Rice (Oryza sativa L.) is one of th

Rice (Oryza sativa L.) is one of the most important staple crops for more than half of the world’s population, therefore, a main source of energy and essential minerals ( Fitzgerald, McCouch, & Hall, 2009). Rice, however, is inherently low in iron (Fe) content (ranged from 7.5 to 24.4 mg/kg among different varieties), to meet the recommended dietary allowances (RDAs) for human-beings (Welch & Graham, 2004), and also rich in some anti-nutrients, such as phytate and phenolic compounds, which limits the Fe bioavailability (Prom-u-thai, Huang, Glahn, Welch, Fukai, & Rerkasem, 2006). An excessive and monotonous consumption of rice-based food, rapidly increases the Fe deficiency in human, leading severe health complications, such as lowered resistance to infection, impaired mental and psychomotor development in children, diminished working capacity in adults, and represents the most common cause of anaemia (Murray-Kolb & Beard, 2009). Thus, improve Fe concentration as well as bioavailability in rice grain will generate major health benefit for a large number of susceptible people.

Strategies to improve Fe level in rice grain involve biofortification and fortification program. Biofortification of staple food crops through cropping Fe dense cultivars and application of Fe fertilizer is useful, but requires nutrient management expertise (Welch & Graham, 2004). Rice flour fortification with Fe has been promoted in some countries (Hurrell, 1997). But it is not common in most developing countries, as rice consumers mostly cook whole grain as staple food. Consequently, Fe fortification in whole rice grain warrants a systematic investigation. Iron fortification in rice by surface coatings is usually applied to a limited amount of grains and mixed with unenriched normal rice (i.e. at a ratio of 1:200), which has not been successful because of high cost (Hurrell, 1997). In addition, Fe fortification in the parboiled rice by soaking method also was estimated, the enrich Fe level in milled parboiled rice is 27.7–110 mg/kg (Prom-u-thai, Fukai, Godwin, Rerkasem, & Huang, 2008). However, as because of the nutritional components in rice mainly exist in the germ and bran layers, the nutrients are removed during the polishing process. Among the health conscious people, recently, brown rice has become more preferable as it contains more nutrients than milled rice (Babu, Subhasree, Bhakyaraj, & Vidhyalakshmi, 2009). Our recent investigation, using brown rice grain, have successfully developed a technique for zinc fortification through germination process to improve zinc density, which is highly bioavailable for human intake (Wei, Shohag, Wang, Lu, Wu, & Yang, 2012). Similarly, Fe fortification through germination process remarkably increased (from 11 to 311.6 mg/100 g) the Fe content in sprouted soybean (Zielińska-Dawidziak & Siger, 2012). However till now there is no information on Fe fortification in brown rice through germination process.

Germination is a simple technique widely used in brown rice, need only to be soaked in the water until get sprouts. After germination, the taste and cooking characteristics of brown rice were improved due to softening of texture (Saman, Vázquez, & Pandiella, 2008). In addition, at the time of germination, all the dormant enzymes in the rice grain are activated to hydrolyze the high molecular weight polymers, results in generating of bioactive compounds, such as γ-aminobutyric acid, which is the main reason behind the popularity of germinated brown rice. It was reported that brown rice γ-aminobutyric acid content increased 2- to 5-fold during germination of different rice varieties (Yao, Yang, Zhao, & Xiong, 2008). On the other hand, grain phytic acid correlated negatively with Fe absorption (Reddy, Hurrell, & Cook, 2000). It has been observed that phytic acid content decrease in a certain level due to increase the activity of endogenous phytase during germination (Afify, El-Beltagi, Abd El-Salam, & Omran, 2011). Thus, for the palatability and nutritional value of germinated brown rice, it has been considered a primary source for various promising food materials, and recently it has become one of the most interesting rice products, especially in the Asian countries (Patil & Khan, 2011). Germinated brown rice would be a promising vehicle for food fortification program. We therefore, used brown rice of three cultivars, fortified in widely accepted FeSO4 solution (Wortley, Leusner, Good, Gugger, & Glahn, 2005) through the germination process. We expected Fe fortification in germinated brown rice would be a rapid and cost-effective method for urgently address the Fe-deficiency problem worldwide.

