The only scientifically proven risk

The only scientifically proven risk of fluoride use is the development of fluorosis, which may occur with fluoride ingestion during tooth and bone development. Fluorosis of permanent teeth occurs when fluoride of sufficient quantity for a sufficient period of time is ingested during the time that tooth enamel is being mineralized. Fluorosis is the result of subsurface hypomineralization and porosity between the developing enamel rods.11 This risk exists in children younger than 8 years, and the most susceptible period for permanent maxillary incisor fluorosis is between 15 and 30 months of age.12–14 The risk of fluorosis is influenced by both the dose and frequency of exposure to fluoride during tooth development.15 Recent evidence also suggests that individual susceptibility or resistance to fluorosis includes a genetic component.16

After 8 years of age, there is no further risk of fluorosis (except for the third molars) because the permanent tooth enamel is fully mineralized. The vast majority of enamel fluorosis is mild or very mild and characterized by small white striations or opaque areas that are not readily noticeable to the casual observer. Although this type of fluorosis is of no clinical consequence, enamel fluorosis has been increasing in frequency over the last 2 decades to a rate of approximately 41% among adolescents because fluoride sources are more widely available in varied forms.17 Moderate and severe forms of enamel fluorosis are uncommon in the United States but have both an aesthetic concern and potentially a structural concern, with pitting, brittle incisal edges, and weakened groove anatomy in the permanent 6-year molars.

