Biology and Morphology of Chelonus

Biology and Morphology of Chelonus sp. nr. curvimaculatus (Hymenoptera: Braconidae) as a Parasitoid of Pectinophora gossypiella (Lepidoptera: Gelechiidae)

A general description of the life stages of Chelonus sp. nr. curvimaculatus, an
egg-larval parasitoid of pink bollworm, Pectinophora gossypiella (Saunders), is presented.

Pink bollworms were reared in the laboratory on a wheat germ diet.

At 29°C, parasitoid eggs (0.12-0.18 mm) begin to eclose ***22 h after oviposition.

Three instars occur in this species.

The 1st instar is endoparasitic and ranged in length from 0.14 mm (neonate) to 1.25 mm (**9 d old,end of the 1st stadium).

The 2nd instar also is endoparasitic and is 1.89-3.04 mm long.

This stadium lasts «*2-3 d.

The 3rd instar is an average of 3.82 mm long and is endoparasitic early in its development but becomes ectoparasitic toward the completion of its development.

This stadium lasts = 3 d. The pupal stage lasts «*6-7 d.

Adult parasitoids begin to emerge «=21 d after oviposition.

Parasitized and unparasitized pink bollworm larvae developed through 4 stadia.

Larval head capsule widths, body lengths, and weights of parasitized pink bollworms are
significantly smaller than those of unparasitized larvae during the 3rd and 4th stadia.

Parasitized 4th-instar pink bollworms have a mean head width of 0.8687 mm, body length of 6.28 mm, and weight of 6.9 mg.

Fourth-instar unparasitized pink bollworm measurements were 1.0743 mm, 9.31 mm, and 17.7 mg, respectively.

AFTER THE INTRODUCTION of the pink bollworm,
Pectinophora gossypiella (Saunders), into the
United States, repeated attempts to establish biological
control agents from the 1930s to t h e 1950s
failed ( N o b l e and Hunt 1937; M c G o u g h and N o b le
1955,1957). Biological control agents, including exotic
parasitoids from abroad, were collected (Legner
and Medved 1979). None became established,
but several of t h em reduced pink bollworm populations
during the years of release.