The nutritional value of fortified Fe in germinated brown rice to human depends to a large extent on the bioavailability of Fe after consumption. Thus, the information of Fe bioavailability of fortified Fe in germinated brown rice is important to accurately establish the fortification level. To ass

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าว (Oryza sativa L.) เป็นพืชหลักสำคัญที่สุดมากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรโลก ดังนั้น เป็นแหล่งหลักของพลังงานและแร่ธาตุที่จำเป็น (ฟิตซ์เจอรัลด์ McCouch และ ฮอลล์ 2009) อย่างใดอย่างหนึ่ง ข้าว อย่างไรก็ตาม เป็นการประมาณต่ำธาตุเหล็ก (Fe) (จนถึง 7.5 การ 24.4 มิลลิกรัม/กิโลกรัมในพันธุ์ที่แตกต่าง), ตามน้ำหนักอาหารแนะนำ (RDAs) สำหรับมนุษย์ (เวลช์และเกรแฮม 2004), และยังอุดมไปด้วยสารอาหารบางอย่างป้องกัน เช่นสาร phytate และฟีนอล ซึ่งจำกัดการดูดซึมของ Fe (พรหม-u-ไทย ฮวง Glahn เวลช์ ฟู่ไข่ & Rerkasem, 2006) ปริมาณการใช้ที่มากเกินไป และน่าเบื่อข้าวอาหาร เพิ่มขาด Fe ในมนุษย์ ชั้นนำอย่างรุนแรงภาวะแทรกซ้อน อย่างรวดเร็วเช่นลดลงความต้านทานการติดเชื้อ ความบกพร่องทางจิต และจิตพัฒนาในเด็ก กำลังทำงานในผู้ใหญ่ลดลง และแสดงถึงสาเหตุของโรคโลหิตจาง (Murray Kolb และเครา 2009) ดังนั้น เพิ่มความเข้มข้นของ Fe เป็นดูดซึมในเม็ดข้าวจะสร้างสุขภาพที่สำคัญประโยชน์สำหรับคนที่ไวต่อจำนวนมากกลยุทธ์เพื่อปรับปรุงระดับ Fe ในเม็ดข้าวเกี่ยวข้องกับโปรแกรม biofortification และระบบป้อมปราการ Biofortification อาหารหลักของพืช โดยการปลูกพืชสายพันธุ์หนาแน่น Fe และแอพลิเคชันของ Fe ปุ๋ยเป็นประโยชน์ แต่ต้องใช้ความเชี่ยวชาญการจัดการธาตุอาหาร (เวลช์และเกรแฮม 2004) ระบบป้อมปราการแป้งข้าวกับ Fe ได้รับการส่งเสริมในบางประเทศ (Hurrell, 1997) แต่ไม่พบบ่อยในประเทศกำลังพัฒนาส่วนใหญ่ เป็นผู้บริโภคข้าวส่วนใหญ่ปรุงอาหารธัญพืชเป็นอาหารหลัก ดังนั้น ระบบป้อมปราการ Fe ในข้าวทั้งเมล็ดสิทธิการตรวจสอบอย่างเป็นระบบ ระบบป้อมปราการเหล็กในข้าวโดยผิวเคลือบมักจะใช้กับการจำกัดจำนวนธัญพืช แล้วผสมกับข้าวปกติ unenriched (เช่นที่อัตราส่วน 1: 200), ซึ่งไม่ประสบความสำเร็จเนื่องจากต้นทุนสูง (Hurrell, 1997) นอกจากนี้ ระบบป้อมปราการ Fe ในข้าวนึ่งโดยการแช่วิธียังประเมิน ระดับ Fe enrich ในข้าวสารนึ่งเป็น 27.7 – 110 มิลลิกรัม/กิโลกรัม (ไทยพรหม-u ฟู่ไข่ ก็อดวิน Rerkasem และ Huang, 2008) อย่างไรก็ตาม เนื่องจากส่วนประกอบทางโภชนาการในข้าวส่วนใหญ่มีอยู่ในจมูกและรำชั้น สารอาหารจะถูกเอาออกในระหว่างกระบวนการขัด ในหมู่คนใส่ใจสุขภาพ เพิ่ง ข้าวกล้องได้กลายเป็นนิยมมากขึ้นเนื่องจากประกอบด้วยสารอาหารที่มากกว่าข้าวสาร (Babu, Subhasree, Bhakyaraj, & Vidhyalakshmi, 