Economist Saowaruj Rattanakhamfu is

Economist Saowaruj Rattanakhamfu isn’t employed by the government or a corporate interest, so as an independent she’s one of relatively few people able to make a dispassionate argument about what the Asean Economic Community (AEC) initiative slated for 2015 will mean for the kingdom. She works as a research fellow for Thailand Development Research Institute (TDRI), one of only a handful of think-tanks in the country, and unlike much of what is published in the media, Dr Saowaruj believes not much will change by 2015.

Rather than dire warnings of how companies have to prepare for increased competition and liberalisation, her research and knowledge of the AEC regulations has led her to believe that much of this warning is overblown hype.

“I want Thailand to open up several of its sectors. I want it to improve on worker productivity and education and technology. But right now, in preparation for the AEC, not much is being done and that won’t change anytime soon,” said Dr Saowaruj.

To understand why, first you have to understand the regulations.

“The biggest myth about the AEC is that there will be free flow of labour,” she said. “But to this point it is only highly skilled labour that can move, and it isn’t that freely. Warnings of a flood of unskilled labour to Singapore are unfounded.”

Article 140 of the Thai Constitution requires that any international agreement is passed by Parliament. So far only the slightest of concessions has been made, Mutual Recognition Agreements (MRAs) for seven professions: engineering, nursing, physician, dental, architecture, surveying and accounting. The agreements between the 10 Asean member countries mean licensed and recognised professionals in these fields can move to other Asean countries to practice, but they are still subject to pass that country’s licensing test.

In addition, you can’t be an independent practitioner. Any foreign professional intending to work in Thailand must collaborate with a local business, yet another reason why the AEC is unlikely to foster a “free flow” of labour.

“I know of only one Asean non-Thai nurse who has passed the local certification test, and she was part-American but lived in Thailand for a decade,” said Dr Saowaruj. “Keep in mind that the local exams are all in Thai language. And MRAs are still subject to all domestic laws and regulations, such as alien employment rules requiring work permits and the 39 protected professions in which foreigners are not allowed to work. Even the visas we allow for business visitors are different than what Thailand agreed to in GATT.

“So in practice you can see MRAs don’t work very well. I don’t see this changing by 2015. The framework for MRAs was set in 2003 but we only have them for seven professions at this point. Even we have a shortage in some professions such as nursing, but I don’t think this is likely to change anytime soon.”

She was also pessimistic about whether Asean members had the political will to liberalise the service sector.

“Only Singapore is trying to promote the free flow of skilled labour. Thailand doesn’t want to change anything anytime soon, and most Asean member want to keep the status quo. Don’t forget MRAs are still voluntary.

“I think many Thais are afraid they will lose their jobs to foreigners if the service sector opens up. Of course the answer is to get better training and pick up more skills so they can acquire better jobs, but both the government and professional councils prefer to ignore this point. The government needs to announce a national policy regarding opening up the services sector to investment and labour, but implementation has been very slow. There simply is no economic reason to continue protectionism in this sector.

“Most professional councils don’t see any benefit in actively using MRAs. They believe protectionist policies better serve their members. But the Nursing Council is starting to realise maybe it could open up the sector to all Asean members voluntarily, and this may have a knock-on effect for other services.”

Dr Saowaruj doesn’t want to cast a negative light on the AEC. After all, she supports much of what it is trying to accomplish.

“Asean has had great success in eliminating most tariffs for inter-regional trade,” she said. “And I think the AEC provides good motivation for the government to do something about the service sector.

“I’m an economist—of course I support a competitive, free and fair market. But we have a long way to go in many sectors. Just look at telecommunications; it is not competitive and is run by only three companies. It would be better to open the market up to foreigners and allow more money and technology to flow in. In fact, any industry that is high-capital and high-tech should be opened up.

“And as an academic, I also want the education sector to liberalise. I would like to see knowledge transfer between universities so intelligent Thai students can stay in the country to study if they want.”

Like a lot of economists, she sees the way forward for the Thai economy comprising improving skills and providing better products and services.

“The most important factor in this whole discussion is dual impact—making sure the government does something to prepare its domestic firms in the service sectors it eventually plans to open up,” said Dr Saowaruj. “For example, the government should offer training to increase productivity if they’re going to increase the minimum wage. A higher wage should come with higher productivity. But much like with the planned AEC, the government has not offered any preparation.

