่ได้ยืนยันในสัตว์ทดลอง โดยทดสอบไบโอมาร์คเกอร์ ความจำเป็นทั่วไปสำหรับความสำคัญแนะนำ D¨oll et al. (2005)การตรวจสอบการล้างพิษในสัตว์ทดลองตัวแทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาเกี่ยวกับการกำจัดสารพิษจากเชื้อราอื่นที่ไม่ใช่ aflatoxins (เช่น trichothecenes, zearalenone,
ochratoxins หรือ fumonisins)
จากวัตถุดิบอาหารสัตว์ที่ปนเปื้อนจากการใช้ตัวดูดซับแสดงผลค่อนข้างขัดแย้ง ขณะที่ผู้เขียนบางคนแนะนำให้มีอิทธิพลเชิงบวกที่เกิดจากการเพิ่มขึ้นของ glucomannans (เรย์มอนด์ et al, 2003;. สวามี่ et al, 2004.) หรือดินเหนียว(Dakovicı et al, 2005;.. เลมเก, et al, 1998; Tomasevic-Canovic et อัล, 1996. คาร์สันและสมิธ , 1983) คนอื่น ๆ ไม่พบหรือลดลงเพียงเล็กน้อยจากผลกระทบที่เป็นพิษ (Kubena, et al, 1990a, 1998;. หอบ et al, 1992;. Galvano et al, 1998;. Santin et al, 2002; สวามี่et al, 2003;. Bursian et al, 2004;. ตุ๊กตา et al, 2005;.. ดิแอซ, et al, 2005) Avantaggaito et al, (2004, 2005) ดำเนินการอย่างกว้างขวางในการตรวจคัดกรองในหลอดทดลองเพื่อประเมินประสิทธิภาพของวัสดุต่างๆ ในตัวดูดซับสารพิษจากเชื้อรา Fusarium ผูกพัน ส่วนใหญ่ในเชิงพาณิชย์ที่มีอยู่สารพิษจากเชื้อราสารล้มเหลวใน sequestering สารพิษจากเชื้อรา Fusarium ในหลอดทดลอง มีเพียงจำนวนน้อยของวัสดุดูดซับมีความสามารถในการผูกมากกว่าหนึ่งสารพิษจากเชื้อรา. cholestyramine ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นสารยึดเกาะที่มีประสิทธิภาพสำหรับ fumonisins และ zearalenone ในหลอดทดลองซึ่งได้รับการยืนยันสำหรับ zearalenone ในการทดลองใช้ระบบทางเดินอาหารแบบไดนามิกรูปแบบและfumonisins ในในร่างกาย การทดลอง ไม่มีวัสดุดูดซับด้วยข้อยกเว้นของถ่านกัมมันแสดงให้เห็นความสามารถในการที่เกี่ยวข้องในการผูก deoxynivalenol และ nivalenol ในหลอดทดลองประสิทธิภาพของถ่านกัมต่อ fumonisins ไม่ได้รับการยืนยันในร่างกายด้วยวิธี biomarker ตุ๊กตา et al, (2005) ชี้ให้เห็นความจำเป็นทั่วไปสำหรับที่สำคัญการตรวจสอบของตัวแทนสารพิษในร่างกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาการกำจัดไมโครท็อกซินมากกว่าซิน ( เช่นไตรโคทีซีนมะขามป้อม
, , โอคราท็อกซินหรือฟูโมนิซิน ) จากการปนเปื้อนวัตถุดิบอาหารสัตว์โดยการใช้ตัวดูดซับ
แสดงผลขัดแย้งบ้าง ในขณะที่ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าเกิดจากอิทธิพล
เพิ่มของกลูโคแมนแนนท์ ( เรย์มอนด์ et al . , 2003 ; Swamy et al . , 2004 ) หรือ
ดินเหนียว ( dakovic ˇı et al . , 2005 ; เลมเก้ et al . ,1998 ; โทมาเซวิช canovic et al . , 1996 ; คาร์สัน
และ Smith , 1983 ) , อื่น ๆหรือเพียงเล็กน้อยของการตรวจสอบไม่มีพิษ ( kubena
et al . , 1990a , 1998 ; Huff et al . , 1992 ; กาลวาโน et al . , 1998 ; santin et al . , 2002 ; Swamy
et al , . , 2003 ; bursian et al . , 2004 ; D ตั้ง oll et al . , 2005 ; ดิแอซ et al . , 2005 ) avantaggaito et
อัล ( 2004 ,2005 ) การคัดกรองอย่างละเอียด ในหลอดทดลอง ทดสอบเพื่อประเมินประสิทธิภาพของวัสดุดูดซับต่างผูกพัน
Fusarium ไมโคท็อกซิน . ที่สุดของสารพิษจากเชื้อราใช้ในเชิงพาณิชย์
ใช้ได้ล้มเหลวในการอายัด Fusarium สารพิษจากเชื้อราในหลอดทดลอง . เพียงจำนวนน้อยของวัสดุดูดซับ
มีความสามารถในการผูกมากกว่าหนึ่ง
สารพิษจากเชื้อรา .โดยได้พิสูจน์แล้วเป็นวัสดุประสานที่มีประสิทธิภาพสำหรับฟูโมนิซินมะขามป้อม
และในหลอดทดลอง ซึ่งได้รับการยืนยันสำหรับซีราลีโนนในการทดลองใช้แบบไดนามิกและฟูโมนิซินในทางเดินอาหาร
ในสัตว์ทดลอง ไม่มีวัสดุที่ดูดซับด้วย
ข้อยกเว้นของคาร์บอนมีความสามารถในการจับและที่เกี่ยวข้อง deoxynivalenol
nivalenol .ในหลอดทดลองประสิทธิภาพของถ่านกัมมันต์ต่อฟูโมนิซิน ไม่ได้รับการยืนยันในสิ่งมีชีวิตโดยไบโอมาร์คเกอร์ ตามลำดับ D ตั้ง oll et al . ( 2005 ) ชี้ให้เห็นความจำเป็นทั่วไปสำหรับการตรวจสอบวิกฤต
กระตุ้นตัวแทนในสิ่งมีชีวิต