After this and that, they enjoyed t

After this and that, they enjoyed the aquarium for one hour, when Shia suddenly became wide-eyed when she looked at a certain water tank again, and began to stare at it.

Inside was… a Seaman. It was human-faced fish very similar to the one from the game Hajime knew.

“… Wh-why is he here…”

Shia backed away and trembled. Maybe because the Seaman noticed Shia, it turned to watch her with the same lazy expression from inside the water tank. The tension raised for some unknown reason. Because of two people, Hajime looked at the explanation placed beside the water tank.

According to it, this Seaman was an aquatic demonic beast, and it capable of using peculiar magic called “Telepathy.” It seemed to be able to speak fluently though it rarely spoke, and he confirmed from the description that it was famous as a demonic beast one could converse with.

However, even if it was possible to talk to, it would only answer with an unmotivated voice as though the talk was very troublesome for it. Also, caution was necessary because the person it spoke to would become depressed as a side effect. It like alcohol and becomes talkative as it drinks. However, it wouldn’t be called a conversation as a person would one-sidedly continued to preach to the conversation partner… Incidentally, it was named Lehman.

Since Hajime didn’t know whether Shia was simply staring or if she was having at argument with it. However, when sweat lines started to appear on her face and she didn’t reply to him, or when he talked to it in the normal way, he used “Telepathy” instead.

“You, can you really use telepathy? Can you really converse? Can you understand my words?”

Because of the sudden telepathy, Lehman’s eyes twitched for a moment in response. It followed by shifting its gaze from Shia to slowly looking at Hajime. Shia whose expression expressed, Somehow I won!, was ignored.

“… Tch, this should be our first meeting. First, introduce yourself. That is how you show your manner. Good grief, this is why the young people these days…”

He was taught about manners by the fish with a face of an old man. He regretted his mistake. With cramped cheeks, Hajime tried to talk again.

“… My bad. I am Hajime. Looks like you really can converse. Just what is Lehman?”

“… You know. Just what is human? How can you answer that? That’s why, how would I know the answer. Well, I only can say I am me. No more no less. Also, call me by my name or whatever you like.”

Hajime had thought, “Just how does it think…” But somehow it spoke about common sense, moreover it was rather cool. That was completely unexpected. Wasn’t it written that it was unmotivated?, he wanted to complaint to the aquarium’s staff. Hajime was slightly looking at the distance in escapism, but this time a question came from the Lehman.

“I also want to ask one thing. You, why can you use telepathy? There’s no sign of the use of human’s magic… It was as if you are the same as me.”

It was nothing but a natural question. After all, a human was using the peculiar magic, “Telepathy.” It was curious as to why he was able to casually use just like it. It might be the cause of why the rarely talkative Lehman was responding to Hajime’s conversation. Hajime explained he was able to use it by eating the demonic beast that was capable of using telepathy.

“… That’s a lot of hardships for someone so young. Okay, ask me anything you want. This old man will answer anything in my knowledge.”

He was sympathized. Apparently, it thought he was so poor that there was no choice other than eating the demonic beast. When it saw his current appearance and he was wearing good clothing, it said as it sniffled, “Looks like you’ve worked so hard, good boy! It make me want to cry.”

Hajime didn’t correct it because it was the true he had some hard times. However, for him to be sympathized by a fish… it was somewhat depressing. He somehow managed to set it aside and asked Lehman various things. For examples, Does a demonic beast have a clear will?, How were the demonic beasts born?, Are there any other demonic beasts people can communicate with?, … Lehman answered that most demonic beasts didn’t have clear will. It didn’t know any other demonic beasts that could understand human language other than its species. Moreover, it didn’t know how the demonic beasts were born.