In 2001, the AAP endorsed the guidelines from the Centers for Disease Control and Prevention (CDC), “Recommendations for Using Fluoride to Prevent and Control Dental Caries in the United States.”15 Dental and governmental organizations (American Dental Association [ADA], American Academy of Pediatric Dentistry, the Department of Health and Human Services, and the CDC) have more recently published guidelines on the use of fluoride, but current AAP publications do not reflect these newer evidence-based guidelines. Table 1 provides a simple explanation of fluoride use for patients at low and high risk of caries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเสี่ยงทางวิทยาศาสตร์พิสูจน์เพียงใช้ฟลูออไรด์คือ การพัฒนาของฟันตก ซึ่งอาจเกิดขึ้นกับการกินฟลูออไรด์ในระหว่างการพัฒนากระดูกและฟัน ฟันตกของฟันเกิดขึ้นเมื่อมีกินฟลูออไรด์ปริมาณเพียงพอสำหรับระยะเวลาเพียงพอระหว่างที่ฟันเคลือบฟันจะถูก mineralized ด้วย ฟันตกเป็นผลของ subsurface hypomineralization และ porosity ระหว่าง rods.11 เคลือบพัฒนาที่มีความเสี่ยงนี้ในเด็กอายุน้อยกว่า 8 ปี รอบระยะเวลาฟัน incisor ถาวร maxillary ตกไวต่อมากที่สุดคือระหว่าง 15 และ 30 เดือน age.12–14 ทั้งยามีผลต่อความเสี่ยงของฟันตก และความถี่ของการสัมผัสกับฟลูออไรด์ในฟัน development.15 หลักฐานล่าสุดยังชี้ให้เห็นว่า ภูมิไวรับแต่ละ หรือทนต่อฟันตกมี component.16 ทางพันธุกรรมหลังจากอายุ 8 ปี ไม่มีไม่มีความเสี่ยงเพิ่มเติมของฟันตก (ยกเว้น molars สาม) เนื่องจากเคลือบฟันถูก mineralized อย่างเต็ม เคลือบฟันตกส่วนใหญ่จะอ่อน หรือไม่รุนแรง และมากโดย striations ขนาดเล็กสีขาวหรือพื้นทึบที่มองไม่เห็นได้ชัดพร้อมกับนักการสบาย ๆ แม้ว่าฟันตกชนิดนี้เป็นสัจจะทางคลินิกไม่ เคลือบฟันตกได้เพิ่มขึ้นในความถี่กว่า 2 ทศวรรษที่ผ่านมาอัตราประมาณ 41% ในหมู่วัยรุ่นเนื่องจากฟลูออไรด์แหล่งมีแพร่หลายมากขึ้นในหลากหลาย forms.17 ปานกลาง และรูปแบบที่รุนแรงของเคลือบฟันตกเป็นเรื่องแปลกในสหรัฐอเมริกา แต่มีการกังวลเกี่ยวกับสุนทรียศาสตร์และอาจต้องคำนึงถึงโครงสร้างมี pitting, incisal เปราะขอบ และกายวิภาคศาสตร์ร่องอย่างไรใน molars 6 ปีอย่างถาวรในปีค.ศ. 2001, AAP ที่รับรองคำแนะนำจากศูนย์ ควบคุมและป้องกันโรค และการป้องกัน (CDC) "แนะนำการใช้ฟลูออไรด์ในการป้องกันและควบคุมฟันผุในสหรัฐอเมริกา"15 ฟัน และรัฐบาลองค์กร (สมาคมทันตแพทย์อเมริกัน [ADA], อเมริกันออสการ์ของทันตกรรม สำหรับเด็ก แผนกของสุขภาพและฝ่ายบริการ และ CDC) ได้ประกาศแนวทางการใช้ฟลูออไรด์เมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่ปัจจุบัน AAP สิ่งสะท้อนเหล่านี้แนวทางตามหลักฐานใหม่ ตารางที่ 1 แสดงคำอธิบายเรื่องการใช้ฟลูออไรด์ในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงต่ำ และสูงของผุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเสี่ยงการพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์เท่านั้นในการใช้ฟลูออไรคือการพัฒนาของ fluorosis ซึ่งอาจเกิดขึ้นกับการบริโภคฟลูออไรในระหว่างฟันและการพัฒนากระดูก fluorosis ของฟันแท้เกิดขึ้นเมื่อฟลูออไรของปริมาณที่เพียงพอสำหรับระยะเวลาที่เพียงพอจะกินในช่วงเวลานั้นเคลือบฟันจะถูก mineralized fluorosis เป็นผลมาจาก hypomineralization ดินและความพรุนระหว่างการพัฒนา rods.11 เคลือบฟันความเสี่ยงนี้มีอยู่ในเด็กอายุน้อยกว่า 8 ปีและระยะเวลาที่อ่อนไหวมากที่สุดสำหรับฟันขากรรไกรถาวร fluorosis อยู่ระหว่าง 15 และ 30 เดือนของ age.12-14 ความเสี่ยง ของ fluorosis ได้รับอิทธิพลจากทั้งปริมาณและความถี่ของการสัมผัสกับฟลูออไรในระหว่างฟัน development.15 หลักฐานล่าสุดยังแสดงให้เห็นว่าความไวต่อบุคคลหรือความต้านทานต่อ fluorosis รวม component.16 พันธุกรรมหลังจาก 8 ปีไม่มีความเสี่ยงต่อไปของ fluorosis ( ยกเว้นฟันกรามที่สาม) เพราะเคลือบฟันถาวร mineralized อย่างเต็มที่ ส่วนใหญ่ของ fluorosis เคลือบฟันอ่อนหรือมากอ่อนและเนื้อเยื่อที่โดดเด่นด้วยสีขาวขนาดเล็กหรือพื้นที่ทึบแสงที่มีความไม่พร้อมที่จะสังเกตเห็นได้ชัดสังเกตการณ์สบาย แม้ว่าประเภทของ fluorosis นี้เป็นไม่มีผลทางคลินิก fluorosis เคลือบฟันได้รับการเพิ่มความถี่ในช่วง 2 ทศวรรษที่ผ่านมาเพื่อให้อัตราประมาณ 41% ในหมู่วัยรุ่นเพราะแหล่งที่มาของฟลูออไรมีมากขึ้นสามารถใช้ได้อย่างกว้างขวางในรูปแบบที่แตกต่างกัน forms.17 ปานกลางและรุนแรงของเคลือบฟัน fluorosis มีการผิดปกติในสหรัฐอเมริกา แต่มีทั้งความงามและความกังวลที่อาจกังวลโครงสร้างที่มีบ่อขอบ incisal เปราะและกายวิภาคร่องอ่อนแอในฟันกราม 6 ปีอย่างถาวร. ในปี 2001 AAP รับรองแนวทางจากศูนย์ การควบคุมและป้องกันโรค (CDC), "คำแนะนำสำหรับการใช้ฟลูออไรในการป้องกันและควบคุมโรคฟันผุในประเทศสหรัฐอเมริกา." 15 ทันตกรรมและหน่วยงานภาครัฐ (อเมริกันสมาคมทันตกรรม [ADA], American Academy of ทันตกรรมสำหรับเด็ก, กรมอนามัยและมนุษย์ บริการและ CDC) ได้แนวทางการตีพิมพ์เมื่อเร็ว ๆ นี้เกี่ยวกับการใช้ฟลูออไร แต่สิ่งพิมพ์ AAP ปัจจุบันไม่สะท้อนเหล่านี้ใหม่แนวทางตามหลักฐาน ตารางที่ 1 ให้คำอธิบายที่ง่ายในการใช้ฟลูออไรสำหรับผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงต่ำและสูงของโรคฟันผุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์เท่านั้น ความเสี่ยงของฟลูออไรด์ที่ใช้คือการพัฒนาของปัญหาที่อาจเกิดขึ้นกับการรับประทานฟลูออไรด์ในระหว่างฟันและการพัฒนาของกระดูก ของฟันแท้ตกกระเกิดขึ้นเมื่อฟลูออไรด์ปริมาณเพียงพอสำหรับระยะเวลาที่เพียงพอของเวลาคือเวลาที่ฟันกำลัง mineralized .ปัญหาคือผลของ hypomineralization ดินและมีรูพรุนระหว่างการพัฒนา rods.11 เคลือบฟันความเสี่ยงนี้มีอยู่ในเด็กอายุน้อยกว่า 8 ปี และช่วงเสี่ยงที่สุดสำหรับถาวรบนฟันตกกระอยู่ระหว่าง 15 และ 30 เดือนของอายุ 12 – 14 เสี่ยงฟันตกกระได้รับอิทธิพลมาจากทั้งปริมาณและความถี่ของการได้รับฟลูออไรด์ในการพัฒนา ฟัน15 หลักฐานล่าสุดยังชี้ให้เห็นว่า พฤติกรรมของแต่ละบุคคลหรือความต้านทานต่อปัญหารวมถึงองค์ประกอบทางพันธุกรรม 16