“Thailand needs to adopt a bottom-up approach to these Asean agreements because then the professional councils will actually support what is proposed. With a top-down policy negotiating can take forever.

“Some educated Thais do want to practice abroad, but usually not in Asean. They would prefer to go to the US, Canada or Europe. If the councils develop agreements with other countries outside Asean voluntarily, this would enable freer movement.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Economist Saowaruj Rattanakhamfu isn’t employed by the government or a corporate interest, so as an independent she’s one of relatively few people able to make a dispassionate argument about what the Asean Economic Community (AEC) initiative slated for 2015 will mean for the kingdom. She works as a research fellow for Thailand Development Research Institute (TDRI), one of only a handful of think-tanks in the country, and unlike much of what is published in the media, Dr Saowaruj believes not much will change by 2015.Rather than dire warnings of how companies have to prepare for increased competition and liberalisation, her research and knowledge of the AEC regulations has led her to believe that much of this warning is overblown hype.“I want Thailand to open up several of its sectors. I want it to improve on worker productivity and education and technology. But right now, in preparation for the AEC, not much is being done and that won’t change anytime soon,” said Dr Saowaruj.To understand why, first you have to understand the regulations.“The biggest myth about the AEC is that there will be free flow of labour,” she said. “But to this point it is only highly skilled labour that can move, and it isn’t that freely. Warnings of a flood of unskilled labour to Singapore are unfounded.”Article 140 of the Thai Constitution requires that any international agreement is passed by Parliament. So far only the slightest of concessions has been made, Mutual Recognition Agreements (MRAs) for seven professions: engineering, nursing, physician, dental, architecture, surveying and accounting. The agreements between the 10 Asean member countries mean licensed and recognised professionals in these fields can move to other Asean countries to practice, but they are still subject to pass that country’s licensing test.In addition, you can’t be an independent practitioner. Any foreign professional intending to work in Thailand must collaborate with a local business, yet another reason why the AEC is unlikely to foster a “free flow” of labour.