Moderate amount of time had passed as he asked a lot of things, and they began to gather attention because it was a surreal spectacle for the onlookers to see a young man and a fish with a face of an old man staring at each other. Shia, who began to feel restless, was tugging Hajime’s sleeve, so Hajime rounded up the conversation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากนี้และที่ พวกเขาเพลิดเพลินกับพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำหนึ่งชั่วโมง เมื่อไชก็กลายเป็นมากกว่าเมื่อเธอมองไปที่แท้งค์น้ำบางอีกครั้ง และเริ่มจ้องมองมันภายในเป็น...นาวิน ก็ต้องเผชิญกับมนุษย์ปลาคล้ายกับจากเกมรู้ว่าฮาจิเมะมา“… Wh-ทำไมต้องเป็นเขาที่นี่... "ไชสำรองออกไป และ trembled อาจจะ เพราะนาวินสังเกตเห็นไช มันเปิดดูเธอกับค่าขี้เกียจเหมือนกันจากภายในถังน้ำ ความตึงเครียดขึ้นบางอย่างไม่ทราบสาเหตุ เนื่องจากสองคน ฮาจิเมะมาดูคำอธิบายที่วางอยู่ข้างถังน้ำตาม นาวินนี้เป็นสัตว์ปีศาจมีน้ำ และมันสามารถใช้เวทมนตร์เฉพาะเรียกว่า "โทรจิต" มันดูเหมือนจะสามารถพูดได้อย่างคล่องแคล่วแม้ว่าจะไม่ค่อยพูด และเขาได้รับการยืนยันจากคำอธิบายที่มีชื่อเสียงเป็นสัตว์ปีศาจหนึ่งสามารถสนทนากับอย่างไรก็ตาม แม้มันไม่สามารถทำได้ มันจะเท่านั้นตอบ ด้วยเสียงไม่มีความกระตือรือร้นเป็นว่าพูดคุยลำบากมากสำหรับมัน นอกจากนี้ ความระมัดระวังเป็นสิ่งจำเป็น เพราะคนที่มันพูดไปจะกลายเป็นเศร้าเป็นผลข้างเคียง มันชอบแอลกอฮอล์ และกลายเป็นช่างพูดเป็นดื่ม อย่างไรก็ตาม มันจะไม่เรียกการสนทนากับผู้ต้องการ one-sidedly ต่อไปประกาศที่คู่สนทนา... ชื่อเลห์แมนบังเอิญเนื่อง จากฮาจิเมะมาไม่ทราบว่า ไชได้เพียงจ้องมอง หรือ ถ้าเธอมีที่อาร์กิวเมนต์กับมัน อย่างไรก็ตาม เมื่อเหงื่อบรรทัดเริ่มปรากฏบนใบหน้าของเธอ และเธอไม่ได้ตอบเขา หรือเมื่อเขาพูดกับวิธีปกติ เขาใช้ "โทรจิต" แทน"คุณ จริง ๆ คุณสามารถใช้โทรจิต คุณได้สนทนาจริง ๆ หรือสามารถ คุณเข้าใจคำพูดของฉัน"เนื่องจากโทรจิตทันที ตาของเลห์แมน twitched สำหรับช่วงเวลาในการตอบสนอง ก็ตาม ด้วยการขยับของสายตาจากไชไปดูฮาจิเมะมาช้า นิพจน์ที่แสดง Somehow ได้ไช!, ถูกละเว้น“… Tch นี้ควรจะประชุมครั้งแรกของเรา ครั้งแรก แนะนำตัวเอง วิธีแสดงลักษณะของคุณได้ ความเศร้าโศกดี นี่คือเหตุผลที่คนหนุ่มสาวเหล่านี้วัน... "เขาถูกสอนเกี่ยวกับมารยาท โดยปลาหน้าเป็นคนเก่า เขารู้สึกเสียใจความผิดพลาดของเขา มีแก้มแคบ ฮาจิเมะมาพยายามพูดคุยอีกครั้ง“… ไม่ดีของฉัน ผมท่อง ดูเหมือนว่าคุณจริง ๆ สามารถสนทนา อะไรคือเลห์แมน“… เธอรู้นี่ อะไรคือมนุษย์ วิธีที่คุณสามารถตอบว่า จึง วิธีจะรู้คำตอบ ดี ฉันเพียงสามารถพูดฉันฉัน ไม่มากไม่น้อย โทรหาฉัน โดยชื่อหรือสิ่งที่คุณต้องการ"ฮาจิเมะมาเฉียง "ว่าไม่ได้คิดว่า..." แต่อย่างใด มันพูดเกี่ยวกับสามัญสำนึก นอกจากนี้ ก็ค่อนข้างเย็น ที่ไม่ได้คาดคิดอย่างสมบูรณ์ ไม่ได้เขียนว่า มันก็ไม่มีความกระตือรือร้นหรือไม่ เขาอยากจะร้องเรียนพนักงานพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ฮาจิเมะมาเล็กน้อยมองที่ระยะในหนี แต่เวลานี้คำถามมาจากเลห์แมน“I also want to ask one thing. You, why can you use telepathy? There’s no sign of the use of human’s magic… It was as if you are the same as me.”It was nothing but a natural question. After all, a human was using the peculiar magic, “Telepathy.” It was curious as to why he was able to casually use just like it. It might be the cause of why the rarely talkative Lehman was responding to Hajime’s conversation. Hajime explained he was able to use it by eating the demonic beast that was capable of using telepathy.