Genetic parameters for resistance t

Genetic parameters for resistance to White Spot Syndrome Virus (WSSV) in the shrimp species Penaeus vannamei were
estimated by using five different statistical models to analyze challenge test data. Data were recorded on the offspring of 338 fullsib families experimentally infected with WSSV, corresponding to four consecutive generations. Both the linear model (LBM) and the threshold model (TBM) defined disease resistance based on whether or not the animal was alive when the population reached 50% total mortality. The Cox (CM) and the Weibull (WM) proportional hazard frailty models were based on time until death (days post infection) and took censored observations into account. Finally, the linear repeatability model (LRM), considered test-day survival and censoring; where for every animal a binary record was defined for each test day up till the day of death (0 if still alive or 1 if dies, at the specific day). LBM and TBM measured the probability of surviving, whereas the CM,WMand LRM measured the risk of dying. Heritability estimates ranged from 0.01 (CM and LRM) to 0.21 (WM). The rank correlations between full-sib estimated breeding values (EBVs) from the LBM and TBM was close to 1, but lower between EBVs of these two models and the other models (ranging from
0.82 to
0.89).We attempted to predict the accuracy of selection that would be obtained with each model by calculating Pearson correlation coefficients between the full-sib EBVs estimated with data from different tanks. The highest accuracy of selection was found in the CM (0.79) followed by the WB and LRM (0.77 and 0.75 respectively). However the WM did not model properly the mortality pattern of the test population. Lowest correlations were found in the LBM and TBM (both 0.67). Based on these results we suggest selection programs for white spot resistance should be based on EBVs using models taking time to death into account with proper model of the mortality pattern of the test population (CM and LRM), rather than the models that define survival as a binary trait at 50% mortality (LBM and TBM).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีพารามิเตอร์ทางพันธุกรรมความต้านทานการขาวจุดโรคไวรัส (โรค) สายพันธุ์กุ้งกุลากุ้งกุลาประเมิน โดยใช้โมเดลทางสถิติแตกต่าง 5 การวิเคราะห์ข้อมูลการทดสอบท้าทาย มีบันทึกข้อมูลบนลูกหลานตระกูล 338 fullsib ทดลองเชื้อโรค ที่สอดคล้องกับสี่รุ่นติดต่อกัน รูปแบบจำลองเชิงเส้น (LBM) และแบบขีดจำกัด (ลูชนั่จากัด) กำหนดตามหรือไม่ว่าสัตว์มีชีวิตเมื่อประชากรอัตราการตาย 50% รวมถึงภูมิต้านทานโรค ค็อกซ์ (เซนติเมตร) และแบบเวย์บูล (WM) อันตรายเป็นสัดส่วนกับความเปราะบางรุ่นตามเวลาจนตาย (วันลงติดเชื้อ) และเอาเซ็นเซอร์สังเกตเข้าบัญชี ในที่สุด แบบเชิงเส้นอัตราการทำซ้ำ (LRM), ถือว่าอยู่รอดวันทดสอบและ censoring ที่สัตว์ทุก เร็กไบนารีถูกกำหนดสำหรับแต่ละวันทดสอบจนถึงวันตาย (0 ถ้าหากยังมีชีวิตอยู่ หรือ 1 ตาย วันเฉพาะ) LBM และลูชนั่จากัดวัดความน่าเป็นการอยู่รอด ในขณะที่ CM, WMand LRM วัดความเสี่ยงของการตาย Heritability ประเมินตั้งแต่ 0.01 (ซม.