PK: There are so many beliefs about

PK: There are so many beliefs about death in the world, in my opinion, death encompasses three aspects: rupa – form, nama – name and citta -mind. Death is just a name; death does not exist because citta still remains even though the body no longer lives.

EO: Death has been a subject of inspiration across centuries in the fields of the visual and performing arts, what is your particular angle on the subject?

PK: Death is the only thing that humans can’t win. Humans are willing to pay unlimited amounts of money – giving everything to fight for life or to win death, but still failing. It is the only thing that we can’t see on stage.

However, we might be able to see other kinds of real acts on stage such as hugging, kissing, lovemaking, fighting, torturing, etc, but not killing or seeing people dying. In the present time, when we are talking about equality in life in the fields of politics, education, social status, etc. death is the only common ground on equality because everyone has to die eventually.

EO: The process of distilling knowledge from one artist and to use the latter as the premise for one work is a wonderful experience – I would like to know what happens to those memories and the bits of choreography that didn’t make it to the stage, in essence what happens to your creative process once the performance is finished?

PK: This question is wonderful and very interesting. It’s the first time for me to get such a question. Those memories are very important and I acknowledge it as teaching/learning curve. It is like a jigsaw that helps to create a perfect picture.

However the process of creating work lands me into a final destination of a finished product or performance but 70-80% of my memory is taken away in the process of creating work.

EO: What can we expect from this performance at The Esplanade? What are your goals with this particular work, what impact do you expect to have in the audience.

PK: Audiences will get the sense of folk culture; my goal is that the performance will be the reflection of the unstable emotions or feelings – Citta.

These emotions or feelings are subject to change as in Tilakkhana: born, live, die, continually in every moment. Citta is immortal; it is emptiness.

EO: I am curious to understand the aesthetics of the performance and weather its influences come directly from the culture you sourced, or whether the aesthetics are the result of a different line of inquiry.

PK: The aesthetic of this performance are the freedom that is in the heart of the folk culture – distinguishing the individuality of each person.

EO: Last but not least, please let us know what can we expect from your workshop. Will participants be working with you directly and your dancers?

PK: Participants will work with me directly. They will learn how to bridge the classical practice to the contemporary dance practice and how to question the process of body movements in traditional style, in order to be able to unleash themselves from traditional frames.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

PK: There are so many beliefs about death in the world, in my opinion, death encompasses three aspects: rupa – form, nama – name and citta -mind. Death is just a name; death does not exist because citta still remains even though the body no longer lives.EO: Death has been a subject of inspiration across centuries in the fields of the visual and performing arts, what is your particular angle on the subject?PK: Death is the only thing that humans can’t win. Humans are willing to pay unlimited amounts of money – giving everything to fight for life or to win death, but still failing. It is the only thing that we can’t see on stage.However, we might be able to see other kinds of real acts on stage such as hugging, kissing, lovemaking, fighting, torturing, etc, but not killing or seeing people dying. In the present time, when we are talking about equality in life in the fields of politics, education, social status, etc. death is the only common ground on equality because everyone has to die eventually.EO: The process of distilling knowledge from one artist and to use the latter as the premise for one work is a wonderful experience – I would like to know what happens to those memories and the bits of choreography that didn’t make it to the stage, in essence what happens to your creative process once the performance is finished?PK: คำถามนี้ได้ดี และน่าสนใจมาก มันเป็นครั้งแรกสำหรับผมที่จะได้รับคำถาม ความทรงจำเหล่านั้นมีความสำคัญมาก และข้าพเจ้ารับทราบเป็นเส้นโค้งการเรียนการสอน มันเป็นเหมือนจิ๊กซอว์ที่ช่วยสร้างภาพสมบูรณ์แบบอย่างไรก็ตามกระบวนการสร้างงานที่ดินฉันเป็นจุดหมายสุดท้ายของผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป หรือสมรรถนะแต่ 70-80% ของหน่วยความจำของฉันไม่ได้ในกระบวนการสร้างงานEO: สามารถเราคาดหวังอะไรจากการที่รูปนี้ เป้าหมายของคุณคืออะไรกับงานนี้โดยเฉพาะ ผลกระทบใดบ้างคุณคาดหวังได้ในกลุ่มเป้าหมายPK: ผู้ชมจะได้สัมผัสวัฒนธรรมพื้นบ้าน เป้าหมายของฉันคือ ว่า ประสิทธิภาพจะสะท้อนอารมณ์ไม่มั่นคงหรือความรู้สึก – ซิทต้าอารมณ์หรือความรู้สึกเหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลงเช่น Tilakkhana: เกิด อาศัยอยู่ ตาย อย่างต่อเนื่องในทุกช่วงเวลา ซิทต้าเป็นอมตะ มันเป็นความว่างเปล่าEO: ผมอยากรู้เข้าใจสุนทรียภาพของประสิทธิภาพการทำงานและสภาพอากาศที่เป็นอิทธิพลมาจากวัฒนธรรมที่คุณมา หรือว่าความสวยงามเป็นผลลัพธ์ของบรรทัดแตกต่างกันของคำถามPK: ความงามของการแสดงนี้มีอิสระที่อยู่ในใจกลางของวัฒนธรรมพื้นบ้าน – การแยกแยะความแตกต่างของแต่ละคนEO: สุดท้าย แต่ไม่ น้อย โปรดแจ้งให้เราทราบสามารถเราคาดหวังอะไรจากการประชุมเชิงปฏิบัติ จะทำงานร่วมกับคุณโดยตรงและนักเต้นของคุณPK: Participants will work with me directly. They will learn how to bridge the classical practice to the contemporary dance practice and how to question the process of body movements in traditional style, in order to be able to unleash themselves from traditional frames.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

