IT was the last of autumn and first

IT was the last of autumn and first day of winter coming together. All day long the ploughmen on their prairie farms had moved to and fro in their wide level fields through the falling snow, which melted as it fell, wetting them to the skin all day, notwithstanding the frequent squalls of snow, the dripping, desolate clouds, and the muck of the furrows, black and tenacious as tar.

Under their dripping harness the horses swung to and fro silently with that marvellous uncomplaining patience which marks the horse. All day the wild geese, honking wildly, as they sprawled sidewise down the wind, seemed to be fleeing from an enemy behind, and with neck outthrust and wings extended, sailed down the wind, soon lost to sight.

Yet the ploughman behind his plough, though the snow lay on his ragged great-coat, and the cold clinging mud rose on his heavy boots, fettering him like gyves, whistled in the very beard of the gale. As day passed, the snow, ceasing to melt, lay along the ploughed land, and lodged in the depth of the stubble, till on each slow round the last furrow stood out black and shining as jet between the ploughed land and the gray stubble.

When night began to fall, and the geese, flying low, began to alight invisibly in the near corn-field, Stephen Council was still at work "finishing a land." He rode on his sulky plough when going with the wind, but walked when facing it. Sitting bent and cold but cheery under his slouch hat, he talked encouragingly to his four-in-hand.

"Come round there, boys! Round agin! We got t' finish this land. Come in there, Dan! Stiddy, Kate, stiddy! None o' y'r tantrums, Kittie. It's purty tuff, but got a be did. Tchk! tchk! Step along, Pete! Don't let Kate git y'r single-tree on the wheel. Once more!"


Under the Lion's Paw 131
They seemed to know what he meant, and that this was the last round, for they worked with greater vigor than before. "Once more, boys, an' then, sez I, oats an' a nice warm stall, an' sleep f'r all."

By the time the last furrow was turned on the land it was too dark to see the house, and the snow was changing to rain again. The tired and hungry man could see the light from the kitchen shining through the leafless hedge, and he lifted a great shout, "Supper f'r a half a dozen!"

It was nearly eight o'clock by the time he had finished his chores and started for supper. He was picking his way carefully through the mud, when the tall form of a man loomed up before him with a premonitory cough.

"Waddy ye want ?" was the rather startled question of the farmer.

"Well, ye see," began the stranger, in a deprecating tone, "we'd like t' git in f'r the night. We've tried every house f'r the last two miles, but they hadn't any room f'r us. My wife's jest about sick, 'n' the children are cold and hungry-- "

"Oh, y' want 'o stay all night, eh, ?"

"Yes, sir; it 'ud be a great accom-- "

"Waal, I don't make it a practice t' turn anybuddy way hungry, not on sech nights as this. Drive right in. We ain't got much, but sech as it is--"

But the stranger had disappeared. And soon his steaming, weary team, with drooping heads and swinging single-trees, moved past the well to the block beside the path. Council stood at the side of the "schooner" and helped the children out two little half-sleeping children and then a small woman with a babe in her arms.

"There ye go!" he shouted jovially, to the children. "Now we're all right! Run right along to the house there, an' tell Mam' Council you wants sumpthin' t' eat. Right this way, Mis' keep right off t' the right there. I'll go an' git a lantern. Come," he said to the dazed and silent group at his side.

"Mother'" he shouted, as he neared the fragrant and warmly lighted kitchen, "here are some wayfarers an' folks who need


132 Main-Travelled Roads
sumpthin' t' eat an' a place t' snoot." He ended by pushing them all in.

Mrs. Council, a large, jolly, rather coarse-looking woman, too the children in her arms. "Come right in, you little rabbits. 'Mos asleep, hey? Now here's a drink o' milk f'r each o' ye. I'll have sam tea in a minute. Take off y'r things and set up t' the fire."

While she set the children to drinking milk, Council got out hi lantern and went out to the barn to help the stranger about his team, where his loud, hearty voice could be heard as it came and went between the haymow and the stalls.

The woman came to light as a small, timid, and discouraged looking woman, but still pretty, in a thin and sorrowful way.

"Land sakes! An' you've travelled all the way from Clear Lake' t'-day in this mud! Waal! Waal! No wonder you're all tired out Don't wait f'r the men, Mis'-- " She hesitated, waiting for the name.

"Haskins."

"Mis' Haskins, set right up to the table an' take a good swig o tea whilst I make y' s'm toast. It's green tea, an' it's good. I tell Council as I git older I don't seem to enjoy Young Hyson n'r Gunpowder. I want the reel green tea, jest as it comes off'n the vines. Seems t' have more heart in it, some way. Don't s'pose it has. Council says it's all in m' eye."

Going on in this easy way, she soon had the children filled with bread and milk and the woman thoroughly at home, eating some toast and sweet-melon pickles, and sipping the tea.

"See the little rats!" she laughed at the children. "They're full as they can stick now, and they want to go to bed. Now, don't git up, Mis' Haskins; set right where you are an' let me look after 'em. I know all about young ones, though I'm all alone now. Jane went an' married last fall. But, as I tell Council, it's lucky we keep our health. Set right there, Mis' Haskins; I won't have you stir a finger."

It was an unmeasured pleasure to sit there in the warm, homely kitchen. the jovial chatter of the housewife driving out and holding at bay the growl of the impotent, cheated wind.


Under the Lion's Paw 133
The little woman's eyes filled with tears which fell down upon the sleeping baby in her arms. The world was not so desolate and cold and hopeless, after all.

"Now I hope. Council won't stop out there and talk politics all night. He's the greatest man to talk politics an' read the Tribune

--How old is it?"

She broke off and peered down at the face of the babe.

"Two months 'n' five days," said the mother, with a mother's exactness.

"Ye don't say! I want 'o know! The dear little pudzy-wudzy!" she went on, stirring it up in the neighborhood of the ribs with her fat forefinger.

"Pooty tough on 'oo to go gallivant'n' 'cross lots this way-- "

"Yes, that's so; a man can't lift a mountain," said Council, entering the door. "Mother, this is Mr. Haskins, from Kansas. He's been eat up 'n' drove out by grasshoppers."