“… That’s a lot of hardships for someone so young. Okay, ask me anything you want. This old man will answer anything in my knowledge.”He was sympathized. Apparently, it thought he was so poor that there was no choice other than eating the demonic beast. When it saw his current appearance and he was wearing good clothing, it said as it sniffled, “Looks like you’ve worked so hard, good boy! It make me want to cry.”Hajime didn’t correct it because it was the true he had some hard times. However, for him to be sympathized by a fish… it was somewhat depressing. He somehow managed to set it aside and asked Lehman various things. For examples, Does a demonic beast have a clear will?, How were the demonic beasts born?, Are there any other demonic beasts people can communicate with?, … Lehman answered that most demonic beasts didn’t have clear will. It didn’t know any other demonic beasts that could understand human language other than its species. Moreover, it didn’t know how the demonic beasts were born.
Moderate amount of time had passed as he asked a lot of things, and they began to gather attention because it was a surreal spectacle for the onlookers to see a young man and a fish with a face of an old man staring at each other. Shia, who began to feel restless, was tugging Hajime’s sleeve, so Hajime rounded up the conversation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากนี้และว่าพวกเขาสนุกกับพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงเมื่อชิก็กลายเป็นกว้างตาเมื่อเธอมองไปที่ถังน้ำแห่งหนึ่งอีกครั้งและเริ่มที่จะจ้องมองไปที่มัน. ภายในเป็น ... นักเดินเรือ มันเป็นมนุษย์ต้องเผชิญกับปลาคล้ายกับหนึ่งจากเกมฮาจิเมะรู้ว่า. " ... WH-ทำไมเขาที่นี่ ... " ชิถอยห่างและโคลงเคลง อาจจะเป็นเพราะนาวินสังเกตชิก็หันไปดูเธอด้วยการแสดงออกขี้เกียจเดียวกันจากภายในถังน้ำ ความตึงเครียดยกไม่ทราบด้วยเหตุผลบางอย่าง เพราะสองคนฮาจิเมะมองไปที่คำอธิบายที่วางอยู่ข้างถังน้ำ. ตามที่มันนาวินนี้เป็นสัตว์ปีศาจน้ำและความสามารถในการใช้เวทมนตร์ที่แปลกประหลาดที่เรียกว่า "กระแสจิต." มันดูเหมือนว่าจะสามารถที่จะพูดได้อย่างคล่องแคล่วแม้ว่ามัน ไม่ค่อยพูดและเขาได้รับการยืนยันจากคำอธิบายที่ว่ามันเป็นที่มีชื่อเสียงเป็นสัตว์ปีศาจใครสามารถพูดคุยกับ. อย่างไรก็ตามแม้ว่ามันจะเป็นไปได้ที่จะพูดคุยกับมันเท่านั้นที่จะตอบด้วยเสียงขาดแรงบันดาลใจราวกับว่าการพูดคุยเป็นที่ลำบากมากสำหรับมัน . นอกจากนี้ยังมีความระมัดระวังเป็นสิ่งจำเป็นเพราะคนที่มันพูดกับจะกลายเป็นซึมเศร้าเป็นผลข้างเคียง มันเหมือนจะกลายเป็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และพูดเก่งเท่าที่จะดื่ม แต่ก็จะไม่ได้เรียกว่าการสนทนาเป็นคนหนึ่งจะข้างเดียวอย่างต่อเนื่องเพื่อหล่อหลอมให้คู่สนทนาและ ... บังเอิญมันเป็นชื่อของเลห์แมน. ตั้งแต่ Hajime ไม่รู้ว่าชิเป็นเพียงการจ้องมองหรือถ้าเธอมีที่โต้แย้ง กับมัน แต่เมื่อสายเหงื่อเริ่มปรากฏให้เห็นบนใบหน้าของเธอและเธอก็ไม่ได้ตอบกลับไปยังเขาหรือเมื่อเขาได้พูดคุยกับในทางที่ปกติเขาใช้ "กระแสจิต" แทน. "คุณจริงๆคุณสามารถใช้กระแสจิต? จริงๆคุณสามารถพูดคุย? คุณสามารถเข้าใจคำพูดของฉัน? " เพราะกระแสจิตฉับพลันสายตาของเลห์แมนกระตุกสำหรับช่วงเวลาในการตอบสนอง มันตามมาด้วยการขยับจ้องมองจากชิจะค่อยๆมองหาที่ฮาจิเมะ ชิที่มีการแสดงออกแสดงออกอย่างใดฉันได้รับรางวัล !, ก็ไม่สนใจ. " ... ชินี้ควรมีการประชุมครั้งแรกของเรา ครั้งแรกที่แนะนำตัวเอง นั่นคือวิธีที่คุณแสดงลักษณะของคุณ ความเศร้าโศกที่ดีนี้คือเหตุผลที่คนหนุ่มสาวในวันนี้ ... " เขาได้รับการสอนเกี่ยวกับมารยาทโดยปลาที่มีใบหน้าของชายชรา เขารู้สึกเสียใจที่ผิดพลาดของเขา แก้มแคบฮาจิเมะพยายามที่จะพูดคุยอีกครั้ง. " ... ฉันไม่ดี ผมฮาจิเมะ ดูเหมือนว่าจริงๆคุณสามารถพูดคุย เพียงแค่เป็นสิ่งที่เลห์แมน? " " ... คุณจะรู้ว่า เพียงแค่สิ่งที่เป็นมนุษย์? วิธีที่คุณสามารถตอบว่า? นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าฉันจะรู้คำตอบ ดีฉันสามารถบอกว่าผมฉัน ไม่มากไม่น้อย. ยังโทรหาฉันตามชื่อหรือของฉันสิ่งที่คุณต้องการ. " ฮาจิเมะได้คิดว่า" เพียงแค่วิธีการไม่ได้คิดว่า ... " แต่อย่างใดมันพูดเกี่ยวกับความรู้สึกร่วมกันยิ่งไปกว่านั้นมันก็ค่อนข้างเย็น นั่นคือที่ไม่คาดคิดได้อย่างสมบูรณ์ ไม่ได้เขียนไว้ว่ามันเป็น unmotivated ?, เขาอยากจะร้องเรียนไปยังเจ้าหน้าที่ของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ฮาจิเมะเล็กน้อยมองที่ระยะทางในการหาทางออก แต่เวลานี้คำถามมาจากเลห์แมน. "ผมยังต้องการที่จะขอให้สิ่งหนึ่ง คุณทำไมคุณสามารถใช้กระแสจิต? มีสัญญาณของการใช้เวทมนตร์ของมนุษย์ไม่ได้ ... มันเป็นเช่นถ้าคุณเป็นเช่นเดียวกับฉัน. " มันเป็นอะไร แต่เป็นคำถามที่ตามธรรมชาติ หลังจากที่ทุกมนุษย์ใช้เวทมนตร์ที่แปลกประหลาด "กระแสจิต." มันเป็นอยากรู้ว่าทำไมเขาก็สามารถที่จะใช้ลวกเช่นเดียวกับมัน มันอาจจะเป็นสาเหตุว่าทำไมช่างพูดไม่ค่อยเลห์แมนได้รับการตอบสนองในการสนทนาของฮาจิเมะ ฮาจิเมะอธิบายเขาก็สามารถที่จะใช้มันโดยการรับประทานอาหารสัตว์ปีศาจนั่นคือความสามารถในการใช้กระแสจิต. " ... นั่นเป็นจำนวนมากของความยากลำบากสำหรับคนหนุ่มสาวเพื่อให้ เอาล่ะถามฉันสิ่งที่คุณต้องการ ชายชราคนนี้จะตอบอะไรในความรู้ของฉัน. " เขาเป็นคนที่น่าเห็นใจ เห็นได้ชัดว่ามันคิดว่าเขาก็น่าสงสารว่าไม่มีทางเลือกอื่น ๆ กว่าการรับประทานอาหารสัตว์ปีศาจ เมื่อเห็นลักษณะที่ปรากฏในปัจจุบันของเขาและเขาก็สวมเสื้อผ้าที่ดีก็กล่าวว่าในขณะที่มัน sniffled "ดูเหมือนว่าคุณจะได้ทำงานอย่างหนักเพื่อให้เด็กดี! มันทำให้ฉันอยากจะร้องไห้. " ฮาจิเมะไม่ได้แก้ไขให้ถูกต้องเพราะมันเป็นความจริงที่เขามีเวลาที่ยากลำบากบาง แต่สำหรับเขาที่จะเห็นใจปลา ... มันค่อนข้างตกต่ำ เขาจัดการอย่างใดที่จะตั้งกันและขอให้เลห์แมนสิ่งต่างๆ สำหรับตัวอย่างไม่เป็นสัตว์ปีศาจมีความชัดเจนจะ ?, วิธีเป็นสัตว์ปีศาจเกิด ?, มีคนอื่น ๆ สัตว์ปีศาจใด ๆ ที่สามารถสื่อสารกับเลห์แมน ?, ... ตอบว่าสัตว์ปีศาจส่วนใหญ่ไม่ได้มีความประสงค์ที่ชัดเจน มันไม่ได้รู้ว่าสัตว์ปีศาจอื่น ๆ ที่สามารถเข้าใจภาษามนุษย์อื่นที่ไม่ใช่สายพันธุ์ นอกจากนี้ยังไม่ทราบว่าสัตว์ปีศาจเกิด. ปริมาณปานกลางของเวลาที่ผ่านมาในขณะที่เขาถามสิ่งต่างๆมากมายและพวกเขาเริ่มที่จะรวบรวมความสนใจเพราะมันเป็นปรากฏการณ์เหนือสำหรับเข้าชมการแสดงที่จะเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งและ ปลาที่มีใบหน้าของชายชราคนหนึ่งจ้องมองที่แต่ละอื่น ๆ ชิที่เริ่มที่จะรู้สึกกระสับกระส่ายถูกดึงแขนของฮาจิเมะดังนั้น Hajime ปัดเศษขึ้นสนทนา