BH: Yesterday you said that scienti

BH: Yesterday you said that scientists probably have a much greater interest and understanding of the arts, whereas artists might not be so aware of science. Could you see ways to encourage more collaboration between artists and scientists?

MD: I’ve been Artist in Residence at the Natural History Museum in London and I’ve had opportunities to work with scientists. I understand what we, as artists, get out of it, but I’m never really sure what they get out of it outside of being interested… I think what we can lend to that discussion is, no matter what we do as artists, the intent there is always to be public, is always to be seen, there is no art without the viewer, the viewer completes the artwork. That’s not necessarily a part of science. That information remains in the hands of very few people. That projection of very complicated ideas… to allow them to exist with all that complexity is something that we can add… we can present things that are somewhat unfinished and uncertain and that’s something that I think that they’re keen on.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

BH: เมื่อวานนี้คุณกล่าวว่า นักวิทยาศาสตร์อาจมียิ่งสนใจและทำความเข้าใจเกี่ยวกับศิลปะ ในขณะที่ศิลปินอาจไม่ทราบดังนั้นวิทยาศาสตร์ ดูวิธีการส่งเสริมให้ศิลปินและนักวิทยาศาสตร์มากกว่ากันMD: เคยศิลปินในพำนักที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติในลอนดอน และได้โอกาสในการทำงานกับนักวิทยาศาสตร์ ผมเข้าใจว่า เราเป็นศิลปิน ได้รับประโยชน์จากมัน แต่ฉันไม่แน่ใจจริง ๆ อะไรพวกเขาได้รับจากมันนอกกำลังสนใจ... ผมคิดว่า สิ่งเราสามารถยืมสนทนาว่า ไม่ว่าสิ่งที่เราทำเป็นศิลปิน เจตนามีอยู่เสมอเพื่อ เป็นสาธารณะ จะได้ มีศิลปะไม่มีไม่ มีตัวแสดง แสดงการทำงานศิลปะ ที่ไม่จำเป็นต้องเป็นส่วนหนึ่งของวิทยาศาสตร์ ข้อมูลยังคงอยู่ในมือของคนน้อยมาก การณ์ที่ยุ่งยากมากความคิด...ให้ให้มีความซับซ้อนทั้งหมดนั้นเป็นสิ่งที่เราสามารถเพิ่มเติม.. เราสามารถนำเสนอสิ่งที่ค่อนข้างยังไม่เสร็จ และไม่แน่นอน และนั่นคือสิ่งที่คิดว่า เป็นความกระตือรือร้นในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

BH: เมื่อวานนี้คุณบอกว่านักวิทยาศาสตร์อาจจะมีความสนใจมากขึ้นและความเข้าใจของศิลปะในขณะที่ศิลปินอาจจะไม่ได้เพื่อให้ตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ คุณจะได้เห็นวิธีการที่จะส่งเสริมความร่วมมือระหว่างศิลปินและนักวิทยาศาสตร์? MD: ฉันได้รับศิลปินในบ้านที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติในกรุงลอนดอนและฉันได้มีโอกาสที่จะได้ทำงานร่วมกับนักวิทยาศาสตร์ ผมเข้าใจในสิ่งที่เราเป็นศิลปินได้รับจากมัน แต่ฉันไม่แน่ใจว่าจริงๆสิ่งที่พวกเขาได้รับจากมันนอกเป็นที่สนใจ ... ฉันคิดว่าสิ่งที่เราสามารถปล่อยกู้ให้กับการสนทนาที่ไม่ว่าสิ่งที่เราทำในฐานะศิลปิน ความตั้งใจที่มีอยู่เสมอที่จะเป็นสาธารณะอยู่เสมอที่จะเห็นมีศิลปะโดยไม่มีผู้ชมไม่เสร็จสมบูรณ์ผู้ชมงานศิลปะ นั่นคือไม่จำเป็นต้องเป็นส่วนหนึ่งของวิทยาศาสตร์ ข้อมูลที่ยังคงอยู่ในมือของคนน้อยมาก การฉายภาพของความคิดที่ซับซ้อนมาก ... เพื่อให้พวกเขาจะมีชีวิตอยู่กับสิ่งที่ซับซ้อนเป็นสิ่งที่เราสามารถเพิ่ม ... เราสามารถนำเสนอสิ่งที่ค่อนข้างที่ยังไม่เสร็จและมีความไม่แน่นอนและนั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่าพวกเขากำลังกระตือรือร้นในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

BH : เมื่อวานคุณบอกว่านักวิทยาศาสตร์อาจจะมากขึ้นความสนใจและความเข้าใจในศิลปะ และศิลปินอาจจะไม่ค่อยรู้เรื่องวิทยาศาสตร์ คุณจะเห็นวิธีการที่จะสนับสนุนให้มากขึ้นความร่วมมือระหว่างศิลปินและนักวิทยาศาสตร์ ?

MD : ฉันเคยศิลปินในถิ่นที่อยู่ที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติในลอนดอน และผมได้มีโอกาสทำงานกับนักวิทยาศาสตร์ ผมเข้าใจในสิ่งที่เราเป็นศิลปินที่ได้รับออกมาจากมัน แต่ผมไม่แน่ใจว่าจริงๆสิ่งที่พวกเขาได้รับออกมาจากมันนอกเรื่อง . . . . . . . ฉันคิดว่า เราสามารถยืมที่สนทนา ไม่ว่าสิ่งที่เราทำในฐานะศิลปิน เจตนามีเสมอจะเป็นสาธารณะ ก็จะเห็น ไม่มีปะ ไม่มีผู้ชม , ผู้ดูที่ดี งานศิลปะ นั่นไม่ใช่ส่วนหนึ่งของวิทยาศาสตร์ข้อมูลที่ยังคงอยู่ในมือของคนน้อยมาก ที่ฉายที่ซับซ้อนมาก ความคิด . . . . . . . เพื่อให้พวกเขามีอยู่ทั้งหมดที่มีความซับซ้อนเป็นสิ่งที่ เราสามารถ เพิ่ม . . . . . . . เราสามารถนำเสนอสิ่งที่ค่อนข้างคาราคาซัง และไม่แน่ใจ และนั่นคือสิ่งที่ฉันคิดว่าพวกเขาจะกระตือรือร้นในการ