My Last HomeOne day during this sum

My Last HomeOne day during this summer the groom cleaned and dressed me
with such extraordinary care that I thought some new change must be at hand;
he trimmed my fetlocks and legs, passed the tarbrush over my hoofs,
and even parted my forelock. I think the harness had an extra polish.
Willie seemed half-anxious, half-merry, as he got into the chaise
with his grandfather.
"If the ladies take to him," said the old gentleman, "they'll be suited
and he'll be suited. We can but try."
At the distance of a mile or two from the village we came to a pretty,
low house, with a lawn and shrubbery at the front and a drive up to the door.
Willie rang the bell, and asked if Miss Blomefield or Miss Ellen was at home.
Yes, they were. So, while Willie stayed with me, Mr. Thoroughgood went
into the house. In about ten minutes he returned, followed by three ladies;
one tall, pale lady, wrapped in a white shawl, leaned on a younger lady,
with dark eyes and a merry face; the other, a very stately-looking person,
was Miss Blomefield. They all came and looked at me and asked questions.
The younger lady -- that was Miss Ellen -- took to me very much;
she said she was sure she should like me, I had such a good face.
The tall, pale lady said that she should always be nervous
in riding behind a horse that had once been down, as I might come down again,
and if I did she should never get over the fright.
"You see, ladies," said Mr. Thoroughgood, "many first-rate horses
have had their knees broken through the carelessness of their drivers
without any fault of their own, and from what I see of this horse
I should say that is his case; but of course I do not wish to influence you.
If you incline you can have him on trial, and then your coachman will see
what he thinks of him."
"You have always been such a good adviser to us about our horses,"
said the stately lady, "that your recommendation would go a long way with me,
and if my sister Lavinia sees no objection we will accept your offer
of a trial, with thanks."
It was then arranged that I should be sent for the next day.
In the morning a smart-looking young man came for me. At first
he looked pleased; but when he saw my knees he said in a disappointed voice:
"I didn't think, sir, you would have recommended my ladiesa blemished horse like that."
"`Handsome is that handsome does'," said my master; "you are only taking him
on trial, and I am sure you will do fairly by him, young man.
If he is not as safe as any horse you ever drove send him back."
I was led to my new home, placed in a comfortable stable, fed,
and left to myself. The next day, when the groom was cleaning my face,
he said:
"That is just like the star that `Black Beauty' had;
he is much the same height, too. I wonder where he is now."
A little further on he came to the place in my neck where I was bled
and where a little knot was left in the skin. He almost started,
and began to look me over carefully, talking to himself.
"White star in the forehead, one white foot on the off side, this little knot
just in that place;" then looking at the middle of my back -- "and,
as I am alive, there is that little patch of white hair that
John used to call `Beauty's three-penny bit'. It must be `Black Beauty'!
Why, Beauty! Beauty! do you know me? -- little Joe Green,
that almost killed you?" And he began patting and patting me
as if he was quite overjoyed.
I could not say that I remembered him, for now he was a fine grown
young fellow, with black whiskers and a man's voice, but I was sure
he knew me, and that he was Joe Green, and I was very glad.
I put my nose up to him, and tried to say that we were friends.
I never saw a man so pleased.
"Give you a fair trial! I should think so indeed! I wonder who
the rascal was that broke your knees, my old Beauty! you must have been
badly served out somewhere; well, well, it won't be my fault
if you haven't good times of it now. I wish John Manly was here to see you."
In the afternoon I was put into a low park chair and brought to the door.
Miss Ellen was going to try me, and Green went with her. I soon found
that she was a good driver, and she seemed pleased with my paces.
I heard Joe telling her about me, and that he was sure I was Squire Gordon's
old "Black Beauty".
When we returned the other sisters came out to hear how I had behaved myself.
She told them what she had just heard, and said:"I shall certainly write to Mrs. Gordon, and tell her that her favorite horse
has come to us. How pleased she will be!"
After this I was driven every day for a week or so, and as I appeared to be
quite safe, Miss Lavinia at last ventured out in the small close carriage.
After this it was quite decided to keep me and call me by my old name
of "Black Beauty".
I have now lived in this happy place a whole year. Joe is the best
and kindest of grooms. My work is easy and pleasant, and I feel
my strength and spirits all coming back again. Mr. Thoroughgood said to Joe
the other day:
"In your place he will last till he is twenty years old -- perhaps more."
Willie always speaks to me when he can, and treats me as his special friend.
