was at its height, all the warriors

was at its height, all the warriors around the arena felt chilly.

“Stand down!” Mo Tuo suddenly turned back his head and shouted to the grieved members of the Mo family.

To this the dedicated warriors and masters of the Mo family were unwilling, but under Mo Tuo’s cold gaze, everybody retreated back to their places.

“Shi Jian, would you dare to fight solo with me!” When the people of the Mo family backed away, Mo Tuo suddenly roared from the middle of the arena.

“Woah! No way?”

“Now this is gonna be quite a show! A battle between two family heads!”

“I didn’t come thousands of miles in vain, this time the arena is truly splendid!”

The crowd was totally excited as they looked at Shi Jian in expectation.

“Why not?” Shi Jian sneered, and also stepped into the center of the arena. He greeted Beiming Shang and said, “Beiming Family Head, Mo Tuo and I will have a fair fight, I’m sure this is not against the rules?”

Frigid air was seeping from Beiming Shang’s body. He groaned and furrowed his brow for a moment, and then slowly sat down, shaking his head, he sighed, “Why bother you two? But if you really wish to fight, I wouldn’t stop you. I only hope that you restrain yourselves and don’t hurt others.”

Shi Yan was totally unfazed by the recent developments and was sitting nonchalantly at the Shi family’s side. Seeing that Shi Jian had also stepped into the arena, his eyes furrowed deeply, knowing that this time it wouldn’t end easily.

However, just when the two were about to fight to the death, the entire Tianyun City seemed to shake for a second. In the far distance, the tall stone tower of the Misty Pavilion, which was dozens of meters high, instantly toppled down.

Even from thousands of meters away, one could see the silhouette of a female above the tower, wearing a black crape and a bamboo hat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ความสูง นักรบทั้งหมดรอบเวทีรู้สึกหนาวมาก"เด่นลง" Mo Tuo ก็หันหัวของเขากลับมา และตะโกนถึงเสียใจของครอบครัว Moนี้ นักรบโดยเฉพาะและปริญญาโทของครอบครัว Mo ได้ แต่ภายใต้สายตาเย็น Mo Tuo ทุกคนสภาพระส่ำไปสถานของพวกเขา"ชิเจียน จะคุณกล้าที่จะต่อสู้เดียวกับฉัน" เมื่อคนในครอบครัวหมอสำรอง Mo Tuo ก็คำรามจากกลางเวที"Woah ไม่ได้""เดี๋ยวนี้จะ ดูค่อนข้าง การรบระหว่างสองครอบครัวหัว""ฉันไม่ได้มาเปล่า ๆ พันไมล์ เวลานี้เวทีงาม"ฝูงชนทั้งหมดตื่นเต้นมองชิเจียนในคาดหวังได้"ทำไมไม่" เจียนนะยิ้มเยาะ และยัง ก้าวเข้าสู่ศูนย์กลางของเวที เขาได้รับการต้อนรับ Beiming Shang และกล่าว ว่า, " Tuo หัว Mo Beiming ครอบครัวและจะมีการต่อสู้ที่ยุติธรรม ฉันแน่ใจว่า ไม่ผิดกฎระเบียบ? "อากาศหนาวได้ดีจากร่างกาย Beiming Shang เขาครวญคราง และรอยย่นคิ้วของเขาสำหรับช่วงเวลา และจากนั้น ค่อย ๆ นั่งลง เขาหัวสั่น เล่า ปี่ "ทำไมรำคาญคุณสอง แต่จริง ๆ ถ้าคุณต้องการต่อสู้ ฉันจะไม่หยุดคุณ เพียงหวังว่า คุณยับยั้งตัวเอง และไม่ทำร้ายผู้อื่น"Shi Yan เป็น unfazed ทั้งหมด โดยพัฒนาล่าสุด และนั่งอย่างเมินเฉยที่ด้านข้างของครอบครัวนะ เห็นว่าชิเจียนมียังก้าวเข้าสู่เวที ตารอยย่นลึก รู้ว่าเวลานี้มันจะไม่จบได้ง่าย ๆHowever, just when the two were about to fight to the death, the entire Tianyun City seemed to shake for a second. In the far distance, the tall stone tower of the Misty Pavilion, which was dozens of meters high, instantly toppled down.Even from thousands of meters away, one could see the silhouette of a female above the tower, wearing a black crape and a bamboo hat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้ที่ความสูงของนักรบทุกรอบเวทีรู้สึกว่าอากาศหนาวเย็น. "ยืนลง!" Mo Tuo กึกหันกลับหัวของเขาและตะโกนให้สมาชิกเศร้าของครอบครัวโม. ในการนี้นักรบทุ่มเทและต้นแบบของครอบครัวโมไม่เต็มใจ แต่ภายใต้สายตาเย็น Mo Tuo ของทุกคนถอยกลับไปยังสถานที่ของพวกเขา. "Shi Jian คุณจะกล้าที่จะต่อสู้เดี่ยวกับฉัน!" เมื่อคนของครอบครัวโมถอยห่างออกไป Mo Tuo กึกคำรามจากกลางเวที"ว้าว! ไม่มีทาง? " " นี่คือตอนนี้จะเป็นค่อนข้างแสดง! การต่อสู้ระหว่างสองครอบครัวหัว! " " ผมไม่ได้มาหลายพันไมล์ในไร้สาระขณะนี้ที่เกิดเหตุเป็นที่สวยงามอย่างแท้จริง! " ฝูงชนก็ตื่นเต้นกันโดยสิ้นเชิงขณะที่พวกเขามองไปที่ชิเจี้ยนในความคาดหวัง. " ทำไมไม่? "ชิเจียน sneered และยังก้าวเข้าสู่ศูนย์กลางของเวที เขาทักทาย Beiming ชางและกล่าวว่า "Beiming ครอบครัว Head, Mo Tuo และฉันจะมีการต่อสู้ที่ยุติธรรมผมว่านี้ไม่ได้ผิดกฎระเบียบหรือไม่" อากาศหนาวได้รับการไหลออกจากร่างกาย Beiming ชาง เขาครางและขมวดคิ้วของเขาสักครู่แล้วค่อยๆนั่งลงสั่นศีรษะของเขาเขาถอนหายใจ "ทำไมรบกวนคุณสอง? แต่ถ้าคุณต้องการจริงๆที่จะต่อสู้ผมจะไม่หยุดคุณ ฉันหวังว่าคุณจะยับยั้งตัวเองและไม่ทำร้ายคนอื่น. " ชิยันเป็นทั้งหมดโดยไม่สะทกสะท้านกับการพัฒนาที่ผ่านมาและได้รับการเมินเฉยนั่งด้านข้างคนในครอบครัวชิ เห็นว่าชิเจี้ยนก็ก้าวเข้าสู่เวทีดวงตาของเขามีรอยย่นลึกรู้ว่าเวลานี้มันจะไม่จบลงได้อย่างง่ายดาย. แต่เพียงเมื่อทั้งสองกำลังจะต่อสู้กับความตายทั้ง Tianyun ซิตี้ดูเหมือนจะเขย่าสำหรับ ที่สอง ในระยะทางที่ห่างไกลหอคอยหินสูงของหมอกพาวิลเลี่ยนซึ่งเป็นหลายสิบเมตรสูงทันทีล้มลง. แม้จากหลายพันเมตรไปหนึ่งที่ได้เห็นเงาของหญิงดังกล่าวข้างต้นหอคอยที่สวมแขนไว้ทุกข์สีดำและ หมวกไม้ไผ่