“I know of only one Asean non-Thai nurse who has passed the local certification test, and she was part-American but lived in Thailand for a decade,” said Dr Saowaruj. “Keep in mind that the local exams are all in Thai language. And MRAs are still subject to all domestic laws and regulations, such as alien employment rules requiring work permits and the 39 protected professions in which foreigners are not allowed to work. Even the visas we allow for business visitors are different than what Thailand agreed to in GATT."ดังนั้นในทางปฏิบัติ คุณสามารถเห็น MRAs ทำงานไม่ดี ฉันไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงนี้ โดย 2015 กรอบงานสำหรับ MRAs ถูกตั้งค่าใน 2003 แต่เราเท่านั้นให้สำหรับวิชาชีพ 7 จุดนี้ แม้เรามีความขาดแคลนในบางสาขาอาชีพเช่นพยาบาล แต่ฉันไม่คิดว่า จะมีโอกาสเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาเร็ว ๆ นี้"เธอยังในเชิงลบเกี่ยวกับว่าสมาชิกอาเซียนมีการเมืองที่จะไป liberalise ภาคการบริการ"สิงคโปร์เท่านั้นจะพยายามที่จะส่งเสริมการไหลของฟรีของแรงงานฝีมือ ประเทศไทยไม่ต้องการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ตลอดเวลาเร็ว ๆ นี้ และสมาชิกอาเซียนส่วนใหญ่ต้องการให้สภาพ อย่าลืม MRAs จะยังสมัครใจ"ผมคิดว่า หลายคนจะกลัวที่จะสูญเสียงานของพวกเขากับชาวต่างชาติถ้าภาคการบริการเปิดขึ้น แน่นอนคำตอบได้รับการฝึกอบรมดี รับทักษะเพิ่มเติมเพื่อให้พวกเขาสามารถได้รับงานที่ดี แต่ทั้งรัฐบาลและสภาวิชาชีพต้องละเว้นจุดนี้ รัฐบาลต้องประกาศเป็นนโยบายระดับชาติเกี่ยวกับเปิดบริการภาคการลงทุน และแรงงาน แต่ใช้งานได้ช้ามาก มีเพียงแต่เป็นเหตุผลทางเศรษฐกิจต้องการปกป้องในภาคนี้"สภาสุดอาชีพไม่เห็นประโยชน์ใด ๆ ในการใช้งาน MRAs พวกเขาเชื่อว่า นโยบายนโยบายดีพร้อมคน แต่สภาการพยาบาลจะเริ่มตระหนักถึงบางทีมันอาจเปิดภาคสมาชิกอาเซียนทั้งหมดโดยสมัครใจ และนี้อาจมีผล knock-on สำหรับบริการอื่นๆ"ดร. Saowaruj ไม่ต้องการไฟลบในประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน หลังจากที่ทุก เธอสนับสนุนมากก็จะพยายามทำให้สำเร็จ"อาเซียนที่มีประสบความสำเร็จในการขจัดภาษีมากที่สุดสำหรับการค้าระหว่างภูมิภาค เธอกล่าว "และผมคิดว่า ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนให้แรงจูงใจที่ดีสำหรับรัฐบาลจะทำบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับภาคการบริการ"ผมเป็นนักเศรษฐศาสตร์ซึ่งแน่นอนผมสนับสนุนแข่งขัน ฟรี และแฟร์ตลาด แต่เรามีทางไปในหลายภาคส่วน เพียงแค่ดูที่โทรคมนาคม มันไม่แข่งขัน และเรียกใช้ โดยบริษัทเท่านั้น 3 มันจะดีกว่าที่จะเปิดตลาดได้ชาวต่างชาติ และอนุญาตให้เงินมากขึ้นและเทคโนโลยีการไหลใน ในความเป็นจริง