2009) การตรวจสอบล่าสุด ใช้เมล็ดข้าวสีน้ำตาล ได้สำเร็จพัฒนาเทคนิคสำหรับระบบป้อมปราการสังกะสีผ่านกระบวนการงอกสังกะสีความหนาแน่น ซึ่งสูง bioavailable สำหรับมนุษย์บริโภค (Wei, Shohag วัง Lu, Wu และ ยาง 2012) ในทำนองเดียวกัน ระบบป้อมปราการ Fe ผ่านกระบวนการงอกอย่างน่าทึ่งขึ้น (จาก 11 ที่ 311.6 mg/100 g) เนื้อหา Fe ในถั่วเหลืองอ่อน (Zielińska-Dawidziak และ Siger, 2012) อย่างไรก็ตาม จนถึงขณะนี้ไม่มีข้อมูลในระบบป้อมปราการ Fe ในข้าวกล้องผ่านกระบวนการงอกการงอกเป็นเทคนิคง่าย ๆ ที่ใช้กันแพร่หลายในข้าวกล้อง เฉพาะต้องแช่ในน้ำจนเมล็ดงอกแล้วรับ หลังจากการงอก รสชาติและลักษณะอาหารของข้าวได้ดีขึ้นเนื่องจากการอ่อนตัวของเนื้อ (สมาน Vázquez, & Pandiella, 2008) นอกจากนี้ ในเวลาการงอก เฉย ๆ เอนไซม์ในเมล็ดข้าวจะเปิดใช้งานการ hydrolyze โพลิเมอร์น้ำหนักโมเลกุลสูง ผลในการสร้างสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ เช่นกรดγ-aminobutyric ซึ่งเป็นเหตุผลหลักที่อยู่เบื้องหลังความนิยมของข้าวกล้องงอก มีรายงานว่า ข้าวกล้องγ-aminobutyric กรดเพิ่มขึ้น 2 - ให้ 5 - fold ในระหว่างการงอกของข้าวต่างพันธุ์ (ยาว ยาง Zhao และคายเนส หยง 2008) บนมืออื่น ๆ เม็ดกรดไฟติกที่มีความสัมพันธ์ในเชิงลบกับการดูดซึมของ Fe (Reddy, Hurrell และปรุง อาหาร 2000) มันได้ถูกตรวจสอบว่า ไฟติกกรดเนื้อหาลดลงระดับหนึ่งเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของกิจกรรมของโอสเตบิลภายนอกในระหว่างการงอก (Afify เอ Beltagi เอชิวชิว-Salam และ Omran, 2011) ดังนั้น สำหรับโภชนะและคุณค่าทางโภชนาการของข้าวกล้องงอก มันได้รับการพิจารณาเป็นแหล่งหลักสำหรับอาหารต่าง ๆ ว่าวัสดุ และเมื่อเร็ว ๆ นี้ มันได้กลายเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์ข้าวน่าสนใจที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแถบเอเชีย (Patil และ Khan, 2011) ข้าวกล้องงอกจะเป็นรถแนวโน้มสำหรับโปรแกรมอาหารระบบป้อมปราการ ดังนั้น เราใช้ข้าว 3 พันธุ์ เสริมในการยอมรับอย่างกว้างขวาง FeSO4 แก้ปัญหา (Wortley, Leusner ดี Gugger, & Glahn, 2005) ผ่านกระบวนการงอกของ เราคาดว่า ระบบป้อมปราการ Fe ในข้าวกล้องงอกจะมีวิธีการอย่างเร่งด่วนปัญหาอยู่การขาด Fe ทั่วโลกอย่างรวดเร็ว และคุ้มค่าคุณค่าทางโภชนาการของ Fe เสริมในข้าวกล้องงอกมนุษย์ในระดับใหญ่ขึ้นอยู่กับการดูดซึมของ Fe หลังจากการใช้ ดังนั้น ข้อมูลของ Fe Fe เสริมในข้าวกล้องงอกดูดซึมเป็นสิ่งสำคัญที่จะสร้างระบบป้อมปราการระดับอย่างถูกต้อง การตูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้าว (Oryza sativa L. ) เป็นหนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับการปลูกพืชหลักมากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรโลกจึงเป็นแหล่งที่มาหลักของพลังงานและแร่ธาตุที่จำเป็น (ฟิตซ์เจอรัลด์ McCouch และฮอลล์ 2009) ข้าว แต่เป็นเนื้อแท้ต่ำเหล็ก (Fe) เนื้อหา (อยู่ระหว่าง 7.5-24.4 มิลลิกรัม / กิโลกรัมระหว่างพันธุ์ที่แตกต่างกัน) เพื่อตอบสนองความแนะนำเบี้ยเลี้ยงอาหาร (RDAs) สำหรับมนุษย์สิ่งมีชีวิต (เวลช์และเกรแฮม, 2004) และยัง ที่อุดมไปด้วยในบางต่อต้านสารอาหารเช่นไฟเตทและสารประกอบฟีนอลซึ่ง จำกัด การดูดซึมเฟ (พรหม-U-ไทย, หวาง Glahn เวลช์, Fukai และ Rerkasem 2006) อัตราสิ้นเปลืองมากเกินไปและน่าเบื่อของอาหารข้าวที่ใช้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วขาดเฟมนุษย์นำโรคแทรกซ้อนที่รุนแรงเช่นความต้านทานลดลงต่อการติดเชื้อบกพร่องการพัฒนาจิตและจิตในเด็กลดลงความจุทำงานในผู้ใหญ่และเป็นตัวแทนที่พบมากที่สุด สาเหตุของการเกิดโรคโลหิตจาง (เมอร์เร-Kolb และเครา 2009) ดังนั้นจึงเพิ่มความเข้มข้นเฟเช่นเดียวกับการดูดซึมในข้าวจะสร้างประโยชน์ต่อสุขภาพที่สำคัญสำหรับการเป็นจำนวนมากของคนอ่อนไหว.

กลยุทธ์ในการปรับปรุงระดับเฟข้าวเกี่ยวข้องกับชีวภาพและป้อมปราการโปรแกรม ชีวภาพของพืชอาหารหลักผ่านการปลูกพืชเฟพันธุ์หนาแน่นและการใส่ปุ๋ยเฟจะเป็นประโยชน์ แต่ต้องเชี่ยวชาญด้านการจัดการธาตุอาหาร (เวลช์และเกรแฮม, 2004) ข้าวแป้งที่มีป้อมปราการเฟได้รับการส่งเสริมในบางประเทศ (Hurrell, 1997) แต่มันเป็นไปไม่ได้ทั่วไปในประเทศกำลังพัฒนาส่วนใหญ่เป็นผู้บริโภคข้าวส่วนใหญ่ปรุงอาหารธัญพืชเป็นอาหารหลัก ดังนั้นเฟป้อมปราการในข้าวทั้งใบสำคัญแสดงสิทธิการสอบสวนอย่างเป็นระบบ ป้อมปราการเหล็กในข้าวโดยการเคลือบผิวมักจะถูกนำไปใช้จำนวน จำกัด ของธัญพืชและผสมกับข้าวปกติ unenriched (เช่นในอัตราส่วน 1: 200) ซึ่งไม่ได้รับการประสบความสำเร็จเพราะค่าใช้จ่ายสูง (Hurrell, 1997) นอกจากนี้เฟป้อมปราการในข้าวนึ่งโดยวิธีการแช่ยังเป็นที่คาดกัน, ประเทืองระดับเฟข้าวนึ่งข้าวสารเป็น 27.7-110 mg / kg (พรหม-U-ไทย Fukai, เค Rerkasem และ Huang, 2008) แต่เป็นเพราะส่วนประกอบทางโภชนาการในข้าวส่วนใหญ่อยู่ในจมูกข้าวและรำข้าวชั้นสารอาหารจะถูกลบออกในระหว่างกระบวนการขัด ในบรรดาคนที่ใส่ใจสุขภาพที่เพิ่งข้าวกล้องได้กลายเป็นที่นิยมมากขึ้นในขณะที่มันมีสารอาหารมากกว่าข้าวสาร (Babu, Subhasree, Bhakyaraj และ Vidhyalakshmi 2009) การสอบสวนของเราที่ผ่านมาโดยใช้เมล็ดข้าวกล้องมีประสบความสำเร็จในการพัฒนาเทคนิคสำหรับป้อมปราการสังกะสีผ่านกระบวนการงอกเพื่อเพิ่มความหนาแน่นของสังกะสีซึ่งเป็น bioavailable สูงสำหรับการบริโภคของมนุษย์ (เหว่ย Shohag วัง Lu, วู & ยาง, 2012) ในทำนองเดียวกันเฟป้อมปราการผ่านกระบวนการงอกเพิ่มขึ้นอย่างน่าทึ่ง (11-311.6 มก. / 100 กรัม) เนื้อหาในเฟงอกถั่วเหลือง (Zielińska-Dawidziak & Siger 2012) อย่างไรก็ตามจนถึงขณะนี้มีข้อมูลเกี่ยวกับเฟป้อมปราการในข้าวกล้องมาผ่านกระบวนการงอก.