"Glad t' see yeh! Pa, empty that wash-basin 'n' give him a chance t' wash." Haskins was a tall man, with a thin, gloomy face. His hair was a reddish brown, like his coat, and seemed equally faded by the wind and sun, and his sallow face, though hard and set, was pathetic somehow. You would have felt that he had suffered much by the line of his mouth showing under his thin, yellow mustache.

"Hadn't Ike got home yet, Sairy?"

"Hadn't seen 'im."

"W-a-a-l, set right up, Mr. Haskins; wade right into what we've got; 'taint much, but we manage to live on it she gits fat on it," laughed Council, pointing his thumb at his wife.

After supper, while the women put the children to bed, Haskins and Council talked on, seated near the huge cooking-stove, the steam rising from their wet clothing. In the Western fashion Council told as much of his own life as he drew from his guest. He asked but few questions, but by and by the story of Haskins' struggles and defeat came out. The story was a terrible one, but he told it quietly, seated with his elbows on his knees, gazing most of the time at the hearth.


134 Main-Travelled Roads
"I didn't like the looks of the country, anyhow," Haskins said, partly rising and glancing at his wife. "I was ust t' northern Ingyannie, where we have lots o' timber 'n' lots o' rain, 'n' I didn't like the looks o' that dry prairie. What galled me the worst was goin' s' far away acrosst so much fine land layin' all through here vacant.

"And the 'hoppers eat ye four years, hand runnin', did they?"

"Eat! They wiped us out. They chawed everything that was green. They jest set around waitin' f'r us to die t' eat us, too. My God! I ust t' dream of 'em sittin' 'round on the bedpost, six feet long, workin' their jaws. They eet the fork-handles. They got worse 'n' worse till they jest rolled on one another, piled up like snow in winter Well, it ain't no use. If I was t' talk all winter I couldn't tell nawthin'. But all the while I couldn't help thinkin' of all that land back here that nobuddy was usin' that I ought 'o had 'stead o' bein' out there in that cussed country."

"Waal, why didn't ye stop an' settle here ?" asked Ike, who had come in and was eating his supper.

"Fer the simple reason that you fellers wantid ten 'r fifteen dollars an acre fer the bare land, and I hadn't no money fer that kind o' thing."

"Yes, I do my own work," Mrs. Council was heard to say in the pause which followed. "I'm a gettin' purty heavy t' be on m'laigs all day, but we can't afford t' hire, so I keep rackin' around somehow, like a foundered horse. S' lame I tell Council he can t tell how lame I am, f'r I'm jest as lame in one laig as t' other." And the good soul laughed at the joke on herself as she took a handful of flour and dusted the biscuit-board to keep the dough from sticking.

"Well, I hadn't never been very strong," said Mrs. Haskins. "Our folks was Canadians an' small-boned, and then since my last child I hadn't got up again fairly. I don't like t' complain. Tim has about all he can bear now but they was days this week when I jest wanted to lay right down an' die."

"Waal, now, I'll tell ye," said Council, from his side of the stove silencing everybody with his good-natured roar, "I'd go down and