PK: มีจำนวนมากดังนั้นความเชื่อเกี่ยวกับการตายในโลกที่มีในความคิดของฉันตายครอบคลุมสามด้าน: Rupa - รูปแบบ nama - ชื่อและ Citta -mind ความตายเป็นเพียงแค่ชื่อ; ตายไม่ได้อยู่เพราะชิตยังคงอยู่แม้ว่าร่างกายไม่ได้มีชีวิตอยู่.

EO: ความตายเป็นเรื่องของแรงบันดาลใจข้ามศตวรรษในสาขาทัศนศิลป์และศิลปะการแสดงเป็นสิ่งที่เป็นมุมของคุณโดยเฉพาะในเรื่อง?

PK: ความตายคือ สิ่งเดียวที่มนุษย์ไม่สามารถชนะ มนุษย์มีความเต็มใจที่จะจ่ายได้ไม่ จำกัด จำนวนเงิน - ให้ทุกอย่างที่จะต่อสู้เพื่อชีวิตหรือความตายที่จะชนะ แต่ก็ยังล้มเหลว มันเป็นสิ่งเดียวที่เราไม่สามารถมองเห็นบนเวที.

อย่างไรก็ตามเราอาจจะสามารถที่จะเห็นชนิดอื่น ๆ ของการกระทำจริงบนเวทีเช่นกอดจูบจีบ, ต่อสู้, การทรมาน, ฯลฯ แต่ไม่ได้ฆ่าหรือเห็นคนตาย . ในปัจจุบันเมื่อเรากำลังพูดถึงความเท่าเทียมกันในชีวิตในด้านของการเมือง, การศึกษา, สถานะทางสังคม ฯลฯ ความตายเป็นเพียงพื้นดินทั่วไปบนความเท่าเทียมกันเพราะทุกคนต้องตายในที่สุด.

EO: กระบวนการของความรู้ที่กลั่นจากที่หนึ่ง ศิลปินและใช้งานหลังเป็นสถานที่สำหรับการทำงานอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยม - ฉันอยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับความทรงจำเหล่านั้นและบิตของการออกแบบท่าเต้นที่ไม่ได้ทำให้มันไปยังขั้นตอนในสาระสำคัญว่าเกิดอะไรขึ้นกับกระบวนการคิดสร้างสรรค์ของคุณ ครั้งเดียวผลการดำเนินงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว?