งอกเป็นเทคนิคง่ายๆที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในข้าวกล้องต้องเท่านั้นที่จะแช่ในน้ำจนได้รับถั่วงอก หลังจากงอกรสชาติและการปรุงอาหารลักษณะของข้าวกล้องได้รับการปรับปรุงเนื่องจากการชะลอตัวของพื้นผิว (สมาน, Vázquezและ Pandiella 2008) นอกจากนี้ในช่วงเวลาของการงอกทั้งหมดเอนไซม์อยู่เฉยๆในเมล็ดข้าวจะเปิดใช้งานในการย่อยสลายสูงโพลิเมอร์น้ำหนักโมเลกุลผลในการสร้างของสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพเช่นกรดγ-aminobutyric ซึ่งเป็นเหตุผลหลักที่อยู่เบื้องหลังความนิยมของ ข้าวกล้องงอก มีรายงานว่าน้ำตาลγ-aminobutyric ข้าวปริมาณกรดเพิ่มขึ้น 2 ถึง 5 เท่าในช่วงงอกของพันธุ์ข้าวที่แตกต่างกัน (เย้ายาง Zhao และ Xiong, 2008) บนมืออื่น ๆ กรดไฟติกข้าวความสัมพันธ์เชิงลบกับการดูดซึมเฟ (เรดดี้ Hurrell, & Cook, 2000) มันได้รับการตั้งข้อสังเกตว่า phytic ลดลงปริมาณกรดในระดับหนึ่งเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของกิจกรรม phytase ภายนอกในระหว่างการงอก (Afify EL-Beltagi อับดุล El-Salam และ Omran 2011) ดังนั้นสำหรับความอร่อยและคุณค่าทางโภชนาการของข้าวกล้องงอกจะได้รับการพิจารณาเป็นแหล่งที่มาหลักสำหรับวัสดุอาหารที่มีแนวโน้มต่างๆและเมื่อเร็ว ๆ นี้มันได้กลายเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์ข้าวที่น่าสนใจมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศในเอเชีย (พาติลและข่าน 2011 ) ข้าวกล้องงอกจะเป็นยานพาหนะที่มีแนวโน้มสำหรับโครงการอาหารป้อมปราการ ดังนั้นเราจึงใช้ข้าวกล้องสามสายพันธุ์เสริมในการแก้ปัญหา FeSO4 ที่ยอมรับอย่างกว้างขวาง (เวิร์ท, Leusner, ดี, Gugger และ Glahn 2005) ผ่านกระบวนการงอก เราคาดว่าป้อมปราการเฟข้าวกล้องงอกจะเป็นวิธีการที่รวดเร็วและมีประสิทธิภาพสำหรับที่อยู่อย่างเร่งด่วนปัญหาเฟขาดทั่วโลก.