Under the Lion's Paw 135
see Butler, anyway,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุดท้ายของฤดูใบไม้ร่วงและวันแรกของฤดูหนาวที่มาด้วยกันได้ ตลอดทั้ง ploughmen บนทุ่งหญ้าฟาร์มของพวกเขาได้ย้ายดิก ๆ ในสาขาระดับกว้างผ่านหิมะตก ที่หลอมเป็นทารก ภาวะการเปียกให้ผิวทุกวัน อย่างไรก็ตาม squalls บ่อยหิมะ ที่แฉะ เมฆอ้างว้าง และโคลนของ furrows สีดำ และมีเป็นทาร์ภายใต้ความแฉะเทียมม้า swung ไปเทียวมาอยู่เบื้องหลังกับที่ทน uncomplaining มกราคมซึ่งเครื่องม้า ทุกวันห่านป่า honking ดังอาละวาด ตามที่พวกเขา sprawled sidewise ลงลม ดูเหมือนจะ สามารถหลบหนีจากศัตรูอยู่เบื้องหลัง และกับคอ outthrust และปีกขยาย แล่นลงลม แพ้สายตาเร็ว ๆ นี้ยัง ploughman หลังไถของเขา แต่ หิมะวางบนเขาใหญ่เสื้อลอง และเย็น clinging โคลนกุหลาบบนรองเท้าของเขาหนัก fettering เขาเช่น gyves, whistled ในเครามากของการล่าเกล วันผ่านไป หิมะ หยุด การละลาย วางพร้อมที่ดิน ploughed ต่อศาลในความลึกของตุ๊กตา จนถึงในแต่ละรอบช้า furrow สุดท้ายยืนออกดำ และมันเป็นเจ็ทระหว่างดิน ploughed และตุ๊กตาสีเทาเมื่อคืนเริ่มตกลง ห่าน บินต่ำ เริ่มลง invisibly ในทุ่งข้าวโพดที่ใกล้ Stephen สภาอยู่ในงาน "สิ้นสุดที่ดิน" เขาหนีเขาไถ sulky ไปกับลม แต่เดินเมื่อหันหน้าเข้าหามัน นั่งโค้ง และเย็นแต่ร่าเริงภายใต้หมวก slouch ของเขา เขาพูด encouragingly ไป four-in-hand ของเขา"มาปัดมี เด็กผู้ชาย ปัด agin เรามี t' สิ้นสุดแผ่นดินนี้ มา มี ด่าน Stiddy เคท stiddy ไม่มีโอ y'r tantrums, Kittie มี tuff purty แต่ใส่จะทำ Tchk ! tchk ขั้นตอนตาม พี อย่าปล่อยให้เคท git y'r เดียวแผนภูมิบนล้อ อีกครั้งหนึ่ง"ภายใต้ตีนของสิงโต 131 พวกเขาดูเหมือนจะรู้อะไรว่าเขาหมายถึง และนี้เป็นรอบสุดท้าย สำหรับพวกเขาทำงานกับความแข็งแรงมากขึ้นกว่าก่อน "เมื่อมากขึ้น เด็กผู้ชาย an' แล้ว เดอะเซสบางแสนผม ข้าวโอ๊ต an' อบอุ่นดีคอก an' นอน f'r ทั้งหมด"โดยเวลาเปิด furrow สุดท้ายที่ดิน ก็มืดเกินไปเมื่อต้องการดูบ้าน และหิมะถูกเปลี่ยนเป็นฝนอีกครั้ง คนเหนื่อย และหิวได้เห็นแสงจากครัวสาดป้องกัน leafless และเขายกโห่ "Supper f'r แบบครึ่งโหล"มันเป็นเกือบแปดโมงตามเวลาที่เขาได้เสร็จสิ้นงานของเขา และเริ่มต้นสำหรับซุปเปอร์ เขาได้รับเขาอย่างระมัดระวังผ่านโคลน เมื่อคนตัวสูง loomed ขึ้นก่อนที่เขากับไอ premonitory"Waddy เยต้อง" คำถามค่อนข้าง startled ของชาวนาเริ่มที่ "ดี เย่ดู คนแปลกหน้า ในเสียง deprecating, " เราต้อง t' git ใน f'are คืน เราได้พยายามทุกบ้าน f'are ไมล์สองล่าสุด แต่พวกเขาไม่ได้มี f'r ห้องเรา ภรรยาของ jest เกี่ยวกับเอ็นป่วย เด็ก หิว - และเย็น""โอ้ y' ต้อง ' o เดินทั้งคืน เอ๊ะ, ? ""ใช่ ที่รัก มัน ' เหมดี - สามารถอุด "" Waal ฉันไม่ทำไม่ฝึก ' เปิด anybuddy ทางหิว ไม่คืน sech เช่นนี้ ไดรฟ์อยู่ในนั้น Ain't คุยมากนัก แต่ sech ก็-"แต่หายคนแปลกหน้า และเร็ว ๆ นี้ ทีมของเขานึ่ง อ่อนเปลี้ย drooping หัว และควงเดียวต้นไม้ ย้ายเลยดีไปบล็อคข้างเส้นทาง สภายืนทางด้านของ "รูป" และช่วยเด็กออกสองเด็กครึ่งนอนน้อย แล้วผู้หญิงเล็กกับ babe ในอ้อมแขนของเธอ"มีเยไป" เขาตะโกน jovially เด็ก "ตอนนี้เราไม่ต้องทั้งหมด ทำงานเหมาะกับบ้านมี an' บอกแหม่ม ' สภาคุณต้อง sumpthin' t' กิน วิธีนี้ขวา ขวาปิดเก็บของ Mis t' มีขวา ฉันจะไป an' git เป็นโคมไฟ มา เขากล่าวว่า การเงียบ และงงที่ด้านข้างของเขา"แม่" "เขาตะโกน เป็นเขา neared ครัวกระจกอย่างอบอุ่น และหอม "ที่นี่มีบาง wayfarers an' คนที่ต้องการถนนสายหลักเดินทาง 132 sumpthin' t' กิน an' t สถาน ' snoot " เขาสิ้นสุดลง โดยผลักดันพวกเขาทั้งหมดนางมนตรี หญิงใหญ่ ร่าเริง ค่อนข้างหยาบมอง เกินไปเด็กในอ้อมแขนของเธอ "ดี คุณน้อยกระต่าย 'หลับ mos เฮ ตอนนี้ที่นี่มีเครื่องดื่มโอนม f'r ละโอเย จะมีชาสามในหนึ่งนาที ถอดสิ่ง y'r และตั้งค่า t' ไฟ "ในขณะที่เธอตั้งเด็ก ๆ ดื่มนม สภาได้ออกสูง โคมไฟ และไปยุ้งข้าวเพื่อช่วยคนแปลกหน้าเกี่ยวกับทีมงานของเขา ที่ที่เสียงดัง แสนอร่อยของเขาสามารถได้ยินมันมา และไป haymow และร้านผู้หญิงมาแสงเป็นขนาดเล็ก เป็น พิเศษ และท้อมอง ผู้หญิง แต่ยังคง สวย แบบบาง และอกตรม"ที่ดิน sakes An' คุณเคยเดินทางจากทะเลสาบใส ' t'-วันในโคลนนี้ Waal Waal พบคุณเหนื่อยทั้งหมดออกไม่รอ f'are คน ของ Mis - "เธอ hesitated,"กำลังรอสำหรับชื่อนั้น""Haskins""ตั้งขวาถึงตารางของ mis Haskins, an' ใช้ swig ดีโอชาขณะทำการ y' s เป็นขนมปัง เป็นชาเขียว an' ดี ฉันบอกสภาเป็นฉันฉันดูเหมือนกับหนุ่ม Hyson n'r ดินปืนของ git เก่า ฉันต้องชาเขียวล้อ jest เป็นมา off'n บัสเซลตั่น ดูเหมือนว่า t' มีหัวใจเพิ่มเติม ในบางวิธี ไม่มี s'pose กล่าวว่า คณะนั้นอยู่ใน m' ตา "เธอเร็ว ๆ นี้ที่เกิดขึ้นในวิธีนี้ง่าย มีเด็กเต็มไป ด้วยขนมปัง และนม และหญิงทำที่บ้าน กินขนมปังและของหวานแตงดองบาง และจิบน้ำชา"เห็นหนูน้อย" เธอหัวเราะในเด็ก "พวกเขาเต็มแล้วจะสามารถติดขณะนี้ และพวกเขาต้องการไปที่เตียง ตอนนี้ ไม่ git ค่า ของ Mis Haskins ได้เหมาะสมคุณจะ an' ผมดูหลัง 'em ฉันรู้เกี่ยวกับคนหนุ่มสาว