ควรเปิดอุตสาหกรรมใดที่มีทุนสูงและสูงขึ้น"แล้วเป็นวิชาการ คุณยังต้องการภาคการศึกษา liberalise อยากหาความรู้ที่ถ่ายโอนระหว่างมหาวิทยาลัยเพื่อให้นักเรียนไทยอัจฉริยะสามารถอยู่ในประเทศที่จะศึกษาหากพวกเขาต้องการ"ชอบมากของนักเศรษฐศาสตร์ เธอเห็นทางข้างหน้าสำหรับเศรษฐกิจไทยประกอบด้วยการพัฒนาทักษะ และการนำเสนอผลิตภัณฑ์และบริการดี"ปัจจัยสำคัญในการสนทนาทั้งหมดนี้มีผลกระทบต่อคู่ซึ่งทำให้รัฐบาลไม่ให้เตรียมความพร้อมของบริษัทในประเทศในบริการภาคมันในที่สุดแผนการเปิด " Dr Saowaruj กล่าวว่า "ตัวอย่าง รัฐบาลควรมีการฝึกอบรมเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพถ้าพวกเขากำลังจะเพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำ ค่าแรงสูงขึ้นควรมีประสิทธิภาพสูง แต่มากเช่นกับ AEC แผน รัฐบาลได้ไม่นำเสนอการเตรียมการใด ๆ"ประเทศไทยต้องใช้วิธีการแบบล่างขึ้นเพื่อข้อตกลงอาเซียนเนื่องจาก นั้นสภาวิชาชีพจะสนับสนุนสิ่งที่นำเสนอจริง กับนโยบายบนลงล่างเจรจาจะตลอดไป"บางคนศึกษาต้องฝึกต่างประเทศ แต่มักจะไม่ได้อยู่ ในอาเซียน พวกเขาต้องการไปสหรัฐอเมริกา แคนาดา หรือยุโรป ถ้าสภาการพัฒนาข้อตกลงกับประเทศนอกอาเซียนด้วยความสมัครใจ นี้จะช่วยให้เคลื่อนไหวอิสระ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศรษฐศาสตร์ Saowaruj Rattanakhamfu ไม่ได้การจ้างงานโดยรัฐบาลหรือองค์กรที่สนใจเพื่อให้เป็นอิสระเธอเป็นหนึ่งในคนที่ค่อนข้างน้อยสามารถที่จะทำให้การโต้แย้งอคติเกี่ยวกับสิ่งที่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) ความคิดริเริ่มที่กำหนดไว้สำหรับปี 2015 จะหมายถึงอาณาจักร เธอทำงานเป็นนักวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย Research Institute (TDRI) ซึ่งเป็นหนึ่งในเพียงไม่กี่ของรถถังคิดว่าในประเทศและแตกต่างมากในสิ่งที่ได้รับการเผยแพร่ในสื่อดร Saowaruj เชื่อว่าไม่มากจะมีการเปลี่ยนแปลงในปี 2015. แต่ กว่าคำเตือนหายนะของวิธีการที่ บริษัท มีการเตรียมความพร้อมสำหรับการแข่งขันที่เพิ่มขึ้นและการเปิดเสรีการวิจัยและความรู้เกี่ยวกับกฎระเบียบ AEC ของเธอได้ทำให้เธอเชื่อว่ามากของคำเตือนนี้เป็น hype ยุ้ย. "ฉันต้องการประเทศไทยที่จะเปิดขึ้นหลายภาคส่วนของตน ฉันต้องการที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตของผู้ปฏิบัติงานและการศึกษาและเทคโนโลยี แต่ตอนนี้ในการเตรียมตัวสำหรับ AEC ไม่มากจะถูกดำเนินการและที่จะไม่เปลี่ยนแปลงในเร็ว ๆ นี้ "ดร Saowaruj. กล่าวว่าเพื่อให้เข้าใจว่าทำไมครั้งแรกที่คุณต้องเข้าใจกฎระเบียบ. ตำนานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเกี่ยวกับ AEC คือการที่ " จะมีการไหลเวียนอย่างเสรีของแรงงาน "เธอกล่าว "แต่ถึงจุดนี้มันก็เป็นเพียงแรงงานที่มีทักษะสูงที่สามารถเคลื่อนที่ได้และมันเป็นไปไม่ได้อย่างอิสระว่า คำเตือนของน้ำท่วมของแรงงานไร้ฝีมือไปสิงคโปร์มีโคมลอย. " มาตรา 140 ของรัฐธรรมนูญไทยกำหนดว่าข้อตกลงระหว่างประเทศใด