Hajime himself, currently, had not

Hajime himself, currently, had not even a shred of feeling burning with revenge. Though he’d be merciless if one was hostile to him, he planned to leave Hiyama as he was. If he retaliated here, it would be troublesome as there was no value in being burdened by a dispute against Kouki’s party just because of Hiyama. For Hajime, the existences of Hiyama and his gang were truly worthless just like the pebbles by the roadside.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hajime เอง ปัจจุบัน ก็ไม่ได้ฉีกความรู้สึกเขียนกับแก้แค้น แม้ว่าเขาจะไม่สงสารถ้าคนสู้กับเขา เขาวางแผนจะปล่อย Hiyama เขาเป็น ถ้าเขา retaliated นี่ มันจะยากลำบากมีค่าในการเป็นภาระตามข้อโต้แย้งกับฝ่ายของ Kouki เพียงเพราะ Hiyama สำหรับ Hajime, existences Hiyama และแก๊งของเขาได้อย่างแท้จริงสามหาวเหมือนก้อนกรวดตามริมถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮาจิเมะตัวเองในขณะนี้ไม่ได้แม้แต่ฉีกของความรู้สึกการเผาไหม้กับการแก้แค้น แม้ว่าเขาจะไร้ความปราณีถ้าใครเป็นศัตรูกับเขาเขาวางแผนที่จะออกจาก Hiyama ขณะที่เขาเป็น ถ้าเขาแก้เผ็ดที่นี่ก็จะลำบากเนื่องจากไม่มีค่าในการถูกผูกพันโดยข้อพิพาทกับบุคคล Kouki เพียงเพราะ Hiyama สำหรับฮาจิเมะ, การดำรงชีวิตของ Hiyama และแก๊งของเขาก็ไร้ค่าอย่างแท้จริงเช่นเดียวกับก้อนกรวดริมถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮาจิเมะเอง ขณะนี้มีไม่ได้แม้แต่เศษเสี้ยวของความรู้สึกการเผาไหม้กับการแก้แค้น แม้ว่าเขาจะโหดร้าย หากเป็นศัตรูกับเขา เขาวางแผนที่จะออกจาก ฮิยามะ อย่างเขา ถ้าเขาตอบโต้นี่ มันก็เป็นปัญหาที่ไม่มีคุณค่าในการรับภาระโดยข้อพิพาทกับโคคิพรรคเพียงเพราะของฮิยามะ สำหรับ ฮาจิเมะที่อันหนักอึ้งของฮิยามะและแก๊งของเขาไร้ค่าอย่างแท้จริงเหมือนก้อนกรวดริมทาง