My ladies have promised that I shall never be sold, and so I have
nothing to fear; and here my story ends. My troubles are all over,
and I am at home; and often before I am quite awake,
I fancy I am still in the orchard at Birtwick, standing with my old friends
under the apple-trees

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันสุดท้าย HomeOne ของฉันในช่วงซัมเมอร์นี้เจ้าบ่าวทำความสะอาด และแต่งตัวฉันด้วยการดูแลที่พิเศษดังกล่าว ว่า ฉันคิดว่า บางอย่างเปลี่ยนแปลงใหม่ต้องอยู่ในมือเขาตัดขา ส่ง tarbrush ที่ผ่านของฉัน hoofs และ fetlocks ของฉันและศึกษาธิการแม้ forelock ของฉัน ผมคิดว่า เทียมที่มีขัดเป็นพิเศษวิลลี่ดูเหมือนครึ่งกังวล ครึ่ง ร่าเริง ตามที่เขาได้เป็นเก้าอี้ยาวกับคุณปู่ของเขาสุภาพบุรุษวัยชรากล่าวว่า "ถ้าสาว ๆ ไปเขา "พวกเขาจะเหมาะสมและจะเหมาะสม เราได้แต่ลอง"เรามาถึงสวย ที่ระยะทางเป็นไมล์หรือ 2 หมู่บ้านต่ำบ้าน สนามหญ้าและเรียบที่ด้านหน้าและขับรถจนถึงประตูวิลลีรังระฆัง และถามถ้า Blomefield นางสาวหรือนางเอลเลนได้ที่บ้านใช่ พวก ดังนั้น ในขณะที่วิลลี่อยู่กับฉัน นาย Thoroughgood ไปเข้าบ้าน ประมาณสิบนาที เขากลับ ตาม ด้วยสามสาวหนึ่งสูง ซีดเลดี้ สไบขาว ห่อเองในสตรีอายุน้อยกว่าตาสีเข้มและใบหน้าร่าเริง อื่น ๆ คนมากสูง ๆ ดูนางสาว Blomefield ได้ พวกเขาทั้งหมดมามองที่ฉัน และคำถามที่ถามผู้หญิงอายุน้อยกว่า -ที่เอลเลนนางสาว - เอากับฉันมากเธอกล่าวว่า เธอแน่เธอควรเช่นฉัน ผมหน้าดีขึ้นผู้หญิงสูง ซีดกล่าวว่า เธอควรจะไม่ประสาทในขี่หลังม้า ที่เคยได้ลง เป็นฉันอาจมาลงอีกและถ้าฉันได้ เธอควรไม่สร่างตกใจ"คุณเห็น ผู้หญิง กล่าวว่า นาย Thoroughgood "จำนวนมากมาม้าhave had their knees broken through the carelessness of their driverswithout any fault of their own, and from what I see of this horseI should say that is his case; but of course I do not wish to influence you.If you incline you can have him on trial, and then your coachman will seewhat he thinks of him.""You have always been such a good adviser to us about our horses,"said the stately lady, "that your recommendation would go a long way with me,and if my sister Lavinia sees no objection we will accept your offerof a trial, with thanks."It was then arranged that I should be sent for the next day.In the morning a smart-looking young man came for me. At firsthe looked pleased; but when he saw my knees he said in a disappointed voice:"I didn't think, sir, you would have recommended my ladiesa blemished horse like that.""`Handsome is that handsome does'," said my master; "you are only taking himon trial, and I am sure you will do fairly by him, young man.If he is not as safe as any horse you ever drove send him back."I was led to my new home, placed in a comfortable stable, fed,and left to myself. The next day, when the groom was cleaning my face,he said:"That is just like the star that `Black Beauty' had;he is much the same height, too. I wonder where he is now."A little further on he came to the place in my neck where I was bledand where a little knot was left in the skin. He almost started,and began to look me over carefully, talking to himself."White star in the forehead, one white foot on the off side, this little knotjust in that place;" then looking at the middle of my back -- "and,as I am alive, there is that little patch of white hair thatJohn used to call `Beauty's three-penny bit'. It must be `Black Beauty'!Why, Beauty! Beauty! do you know me? -- little Joe Green,that almost killed you?" And he began patting and patting meas if he was quite overjoyed.I could not say that I remembered him, for now he was a fine grownyoung fellow, with black whiskers and a man's voice, but I was surehe knew me, and that he was Joe Green, and I was very glad.I put my nose up to him, and tried to say that we were friends.I never saw a man so pleased."Give you a fair trial! I should think so indeed! I wonder whothe rascal was that broke your knees, my old Beauty! you must have beenbadly served out somewhere; well, well, it won't be my faultif you haven't good times of it now. I wish John Manly was here to see you."In the afternoon I was put into a low park chair and brought to the door.Miss Ellen was going to try me, and Green went with her. I soon foundthat she was a good driver, and she seemed pleased with my paces.I heard Joe telling her about me, and that he was sure I was Squire Gordon'sold "Black Beauty".When we returned the other sisters came out to hear how I had behaved myself.She told them what she had just heard, and said:"I shall certainly write to Mrs. Gordon, and tell her that her favorite horse
has come to us. How pleased she will be!"