ๆ จะถูกส่งผ่านโดยรัฐสภา เพื่อให้ห่างไกลเพียงน้อยที่สุดของสัมปทานได้รับการทำข้อตกลงยอมรับร่วม (MRAs) เจ็ดอาชีพ: engineering, พยาบาล, แพทย์, ทันตกรรมสถาปัตยกรรมการสำรวจและการบัญชี ข้อตกลงระหว่าง 10 ประเทศสมาชิกอาเซียนหมายถึงการได้รับใบอนุญาตและผู้เชี่ยวชาญด้านการได้รับการยอมรับในสาขาเหล่านี้สามารถย้ายไปยังประเทศอื่น ๆ ในอาเซียนที่จะปฏิบัติ แต่พวกเขาจะยังคงเป็นเรื่องที่จะผ่านประเทศว่าการทดสอบการออกใบอนุญาต. นอกจากนี้คุณไม่สามารถเป็นผู้ประกอบการที่เป็นอิสระ ประสงค์มืออาชีพชาวต่างชาติที่ทำงานในประเทศไทยจะต้องทำงานร่วมกับธุรกิจในท้องถิ่น แต่เหตุผลที่ว่าทำไม AEC อีกไม่น่าจะส่งเสริมให้เกิด "การไหลของฟรี" ของแรงงาน. "ฉันรู้ว่าเพียงหนึ่งอาเซียนพยาบาลที่ไม่ใช่คนไทยที่ได้ผ่านการรับรองในท้องถิ่น การทดสอบและเธอเป็นส่วนหนึ่งอเมริกัน แต่อาศัยอยู่ในประเทศไทยมาเป็นสิบปี "ดร Saowaruj กล่าวว่า "เก็บไว้ในใจว่าการสอบในท้องถิ่นที่มีทั้งหมดในภาษาไทย และ MRAs ยังคงอยู่ภายใต้กฎหมายภายในประเทศและกฎระเบียบเช่นกฎการจ้างงานคนต่างด้าวต้องมีใบอนุญาตทำงานและ 39 อาชีพที่ได้รับการคุ้มครองในการที่ชาวต่างชาติจะไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงาน แม้กระทั่งการขอวีซ่าที่เราอนุญาตให้ผู้ประกอบการมีความแตกต่างกว่าสิ่งที่ประเทศไทยตกลงที่จะอยู่ในแกตต์. "ดังนั้นในทางปฏิบัติคุณสามารถดู MRAs ไม่ทำงานได้เป็นอย่างดี ฉันไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงนี้ในปี 2015 กรอบการทำงานสำหรับ MRAs ถูกจัดตั้งขึ้นในปี 2003 แต่เรามีเพียงพวกเขาสำหรับเจ็ดอาชีพที่จุดนี้ แม้เราจะมีปัญหาการขาดแคลนในบางอาชีพเช่นพยาบาล แต่ฉันไม่คิดว่านี่เป็นโอกาสที่จะเปลี่ยนในเร็ว ๆ นี้. " เธอยังมองในแง่ร้ายเกี่ยวกับว่าสมาชิกอาเซียนมีเจตจำนงทางการเมืองที่จะต้องเปิดเสรีภาคบริการ. "เพียงสิงคโปร์จะพยายาม เพื่อส่งเสริมการไหลเวียนอย่างเสรีของแรงงานที่มีทักษะ ประเทศไทยไม่ต้องการที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรในเร็ว ๆ นี้และสมาชิกอาเซียนส่วนใหญ่ต้องการที่จะให้สภาพที่เป็นอยู่ อย่าลืม MRAs ยังคงมีความสมัครใจ. "ผมคิดว่าคนไทยหลายคนจะกลัวพวกเขาจะสูญเสียงานของพวกเขากับชาวต่างชาติหากภาคบริการเปิดขึ้น แน่นอนคำตอบที่จะได้รับการฝึกอบรมที่ดีขึ้นและรับทักษะมากขึ้นเพื่อให้พวกเขาสามารถได้รับงานที่ดีขึ้น แต่ทั้งสองรัฐบาลและคณะกรรมการมืออาชีพชอบที่จะไม่สนใจประเด็นนี้ รัฐบาลต้องการที่จะประกาศเป็นนโยบายระดับชาติเกี่ยวกับการเปิดขึ้นภาคบริการการลงทุนและแรงงาน แต่การดำเนินการได้ช้ามาก มีเพียงไม่มีเหตุผลทางเศรษฐกิจเพื่อดำเนินการต่อการปกป้องในภาคนี้. "คณะกรรมการมืออาชีพส่วนใหญ่ไม่เห็นประโยชน์ใด ๆ ในการใช้อย่างแข็งขัน MRAs พวกเขาเชื่อว่านโยบายกีดกันให้บริการสมาชิกของพวกเขา แต่สภาการพยาบาลเริ่มที่จะตระหนักถึงบางทีมันอาจจะสามารถเปิดภาคการให้สมาชิกทุกคนในกลุ่มอาเซียนด้วยความสมัครใจและนี่อาจจะมีเคาะในผลสำหรับบริการอื่น