Originally, 2 species of Chelonus were collected
from Addis Ababa, Ethiopia, and a 3rd species was
collected from Australia. All were referred to as
Chelonus sp. nr. curvimaculatus. The only characteristic
noted in t h e literature for separating the 2
Ethiopian species was that 1 had r ed femora (redfemur
form) and t h e other had black (black-femur
form) (Legner and Medved 1979). No distinguishing
characteristics were given for t h e Australian
species. Only 1 species (Ethiopian red-femur) has
remained in culture; t h e other 2 (Ethiopian blackfemur
and Australian species) have perished. C. sp.
nr. curvimaculatus (red-femur) has become an im-portant research tool in recent years (Jones et al.1986, Grossniklaus-Burgin and Lanzrein 1990), and
is also the focus of t h e present research.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชีววิทยาและสัณฐานวิทยาของ nr Chelonus เอสพี curvimaculatus (แตน: Braconidae) เป็น gossypiella Parasitoid Pectinophora (ผีเสื้อ: Gelechiidae)คำอธิบายทั่วไปของขั้นตอนชีวิตของ nr Chelonus เอสพี curvimaculatus การการนำเสนอ parasitoid ไข่อ่อนของสีชมพู bollworm, Pectinophora gossypiella (แซนเดอ),Bollworms สีชมพูถูกเลี้ยงในห้องปฏิบัติการในอาหารจมูกข้าวสาลี29° c, parasitoid ไข่ (0.12-0.18 มม.) เริ่ม eclose *** 22 h หลังจาก ovipositionInstars สามเกิดขึ้นในสายพันธุ์นี้ Instar 1 เป็น endoparasitic และ ranged ยาวตั้งแต่ 0.14 มม. (สามารถ) 1.25 มม. (** สิ้นสุดอายุ 9 d สนามกีฬา 1)Instar 2 ยังเป็น endoparasitic และ 1.89 3.04 มม.ยาว เวลานี้สนามกีฬา « * 2-3 dInstar 3 มีค่าเฉลี่ย 3.82 ยาว และเป็น endoparasitic ในการพัฒนา แต่กลายเป็น ectoparasitic ไปสู่ความสำเร็จของการพัฒนาสนามนี้นาน = 3 d ดักแด้นาน « * d 6-7ผู้ใหญ่ parasitoids เริ่มโผล่ «= 21 d หลัง ovipositionตัวอ่อน bollworm ชมพู parasitized และ unparasitized พัฒนาผ่านสนาม 4อ่อนหัวแคปซูลขนาดความกว้าง ความยาวร่างกาย และน้ำหนักของ parasitized สีชมพู bollwormsอย่างมีนัยสำคัญมีขนาดเล็กกว่าของตัวอ่อน unparasitized ระหว่างสนาม 3 และ 4Bollworms สีชมพู 4-instar parasitized มีความกว้างหัวหมายถึง 0.8687 มม. ความยาว 6.28 มม. และน้ำหนัก 6.9 มก.Instar สี่ unparasitized สีชมพู bollworm วัดได้ 1.0743 มม. 9.31 มม. และ 17.7 มก. ตามลำดับหลังจากการแนะนำของ bollworm สีชมพูPectinophora gossypiella (แซนเดอ), เป็นการสหรัฐอเมริกา ซ้ำพยายามสร้างทางชีวภาพควบคุมตัวแทนจาก 1930 t h e ปี 1950ล้มเหลว (N o b l e และ 1937 ล่า M c G o u g h และ N o b เลอ1955,1957) ควบคุมตัวแทน รวมทั้งแปลกใหม่มี parasitoids จากต่างประเทศ รวบรวม (Legnerและ Medved 1979) ไม่มีกลายเป็นก่อตั้งแต่ของ t h ยาวลดประชากร bollworm สีชมพูในช่วงปีวางจำหน่ายแต่เดิม Chelonus 2 ชนิดถูกเก็บรวบรวมจากแอดดิสอาบาบา เอธิโอเปีย และ 3 สายพันธุ์คือรวบรวมจากออสเตรเลีย ทั้งหมดถูกเรียกว่าChelonus เอสพี nr curvimaculatus ลักษณะเฉพาะใน t h e วรรณคดีแยก 2พันธุ์เอธิโอเปียถูกที่ 1 ที่มี r ed femora (redfemurแบบฟอร์ม) และ t h e อื่น ๆ มีสีดำ (สีดำกระดูกต้นขาแบบฟอร์ม) (Legner และ Medved 1979) ไม่แตกต่างลักษณะที่ได้รับสำหรับ t h e ออสเตรเลียสายพันธุ์นี้ มีเพียง 1 ชนิด (สีแดงกระดูกต้นขาเอธิโอเปีย)ในวัฒนธรรม t h e 2 (เอธิโอเปีย blackfemurและพันธุ์ออสเตรเลีย) ได้เสียชีวิต C. spยางพารา curvimaculatus (สีแดงกระดูกต้นขา) กลาย เป็นเครื่องมือวิจัยเกาะ im ในปีล่าสุด (Jones et al.1986, Grossniklaus Burgin และ Lanzrein 1990), และเป็นโฟกัสของ t h e ปัจจุบันการวิจัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีววิทยาและทางสัณฐานวิทยาของ Chelonus SP ถิ่น curvimaculatus (Hymenoptera: Braconidae) เป็นเบียนของ Pectinophora gossypiella (ผีเสื้อ: Gelechiidae) รายละเอียดทั่วไปของช่วงชีวิตของ Chelonus เอสพี ถิ่น curvimaculatus เป็นเบียนไข่ตัวอ่อนของหนอนเจาะสมอฝ้ายสีชมพูPectinophora gossypiella (แซนเดอ) จะนำเสนอ. เจาะสมอสีชมพูถูกเลี้ยงในห้องปฏิบัติการในอาหารจมูกข้าวสาลี. ที่ 29 องศาเซลเซียสไข่แมลงเบียน (0.12-0.18 มิลลิเมตร) เริ่มต้นที่จะ eclose * ** 22 ชั่วโมงหลังจากวางไข่. สามวัยเกิดขึ้นในสายพันธุ์นี้. วัย 1 เป็น endoparasitic และอยู่ในช่วงระยะเวลาจาก 0.14 มิลลิเมตร (ทารก) 1.25 มม (** 9 d เก่าในตอนท้ายของวันที่ 1 สนามกีฬา). วัย 2 ยัง เป็น endoparasitic และ 1.89-3.04 มิลลิเมตรยาว. สนามกีฬานี้กินเวลา« 2-3 * d. วัย 3 เป็นค่าเฉลี่ย 3.82 มิลลิเมตรยาวและ endoparasitic ต้นในการพัฒนา แต่กลายเป็น ectoparasitic ต่อความสำเร็จของการพัฒนาของ. สนามกีฬานี้เป็นเวลา = 3 d ขั้นตอนที่กินเวลาดักแด้« 6-7 * d. เบียนผู้ใหญ่เริ่มต้นที่จะโผล่ออกมา« = 21 วันหลังจากวางไข่. เบียนและตัวอ่อนของหนอนเจาะสมอฝ้าย unparasitized สีชมพูพัฒนาถึง 4 สตาเดีย. ตัวอ่อนแคปซูลความกว้างหัวความยาวของร่างกายและน้ำหนักของเจาะสมอสีชมพูลำไส้ใหญ่เป็นอย่างมีนัยสำคัญที่มีขนาดเล็กกว่าของตัวอ่อน unparasitized ในช่วง 3 และ 4 สตาเดีย. เบียน 4-วัยเจาะสมอสีชมพูมีความกว้างเฉลี่ยหัวของ 0.8687 มิลลิเมตรลำตัวยาว 6.28 มิลลิเมตรและน้ำหนัก 6.9 มก. สี่วัย unparasitized วัดหนอนเจาะสมอฝ้ายสีชมพูเป็น 1.0743 มม ., 9.31 มมและ 17.7 มิลลิกรัมตามลำดับหลังจากการแนะนำของหนอนเจาะสมอฝ้ายสีชมพูPectinophora gossypiella (แซนเดอ) เข้ามาในประเทศสหรัฐอเมริกาซ้ำความพยายามที่จะสร้างทางชีวภาพเจ้าหน้าที่ควบคุมจากช่วงทศวรรษที่1930 เพื่อ 1950 ล้มเหลว (ยังไม่มี oble และล่า 1937; เอ็มซีจี ough และไม่มีข้อความอบ le 1955,1957) เจ้าหน้าที่ควบคุมทางชีวภาพรวมทั้งแปลกใหม่เบียนจากต่างประเทศที่ถูกเก็บรวบรวม (Legner และ Medved 1979) ไม่กลายเป็นที่ยอมรับ, แต่หลายครั้ง em ลดประชากรหนอนเจาะสมอฝ้ายสีชมพูในช่วงปีที่ผ่านมาของการปล่อย. เดิม 2 สายพันธุ์ของ Chelonus ถูกเก็บรวบรวมจากแอดดิสอาบาบาเอธิโอเปียและเป็นสายพันธุ์ที่3 ได้รับการเก็บรวบรวมจากออสเตรเลีย ทั้งหมดถูกเรียกว่าChelonus SP ถิ่น curvimaculatus ลักษณะเฉพาะที่ระบุไว้ในวรรณกรรมสำหรับการแยก 2 สายพันธุ์เอธิโอเปียคือการที่ 1 มีอาเอ็ด femora (redfemur รูปแบบ) และอื่น ๆ ที่มีสีดำ (สีดำกระดูกรูปแบบ) (Legner และ Medved 1979) ไม่มีความแตกต่างลักษณะที่ได้รับสำหรับออสเตรเลียสายพันธุ์ เพียง 1 สายพันธุ์ (เอธิโอเปียสีแดงโคนขา) ได้ยังคงอยู่ในวัฒนธรรม อีก 2 (เอธิโอเปีย blackfemur และพันธุ์ออสเตรเลีย) เสียชีวิต ซีเอสพี. ถิ่น curvimaculatus (สีแดงโคนขา) ได้กลายเป็นเครื่องมือในการวิจัย im-portant ในปีที่ผ่านมา (โจนส์ et al.1986, Grossniklaus-จินและ Lanzrein 1990) และยังเป็นจุดสำคัญของการวิจัยในปัจจุบัน