แม้ว่าฉันอยู่คนเดียวตอนนี้ เจนไป an' แต่งงานฤดูใบไม้ร่วงสุดท้าย แต่ ฉันบอกสภา มันเป็นโชคดีเราให้สุขภาพของเรา ตั้งของ Mis Haskins มีสิทธิ์ ฉันไม่มีคุณคนนิ้วมือ"ก็มีความสุข unmeasured มีอยู่ในห้องครัวร้อน บ้าน เรื่องไร้สาระไปอย่างครึกครื้นตลอดของแม่บ้านขับรถออก และกดค้างไว้ที่อ่าว growl ลมปราศ โกงภายใต้ตีนของสิงโต 133 ดวงตาของสาวน้อยที่เต็มไป ด้วยน้ำตาที่ล้มลงเมื่อทารกนอนในอ้อมแขนของเธอ โลกไม่ให้อ้างว้าง และเย็น และ ตา หลังจากทั้งหมด"ตอนนี้ฉันหวังว่า สภาจะไม่ออกมีหยุด และพูดคุยการเมืองตลอดคืน เขาเป็นคนมากที่สุดการพูดคุยการเมือง an' อ่านน-เก่าเท่า? "เธอหยุดลง และ peered ลงที่หน้าของ babe"สองเดือนแอนสโนว์ห้าวัน, " กล่าวว่า แม่ กับของแม่ไป"พวกท่านไม่พูด อยาก ' o รู้ การเรียนน้อย pudzy-wudzy "เธอไป กวนขึ้นในย่านของซี่โครงกับนิ้วชี้ของเธออ้วนขึ้น"ยากบน 'ดาไป gallivant'n' Pooty ' ข้ามล็อตทางนี้""ใช่ ที่นั้น มนุษย์ไม่สามารถยกภูเขา กล่าวว่า สภา ใส่ประตู "แม่ อยู่นาย Haskins จากแคนซัส มีการกินค่าเอ็นขับรถออก โดย grasshoppers ""ดีใจ t' ดู yeh Pa ว่างเปล่าเอ็นที่อ่างล้างหน้าให้เขาไม่มีโอกาส ' ล้าง " Haskins ถูกคนสูง หน้าบาง มืดมน ผมของเขาคือ การทำ น้ำตาล เช่นเสื้อของเขา และดูเหมือนสีจางลงอย่างเท่าเทียมกัน โดยลมและแสงแดด และหน้าหน้าเหลือง ว่ายาก และการตั้ง ค่า ถูกละเมิดอย่างใด คุณจะได้รู้สึกว่า เขาได้ประสบ โดยบรรทัดของปากแสดงภายใต้ mustache บาง สีเหลืองของเขามากขึ้น"ไม่ได้ Ike ได้รับบ้านยัง Sairy ? ""ไม่ได้เห็น 'im""W a-a-l ชุดขวาขึ้น นาย Haskins ลุยทางขวาเป็นสิ่งเราได้ มาก แต่เราจัดการอยู่นั้นเธอ gits ไขมันบน, "หัวเราะสภา ชี้นิ้วหัวแม่มือของเขาที่ภรรยาของเขาหลังจากซุปเปอร์ ในขณะที่ผู้หญิงทำให้เด็กนอน Haskins และสภาพูดบน นั่งใกล้ใหญ่เตา อบไอน้ำเพิ่มขึ้นจากเสื้อผ้าที่เปียกของพวกเขา ในตะวันตกแฟชั่นสภาบอกชีวิตของตัวเองมากที่สุด ตามที่เขาดึงจากแขกของเขา เขาถาม แต่คำถาม แต่โดยและด้วยเรื่องราวของการต่อสู้และพ่ายแพ้ของ Haskins ออกมา เรื่องหนึ่งที่น่ากลัว แต่เขาบอกว่า มันเงียบ ๆ นั่งกับเขาข้อเข่าลง พร้อมทั้งเวลาที่พื้นเตาถนนสายหลักเดินทาง 134 "ผมไม่ชอบรูปลักษณ์ของประเทศ อย่างไรก็ตาม Haskins กล่าว บางส่วนเพิ่มขึ้น และทิวทัศน์ที่ภรรยาของเขา "ผม ust t' Ingyannie ภาคเหนือ การที่เรามีมากมายโอไม้แอนสโนว์จำนวนมากโอเรน แอนสโนว์ไม่ชอบดูโอทุ่งหญ้าที่แห้ง อะไร galled ฉันร้ายถูก goin' s' ไกล acrosst มากปรับที่ดิน layin' ตลอดเวลาว่างที่นี่"และ" กรวยกินเยสี่ปี มือ runnin' ไม่ได้พวกเขา? ""กิน พวกเขาเช็ดเราออก พวกเขา chawed ทุกอย่างที่เป็นสีเขียว พวกเขา jest ชุดสถาน waitin' f'r เราตาย t' กินเรา เกินไป คุณพระ! ฉัน ust t' ฝัน 'em sittin' ' รอบบน bedpost, 6 ฟุตยาว workin' ของพวกเขาก็ พวกเขา eet จับส้อม พวกเขามีเอ็นแย่จนถึงแย่ jest สะสมในอีกแบบหนึ่ง คั่งเช่นหิมะในฤดูหนาวดี มัน ain't ใช้ไม่ ถ้าผม t 'พูดหนาวทั้งหมดที่ฉันไม่บอก nawthin' แต่ในขณะที่ฉันไม่สามารถช่วยคิด ' ทั้งหมด ที่ที่ดินกลับที่นี่ nobuddy ที่ถูก usin' ว่า ฉันควร ' o 'นี้โอ bein' ออกมีในประเทศ cussed ก็ ""Waal ทำไมไม่เยหยุด an' จ่ายที่นี่" ถาม Ike ที่ได้มา และได้กินซุปเปอร์ของเขา" Fer นำเหตุผลที่คุณ fellers wantid สิบ ' r ห้าดอลลาร์เป็น fer เอเคอร์ที่ดินเปลือย และไม่ได้เงิน fer ไม่แบบโอสิ่งนั้น""ใช่ ฉันทำของฉันเอง สภานางได้ยินการพูดในการหยุดชั่วคราวซึ่งตามการ "ฉันเป็นการ ' t purty หนัก ' อยู่ใน m'laigs ตลอดทั้งวัน แต่เราไม่สามารถ t' เช่า ดังนั้นฉันเก็บ rackin' สถานอย่างใด เช่นม้า foundered S' อ่อนแอฉันบอกสภาเขาสามารถ t บอกว่า อ่อนแอฉัน ฉัน jest เป็นง่อยใน laig หนึ่งเป็น t f'r' อื่น ๆ " และจิตใจดีหัวเราะที่เล่นกับตัวเองเธอจึงหยิบแป้ง และ dusted บอร์ดขนมเพื่อไม่ให้แป้งติด"ดี ฉันไม่ได้ที่เคยแข็งแรงมาก กล่าวว่า นาง Haskins "คนของเรามีธนบัตร an' เล็ก boned แล้ว ตั้งแต่เด็กล่าสุดผมไม่ได้มีค่าค่อนข้างอีกด้วย ไม่ชอบ t' บ่น ทิมมีประมาณทั้งหมดที่เขาสามารถทนตอนนี้ แต่พวกเขาคือวันสัปดาห์นี้เมื่อฉัน jest อยากวางขวา an' ตาย""Waal ตอนนี้ ฉันจะบอกเย สภา จากด้านของเตา silencing ทุกคน ด้วยเสียงคำรามของเขา good-natured เขากล่าวว่า " ฉันจะไปลง และภายใต้ตีนของสิงโต 135 ดูเลอร์ หรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไอทีเป็นคนสุดท้ายของฤดูใบไม้ร่วงและวันแรกของฤดูหนาวมาด้วยกัน ตลอดทั้งวัน ploughmen ในฟาร์มทุ่งหญ้าของพวกเขาได้ย้ายไปมาในสาขาระดับกว้างของพวกเขาผ่านหิมะตกซึ่งละลายในขณะที่มันตกเปียกพวกเขาให้กับผิวตลอดทั้งวันแม้จะมีวอลส์บ่อยของหิมะหยดเมฆอ้างว้าง และโคลนของร่องดำและหวงแหนเป็นน้ำมันดินภายใต้บังเหียนม้าหยดของพวกเขาเหวี่ยงไปมาอย่างเงียบ ๆ กับที่ความอดทนไม่ร้องทุกข์ที่ยิ่งใหญ่ซึ่งนับเป็นม้า ตลอดทั้งวันห่านป่าบีบอย่างรุนแรงขณะที่พวกเขานอนแผ่ลง sidewise ลมดูเหมือนจะหนีจากศัตรูที่อยู่เบื้องหลังและมี outthrust คอและปีกขยายแล่นลงลมหายไปเร็ว ๆ นี้เห็นแต่ชาวนาที่อยู่เบื้องหลังการไถของเขา