ๆ . " ดร Saowaruj ไม่ต้องการที่จะโยนแง่ลบเกี่ยวกับประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน หลังจากที่ทุกคนที่เธอสนับสนุนมากของสิ่งที่มันพยายามที่จะบรรลุ. "อาเซียนได้ประสบความสำเร็จอย่างมากในการขจัดภาษีมากที่สุดสำหรับการค้าระหว่างภูมิภาค" เธอกล่าว "และผมคิดว่า AEC ให้แรงจูงใจที่ดีสำหรับรัฐบาลที่จะทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับภาคบริการ. "ฉันเศรษฐศาสตร์-แน่นอนผมสนับสนุนการแข่งขันในตลาดเสรีและเป็นธรรม แต่เรามีทางยาวไปในหลายภาคส่วน เพียงแค่ดูโทรคมนาคม มันไม่ได้อยู่ในการแข่งขันและจะดำเนินการโดยเฉพาะสาม บริษัท มันจะดีกว่าที่จะเปิดตลาดขึ้นกับชาวต่างชาติและให้เงินมากขึ้นและเทคโนโลยีเพื่อการไหลใน. ในความเป็นจริงอุตสาหกรรมใดที่มีเงินทุนสูงและเทคโนโลยีชั้นสูงควรจะเปิดขึ้น. "และเป็นนักวิชาการ, ฉันยังต้องการ ภาคการศึกษาที่จะเปิดเสรี ฉันต้องการจะดูการถ่ายทอดความรู้ระหว่างมหาวิทยาลัยเพื่อให้นักเรียนไทยที่ชาญฉลาดสามารถอยู่ในประเทศเพื่อการศึกษาถ้าพวกเขาต้องการ. " ชอบมากของนักเศรษฐศาสตร์เธอเห็นทางข้างหน้าสำหรับเศรษฐกิจไทยประกอบด้วยการพัฒนาทักษะและการให้บริการผลิตภัณฑ์และบริการที่ดีกว่า"ปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการอภิปรายทั้งคู่ผลกระทบทำให้แน่ใจว่ารัฐบาลไม่บางสิ่งบางอย่างเพื่อเตรียมความพร้อม บริษัท ในประเทศในภาคบริการในที่สุดก็มีแผนจะเปิดขึ้น" ดร Saowaruj กล่าวว่า "ตัวอย่างเช่นรัฐบาลควรจะมีการฝึกอบรมเพื่อเพิ่มผลผลิตหากพวกเขากำลังจะไปเพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำ ค่าจ้างที่สูงขึ้นจะมาพร้อมกับผลผลิตที่สูงขึ้น แต่มากเช่นเดียวกับการวางแผน AEC รัฐบาลยังไม่ได้เสนอการเตรียมการใด ๆ . "ประเทศไทยต้องการที่จะนำมาใช้เป็นวิธีการด้านล่างขึ้นไปเหล่านี้ข้อตกลงอาเซียนแล้วเพราะคณะกรรมการมืออาชีพจริงจะสนับสนุนสิ่งที่จะเสนอ ด้วยการเจรจาต่อรองนโยบายจากบนลงล่างสามารถใช้ตลอดไป. "บางคนมีการศึกษาคนไทยไม่ต้องการที่จะปฏิบัติในต่างประเทศ แต่มักจะไม่ได้อยู่ในอาเซียน พวกเขาต้องการที่จะไปที่ประเทศสหรัฐอเมริกาแคนาดาหรือยุโรป หากคณะกรรมการพัฒนาข้อตกลงกับประเทศอื่น ๆ นอกอาเซียนสมัครใจนี้จะช่วยให้การเคลื่อนไหวอิสระ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเศรษฐศาสตร์ saowaruj rattanakhamfu ไม่ได้จ้างโดยรัฐบาลหรือความสนใจขององค์กรจึงเป็นอิสระ เธอเป็นคนค่อนข้างน้อยสามารถทำให้อาร์กิวเมนต์ที่สงบเรื่องประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ( AEC ) ในปี 2558 จะหมายถึงการริเริ่มให้ความสำคัญสำหรับราชอาณาจักร เธอทำงานเป็นวิจัยเพื่อนให้สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย ( TDRI )หนึ่งในเพียงไม่กี่คนของคิดว่าถังในประเทศ และแตกต่างมากในสิ่งที่ถูกตีพิมพ์ในสื่อ ดร saowaruj เชื่อไม่มากจะเปลี่ยนโดย 2015 .