คุณค่าทางโภชนาการของป้อมเฟข้าวกล้องงอกของมนุษย์ขึ้นอยู่ในระดับมากในการดูดซึมของเฟหลังจากที่ การบริโภค ดังนั้นข้อมูลของเฟดูดซึมของป้อมเฟข้าวกล้องงอกที่มีความสำคัญที่จะต้องสร้างป้อมปราการระดับ เพื่อตูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้าว ( Oryza sativa L . ) เป็นหนึ่งในที่สำคัญที่สุดหลักพืชมากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรของโลก ดังนั้น แหล่งที่มาหลักของพลังงานและแร่ธาตุที่จำเป็น ( ฟิตซ์เจอรัลด์ mccouch & Hall , 2009 ) ข้าว , อย่างไรก็ตาม , เป็นอย่างโดยเนื้อแท้ต่ำ เหล็ก ( Fe ) เนื้อหา ( ระหว่าง 7.5 มก. / กก. ในพันธุ์ที่แตกต่างกันถ ) ได้แนะนำอาหารเบี้ยเลี้ยง ( RDAs ) สำหรับมนุษย์ ( Welch & เกรแฮม , 2004 ) และยังอุดมไปด้วยสารอาหารบางส่วนต่อต้าน เช่น ไฟเตท และสารประกอบฟีนอลซึ่ง จํากัด เหล็กการ prom-u-thai ฮวัง glahn Welch ฟุคาอิ , , , และพันธุ์ , 2006 ) มากเกินไปและการบริโภคจำเจของข้าว อาหารตามอย่างรวดเร็วเพิ่มเหล็กขาดมนุษย์ ทำให้เกิดปัญหาสุขภาพที่รุนแรง เช่น ลดความต้านทานต่อการติดเชื้อ บกพร่องทางจิตด้านการพัฒนาในเด็ก ลดการทำงานความจุในผู้ใหญ่ และเป็นสาเหตุที่พบมากที่สุดของภาวะโลหิตจาง ( เมอร์เรย์ โกล์บ & เครา , 2009 ) ดังนั้นปรับปรุง Fe สมาธิตลอดจนการในเมล็ดข้าวจะสร้างประโยชน์ต่อสุขภาพหลักสำหรับจำนวนขนาดใหญ่ของถูกคนกลยุทธ์ในการปรับปรุงระดับ FE ในเมล็ดข้าวที่เกี่ยวข้องกับ biofortification และโปรแกรมเสริม . biofortification ของพืชอาหารหลักผ่านการปลูกพืชพันธุ์และการใช้ปุ๋ยเหล็กหนาเหล็กมีประโยชน์ แต่ต้องใช้ความเชี่ยวชาญในการจัดการธาตุอาหาร ( Welch & เกรแฮม , 2004 ) แป้งข้าวเจ้าเสริม Fe ได้เลื่อนในบางประเทศ ( ฮอเริล , 1997 ) แต่มันไม่ได้ทั่วไปในประเทศที่พัฒนามากที่สุด , ส่วนใหญ่เป็นผู้บริโภคข้าวสุกทั้งเมล็ดเป็นอาหารหลัก ดังนั้น FE ป้อมปราการในเมล็ดข้าวสิทธิการตรวจสอบอย่างเป็นระบบ การเสริมธาตุเหล็กในข้าว โดยการเคลือบผิวมักจะใช้เพื่อจำกัดจำนวนเม็ดและผสมกับ unenriched ข้าวปกติ ( เช่น ในอัตราส่วน 1:200 ) ซึ่งก็ไม่ประสบความสำเร็จ เพราะค่าใช้จ่ายสูง ( ฮอเริล , 1997 ) นอกจากนี้ เหล็กเสริมในข้าวนึ่งโดยการแช่วิธีการประมาณ , เพิ่มระดับในข้าวสารข้าวนึ่งเป็นเหล็กราคา– 110 มก. / กก. ( prom-u-thai ฟุคาอิ Godwin , , พันธุ์ , และ , หวง , 2008 ) แต่เป็นเพราะส่วนประกอบทางโภชนาการในข้าวส่วนใหญ่อยู่ในจมูกข้าว รำข้าว และชั้น รังจะถูกเอาออกในระหว่างกระบวนการขัด . ท่ามกลางประชาชน ที่ห่วงใยในสุขภาพ เมื่อเร็วๆ นี้ ได้กลายเป็นที่นิยมมากขึ้นเป็นข้าวกล้องมีสารอาหารมากกว่าข้าวขัดขาว ( นาย subhasree