แม้ว่าหิมะวางอยู่บนเสื้อขาดที่ดีของเขาและโคลนซึ่งติดเย็นเพิ่มขึ้นรองเท้าหนักของเขา fettering เขาเหมือน Gyves, ผิวปากในเคราของพายุ เป็นวันผ่านหิมะหยุดที่จะละลายวางพร้อมที่ดินไถและอาศัยอยู่ในความลึกของตอซังจนถึงในแต่ละรอบช้าร่องล่าสุดยืนออกสีดำและส่องแสงเป็นเจ็ทระหว่างที่ดินไถและตอซังสีเทาเมื่อคืนเริ่มที่จะลดลงและห่านบินต่ำเริ่มที่จะลงลูกหูลูกตาในข้าวโพดใกล้สนามสตีเฟ่นสภายังคงอยู่ในที่ทำงาน "จบที่ดิน." เขาขี่ไถ Sulky ของเขาเมื่อไปกับลม แต่เดินเมื่อหันหน้าไปทางมัน นั่งงอและเย็น แต่ชื่นบานภายใต้หมวกหลุบเขาพูดคุยกันทำให้กำลังใจของเขาสี่ในมือ"มารอบที่มีเด็ก! Agin รอบ! เรามีเสื้อ 'เสร็จสิ้นแผ่นดินนี้. เข้ามามีแดน! Stiddy เคท stiddy! ไม่มี O 'tantrums y'r, Kittie. เป็นปอย Purty แต่ได้มี แต่ความไม่. Tchk! tchk! ขั้นตอนตามพีท! อย่าปล่อยให้เคทคอมไพล์ y'r เดียวต้นไม้บนล้อ. อีกครั้ง! " ภายใต้อุ้งเท้าของสิงโต 131 พวกเขาดูเหมือนจะรู้สิ่งที่เขาหมายและว่าเรื่องนี้เป็นรอบสุดท้ายสำหรับพวกเขาทำงานร่วมกับความแข็งแรงมากขึ้นกว่า แต่ก่อน "อีกครั้งเด็ก 'แล้วฉัน sez, ข้าวโอ๊ต' แผงอย่างมีความสุขอบอุ่น 'การนอนหลับ f'r ทั้งหมด." เมื่อถึงเวลาที่ร่องแล้วก็หันบนบกมันมืดเกินไปที่จะมองเห็นบ้าน และหิมะที่กำลังเปลี่ยนไปฝนตกอีกครั้ง คนที่เหนื่อยและหิวจะได้เห็นแสงจากห้องครัวส่องผ่านใบป้องกันความเสี่ยงและเขายกตะโกนดี "พระกระยาหารค่ำมื้อ f'r ครึ่งโหล!" มันเป็นเวลาเกือบ 08:00 ตามเวลาที่เขาได้เสร็จสิ้นการของเขา และเริ่มเหลือเกินสำหรับอาหารมื้อเย็น เขาได้รับการเลือกทางของเขาอย่างระมัดระวังผ่านโคลนเมื่อรูปแบบสูงของชายคนหนึ่งปรากฏขึ้นก่อนที่เขาด้วยไอล่วงหน้า"เจ้า Waddy ต้องการได้หรือไม่" เป็นคำถามที่ค่อนข้างตกใจของเกษตรกร"ดีที่ท่านได้เห็น" เริ่มคนแปลกหน้าในเสียงหึ "เราต้องการ T 'คอมไพล์ในคืน f'r. เราได้พยายามบ้าน f'r ทุก ล่าสุดสองไมล์ แต่พวกเขาก็ไม่ได้ห้องใด f'r เรา. ล้อเล่นภรรยาของฉันเกี่ยวกับป่วย 'N' เด็กมีความหนาวเย็นและ hungry-- " "โอ้ Y 'ต้องการ' o อยู่ตลอดทั้งคืนใช่มั้ย?" "ใช่ครับมัน 'UD เป็น accom-- ยิ่งใหญ่" "Waal ผมไม่ได้ทำให้มันทีปฏิบัติ 'เปิดทาง anybuddy หิวไม่ได้อยู่ในคืน Sech เช่นนี้ขับรถที่ถูกต้องในเราจะไม่ได้มาก.. แต่ Sech มันเท่าไหร่ " แต่คนแปลกหน้าก็หายไป และในไม่ช้านึ่งของทีมงานที่เหนื่อยล้ากับการหลบตาหัวและแกว่งต้นไม้เดียวย้ายอดีตที่ผ่านมาเป็นอย่างดีเพื่อป้องกันข้าง ๆ เส้นทาง สภายืนอยู่ที่ด้านข้างของ "เรือใบ" และช่วยเด็กออกสองครึ่งนอนเด็กเล็ก ๆ แล้วผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่มีทารกในอ้อมแขนของเธอ"มีเจ้าไป!" เขาตะโกนอย่างร่าเริงเพื่อให้เด็ก ๆ "ตอนนี้เรากำลังทั้งหมดขวาขวาพร้อมเรียกไปที่บ้านที่นั่น 'บอกแหม่มสภาคุณต้องการ sumpthin' T 'กิน. ขวาวิธีนี้ Mis' ให้ออกขวาที 'ที่นั่น. ฉันจะไป 'คอมไพล์โคมไฟ. มา "เขากล่าวกับกลุ่มมึนงงและเงียบที่ด้านข้างของเขา"แม่" เขาตะโกนในขณะที่เขาเข้าใกล้ห้องครัวกลิ่นหอมและไฟอย่างอบอุ่น "ที่นี่มีบาง Wayfarers 'คนที่ต้องการ132 คลัง เที่ยวถนนsumpthin 'T' กิน 'T สถานที่' Snoot. " เขาจบลงด้วยการผลักดันให้พวกเขาทั้งหมดในนาง สภาที่มีขนาดใหญ่ครึกครื้นค่อนข้างหยาบมองผู้หญิงด้วยเด็กในอ้อมแขนของเธอ "มาอยู่ในคุณกระต่ายน้อย. 'มอสหลับเฮ้? ตอนนี้ที่นี่เป็นเครื่องดื่ม O' นม f'r แต่ละ O 'เจ้า. ฉันจะต้องชา sam ในนาที. ถอดสิ่ง y'r และการตั้งค่า T 'ไฟไหม้. " ในขณะที่เธอตั้งให้เด็กดื่มนมสภาได้ออกโคมไฟทักทายและออกไปยุ้งข้าวที่จะช่วยให้คนแปลกหน้าเกี่ยวกับทีมงานของเขาที่ดังเสียงสหายของเขาอาจจะได้ยินมันมาและไประหว่าง haymow และแผงลอยผู้หญิงที่มากับแสงเป็นขนาดเล็ก, ขี้อายและกำลังใจมองผู้หญิง แต่ยังคงสวยในทางที่บางและเศร้า"ประโยชน์ที่ดิน! 'ที่คุณได้เดินทางไปตลอดทางจากทะเลสาบใส' T ' -day ในโคลนนี้ Waal Waal ไม่น่าแปลกใจที่คุณกำลังเบื่อทั้งหมดออกไม่ต้องรอ f'r คนที่ผิดพลาด! '- "เธอลังเลรอชื่อ. "Haskins" "Mis 'Haskins, ตั้งขวาขึ้นไปที่โต๊ะ 'ใช้กระดกเข้าไปอึกดี o ชาในขณะที่ผมทำและ' ขนมปัง s'm. เป็นชาเขียว 'มันเป็นเรื่องดี. ผมบอกสภาที่ผมคอมไพล์เก่าฉันไม่ได้ดูเหมือนจะเพลิดเพลินไปกับหนุ่มไฮซัน n 'R ดินปืน. ฉันต้องการรีลชาเขียวตลกที่มันมา off'n องุ่น. ดูเหมือน T' มีหัวใจมากขึ้นในนั้นวิธีการบางอย่าง อย่า s'pose ก็มี สภาบอกว่ามันคือทั้งหมดใน m 'ตา. " ที่เกิดขึ้นในวิธีที่ง่ายนี้เธอเร็ว ๆ นี้ได้มีเด็กที่เต็มไปด้วยขนมปังและนมและหญิงอย่างละเอียดที่บ้าน, การรับประทานอาหารบางอย่างขนมปังปิ้งและหวานแตงโมผักดองและจิบชา"ดู หนูน้อย! "เธอหัวเราะเยาะเด็ก." พวกเขากำลังเต็มรูปแบบที่พวกเขาสามารถติดในขณะนี้และพวกเขาต้องการที่จะไปนอน ตอนนี้ไม่คอมไพล์ขึ้น Mis 'Haskins; ตั้งอยู่ที่ที่คุณอยู่ 'ให้ฉันดูแล' em ฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับคนหนุ่มสาว แต่ฉันคนเดียวตอนนี้ เจนไป 'แต่งงานฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมา แต่ที่ผมบอกสภาก็โชคดีที่เราให้สุขภาพของเรา ตั้งอยู่ที่นั่น Mis 