Conversation about an afternoon in

Conversation about an afternoon in the kitchen
Debbie: Mom, I am home.
Mrs. Anderson: How was school? How did you do on the test?
Debbie: School was OK, and I did great on the test. Mom, I was so worried about that test, but now I feel great. What a relief!
Mrs. Anderson: I am glad to hear that. You have been studying so hard the past few weeks. Now, you can relax and enjoy life.
Debbie: What are you cooking? It smells so good.
Mrs. Anderson: I am baking cakes. This is your favourite carrot cake.
Debbie: It looks really yummy. And I see muffins over there too. You were busy, weren’t you?
Mrs. Anderson: Yes. Jeff has to take something to school tomorrow. So, those muffins are for him. Don’t touch them.
Debbie: Can I have a piece of carrot cake? I want to enjoy life right now.
Mrs. Anderson: You don’t want to wait until after dinner?
Debbie: It looks inviting, and I bet it is delicious. No, I don’t want to wait. Can I, mom?
Mrs. Anderson: OK, go ahead.
Debbie: Did you see the new recipe that was posted on Today Cooking’s website? I believe it was called Scrumptious Pie.
Mrs. Anderson: No, I did not. But I want to try that recipe. Your dad loves pie.
Debbie: So do I.
Mrs. Anderson: So does Jeff. Our whole family is crazy about pie.
Debbie: When do you want to try the new recipe? I want to learn too. Should we bake a cherry pie or an apple pie?
Mrs. Anderson: Since this is the cherry season, let’s make a cherry pie. Tomorrow, I will get some cherries at the supermarket, and we can start baking in the afternoon when you get home from school.
Debbie: I need to finish a science project, and I will not get home until 3:30. Will it be too late to start baking, mom? If it is, you can start without me.
Mrs. Anderson: 3:30 PM is fine. I will prepare dinner early, and then I will have everything ready for our baking session before you get home.
Debbie: Make sure that we still have enough sugar and eggs, mom. It seems like you were using a lot of sugar and eggs baking the cakes and muffins today.
Mrs. Anderson: Don’t worry. We still have plenty of sugar and a lot of eggs, enough to make at least ten pies.
Debbie: Ten pies, huh? Ten sounds like a good number, but let’s not overdo it. Let’s make nine and a half pies instead.
Mrs. Anderson: OK, we will make nine and a half pies tomorrow. No more, no less.
Debbie: It is a deal.
Mrs. Anderson: Enough about baking pies. I need to start working on today’s dinner. It is three o’clock already. Your dad and Jeff will be home soon. I am sure they will be very hungry and will want dinner right away.
Debbie: What do we have for dinner tonight?
Mrs. Anderson: I will make roast beef and cream of mushroom soup.
Debbie: It has been a long time since you made cream of mushroom soup. Do you need any help, mom?
Mrs. Anderson: No, go do your homework and leave the cooking to me.
Debbie: Thanks, mom. Call me whenever dinner is ready. I do not want to be late for roast beef, cream of mushroom soup, carrot cake and muffins.
Mrs. Anderson: The muffins are for Jeff. Do not touch them!