After this I was driven every day for a week or so, and as I appeared to be
quite safe, Miss Lavinia at last ventured out in the small close carriage.
After this it was quite decided to keep me and call me by my old name
of "Black Beauty".
I have now lived in this happy place a whole year. Joe is the best
and kindest of grooms. My work is easy and pleasant, and I feel
my strength and spirits all coming back again. Mr. Thoroughgood said to Joe
the other day:
"In your place he will last till he is twenty years old -- perhaps more."
Willie always speaks to me when he can, and treats me as his special friend.
My ladies have promised that I shall never be sold, and so I have
nothing to fear; and here my story ends. My troubles are all over,
and I am at home; and often before I am quite awake,
I fancy I am still in the orchard at Birtwick, standing with my old friends
under the apple-trees

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัน HomeOne ล่าสุดของฉันในช่วงฤดูร้อนนี้เจ้าบ่าวทำความสะอาดและแต่งตัวฉัน
ด้วยความระมัดระวังเป็นพิเศษเช่นที่ฉันคิดว่าบางอย่างเปลี่ยนแปลงใหม่จะต้องเข้ามาแล้ว
เขาตัด fetlocks และขาของฉันผ่าน tarbrush มากกว่ากีบของฉัน
และแยกแม้ผมหน้าม้าของฉัน ผมคิดว่าเทียมมีเงาพิเศษ.
วิลลี่ดูเหมือนครึ่งกังวลครึ่งสุขในขณะที่เขาได้เข้าไปนอน
กับคุณปู่ของเขา.
"ถ้าผู้หญิงที่ใช้เวลากับเขาว่า" สุภาพบุรุษเก่ากล่าวว่า "พวกเขาจะเหมาะ
และ เขาจะเหมาะ. แต่เราสามารถลอง. "
ในระยะทางหนึ่งไมล์หรือสองจากหมู่บ้านเรามาสวย
บ้านต่ำที่มีสนามหญ้าและพุ่มไม้ที่ด้านหน้าและไดรฟ์ขึ้นไปที่ประตู.
วิลลี่รัง ระฆังและถามว่านางสาว Blomefield หรือนางสาวเอลเลนอยู่ที่บ้าน.
ใช่พวกเขา ดังนั้นในขณะที่วิลลี่อยู่กับฉันนาย Thoroughgood เดิน
เข้าไปในบ้าน ในประมาณสิบนาทีเขากลับมาตามด้วยสามผู้หญิง;
หนึ่งสูงผู้หญิงอ่อนห่อในผ้าคลุมไหล่สีขาวโน้มตัวในผู้หญิงอายุน้อยกว่า
ด้วยดวงตาที่มืดและมีใบหน้าที่ร่าเริง อื่น ๆ เป็นคนที่ยิ่งใหญ่มากที่ดู
เป็นนางสาว Blomefield พวกเขาทั้งหมดมามองที่ผมและถามคำถาม.
ผู้หญิงที่อายุน้อยกว่า - ที่นางสาวเอลเลน - เอาไปผมเป็นอย่างมาก
เธอบอกว่าเธอแน่ใจว่าเธอควรจะชอบฉันฉันได้เช่นใบหน้าที่ดี.
สูงผู้หญิงอ่อน บอกว่าเธอควรจะเป็นประสาท
ที่อยู่เบื้องหลังในการขี่ม้าที่ครั้งหนึ่งเคยลงที่ผมอาจจะลงมาอีกครั้ง
และถ้าฉันไม่เธอไม่ควรได้รับมากกว่าความน่ากลัว.