PK: คำถามนี้เป็นคำถามที่ยอดเยี่ยมและน่าสนใจมาก มันเป็นครั้งแรกสำหรับผมที่จะได้รับคำถามดังกล่าว ความทรงจำเหล่านั้นมีความสำคัญมากและผมยอมรับว่ามันเป็นการสอน / การเรียนรู้โค้ง มันเป็นเหมือนจิ๊กซอว์ที่ช่วยในการสร้างภาพที่สมบูรณ์แบบ.

อย่างไรก็ตามกระบวนการของการสร้างงานที่ผมเข้าไปในดินแดนที่เป็นปลายทางสุดท้ายของผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปหรือประสิทธิภาพ แต่ 70-80% ของหน่วยความจำของฉันถูกนำไปด้วยกระบวนการของการสร้างงาน.

EO : สิ่งที่เราสามารถคาดหวังจากผลการดำเนินงานที่ Esplanade? อะไรคือเป้าหมายของคุณกับงานนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลกระทบต่อสิ่งที่คุณคาดหวังที่จะมีในกลุ่มผู้ชม.

PK: ผู้ชมจะได้รับความรู้สึกของวัฒนธรรมพื้นบ้าน; เป้าหมายของฉันคือการที่ผลการดำเนินงานจะเป็นภาพสะท้อนของอารมณ์ที่ไม่มั่นคงหรือความรู้สึก - Citta.

อารมณ์หรือความรู้สึกเหล่านี้อาจมีการเปลี่ยนแปลงในขณะที่ Tilakkhana: เกิดมีชีวิตอยู่ตายอย่างต่อเนื่องในทุกช่วงเวลา Citta เป็นอมตะ; มันเป็นความว่างเปล่า.

EO: ผมอยากรู้ที่จะเข้าใจความสวยงามของประสิทธิภาพการทำงานและสภาพอากาศอิทธิพลของมันมาโดยตรงจากการเพาะเลี้ยงที่คุณมาหรือไม่ว่าความสวยงามเป็นผลมาจากสายที่แตกต่างของการสอบสวน.

PK: ในความงามของประสิทธิภาพการทำงานนี้ เสรีภาพที่อยู่ในหัวใจของวัฒนธรรมพื้นบ้าน - การแยกความแตกต่างความแตกต่างกันของแต่ละคน.

EO: สุดท้าย แต่ไม่น้อยโปรดแจ้งให้เราทราบสิ่งที่เราสามารถคาดหวังจากการประชุมเชิงปฏิบัติการของคุณ ผู้เข้าร่วมจะได้ร่วมงานกับคุณโดยตรงและนักเต้นของคุณหรือไม่

PK: ผู้เข้าร่วมจะทำงานร่วมกับผมโดยตรง พวกเขาจะได้เรียนรู้วิธีการที่จะเชื่อมโยงการปฏิบัติที่คลาสสิกการปฏิบัติเต้นรำร่วมสมัยและวิธีการตั้งคำถามกับกระบวนการของการเคลื่อนไหวร่างกายในรูปแบบดั้งเดิมในการสั่งซื้อเพื่อให้สามารถที่จะปลดปล่อยตัวเองจากเฟรมแบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