Debbie: I know, mom. Just kidding.ฤ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาเกี่ยวกับช่วงบ่ายในครัวDebbie: แม่ ผมบ้านนางแอนเดอร์สัน: วิธีแก้ไขโรงเรียน วิธีที่คุณทำในการทดสอบDebbie: โรงเรียนตกลง และฉันได้ดีบนการทดสอบ แม่ กังวลมากเกี่ยวกับการทดสอบว่า แต่ตอนนี้ ฉันรู้สึกดี โล่งอกนางแอนเดอร์สัน: ฉันดีใจที่จะได้ยินว่า คุณได้รับการศึกษาอย่างหนักสัปดาห์ผ่านมา ตอนนี้ คุณสามารถผ่อนคลาย และสนุกกับชีวิตเด: สิ่งคุณทำอาหาร มันมีกลิ่นดีนางแอนเดอร์สัน: ผม:ขนมเค้ก เค้กแครอทโปรดของคุณได้Debbie: มันดูอร่อยจริง ๆ และฉันเห็นมัฟฟินนั่นเกินไป คุณกำลังยุ่ง ไม่คุณนางแอนเดอร์สัน: ใช่ เจฟฟ์มีบางโรงเรียนพรุ่งนี้ ดังนั้น มัฟฟินที่มีเขา อย่าสัมผัสพวกเขาDebbie: ได้ชิ้นส่วนของเค้กแครอท อยากสนุกกับชีวิตอยู่นางแอนเดอร์สัน: ที่คุณไม่ต้องการรอจนกว่าหลังอาหารค่ำDebbie: ดูห้อง และฉันเดิมพันมันอร่อย ไม่ ฉันไม่ต้องการรอ สามารถ แม่นางแอนเดอร์สัน: OK ไปข้างหน้าDebbie: น้อง ๆ สูตรใหม่ที่ถูกโพสต์บนเว็บไซต์วันนี้ในการปรุงอาหาร ผมเชื่อว่า มันถูกเรียกว่าพายแสนอร่อยนางแอนเดอร์สัน: ไม่มี ฉันไม่ แต่อยากลองสูตรที่ พ่อของคุณพายDebbie: เพื่อทำผมนางแอนเดอร์สัน: ดังนั้นไม่ Jeff ครอบครัวของเราอย่างบ้าเกี่ยวกับวงกลมDebbie: เมื่อคุณต้องการลองสูตรใหม่ ผมต้องการเรียนเกินไป เราควรอบพายเชอร์รี่หรือพายแอปเปิ้ลนางแอนเดอร์สัน: ตั้งแต่นี้เป็นฤดูกาลซากุระ ลองทำพายเชอร์รี่ วันพรุ่งนี้ ฉันจะได้รับเชอร์รี่บางที่ซูเปอร์มาร์เก็ต และเราสามารถเริ่มอบบ่ายเมื่อคุณกลับบ้านจากโรงเรียนDebbie: ฉันต้องเสร็จสิ้นโครงการวิทยาศาสตร์ และจะไม่กลับถึงบ้านจนถึง 3:30 มันจะสายเกินไปการเริ่มต้นอบ แม่ ถ้าเป็น คุณสามารถเริ่มต้นโดยไม่ต้องฉันนางแอนเดอร์สัน: 15:30 น.จะปรับ จะเตรียมอาหารเช้า และจากนั้น จะมีทุกอย่างพร้อมสำหรับเซสชันของเราอบก่อนกลับบ้านDebbie: ให้แน่ใจว่า เรายังมีพอน้ำตาล และไข่ แม่ ดูเหมือนว่าจะใช้น้ำตาลและอบเค้กและมัฟฟินวันนี้ไข่จำนวนมากนางแอนเดอร์สัน: ไม่ต้องกังวล นอกจากนี้เรายังมีน้ำตาลและไข่ พอให้พายน้อยสิบมากมายDebbie: สิบพาย ฮะ เสียงสิบเช่นตัวเลขที่ดี แต่เราไม่หักโหมมัน ขอให้เก้าครึ่งพายแทนนางแอนเดอร์สัน: OK เราจะทำให้พายเก้าครึ่งวันพรุ่งนี้ ไม่ ไม่น้อยDebbie: ได้ข้อตกลงนางแอนเดอร์สัน: พออบพาย ต้องการเริ่มทำอาหารเย็นของวันนี้ ก็สามโมงเย็นแล้ว คุณพ่อและ Jeff จะบ้านเร็ว ๆ นี้ ผมแน่ใจว่า พวกเขาจะหิวมาก และจะต้องเย็นทันทีเด: สิ่งที่เรามีสำหรับค่ำคืนนี้นางแอนเดอร์สัน: ผมจะทำให้เนื้อย่างและครีมของซุปเห็ดDebbie: จะได้รับเป็นเวลานานตั้งแต่คุณทำครีมซุปเห็ด คุณต้องการให้ความช่วยเหลือใด ๆ แม่Mrs. Anderson: No, go do your homework and leave the cooking to me.Debbie: Thanks, mom. Call me whenever dinner is ready. I do not want to be late for roast beef, cream of mushroom soup, carrot cake and muffins.Mrs. Anderson: The muffins are for Jeff. Do not touch them!Debbie: I know, mom. Just kidding.ฤ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สนทนาเกี่ยวกับช่วงบ่ายในห้องครัว
เด๊บบี้: แม่ผมที่บ้าน.
นาง เดอร์สัน: วิธีคือโรงเรียน? คุณทำอย่างไรในการทดสอบ?
เด๊บบี้: โรงเรียนได้ตกลงและฉันไม่ดีในการทดสอบ แม่ผมจึงกังวลเกี่ยวกับการทดสอบที่ แต่ตอนนี้ผมรู้สึกดีมาก สิ่งที่บรรเทา!
นาง เดอร์สัน: ฉันดีใจที่ได้ทราบว่า คุณได้รับการศึกษาอย่างหนักเพื่อไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา ตอนนี้คุณสามารถผ่อนคลายและเพลิดเพลินกับชีวิต.
เด็บบี้: คุณจะทำอาหารอะไร? มันมีกลิ่นที่ดีเพื่อ.
นาง เดอร์สัน: ฉันกำลังอบเค้ก นี่คือเค้กแครอทที่คุณชื่นชอบ.
เด็บบี้: มันดูอร่อยจริงๆ และผมเห็นมัฟฟินกว่ามีมากเกินไป คุณกำลังยุ่งอยู่ยังไม่ได้รับคุณได้อย่างไร
นาง เดอร์สัน: ใช่ เจฟฟ์ได้ที่จะใช้สิ่งที่โรงเรียนในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นผู้ที่มีมัฟฟินสำหรับเขา อย่าสัมผัสพวกเขา.
