Levels of sequence divergence were

Levels of sequence divergence were variable across the taxa examined. Thus, while conspecific individuals
collected from a single site often exhibited zero or small divergence values, other specimens sometimes exhibited
higher values (withinS. huairayacu for example) (Table 1). The intraspecific divergence averaged 0.5% (range
0–1.2%) (Table 1), while interspecific genetic divergence averaged 11.2% (range 2.8–19.5%) (Table 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระดับของลำดับ divergence ได้แปรข้าม taxa ที่ตรวจสอบ ดังนั้น ในขณะที่บุคคล conspecific
รวบรวมจากเว็บไซต์เดียวศูนย์มักจะจัดแสดงหรือเล็ก divergence ค่า อื่น ๆ ไว้เป็นตัวอย่างที่จัดแสดงบางครั้ง
ค่าสูง (huairayacu withinS. ตัวอย่าง) (ตารางที่ 1) Intraspecific divergence averaged 0.5% (ช่วง
0 – 1.2%) (ตารางที่ 1), ในขณะที่ divergence interspecific พันธุ averaged 11.2% (ช่วง 2.8-19.5%) (ตาราง 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับของลำดับความแตกต่างเป็นตัวแปรในการตรวจสอบแท็กซ่า ดังนั้นในขณะที่บุคคลที่มีชนิดเดียวกัน
ที่เก็บได้จากเว็บไซต์เดียวมักจะแสดงเป็นศูนย์หรือค่าความแตกต่างเล็ก ๆ ตัวอย่างอื่น ๆ บางครั้งแสดง
ค่าที่สูงกว่า (huairayacu withinS. ตัวอย่างเช่น) (ตารางที่ 1) ความแตกต่างสำนวนเฉลี่ย 0.5% (ช่วง
0-1.2%) (ตารางที่ 1) ในขณะที่ความแตกต่างทางพันธุกรรม interspecific เฉลี่ย 11.2% (ช่วง 2.8-19.5%) (ตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับความแตกต่างของลำดับ คือตัวแปรข้ามและการตรวจสอบ ดังนั้น , ในขณะที่บุคคล conspecific
เก็บจากเว็บไซต์เดียวมักจะมีศูนย์ หรือ เล็ก ความแตกต่างค่า ตัวอย่างอื่น ๆบางครั้งก็มี
ค่าสูงกว่า ( withins . huairayacu ตัวอย่างเช่น ) ( ตารางที่ 1 ) ความแตกต่างเซ็นต์เฉลี่ย 0.5% ( ช่วง
0 – 1.2 % ) ( ตารางที่ 1 )ในขณะที่ความแตกต่างทางพันธุกรรม interspecific เฉลี่ย 11.2 % ( ช่วง 2.8 – 19.5 % ) ( ตารางที่ 3 )