PK : มีความเชื่อมากมายเกี่ยวกับความตายในโลกในความคิดของฉัน ตาย ครอบคลุม 3 ด้าน คือ ด้านรูปแบบและในแง่ ชื่อ ( ชื่อที่ - และจิตใจ ความตายเป็นแค่ชื่อ ความตายไม่ได้อยู่เพราะที่ยังคงอยู่ถึงแม้ร่างกายไม่มีชีวิตออ : ความตายได้รับเรื่องของแรงบันดาลใจข้ามศตวรรษในสาขาทัศนศิลป์ และศิลปะการแสดง อะไร คือ มุมของคุณโดยเฉพาะในเรื่องPK : ความตายเป็นสิ่งที่มนุษย์ไม่สามารถชนะ คนเต็มใจที่จะจ่ายจำนวนเงินที่ จำกัด เพื่อให้ทุกอย่างในการต่อสู้ชีวิต หรือความตายจะชนะ แต่ก็ยังล้มเหลว มันเป็นสิ่งเดียวที่เราจะได้เห็นบนเวทีอย่างไรก็ตาม เราอาจจะได้เห็นชนิดอื่น ๆของการกระทำบนเวทีจริง เช่น กอด จูบ , จีบ , ต่อสู้ , ทรมาน , ฯลฯ แต่ไม่ฆ่า หรือเห็นคนกำลังตาย ในเวลาปัจจุบัน เมื่อเรากำลังพูดถึงความเสมอภาคในชีวิตในด้านการเมือง การศึกษา สถานะทางสังคม ฯลฯ ความตายเป็นเพียงพื้นดินทั่วไปในความเสมอภาค เพราะทุกคนต้องตายในที่สุดออ : กระบวนการกลั่นความรู้จากศิลปิน และใช้หลังเป็นสถานที่สำหรับงานหนึ่ง เป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมและฉันต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับความทรงจำเหล่านั้นและบิตของท่าเต้นที่ไม่ได้ไปเวที ในสาระสำคัญสิ่งที่เกิดขึ้นกับกระบวนการที่สร้างสรรค์ของคุณ เมื่อการแสดงเสร็จสิ้น ?PK : คำถามนี้เป็นที่ยอดเยี่ยมและน่าสนใจมาก นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้รับคำถามแบบนี้ ความทรงจำเหล่านั้นเป็นสิ่งสำคัญมาก และผมยอมรับมันเป็นการเรียนการสอนที่โค้ง มันเป็นเหมือนจิ๊กซอว์ที่ช่วยในการสร้างภาพที่สมบูรณ์แบบอย่างไรก็ตาม กระบวนการสร้างงานแผ่นดินฉันเป็นปลายทางสุดท้ายของผลิตภัณฑ์หรือผลงานแต่ 70-80% ของความทรงจำจะหายไปในกระบวนการของการสร้างงานออ : สิ่งที่เราสามารถคาดหวังจากงานนี้ที่เอสพลานาด ? อะไรคือเป้าหมายของคุณกับงานนี้โดยเฉพาะ ต่ออะไรที่คุณคาดหวังที่จะมีผู้ชมPK : ผู้ชมจะได้รับความรู้สึกของวัฒนธรรมพื้นบ้าน ; เป้าหมายของฉันคือการแสดงจะเป็นภาพสะท้อนของอารมณ์หรือความรู้สึกที่ไม่มั่นคง และ .อารมณ์หรือความรู้สึกเหล่านี้อาจมีการเปลี่ยนแปลง เช่น ใน tilakkhana : เกิด อยู่ ตาย อย่างต่อเนื่องในทุกขณะ ที่เป็นอมตะ มันคือความว่างเปล่าโอ : ผมสงสัยจะเข้าใจคุณค่าของการทำงานและสภาพอากาศตรงมาจากอิทธิพลของวัฒนธรรม ที่มา หรือ ว่าคุณค่าเป็นผลของสายต่าง ๆ สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้PK : สุนทรียภาพของการแสดงนี้เป็นเสรีภาพที่เป็นหัวใจของวัฒนธรรมพื้นบ้าน–แยกบุคลิกลักษณะของแต่ละคนออ : สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด โปรดแจ้งให้เราทราบสิ่งที่เราสามารถคาดหวังจากการประชุมเชิงปฏิบัติการของคุณ จะร่วมทำงานกับคุณโดยตรงและเต้นของคุณPK : ผู้เข้าอบรมจะทำงานกับผมโดยตรง พวกเขาจะเรียนรู้วิธีการเชื่อมการปฏิบัติคลาสสิกเพื่อการปฏิบัติการเต้นร่วมสมัยและวิธีการคำถามกระบวนการของการเคลื่อนไหวร่างกาย ในลักษณะแบบดั้งเดิม เพื่อที่จะสามารถปลดปล่อยตัวเองจากเฟรมแบบดั้งเดิม