'Haskins; ฉันจะไม่ได้มีคุณคนนิ้ว. " มันเป็นความสุขที่ไม่สามารถวัดได้ที่จะนั่งอยู่ที่นั่นในโทนอบอุ่นห้องครัวที่อบอุ่น. พูดคุยร่าเริงของแม่บ้านที่ขับรถออกมาและการถือครองที่อ่าวคำรามของไร้อำนาจลมโกงภายใต้สิงโต อุ้งเท้า 133 ดวงตาของผู้หญิงเล็ก ๆ น้อย ๆ เต็มไปด้วยน้ำตาที่กราบลงถึงลูกน้อยนอนหลับอยู่ในอ้อมแขนของเธอ. โลกไม่ได้ดังนั้นอ้างว้างและเย็นและสิ้นหวังหลังจากทั้งหมด"ตอนนี้ผมหวังว่า สภาจะไม่หยุดออกและมีการพูดคุยทางการเมืองตลอดทั้งคืน เขาเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่จะพูดคุยการเมือง 'ได้อ่านทริบูน--How เก่ามันคืออะไร? " เธอโพล่งออกและ peered ลงที่ใบหน้าของทารก"สองเดือน 'N' ห้าวัน" กล่าวว่าแม่กับแม่ ความถูกต้อง"เจ้าไม่พูด! ฉันต้องการ 'o รู้! รัก pudzy-wudzy น้อย! "เธอไปกวนมันขึ้นมาในพื้นที่ใกล้เคียงของกระดูกซี่โครงกับนิ้วชี้ของไขมันของเธอ"Pooty ยากใน 'OO ไป gallivant'n' 'ข้ามจำนวนมาก way-- นี้" "ใช่ที่ เพื่อ; ชายคนหนึ่งที่ไม่สามารถยกภูเขาแม่ "สภา. กล่าวว่าการเข้าสู่ประตู" นี้เป็นนาย Haskins จากแคนซัส เขาได้รับการกิน 'N' ขับรถออกไปโดยตั๊กแตน. " "ดีใจ T 'เห็น Yeh! ป่าที่ว่างเปล่าที่อ่างล้างหน้า 'N' ให้เขาทีโอกาส 'ล้าง. "Haskins เป็นชายร่างสูงที่มีบางใบหน้ามืดมน. ผมของเขาเป็นสีน้ำตาลแดงเช่นเสื้อโค้ทของเขาและดูเหมือนจะจางหายไปอย่างเท่าเทียมกันตามลม และดวงอาทิตย์และใบหน้าของเขาซีด แต่อย่างหนักและชุดได้น่าสงสารอย่างใด. คุณจะมีความรู้สึกว่าเขาได้รับความทุกข์ทรมานมากโดยสายจากปากของเขาแสดงให้เห็นในบางหนวดสีเหลืองของเขา"ไม่เคยไอค์กลับมาถึงบ้านยัง Sairy ? " "ไม่เคยเห็น 'im." "Waal ตั้งขวาขึ้นนาย Haskins; ลุยเข้าไปในสิ่งที่เรามี; 'เสื่อมมาก แต่เราจัดการจะอยู่กับมันเธอ GITS ไขมันที่มัน "หัวเราะสภาชี้นิ้วหัวแม่มือของเขาที่ภรรยาของเขาหลังจากอาหารมื้อเย็นในขณะที่ผู้หญิงใส่เด็กเข้านอน Haskins และสภาพูดคุยเกี่ยวกับการนั่งอยู่ใกล้มาก การปรุงอาหารเตาอบไอน้ำลอยขึ้นมาจากเสื้อผ้าที่เปียกของพวกเขา. ในสภาแฟชั่นตะวันตกบอกว่ามากของชีวิตของเขาเองขณะที่เขาดึงจากแขกของเขา. เขาถาม แต่คำถามสองสามข้อ แต่และจากเรื่องราวของการต่อสู้ Haskins 'และความพ่ายแพ้มา ออก. เรื่องนี้เป็นเรื่องหนึ่งที่น่ากลัว แต่เขาบอกว่ามันเงียบ ๆ นั่งกับข้อศอกของเขาบนหัวเข่าของเขาจ้องมองมากที่สุดในขณะที่เตา134 Main-Travelled ถนน"ฉันไม่ชอบรูปลักษณ์ของประเทศ แต่อย่างใด "Haskins กล่าวว่าส่วนหนึ่งที่เพิ่มขึ้นและ glancing ที่ภรรยาของเขา." ผม Ust T 'เหนือ Ingyannie ที่เรามีจำนวนมาก o' ไม้ 'N' จำนวนมาก o 'ฝน' n 'ฉันไม่ชอบรูปลักษณ์ O' ที่ ทุ่งหญ้าแห้ง สิ่งที่เลวร้ายที่สุด galled ฉันถูก Goin 's' ห่างไกล acrosst layin ที่ดินเพื่อให้ดีมาก 'ทั้งหมดที่ผ่านการว่างที่นี่"และ 'กรวยกินเจ้าสี่ปีแจกจ่ายมือ' พวกเขาไม่ได้?" "กิน! พวกเขาเช็ดเราออก พวกเขา chawed ทุกอย่างที่เป็นสีเขียว. พวกเขาล้อเล่นตั้งอยู่รอบยมบาล f'r เราจะตาย T 'กินเราเกินไป. พระเจ้าของฉันฉัน Ust T' ความฝันของ 'em Sittin' 'รอบ Bedpost หกฟุตยาว workin 'ขากรรไกรของเขา. พวกเขา EET ส้อมจับ. พวกเขาแย่ลง' N 'แย่ลงจนกว่าพวกเขาจะตลกกลิ้งอีกคนหนึ่งซ้อนขึ้นเช่นหิมะในช่วงฤดูหนาวดีก็ไม่ได้ใช้ไม่ได้. ถ้าฉันเป็นเสื้อ' พูดคุยฤดูหนาวทั้งหมดที่ฉัน ไม่สามารถบอกได้ nawthin '. แต่ทั้งหมดในขณะที่ฉันไม่สามารถช่วย thinkin' ของดินแดนที่กลับมาที่นี่ nobuddy ที่ usin 'ที่ฉันควร' o มี 'แทน O' เมื่อไรออกมีในที่สบถประเทศ. " " Waal ทำไมเจ้าไม่หยุด 'ชำระที่นี่? " ถามไอค์ที่ได้มาและได้รับการกินอาหารของเขา"เธอมีเหตุผลง่ายๆที่คุณ Fellers wantid สิบ 'R สิบห้าดอลลาร์เอเคอร์เธอมีที่ดินเปล่าและฉันไม่ได้ไม่มีเงินที่เธอมีชนิด O' สิ่งที่." " ใช่ฉันจะทำงานของตัวเอง "นางสภาก็ได้ยินเสียงพูดในการหยุดการทำงานชั่วคราวที่ตาม "ฉัน gettin 'T หนัก Purty' จะอยู่ใน m'laigs ทุกวัน แต่เราไม่สามารถที่ T 'จ้างดังนั้นฉันให้ rackin' รอบอย่างใดเช่นเดียวกับม้าล่ม. S 'ขาผมบอกสภาที่เขาสามารถ บอกว่าขาผม f'r ฉันล้อเล่นเป็นคนพิการในหนึ่ง Laig เมื่อ t 'อื่น ๆ . " และจิตวิญญาณที่ดีหัวเราะเยาะเรื่องตลกเกี่ยวกับตัวเองขณะที่เธอหยิบเอาแป้งปัดฝุ่นและบิสกิตบอร์ดเพื่อให้แป้งติด"อืมผมไม่เคยได้รับที่แข็งแกร่งมาก" นาง Haskins กล่าวว่า "คนของเราเป็นชาวแคนาดาเกี่ยวกับทุกอย่างที่เขาสามารถแบก แต่ตอนนี้พวกเขาเป็นวันที่ 'เล็กกระดูกแล้วตั้งแต่เด็กล่าสุดของฉันฉันไม่ได้ลุกขึ้นมาอีกครั้งอย่างเป็นธรรม. ฉันไม่ชอบเสื้อ' บ่น. ทิมมีสัปดาห์นี้เมื่อ ผมล้อเล่นต้องการที่จะวางลง 'ตาย. " "Waal ตอนนี้ฉันจะบอกพวกท่าน" กล่าวว่าสภาจากด้านข้างของเขาของเตาสมรทุกคนด้วยเสียงคำรามอารมณ์ดีของเขา "ฉันไปลงและภายใต้ อุ้งเท้าของสิงโต 135 เห็นบัตเลอร์อยู่แล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นครั้งสุดท้ายของฤดูใบไม้ร่วง และวันแรกของฤดูหนาวจะมาถึง ทั้งวันชาวนาทั้งหลายในฟาร์มทุ่งหญ้าของพวกเขาได้ย้ายไปมาในเขตระดับกว้างของพวกเขาผ่านหิมะซึ่งละลายมันหล่น เปียกให้ผิวทั้งวัน แต่ squalls บ่อยของหิมะ แหมะ โดดเดี่ยว เมฆ และโคลนของร่องดำและเหนียวเป็นน้ำมันดิน

