We can begin to understand the role

We can begin to understand the role of the distribution of energy by thinking about
a ball (the system) bouncing on a floor (the surroundings). The ball does not rise as
high after each bounce because there are inelastic losses in the materials of the ball and
floor. The kinetic energy of the ball’s overall motion is spread out into the energy of
thermal motion of its particles and those of the floor that it hits. The direction of
spontaneous change is towards a state in which the ball is at rest with all its energy
dispersed into disorderly thermal motion of molecules in the air and of the atoms of
the virtually infinite floor (Fig. 3.2).
A ball resting on a warm floor has never been observed to start bouncing. For
bouncing to begin, something rather special would need to happen. In the first place,
some of the thermal motion of the atoms in the floor would have to accumulate in a
single, small object, the ball. This accumulation requires a spontaneous localization of
energy from the myriad vibrations of the atoms of the floor into the much smaller
number of atoms that constitute the ball (Fig. 3.3). Furthermore, whereas the thermal
motion is random, for the ball to move upwards its atoms must all move in the same
direction. The localization of random, disorderly motion as concerted, ordered
motion is so unlikely that we can dismiss it as virtually impossible.1
We appear to have found the signpost of spontaneous change: we look for the
direction of change that leads to dispersal of the total energy of the isolated system. This
principle accounts for the direction of change of the bouncing ball, because its energy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราจะเริ่มเข้าใจบทบาทของการกระจายของพลังงาน โดยคิดลูกบอล (ระบบ) แสงบนชั้น (สภาพแวดล้อม) ลูกไม่ขึ้นเป็นสูงหลังจากแต่ละตีกลับเนื่องจากมีขาดทุน inelastic วัสดุของลูก และชั้น พลังงานจลน์ของการเคลื่อนไหวโดยรวมของลูกจะถูกกระจายออกเป็นพลังงานของการเคลื่อนที่ความร้อนของของอนุภาคและของชั้นที่มันฮิต ทิศทางของเปลี่ยนแปลงอยู่เป็นต่อสิ่งที่ลูกเป็นผ่อนกับพลังงานทั้งหมดกระจายในการเคลื่อนไหวความร้อนทุลักทุเล ของโมเลกุลในอากาศ และอะตอมของจริงไม่จำกัดชั้น (Fig. 3.2)ไม่เคยได้พบลูกบอลวางบนชั้นอบอุ่นเริ่มต้นใหญ่ สำหรับแสงจะเริ่มต้น บางสิ่งบางอย่างที่พิเศษจะต้องเกิดขึ้น ในสถานที่แรกของการเคลื่อนไหวที่ความร้อนของอะตอมในชั้นจะมีการสะสมในตัวเดียว ขนาดเล็กวัตถุ ลูก สะสมนี้ต้องแปลอยู่ของพลังงานจากอะตอมของพื้นสั่นสะเทือนพักเป็นขนาดเล็กจำนวนอะตอมที่ประกอบเป็นลูก (Fig. 3.3) นอกจากนี้ ในขณะที่ร้อนเคลื่อนไหวเป็นแบบสุ่ม สำหรับลูกจะย้ายขึ้นไปของอะตอมต้องย้ายทั้งหมดในเดียวกันทิศทางการ แปลของการเคลื่อนไหวแบบสุ่ม ทุลักทุเลกัน ตามสั่งเคลื่อนไหวไม่น่าดังนั้นที่เราสามารถบอกเลิกมันเป็นความจริง impossible.1เราจะพบป้ายบอกทางของการเปลี่ยนแปลงที่อยู่: เรามองหาในdirection of change that leads to dispersal of the total energy of the isolated system. Thisprinciple accounts for the direction of change of the bouncing ball, because its energy

