There are, of course, exceptions to

There are, of course, exceptions to these general patterns. For example, some epiphytic chlorolichens (e.g., Hypogymnia duplicata) are restricted to coastal rainforests ( McCune 1997), and some epiphytic bryophytes (e.g., Porella platyphylla) are very tolerant of desiccation ( Marschall and Proctor 1999). However, the typical abundance sequence (bryophytes—cyanolichens—chlorolichens) recurs along gradients of decreasing moisture availability at multiple spatial scales.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้ แน่นอน ข้อยกเว้นของรูปแบบเหล่านี้ทั่วไป ตัวอย่าง chlorolichens epiphytic บางอย่าง (เช่น Hypogymnia duplicata) จำกัดดีชายฝั่ง (McCune 1997), และบาง bryophytes epiphytic (เช่น platyphylla Porella) มากทนกับ desiccation (Marschall และ Proctor 1999) อย่างไรก็ตาม ลำดับความทั่วไป (bryophytes — cyanolichens — chlorolichens) เกิดขึ้นอีกพร้อมไล่ระดับสีของการลดความชื้นพร้อมใช้งานในระดับพื้นที่หลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีแน่นอนข้อยกเว้นรูปแบบเหล่านี้โดยทั่วไป ตัวอย่างเช่นบาง chlorolichens อิงอาศัย (เช่น Hypogymnia ซ้ำกัน) ถูก จำกัด ด้วยป่าฝนชายฝั่ง (McCune 1997) และบาง bryophytes อิงอาศัย (เช่น Porella platyphylla) มีความอดทนมากผึ่งให้แห้ง (Marschall และพรอคเตอร์ 1999) อย่างไรก็ตามลำดับความอุดมสมบูรณ์ทั่วไป (bryophytes-cyanolichens-chlorolichens) recurs พร้อมการไล่ระดับสีของว่างความชื้นลดลงในระดับพื้นที่หลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แน่นอนว่ามีข้อยกเว้นรูปแบบทั่วไปเหล่านี้ ตัวอย่างเช่นบาง epiphytic chlorolichens ( เช่น hypogymnia duplicata ) จะถูก จำกัด ไปยังป่าฝนชายฝั่งทะเล ( เมิกคูน 1997 ) และบาง epiphytic ไบรโอไฟต์ ( เช่น porella platyphylla ) มีความใจกว้างของผึ่งให้แห้ง ( มาร์เชิลล์และ Proctor 1999 ) อย่างไรก็ตามลําดับที่อุดมสมบูรณ์ทั่วไป ( ไบรโอไฟต์ cyanolichens chlorolichens ) เกิดขึ้นอีก พร้อมไล่ความชื้นที่ลดลงมีหลายพื้นที่ระดับ