Man-made objects are often made fro

Man-made objects are often made from stock plates of various materials by operations that do not change their essentially two-dimensional character, like cutting, drilling, gentle bending and welding along the edges. The description of stress in such bodies can be simplified by modeling those parts as two-dimensional surfaces rather than three-dimensional bodies.

In that view, one redefines a "particle" as being an infinitesimal patch of the plate's surface, so that the boundary between adjacent particles becomes an infinitesimal line element; both are implicitly extended in the third dimension, normal to (straight through) the plate. "Stress" is then redefined as being a measure of the internal forces between two adjacent "particles" across their common line element, divided by the length of that line. Some components of the stress tensor can be ignored, but since particles are not infinitesimal in the third dimension one can no longer ignore the torque that a particle applies on its neighbors. That torque is modeled as a bending stress that tends to change the curvature of the plate. However, these simplifications may not hold at welds, at sharp bends and creases (where the radius of curvature is

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้นมักจะทำจากแผ่นหุ้นของวัสดุต่าง ๆ โดยการดำเนินการที่ไม่เปลี่ยนแปลงอักขระสองมิติหลักของพวกเขา เช่นการตัด เจาะ อ่อนโยนดัด และเชื่อมที่ขอบ คำอธิบายของความเครียดในร่างกายดังกล่าวสามารถทำได้ง่ายขึ้น โดยโมเดลส่วนเหล่านั้นเป็นพื้นผิวสองมิติแทนที่เป็นร่างกายแบบสามมิติในมุมมอง หนึ่งในนิยามใหม่ "อนุภาค" เป็น แพทช์เล็กของพื้นผิวของแผ่น เพื่อให้ขอบเขตระหว่างอนุภาคติดกันกลายเป็น องค์เล็กบรรทัด ทั้งสองนัยขยายในสามมิติ ธรรมดา (ตรงผ่าน) จาน "ความเครียด" เป็นแล้วนิยามใหม่เป็นการวัดของแรงภายในระหว่างสองติด "อนุภาค" ข้ามของพวกเขาทั่วไปองค์ประกอบของบรรทัด หาร ด้วยความยาวของบรรทัดนั้น บางคอมโพเนนต์ของ tensor ความเครียดสามารถละเว้น แต่เนื่องจากไม่มีอนุภาคเล็กในมิติบุคคลหนึ่งไม่สามารถละเว้นแรงบิดที่อนุภาคที่เกี่ยวข้องในในประเทศเพื่อนบ้าน ว่า แรงบิดจำลองเป็นการดัดความเครียดที่มีแนวโน้มการ เปลี่ยนแปลงความโค้งของแผ่น อย่างไรก็ตาม ใช้เหล่านี้อาจไม่ถือที่รอยเชื่อม โค้งหักศอกและรอยยับประเภท (รัศมีความโค้งคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้นมักจะทำจากแผ่นสต็อกของวัสดุต่างๆโดยการดำเนินงานที่ไม่เปลี่ยนแปลงตัวละครหลักสองมิติของพวกเขาเช่นการตัด, เจาะ, ดัดอ่อนโยนและการเชื่อมตามขอบ คำอธิบายของความเครียดในร่างกายดังกล่าวได้ง่ายโดยการสร้างแบบจำลองส่วนที่เป็นพื้นผิวสองมิติมากกว่าร่างสามมิติ. ในมุมมองที่หนึ่งนิยามใหม่เป็น "อนุภาค" ว่าเป็นแพทช์เล็กของพื้นผิวจานเพื่อให้ขอบเขต ระหว่างอนุภาคที่อยู่ติดกันจะกลายเป็นองค์ประกอบเส้นเล็ก; ทั้งมีการขยายโดยปริยายในมิติที่สามปกติ (ตรงผ่าน) จาน "ความเครียด" เป็นนิยามใหม่แล้วในฐานะที่เป็นตัวชี้วัดของแรงภายในระหว่างสอง "อนุภาค" ที่อยู่ติดกันข้ามเส้นองค์ประกอบร่วมกันหารด้วยความยาวของเส้นว่า ส่วนประกอบบางส่วนของเมตริกซ์ความเครียดสามารถปฏิเสธ แต่เนื่องจากไม่ได้อนุภาคเล็กในมิติหนึ่งในสามไม่สามารถละเว้นแรงบิดที่อนุภาคที่มีผลบังคับใช้ในประเทศเพื่อนบ้าน แรงบิดที่ถูกจำลองเป็นความเครียดดัดที่มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนความโค้งของแผ่น อย่างไรก็ตาม simplifications เหล่านี้ไม่อาจถือที่เชื่อมที่โค้งที่คมชัดและรอยย่น (ที่รัศมีของความโค้งคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ชายที่ทำให้วัตถุที่มักจะทำจากวัสดุต่าง ๆ โดยหุ้นแผ่นงานที่ไม่ได้เปลี่ยนนิสัยเป็นหลักสองมิติ เช่น การตัด เจาะ พับ เชื่อม อ่อนโยนและตามขอบ รายละเอียดของความเครียดในร่างกายดังกล่าวสามารถประยุกต์โดยใช้แบบจำลองชิ้นส่วนเหล่านั้นเป็นพื้นผิวสองมิติมากกว่าร่างสามมิติในมุมมองที่ 1 เปลี่ยนเป็น " อนุภาค " เป็นแพทช์ทุนมนุษย์ของพื้นผิวของจาน เพื่อให้รอยต่อระหว่างอนุภาคข้างเคียงกลายเป็นกณิกนันต์สายธาตุ ; ทั้งสองโดยปริยายไปในมิติที่สาม ปกติ ( ทะลุ ) จาน " ความเครียด " แล้วขึ้นเป็นวัดของแรงภายในระหว่างอนุภาคที่อยู่ติดกัน " " ข้ามของพวกเขาทั่วไปสายธาตุ แบ่งตามความยาวของเส้น ส่วนประกอบของเทนเซอร์ความเค้นสามารถละเว้น แต่เนื่องจากอนุภาคไม่กณิกนันต์ในมิติที่สามหนึ่งไม่สามารถละเว้นการบิดที่อนุภาคที่ใช้ในประเทศเพื่อนบ้าน ที่แรงบิดแบบดัดที่มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนความโค้งของแผ่น อย่างไรก็ตาม Simplifications เหล่านี้อาจไม่ค้าง รอยที่โค้งคมและรอยย่น ( ที่รัศมีความโค้งคือ