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราสามารถเริ่มต้นที่จะเข้าใจบทบาทของการกระจายของพลังงานโดยการคิดเกี่ยวกับลูก (ระบบ) ใหญ่ในชั้น (สภาพแวดล้อม) ลูกไม่ได้เพิ่มขึ้นเป็นสูงหลังจากการตีกลับแต่ละเพราะมีการสูญเสียความยืดหยุ่นในวัสดุของลูกและพื้น พลังงานจลน์ของการเคลื่อนไหวโดยรวมของลูกจะถูกกระจายออกไปเป็นพลังงานของการเคลื่อนไหวทางความร้อนของอนุภาคและบรรดาชั้นว่ามันฮิต ทิศทางของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเองเป็นต่อรัฐในการที่ลูกอยู่ในส่วนที่เหลือกับพลังงานแยกย้ายกันไปในการเคลื่อนไหวความร้อนระเบียบของโมเลกุลในอากาศและของอะตอมของชั้นไม่มีที่สิ้นสุดจริง(รูปที่ 3.2.). ลูกที่วางอยู่บน ชั้นที่อบอุ่นไม่เคยได้รับการปฏิบัติที่จะเริ่มต้นใหญ่ สำหรับการใหญ่ที่จะเริ่มต้นบางสิ่งบางอย่างที่ค่อนข้างพิเศษจะต้องเกิดขึ้น ในสถานที่แรกที่บางส่วนของการเคลื่อนไหวทางความร้อนของอะตอมในชั้นจะมีการสะสมในเดี่ยววัตถุขนาดเล็กลูก การสะสมนี้ต้องมีการแปลโดยธรรมชาติของพลังงานที่ได้จากการสั่นสะเทือนมากมายของอะตอมของพื้นลงไปมีขนาดเล็กมากจำนวนของอะตอมที่เป็นลูก(รูป. 3.3) นอกจากนี้ในขณะที่ความร้อนการเคลื่อนไหวเป็นแบบสุ่มสำหรับลูกที่จะย้ายขึ้นไปอะตอมต้องย้ายทั้งหมดในเดียวกันทิศทาง ท้องถิ่นของสุ่มเคลื่อนไหวเป็นระเบียบร่วมกันสั่งการเคลื่อนไหวไม่น่าเป็นไปเพื่อให้เราสามารถยกเลิกมันเป็นความจริง impossible.1 เราดูเหมือนจะพบป้ายบอกทางของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเองเรามองหาทิศทางของการเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การแพร่กระจายของทั้งหมดพลังงานของระบบที่แยก นี้บัญชีหลักการสำหรับทิศทางของการเปลี่ยนแปลงของลูกใหญ่เพราะพลังงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราสามารถเริ่มต้นที่จะเข้าใจบทบาทของการกระจายของพลังงาน โดยคิดถึง
ลูก ( ระบบ ) แสงบนพื้น ( สิ่งแวดล้อม ) บอลไม่ขึ้น
สูงหลังจากที่แต่ละตีกลับเพราะมีความยืดหยุ่นของการสูญเสียในวัสดุของลูกและ
พื้น พลังงานจลน์ของการเคลื่อนที่ของลูกบอลโดยรวมจะกระจายออกเป็นพลังงาน
การเคลื่อนที่ของอนุภาคของความร้อนที่พื้น มันฮิต ทิศทางของการเปลี่ยนแปลงต่อ
จากรัฐซึ่งลูกที่เหลือกับพลังงานทั้งหมดของ
กระจายตัวในการเคลื่อนไหว ความร้อน ระเนระนาด โมเลกุลในอากาศและของอะตอมของ
พื้นจวนอนันต์ ( ภาพที่ 3.2 )
บอลพักบนพื้นอุ่นไม่เคยสังเกตเริ่มใหญ่ สำหรับ
ใหญ่ที่จะเริ่มต้นบางอย่างที่ค่อนข้างพิเศษ จะต้องเกิดขึ้น ในสถานที่แรก
บางส่วนของการเคลื่อนไหวทางความร้อนของอะตอมในชั้นคงต้องสะสมใน
เดี่ยวขนาดเล็ก , วัตถุ , ลูกบอล การสะสมนี้ต้องใช้ธรรมชาติจำกัด
พลังงานจากการสั่นของอะตอมมากมายของชั้นเป็นขนาดเล็กมาก
จำนวนอะตอมที่เป็นลูก ( รูปที่ 3 ) นอกจากนี้ส่วนการเคลื่อนไหวความร้อน
คือสุ่มสำหรับลูกที่จะย้ายขึ้นของอะตอมจะเคลื่อนที่ไปในทิศทางเดียวกัน

แปลแบบระเนระนาด เคลื่อนไหวอย่างร่วมกัน , สั่ง
เคลื่อนไหว ไม่น่าจะเราสามารถละทิ้งมันเป็นเกือบเป็นไปไม่ได้ 1
เราก็พบป้ายบอกทางของธรรมชาติการเปลี่ยนแปลง : เราค้นหา
ทิศทางของการเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การแพร่กระจายของพลังงานทั้งหมดของระบบโดดเดี่ยว . นี้
หลักการบัญชีสำหรับทิศทางของการเปลี่ยนแปลงของลูกใหญ่ เพราะพลังงานของมัน