แทนที่จะหายนะเตือนว่าบริษัทมีการเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันที่เพิ่มขึ้น และการเปิดเสรีของเธอ , การวิจัยและความรู้ของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ระเบียบ ทำให้เธอเชื่อ มากของการเตือนนี้ขัดต่อ hype overblown .

" ผมต้องการให้ไทยเปิดขึ้นหลายของภาค ฉันต้องการมันเพื่อปรับปรุงผลิตภาพแรงงานและการศึกษาและเทคโนโลยี แต่ตอนนี้ ในการเตรียมการสำหรับ AEC ไม่มากจะถูกทำและไม่สามารถเปลี่ยนได้ทุกเวลาเร็ว ๆนี้ " ดร. saowaruj

เข้าใจทำไม ก่อนอื่นคุณต้องเข้าใจกฎ

" ที่ใหญ่ที่สุดในตำนานเกี่ยวกับ AEC ที่จะมีการไหลของแรงงานฟรี" เธอกล่าว " แต่ถึงจุดนี้มันเป็นเพียงแรงงานที่มีทักษะสูงที่สามารถย้ายได้ และมันไม่อิสระ เตือนน้ำท่วมของแรงงานไร้ฝีมือในสิงคโปร์มีโคมลอย "

บทความ 140 ของรัฐธรรมนูญและมีข้อตกลงใด ๆระหว่างประเทศผ่านโดยรัฐสภา ดังนั้นไกลเพียงนิดเดียวของสัมปทานที่ได้รับการทำข้อตกลงการยอมรับร่วมกัน ( อาศัยอยู่ ) ใน 7 สาขาอาชีพ :วิศวกรรม , พยาบาล , แพทย์ , ทันตกรรม , สถาปัตยกรรม , สำรวจและการบัญชี ข้อตกลงระหว่าง 10 ประเทศสมาชิกอาเซียนหมายถึงอนุญาตและยอมรับผู้เชี่ยวชาญในสาขาเหล่านี้สามารถย้ายไปยังประเทศอาเซียนอื่น ๆที่จะปฏิบัติ แต่พวกเขายังคงต้องผ่านการสอบใบอนุญาตของประเทศนั้น

นอกจากนี้คุณไม่สามารถเป็นผู้ประกอบการอิสระต่างประเทศมืออาชีพจะทำงานในไทยจะต้องร่วมมือกับธุรกิจในท้องถิ่น แต่อีกเหตุผลหนึ่งว่าทำไม AEC ไม่ส่งเสริม " การไหลของฟรีของแรงงาน

" ผมรู้เพียงหนึ่งอาเซียนไม่ใช่พยาบาลไทยที่ได้ผ่านการทดสอบการรับรองมาตรฐานท้องถิ่น และเธอเป็นอเมริกันแต่อยู่ในประเทศไทยสำหรับ ทศวรรษ , " กล่าวว่า ดร. saowaruj ." โปรดระลึกว่า การสอบท้องถิ่นทั้งหมดเป็นภาษาไทย อาศัยอยู่และจะยังคงอยู่ภายใต้กฎหมายและข้อบังคับภายในประเทศ เช่น กฎการจ้างงานคนต่างด้าวที่ต้องการใบอนุญาตทํางาน และอาชีพ 39 ป้องกันที่ชาวต่างชาติจะไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงาน แม้แต่วีซ่าเราอนุญาตให้ผู้เยี่ยมชมธุรกิจที่แตกต่างกันกว่าที่ประเทศไทยได้ตกลงที่จะใช้

" ดังนั้นในทางปฏิบัติคุณสามารถดูอาศัยอยู่ไม่ทำงานได้เป็นอย่างดี ฉันไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงนี้โดย 2015 . กรอบสำหรับอาศัยอยู่ก่อตั้งในปี 2003 แต่เราเพียงมี 7 อาชีพ ณจุดนี้ แม้เรายังขาดแคลนในบางสาขาอาชีพ เช่น พยาบาล แต่ผมไม่คิดว่านี่เป็นโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาเร็ว ๆ

"เธอยังมองโลกในแง่ร้ายว่า สมาชิกอาเซียนมีทางการเมืองจะเปิดเสรีภาคบริการ

" สิงคโปร์เท่านั้นพยายามที่จะส่งเสริมการไหลของฟรีของแรงงานมีฝีมือ ประเทศไทยไม่ได้ต้องการเปลี่ยนแปลงอะไรได้เร็ว และมากที่สุดในกลุ่มอาเซียนต้องการให้สถานะที่เป็นอยู่ อย่าลืมอาศัยอยู่ยังสมัครใจ