ภายใต้บังเหียนของม้าหยดเหวี่ยงไปๆมาๆอย่างเงียบ ๆ กับที่กล่าว uncomplaining ความอดทน ซึ่งเป็นม้า วันป่าห่าน บีบแตรอย่างบ้าคลั่ง พวกเขานั่งอยู่ sidewise ลงลมดูเหมือนจะหลบหนีจากศัตรูไว้เบื้องหลัง และ outthrust คอและปีก ขยาย แล่นไปตามลมแล้วแพ้สายตา

แต่ ploughman ข้างหลังไถของเขาแม้ว่าหิมะวางบนเสื้อของเขาขาดรุ่งริ่ง เย็นติดโคลนกุหลาบบนรองเท้าหนักของเขา เขาชอบทำเสียงใน gyves fettering , เคราของเกล วันนึงผ่านไป หิมะหยุดละลาย วางไปไถที่ดิน และฝังอยู่ในความลึกของฟาง จนในแต่ละรอบช้าร่องสุดท้ายยืนออกสีดำและส่องแสงเป็น Jet ระหว่างไถที่ดินและหนวดสีเทา

เมื่อกลางคืนเริ่มที่จะตกและห่าน บินต่ำ เริ่มเดินในทุ่งข้าวโพดสุดลูกหูลูกตาใกล้สภาสตีเฟ่นยังทำงาน " จบที่ดิน " เขาขี่ของเขาพลั่งไถเมื่อไปกับลม แต่เดินเมื่อเผชิญหน้ากับมัน นั่งงอและเย็นชา แต่ยิ้มแย้มแจ่มใสภายใต้หมวกหลุบ เขาพูด encouragingly ของเขาสี่ในมือ