เด็บบี้: ฉันสามารถมีชิ้นส่วนของเค้กแครอทหรือไม่? ฉันต้องการที่จะสนุกกับชีวิตในขณะนี้.
นาง เดอร์สัน: คุณไม่ต้องการที่จะรอจนกว่าจะได้รับอาหารค่ำ?
เด๊บบี้: มันดูน่าดึงดูดใจและฉันเดิมพันมันอร่อย ไม่ฉันไม่ต้องการที่จะรอ ฉันสามารถแม่?
นาง แอนเดอ. ตกลงไปข้างหน้า
เด๊บบี้: คุณเห็นสูตรใหม่ที่ถูกโพสต์บนเว็บไซต์วันนี้ทำ? ผมเชื่อว่ามันถูกเรียกว่า Scrumptious พาย.
นาง เดอร์สัน: ไม่มีฉันไม่ได้ แต่ผมอยากจะลองสูตรที่ คุณพ่อของคุณรักพาย.
เด็บบี้: ฉันก็เหมือนกัน
นาง เดอร์สัน: ดังนั้นเจฟฟ์ ทั้งครอบครัวของเราคือบ้าเกี่ยวกับพาย.
เด็บบี้: เมื่อไหร่ที่คุณต้องการที่จะลองสูตรใหม่ได้หรือไม่ ฉันต้องการที่จะเรียนรู้มากเกินไป เราควรอบเชอร์รี่พายหรือพายแอปเปิ้?
นาง เดอร์สัน: ตั้งแต่นี้เป็นฤดูกาลที่เชอร์รี่, ขอให้เชอร์รี่พาย พรุ่งนี้ฉันจะได้รับบางเชอร์รี่ที่ซูเปอร์มาร์เก็ตและเราสามารถเริ่มต้นการอบในช่วงบ่ายเมื่อคุณได้รับบ้านจากโรงเรียน.
เด็บบี้: ฉันจะต้องเสร็จสิ้นโครงการวิทยาศาสตร์และฉันจะไม่ได้รับบ้านจนกว่า 03:30 มันจะสายเกินไปที่จะเริ่มต้นการอบแม่? ถ้าเป็นคุณสามารถเริ่มต้นโดยไม่ต้องฉัน.
นาง เดอร์สัน: 15:30 ดี เราจะเตรียมอาหารเย็นในช่วงต้นและจากนั้นก็จะมีทุกอย่างพร้อมสำหรับช่วงการอบของเราก่อนที่คุณจะได้รับการบ้าน.
เด็บบี้: ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเรายังคงมีน้ำตาลมากพอและไข่แม่ ดูเหมือนว่าคุณกำลังใช้จำนวนมากของน้ำตาลและไข่อบเค้กและมัฟฟินวันนี้.
นาง เดอร์สัน: ไม่ต้องกังวล เรายังคงมีความอุดมสมบูรณ์ของน้ำตาลและจำนวนมากของไข่พอที่จะทำให้อย่างน้อยสิบพาย.
เด็บบี้: สิบพายฮะ? สิบเสียงเหมือนเป็นจำนวนที่ดี แต่ขอไม่หักโหมมัน ขอให้พายเก้าและครึ่งแทน.
นาง เดอร์สัน: ตกลงเราจะทำให้พายเก้าและครึ่งวันพรุ่งนี้ ไม่มากไม่น้อย.
เด็บบี้: มันเป็นข้อตกลง.
นาง เดอร์สัน: พอเกี่ยวกับการอบพาย ฉันต้องการที่จะเริ่มต้นการทำงานในงานเลี้ยงอาหารค่ำของวันนี้ มันเป็น 03:00 แล้ว พ่อและเจฟฟ์ของคุณจะเป็นบ้านในเร็ว ๆ นี้ ผมมั่นใจว่าพวกเขาจะหิวมากและจะต้องการอาหารเย็นทันที.
เด็บบี้: เรามีอะไรสำหรับคืนนี้อาหารค่ำ?
นาง เดอร์สัน: ฉันจะทำให้เนื้อย่างและครีมซุปเห็ด.
เด็บบี้: จะได้รับเป็นเวลานานตั้งแต่คุณทำครีมของซุปเห็ด คุณต้องการความช่วยเหลือใด ๆ แม่?
นาง เดอร์สัน: no. ให้ไปทำบ้านของคุณและออกจากการปรุงอาหารให้ฉัน
Debbie: ขอบคุณแม่ โทรหาฉันเมื่อใดก็ตามที่มีความพร้อมอาหารค่ำ ฉันไม่ต้องการที่จะเป็นสายสำหรับเนื้อย่าง, ครีมซุปเห็ด, เค้กแครอทและมัฟฟิน.
นาง เดอร์สัน: มัฟฟินมีการเจฟฟ์ อย่าสัมผัสพวกเขา!
เด๊บบี้: ฉันรู้ว่าแม่ เพียงแค่ล้อเล่น. ฤ