"คุณเห็นผู้หญิง" นาย Thoroughgood กล่าวว่า " ม้าหลายอัตราแรก
มีหัวเข่าของพวกเขาหักผ่านความประมาทของคนขับรถของพวกเขา
ไม่มีความผิดใด ๆ ของพวกเขาเองและจากสิ่งที่ฉันเห็นของม้าตัวนี้
ผมควรจะพูดว่าเป็นกรณีของเขา แต่แน่นอนฉันไม่ต้องการที่จะมีอิทธิพลต่อคุณ
หากคุณมีแนวโน้มที่คุณสามารถมีเขาอยู่ในการพิจารณาคดีและจากนั้นคนขับรถม้าของคุณจะเห็น
สิ่งที่เขาคิดของเขา. "
"คุณได้รับเสมอเช่นเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้กับเราเกี่ยวกับม้าของเรา"
ผู้หญิงโอฬารกล่าวว่า "คำแนะนำของคุณที่จะไป เป็นทางยาวกับฉัน
และหากน้องสาวของฉันลาวิเนียคัดค้านไม่เห็นเราจะยอมรับข้อเสนอของคุณ
ของการพิจารณาคดีด้วยขอบคุณ. "
มันก็จัดว่าผมควรจะส่งในวันถัดไป.
ในตอนเช้าสมาร์ทมองชายหนุ่มคนหนึ่ง มาให้ฉัน ในตอนแรก
เขามองความยินดี; แต่เมื่อเขาเห็นหัวเข่าของฉันเขากล่าวว่าในเสียงผิดหวัง:
". ผมไม่ได้คิดครับคุณจะได้แนะนำ ladiesa ของฉันม้าสดใสเช่นนั้น"
"` หล่อคือหล่อไม่ '"ต้นแบบของฉันบอกว่า; "คุณเป็นเพียงการพาเขา
ในการพิจารณาคดีและผมมั่นใจว่าคุณจะทำอย่างเป็นธรรมโดยเขาชายหนุ่มคนหนึ่ง.
ถ้าเขาไม่ปลอดภัยเท่าที่ม้าคุณเคยขับรถไปส่งเขากลับใด ๆ . "
ผมได้นำไปสู่บ้านใหม่ของฉันอยู่ใน ความสะดวกสบายที่มีเสถียรภาพ, อาหาร,
และซ้ายกับตัวเอง วันรุ่งขึ้นเมื่อเจ้าบ่าวได้รับการทำความสะอาดใบหน้าของฉัน
เขากล่าวว่า
"นั่นเป็นเหมือนดาวที่` แบล็กบิวตี้ 'มี;
เขามากความสูงเดียวกันมากเกินไปผมสงสัยว่าที่เขาอยู่ในขณะนี้.. "
เล็ก ๆ น้อย ๆ เพิ่มเติมเกี่ยวกับ เขามาถึงสถานที่ในคอของฉันที่ฉันได้รับเลือด
และการที่ปมเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ถูกทิ้งไว้ในผิว เขาเกือบจะเริ่มต้น
และเริ่มที่จะมองฉันไปอย่างระมัดระวังพูดกับตัวเอง.
"ดาวสีขาวที่หน้าผาก, เท้าข้างหนึ่งสีขาวบนด้านนอกนี้ปมเล็ก ๆ น้อย ๆ
เพียงในสถานที่ที่ " แล้วมองไปที่กลางหลังของฉัน - "และ
ในขณะที่ฉันยังมีชีวิตอยู่มีที่แพทช์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของผมสีขาวที่
จอห์นใช้ในการเรียก `ความงามของสามเงินบิต 'มันจะต้องเป็นสีดำความงาม`.!
ทำไมความงาม ! ความงามที่คุณรู้ว่าฉัน - เล็ก ๆ น้อย ๆ กรีนโจ
ที่เกือบจะฆ่าคุณ "? และเขาก็เริ่มตบและตบฉัน
ราวกับว่าเขาเป็นปลื้มเลยทีเดียว.
ฉันไม่สามารถพูดได้ว่าผมจำได้ว่าเขาสำหรับตอนนี้เขาได้รับการปรับปลูก
เพื่อนหนุ่มที่มีเคราสีดำและเสียงของผู้ชายคนหนึ่ง แต่ผมแน่ใจว่า
เขารู้ว่าฉันและ ว่าเขาเป็นโจกรีนและฉันก็ดีใจมาก.
ฉันใส่จมูกของฉันขึ้นอยู่กับเขาและพยายามที่จะบอกว่าเราเป็นเพื่อนกัน.
ฉันไม่เคยเห็นคนยินดีมาก.