bhakyaraj , , , และ vidhyalakshmi , 2009 ) การสอบสวนล่าสุดของเรา ใช้ธัญพืช ข้าวกล้อง มีการพัฒนาเทคนิคสำหรับการซิงค์ผ่านกระบวนการงอก เพื่อเพิ่มความหนาแน่นของสังกะสีซึ่งมีในสำหรับการบริโภคของมนุษย์ ( Wei , shohag , วัง , Lu Wu , และยัง , 2012 ) โดยผ่านกระบวนการงอกบนเหล็กเสริมเพิ่มขึ้นจาก 11 311.6 มิลลิกรัม / 100 กรัม ) Fe เนื้อหา ถั่วเหลืองงอก ( zieli ńสกา dawidziak & siger , 2012 ) อย่างไรก็ตาม จนถึงขณะนี้ยังไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเฟป้อมปราการในข้าวกล้องผ่านกระบวนการงอกงอกเป็นเทคนิคง่าย ๆที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในข้าวกล้อง ต้องการเพียงจะแช่อยู่ในน้ำ จนกระทั่งได้ถั่วงอก หลังจากการงอกของเมล็ด รสชาติและลักษณะของการปรุงอาหารของข้าวดีขึ้น เนื่องจากการชะลอตัวของพื้นผิว ( สมาน วาสเควซ และ pandiella , 2551 ) นอกจากนี้ ในเวลาที่มีทั้งหมดเคลื่อนเอนไซม์ในข้าวจะถูกเปิดใช้งาน , สูงโมเลกุลพอลิเมอร์ มีผลในการสร้างสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ เช่น γอะมิโนบูทิริกกรด ซึ่งเป็นเหตุผลหลักที่อยู่เบื้องหลังความนิยมของข้าวกล้องงอก มีรายงานว่า ข้าวกล้องγปริมาณกรดอะมิโนบูทิริกเพิ่มขึ้น 2 - ผู้อื่นในระหว่างการงอกของข้าวพันธุ์ต่าง ๆ ( ยาว หยาง เชา และ เซี่ยง , 2008 ) บนมืออื่น ๆมีความสัมพันธ์ทางลบกับเม็ดกรดไฟติกการดูดซึมเหล็ก ( Reddy , ฮอเริล , และปรุงอาหาร , 2000 ) มันได้รับการตรวจสอบว่าปริมาณกรดไฟติกลดลงในระดับหนึ่งเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของกิจกรรมของเอนไซม์ไฟเตสในระหว่างการงอก ( afify เอล beltagi , ABD El Salam และ omran , 2011 ) ดังนั้น เพื่อความอร่อย และคุณค่าทางโภชนาการของข้าวกล้องงอก มันได้ถูกถือว่าเป็นแหล่งหลักสำหรับอาหารและวัสดุต่าง ๆสัญญา , เมื่อเร็ว ๆนี้มันได้กลายเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์ข้าวที่น่าสนใจมากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศเอเชีย ( ปาติล & ข่าน , 2011 ) ข้าวกล้องงอกจะเป็นยานพาหนะหลักโปรแกรมเสริมอาหาร เราจึงใช้ข้าว 3 พันธุ์ เสริมในการยอมรับอย่างกว้างขวาง feso4 โซลูชั่น ( Wortley , leusner , ดี , gugger & glahn , 2005 ) ผ่านกระบวนการงอก เราคาดว่า Fe ป้อมปราการในข้าวกล้องงอกจะเป็นวิธีที่รวดเร็วและมีประสิทธิภาพสำหรับเร่งด่วนที่อยู่ขาด Fe ปัญหาทั่วโลกคุณค่าทางโภชนาการของข้าวกล้องเสริม Fe ในมนุษย์ขอบเขตขนาดใหญ่ในการดูดซึมของเหล็ก หลังจากปริมาณการใช้ ดังนั้น ข้อมูลปริมาณเหล็กเสริม Fe ในข้าวกล้องงอกเป็นสิ่งสำคัญที่จะถูกต้องสร้างระดับการ . ก้น