หลังจาก 8 ปีของอายุ ไม่มีความเสี่ยงต่อปัญหา ( ยกเว้นฟันกรามที่สาม ) เพราะเคลือบฟันฟันถาวร mineralized อย่างเต็มที่ .ส่วนใหญ่ของฟันตกกระเคลือบฟันเป็นอ่อนหรืออ่อนมาก และลักษณะ striations สีขาวขนาดเล็กหรือพื้นที่ทึบแสงที่ไม่พร้อมสามารถเพื่อสังเกตการณ์สบาย ๆ แต่ปัญหาประเภทนี้ไม่มีคลินิกเท่านั้นตกกระเคลือบฟันมีการเพิ่มความถี่ในช่วง 2 ทศวรรษที่ผ่านมาในอัตราประมาณร้อยละ 41 ของวัยรุ่น เพราะแหล่งฟลูออไรด์มีอย่างกว้างขวางมากขึ้นในหลากหลาย forms.17 ปานกลางและรุนแรงรูปแบบตกกระเคลือบฟันจะฉีกแนวในสหรัฐอเมริกา แต่ได้ทั้งความงาม และอาจเป็นปัญหากับโครงสร้างที่มีรู เปราะ incisal ขอบและอ่อนแอ ร่องกายวิภาคศาสตร์ในฟันกรามถาวร 6 .

ในปี 2001 , AAP เห็นชอบแนวทางจากศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค ( CDC ) , " คำแนะนำสำหรับการใช้ฟลูออไรด์เพื่อป้องกันและควบคุมการเกิดโรคฟันผุในสหรัฐอเมริกา . " องค์กร 15 ฟัน และรัฐ ( สมาคมทันตกรรมอเมริกัน [ ADA ] , โรงเรียนทันตกรรมสำหรับเด็กอเมริกันกรมสุขภาพและบริการมนุษย์ และ CDC ) มีการเผยแพร่เมื่อเร็ว ๆ นี้แนวทางในการใช้ฟลูออไรด์ แต่สิ่งพิมพ์ AAP ปัจจุบันไม่สะท้อนเหล่านี้ใหม่ตามแนวทาง ตารางที่ 1 แสดงคำอธิบายง่ายๆของฟลูออไรด์ที่ใช้สำหรับผู้ป่วยที่ต่ำและความเสี่ยงสูงของโรคฟันผุ