"ให้คุณทดลองใช้งาน! ฉันควรจะคิดอย่างนั้นแน่นอน! ฉันสงสัยว่าผู้ที่
เป็นคนพาลที่ยากจนหัวเข่าของคุณงามเก่าของฉันคุณต้องได้รับ!
ทำหน้าที่ไม่ดีออกที่ใดที่หนึ่ง; ดีดีมันจะไม่เป็นความผิดของฉัน
. ถ้าคุณไม่ได้ครั้งที่ดีของมันตอนนี้ผมหวังว่าจอห์นลูกผู้ชาย อยู่ที่นี่เพื่อดูคุณ. "
ในช่วงบ่ายที่ผมใส่ลงไปในเก้าอี้ที่จอดต่ำและนำไปที่ประตู.
นางสาวเอลเลนก็จะพยายามที่ผมและสีเขียวไปกับเธอ ฉันเร็ว ๆ นี้พบ
ว่าเธอเป็นคนขับรถที่ดีและเธอก็ดูเหมือนความยินดีกับการก้าวของฉัน.
ผมได้ยินโจบอกเธอเกี่ยวกับฉันและเขาก็มั่นใจว่าผมนายกอร์ดอนเป็น
เก่า "ความงามดำ".
เมื่อเรากลับมาน้องสาวคนอื่น ๆ ออกมา ได้ยินว่าฉันได้ประพฤติตัวเอง.
เธอบอกพวกเขาว่าสิ่งที่เธอเคยได้ยินเพียงและกล่าวว่า "แน่นอนฉันจะเขียนถึงนางกอร์ดอนและบอกเธอว่าม้าที่เธอชื่นชอบ
. มีมาให้เราวิธียินดีที่เธอจะเป็น "
หลังจากนี้ ฉันได้รับแรงหนุนทุกวันสัปดาห์หรือดังนั้นและเป็นฉันที่ดูเหมือนจะเป็น
ความปลอดภัยมากมิสลาวิเนียที่กล้าสุดท้ายที่ออกมาในสายการบินขนาดเล็กใกล้.
หลังจากนี้ก็ตัดสินใจมากเพื่อให้ฉันและเรียกฉันด้วยชื่อเก่าของฉัน
ของ " ความงามดำ ".
ฉันมีชีวิตอยู่ในขณะนี้ในสถานที่นี้มีความสุขตลอดทั้งปี โจเป็นที่ดีที่สุด
และใจดีของเจ้าบ่าว งานของฉันเป็นเรื่องง่ายและมีความสุขและฉันรู้สึก
ความแข็งแรงของฉันและสุราทั้งหมดกลับมาอีกครั้ง นาย Thoroughgood กล่าวว่าโจ
วันอื่น ๆ :
"ในสถานที่ของคุณเขาจะมีอายุจนถึงเขาเป็นยี่สิบปีขึ้นไป - อาจจะมากขึ้น."
วิลลี่มักจะพูดกับผมเมื่อเขาสามารถและปฏิบัติต่อฉันเป็นเพื่อนพิเศษของเขา.
ผู้หญิงของฉันได้สัญญา ที่ฉันไม่เคยจะขายและเพื่อให้ฉันมี
อะไรที่จะต้องกลัว และนี่คือเรื่องราวของฉันปลาย ปัญหาของฉันมีทั้งหมดมากกว่า
และผมที่บ้าน และบ่อยครั้งก่อนที่ฉันตื่นค่อนข้าง
ฉันแฟนซีผมยังคงอยู่ในสวนผลไม้ที่ Birtwick ยืนอยู่กับเพื่อนเก่าของฉัน
ใต้ต้นไม้แอปเปิ้ล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุดท้าย homeone วันในช่วงฤดูร้อนนี้เจ้าบ่าวทำความสะอาด และแต่งตัวฉัน
กับดูแลพิเศษเช่นที่ผมว่าเปลี่ยนใหม่ต้องมือ ;
เขาตัดผม fetlocks ขา ผ่าน tarbrush กว่า hoofs ของฉัน
และแม้จากกัน ผมที่ปรกหน้าผากของฉัน ฉันคิดว่าเทียมมีขัดเสริม
วิลลี่ดูครึ่งครึ่ง เมอรี่ เป็นกังวล เขาได้เข้าไปในรถม้า

กับปู่ของเขา" ถ้าผู้หญิงเอากับเขากล่าวว่า " สุภาพบุรุษเก่า " พวกเขาจะเหมาะ
เขาจะเหมาะ เราได้แต่ลอง "
ที่ระยะหนึ่งหรือสองไมล์จากหมู่บ้านเราก็ต้องสวย
บ้านน้อย กับสนามหญ้าและพุ่มไม้ที่ด้านหน้าและขับไปที่ประตู
วิลลี่กดกริ่ง และถามว่า คุณ blomefield หรือนางสาวเอลเลนคือที่บ้าน
ครับ ที่พวกเขาเป็น ดังนั้น , ในขณะที่วิลลี่อยู่กับฉัน คุณthoroughgood ไป
เข้าบ้าน ในสิบนาที เขา กลับ ตามด้วยสามสาว ;
1 สูงซีดผู้หญิงห่อผ้าขาว พิงเลดี้น้อง
กับตาสีเข้ม และใบหน้าที่ร่าเริง อีกมาก ดูภูมิฐานคน
มิส blomefield . พวกเขามาและมองที่ฉันและถามคำถาม .