" ฉันคิดว่า หลายคนกลัวว่าพวกเขาจะสูญเสียงานของพวกเขากับชาวต่างชาติถ้าภาคบริการจะเปิดขึ้น แน่นอนคำตอบคือการได้รับการฝึกอบรมที่ดีขึ้นและรับทักษะเพิ่มเติมเพื่อให้พวกเขาสามารถได้รับงานที่ดีขึ้น แต่ทั้งรัฐบาลและสภาวิชาชีพ ชอบมองข้ามจุดนี้รัฐบาลต้องประกาศเป็นนโยบายแห่งชาติเกี่ยวกับการเปิดภาคบริการ การลงทุนและแรงงาน แต่ใช้งานได้ช้ามาก มีเพียงไม่มีเหตุผลทางเศรษฐกิจต่ออุตสาหกรรมในภาคนี้

" มืออาชีพมากที่สุดคณะกรรมการไม่เห็นประโยชน์ใด ๆ ในงานใช้อาศัยอยู่ . พวกเขาเชื่อว่านโยบายกีดกันให้บริการสมาชิกของพวกเขาแต่สภาการพยาบาลจะเริ่มตระหนักว่าบางทีมันอาจจะเปิดภาค ให้สมาชิกอาเซียนทั้งหมดโดยสมัครใจ และนี้อาจจะมีเคาะบนผลกระทบสำหรับการบริการอื่น ๆ "

ดร saowaruj ไม่อยากทิ้งลบแสงใน AEC . หลังจากที่เธอสนับสนุนมากของสิ่งที่มันพยายามทำ

" อาเซียนมีความสำเร็จที่ดีในการขจัดภาษีส่วนใหญ่อินเตอร์การค้าระดับภูมิภาค " เธอกล่าว" และฉันคิดว่า AEC มีแรงจูงใจที่ดีสำหรับรัฐบาลที่จะทำอะไรเกี่ยวกับภาคบริการ

" ผมเป็นนักเศรษฐศาสตร์ แน่นอนว่าผมสนับสนุนการแข่งขันเสรีและเป็นธรรม แต่เราต้องไปอีกไกลหลายภาค ดูโทรคมนาคม ไม่แข่งขัน และถูกเรียกใช้โดย บริษัท เพียงสามมันจะดีกว่าที่จะเปิดตลาดให้ต่างชาติ และอนุญาตให้เพิ่มเติมเงิน เทคโนโลยี และการไหลใน ในความเป็นจริงอุตสาหกรรมใดที่ทุนสูง และสูงควรเปิด

" และเป็นวิชาการ ผมก็อยากให้ภาคการศึกษาที่จะเปิดเสรี . ผมอยากเห็นการถ่ายโอนความรู้ระหว่างมหาวิทยาลัยดังนั้นฉลาดนักศึกษาไทย สามารถอยู่ในประเทศเพื่อการศึกษา "

หากพวกเขาต้องการเหมือนมากของนักเศรษฐศาสตร์ เธอเห็นทางข้างหน้าสำหรับไทย ประกอบด้วย การพัฒนาทักษะและให้บริการสินค้าและบริการที่ดีกว่า

" ปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการสนทนานี้ ส่งผลกระทบต่อคู่ ทำให้รัฐบาลไม่อะไรจะเตรียมของ บริษัท ในประเทศในภาคบริการก็มีแผนจะเปิดขึ้น " ดร. saowaruj . " ตัวอย่างเช่นรัฐบาลควรมีการฝึกอบรมเพื่อเพิ่มผลผลิต ถ้าจะเพิ่มค่าแรงขั้นต่ำ ค่าจ้างสูงกว่าควรมาด้วยประสิทธิภาพที่สูงขึ้น แต่เหมือนกับแผนประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน รัฐบาลเตรียมเสนอใด ๆ

" ประเทศไทยต้องการอุปการะต้องแนวทางข้อตกลงของอาเซียน เหล่านี้แล้วเพราะสภาวิชาชีพจะสนับสนุนสิ่งที่จะนำเสนอด้วยนโยบายแบบเจรจาสามารถใช้ตลอดไป . . .

" บางการศึกษาคนไทยอยากฝึกในต่างประเทศ แต่ก็มักจะไม่ได้อยู่ในอาเซียน พวกเขาชอบที่จะไปสหรัฐอเมริกา , แคนาดาหรือยุโรป ถ้าคณะกรรมการพัฒนาข้อตกลงกับประเทศอื่น ๆนอกอาเซียน โดยสมัครใจ นี้จะช่วยให้ " อิสระการเคลื่อนไหว