และ LRM) ไป 0.21 (WM) ความสัมพันธ์แบบลำดับขั้นระหว่างค่าผสมพันธุ์ประมาณเต็ม sib (EBVs) จาก LBM และลูชนั่จากัดถูก ใกล้ 1 แต่ต่ำกว่าระหว่าง EBVs ของสองรุ่นนี้และรุ่นอื่น ๆ (ตั้งแต่ 0.82 ถึง 0.89) เราพยายามที่จะทำนายความแม่นยำของการเลือกที่จะรับกับแต่ละรูปแบบ โดยการคำนวณค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สันระหว่าง EBVs sib เต็มที่ประเมิน ด้วยข้อมูลจากถังที่แตกต่างกัน พบความแม่นยำสูงสุดของส่วนที่เลือกในซม. (0.79) ตาม ด้วย WB และ LRM (0.77 และ 0.75 ตามลำดับ) อย่างไรก็ตาม WM ไม่ไม่รุ่นอย่างรูปแบบการตายของประชากรการทดสอบ ความสัมพันธ์ต่ำสุดพบใน LBM และลูชนั่จากัด (ทั้งสอง 0.67) คะแนนเฉลียจากผลลัพธ์เหล่านี้เราขอแนะนำให้เลือกโปรแกรมสำหรับขาวควรจะใช้ความต้านทานจุด EBVs รุ่นสละเวลาตายเข้าบัญชีด้วยรูปแบบที่เหมาะสมของรูปแบบการตายของประชากรการทดสอบ (ซม.และ LRM), แทนที่รูปแบบที่กำหนดความอยู่รอดเป็นลักษณะไบนารีที่อัตราการตาย 50% (LBM และลูชนั่จากัด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พารามิเตอร์ทางพันธุกรรมสำหรับความต้านทานต่อการจุดขาวซินโดรมไวรัส (WSSV) ในสายพันธุ์กุ้งกุลาดำ Penaeus vannamei ถูก
ประเมินโดยใช้แบบจำลองทางสถิติห้าที่แตกต่างกันในการวิเคราะห์ข้อมูลการทดสอบความท้าทาย ข้อมูลที่ถูกบันทึกไว้ในลูกหลานของครอบครัว 338 fullsib ติดเชื้อทดลองกับตัวแดงดวงขาวที่สอดคล้องกับสี่รุ่นติดต่อกัน ทั้งในรูปแบบเชิงเส้น (LBM) และรูปแบบเกณฑ์ (TBM) ความต้านทานโรคที่กำหนดไว้ตามหรือไม่ว่าสัตว์มีชีวิตอยู่เมื่อประชากรถึง 50% เสียชีวิตโดยรวม ค็อกซ์ (CM) และแบบ Weibull (WM) รุ่นความอ่อนแออันตรายสัดส่วนอยู่บนพื้นฐานของเวลาจนกว่า (การติดเชื้อวันที่โพสต์) ตายและเอาเซ็นเซอร์สังเกตเข้าบัญชี สุดท้ายรูปแบบการทำซ้ำเชิงเส้น (LRM) ถือว่าอยู่รอดการทดสอบวันและการตัดทอน; ที่สัตว์ทุกบันทึกไบนารีถูกกำหนดไว้สำหรับการทดสอบในแต่ละวันจนถึงวันตาย (0 1 ถ้ายังมีชีวิตอยู่หรือถ้าตายในวันที่เฉพาะเจาะจง) LBM และ TBM วัดความน่าจะเป็นในการอยู่รอดในขณะเซนติเมตร WMand LRM วัดความเสี่ยงของการตาย อัตราพันธุกรรมตั้งแต่ 0.01 (CM และ LRM) 0.21 (WM) ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดอันดับแบบเต็มรูปแบบ SIB ประมาณคุณค่าการผสมพันธุ์ (EBVs) จาก LBM และ TBM ได้ใกล้เคียงกับ 1 แต่ต่ำระหว่าง EBVs ของทั้งสองรุ่นและรุ่นอื่น ๆ (ตั้งแต่? 0.82 เพื่อ? 0.89) เราพยายามที่จะคาดการณ์ ความถูกต้องของการเลือกที่จะรับกับแต่ละรุ่นโดยการคำนวณค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สันระหว่าง EBVs เต็มรูปแบบประมาณ SIB กับข้อมูลจากถังที่แตกต่างกัน ความถูกต้องสูงสุดของการเลือกที่ถูกพบในเซนติเมตร (0.79) ตามมาด้วยและยินดี LRM (0.77 และ 0.75 ตามลำดับ) อย่างไรก็ตาม WM ไม่ถูกต้องจำลองรูปแบบการตายของประชากรการทดสอบ ความสัมพันธ์ต่ำสุดพบใน LBM และ TBM (ทั้ง 0.67) บนพื้นฐานของผลเหล่านี้เราขอแนะนำโปรแกรมเลือกสำหรับความต้านทานจุดขาวควรอยู่บนพื้นฐาน EBVs โดยใช้แบบจำลองที่สละเวลาไปสู่ความตายเข้าบัญชีที่มีรูปแบบที่เหมาะสมของรูปแบบการตายของประชากรการทดสอบ (CM และ LRM) มากกว่ารุ่นที่กำหนดความอยู่รอดเป็น ลักษณะไบนารีที่ 50% อัตราการตาย (LBM และ TBM)