ผู้หญิงอายุน้อยกว่า - ที่คุณเอลเลน -- เอากับผมมาก ;
เธอบอกว่าเธอแน่ใจว่าเธอจะชอบฉัน ฉันมีใบหน้าที่ดี
สูง หน้าซีด เธอบอกว่าเธอควรจะตื่นเต้น
ในการขี่หลังม้าที่ครั้งหนึ่งเคยลงเป็นผมอาจจะลงมาอีก
และถ้าผมทำ เธอควรไม่เคยได้รับตกใจ .
" คุณเห็นผู้หญิง " thoroughgood " ม้ากี่ตัวแรก
มีเข่าหักผ่านความประมาทของคนขับ
โดยปราศจากความผิดของพวกเขาเอง และจากสิ่งที่ผมเห็นม้าตัวนี้
ผมควรจะบอกว่าเป็นคดีของเขา แต่แน่นอน ผมไม่ได้ต้องการจะมีอิทธิพลต่อคุณ .
ถ้าคุณเอียงคุณสามารถมีเขาในการทดลอง แล้วคนขับรถม้าของคุณจะเห็นสิ่งที่เขาคิดเขา
.
" คุณ เป็นคนดีเป็นที่ปรึกษาเราเกี่ยวกับม้า "
บอกว่าภูมิฐาน เลดี้ " ที่แนะนำของคุณจะเดินไปกับฉัน
ถ้าพี่สาวของฉัน ลาวิเนีย เห็นไม่คัดค้าน เรา จะยอมรับข้อเสนอของคุณ
ของการทดลองด้วย ขอบคุณครับ "
ก็จัดที่ฉันควรจะใช้สำหรับวันถัดไป .
ตอนเช้าสมาร์ทมองหาชายหนุ่มมาเพื่อฉัน ตอนแรก
เขาคงพอใจ แต่เมื่อเขาเห็นหัวเข่าของฉันเขากล่าวว่าในหวังเสียง :
" ผมไม่คิดว่า ท่านจะแนะนำให้ผม ladiesa ด่างพร้อยม้าแบบนั้น "
` ` หล่อคือหล่อไม่ ' กล่าวว่า " นายท่าน " คุณจะพาไป
ทดลอง และผมมั่นใจว่าคุณจะทำอย่างเป็นธรรม โดยเขาหนุ่ม
ถ้าเขาไม่เป็นที่ปลอดภัยเป็นม้าใด ๆที่คุณเคยขับรถมาส่งเขากลับไป "
ผมทำให้ใหม่บ้าน อยู่ในที่สะดวกสบาย มั่นคง เลี้ยง
และซ้ายไปเอง วันต่อมา เมื่อเจ้าบ่าวทำความสะอาดใบหน้าของฉัน

" เขากล่าวว่า ที่เป็นเหมือนดาวที่ ' สีดำงามมีอยู่
เขามีความสูงเดียวกัน ฉันสงสัยว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน "
อีกนิด เขามาถึงสถานที่ในคอของฉันที่ฉันเลือดออก
และที่ปมเล็ก ๆ น้อย ๆจากผิว เขาเกือบจะเริ่มต้น และเริ่มดู
ฉันอย่างระมัดระวัง คุยกับตัวเอง .
" ดาวสีขาวในหน้าผากสีขาว เท้าบนออกด้านนี้น้อยปม
แค่ในสถานที่นั้น " แล้วมองไปที่กลางหลังของผม . . . . "
,