" มานั้น หนุ่ม ๆ รอบกัน !เราก็ไม่เสร็จ ที่ดินนี้ มาในนั้น แดน stiddy เคท stiddy ! ไม่มี O ' y'r tantrums , แมว . มัน purty ปอย แต่ก็ต้องทำ tchk ! tchk ! ขั้นตอนตาม พีท อย่าให้เคทไป y'r เดียวต้นไม้บนล้อ อีกครั้ง ! "


ใต้อุ้งเท้าสิงโต 131
พวกเขาดูเหมือนจะรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร และ ที่ นี้ เป็นรอบสุดท้าย พวกเขาทำงานกับความแข็งแรงมากขึ้นกว่าเดิม " อีกครั้ง หนุ่ม ' แล้วแซด ผมโอ๊ต ' อบอุ่นดี แผงลอย หลับ ' ทั้งหมด f'r "

โดยเวลาช่วงร่องเปิดแผ่นดินมันมืดเกินไปที่จะเห็นบ้านและหิมะก็เปลี่ยนเป็นฝนอีก คนเหนื่อยและหิว จะเห็นแสงไฟจากห้องครัวส่องแสงผ่านกองทุน ไม่มีใบ และพระองค์ก็ทรงตะโกนมาก " เย็น f'r ครึ่งโหล !

มันเกือบจะแปดโมงแล้ว โดยเวลาที่เขาได้ทำงานของเขาเสร็จและเริ่มทานข้าว เขาเลือกทางของเขาอย่างระมัดระวังผ่านโคลน เมื่อร่างสูงของชายหนุ่มรออยู่ข้างหน้าเขาด้วยไอ premonitory

" วัดดี ท่านต้องการอะไร ? " ก็ค่อนข้างตกใจถามชาวนา

" เอ่อ ท่านเห็น " เริ่มคนต่างด้าวใน deprecating โทน " เราต้องการ T ' ไปใน f'r ตอนกลางคืนเราได้พยายามทุกบ้าน f'r ช่วงสองไมล์ แต่พวกเขาไม่ได้ใด ๆ ห้อง f'r เรา ภรรยาของฉันคือเรื่องป่วย ' n ' เด็กจะหนาว และหิว . . . "

" โอ้ , Y ' ต้องการ ' o อยู่ทั้งคืน เอ๋ ?

" ครับ มัน ' UD จะดี accom " . . .

" วัล ฉันไม่ให้มันซ้อม T ' เปิด anybuddy วิธีหิว ไม่ sech คืนเช่นนี้ ขับขวา เราไม่มีเวลามากนัก แต่ sech เป็น

" . . .แต่คนแปลกหน้าได้หายไป และในไม่ช้าเขานึ่ง , เบื่อทีมกับห้อยหัวและควงต้นไม้เดียวย้ายที่ผ่านมาดีตึกข้างทาง สภายืนอยู่ที่ด้านข้างของ " เรือใบ " และช่วยเด็กออกมาได้น้อยสองครึ่งนอนเด็กและหญิงเล็กกับเด็กน้อยในอ้อมแขนของเธอ

" มีพวกเจ้าไป ! เขาตะโกน jovially , เด็ก . ตอนนี้เราก็ได้