What a pity we are not bigger," sai

What a pity we are not bigger," said the Osaka frog; "for then we could see both towns from here, and tell if it is worth our while going on."
"Oh, that is easily managed," returned the Kyoto frog. "We have only got to stand up on our hind legs, and hold onto each other, and then we can each look at the town he is traveling to."
This idea pleased the Osaka frog so much that he at once jumped up and put his front paws on the shoulder of his friend, who had risen also. There they both stood, stretching themselves as high as they could, and holding each other tightly, so that they might not fall down. The Kyoto frog turned his nose towards Osaka, and the Osaka frog turned his nose

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สงสารอะไรเราไม่ใหญ่ กล่าวว่า กบโอซาก้า "ในนั้น เราสามารถดูทั้งหมดจากที่นี่ และบอกถ้า เป็นมูลค่าในขณะที่เราไปบน" "โอ้ ที่จะจัดการได้อย่างง่ายดาย คืนกบเกียวโต "เราเท่านั้นได้มี การยืนบนขาของเราหลัง กดค้างไว้บนกัน และจากนั้น เราสามารถดูแต่ละที่เขาจะเดินทางไปเมือง" ความคิดนี้ยินดีกบโอซาก้ามากว่า เขากันไปค่า และใส่ paws ของเขาหน้าบนไหล่ของเพื่อนของเขา ที่มีการเพิ่มขึ้นยัง มีทั้งคู่ยืน ยืดตัวสูงที่สุดเท่าที่พวกเขาไม่สามารถ และจับกันแน่น เพื่อให้พวกเขาไม่อาจล้มลง กบเกียวโตเปิดจมูกของเขาไปยังโอซาก้า โอซาก้ากบเปิดจมูกของเขา และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่น่าเสียดายที่เราไม่ได้ใหญ่กว่า "กบโอซาก้ากล่าวว่า" สำหรับเราก็จะได้เห็นเมืองทั้งจากที่นี่และบอกว่าจะมีมูลค่าในขณะที่ของเราที่เกิดขึ้น ".
"โอ้ที่จัดการได้อย่างง่ายดาย" กลับกบเกียวโต . "เรามีเพียงที่จะยืนขึ้นบนขาหลังของเราและถือไปยังแต่ละอื่น ๆ แล้วเราสามารถมองไปที่แต่ละเมืองที่เขาจะเดินทางไป."
ความคิดนี้ยินดีกบโอซาก้ามากเพื่อให้เขาในครั้งเดียวกระโดดขึ้นและ ใส่อุ้งเท้าหน้าของเขาบนไหล่ของเพื่อนของเขาที่ได้ปรับตัวเพิ่มขึ้น. มีพวกเขาทั้งสองยืนยืดตัวเองให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้และถือกันแน่นเพื่อให้พวกเขาอาจจะไม่ล้มลง. กบเกียวโตหันจมูกของเขาที่มีต่อ โอซาก้าและโอซาก้ากบหันจมูกของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียดายจังเราไม่ได้ใหญ่ " กล่าวว่า กบ โอซาก้า " แล้วเราจะได้เห็นทั้งสองเมือง จากที่นี่ และบอกได้ว่ามันคุ้มค่าของเราในขณะที่ขึ้น "
" โอ้ ที่จัดการได้ง่าย " กลับกบเกียวโต " . เราต้องยืนบนขาหลัง และจับกัน แล้วเราแต่ละคน สามารถดูเมืองเขาจะเดินทางไป "
.ความคิดนี้ ถูกใจ โอซาก้า กบมากว่า เขา ก็กระโดดขึ้นมาวางอุ้งเท้าหน้าของเขาบนไหล่ของเพื่อนของเขาที่ได้เพิ่มขึ้นด้วย พวกเขาทั้งคู่ยืนยืดตัวเองให้สูงที่สุดเท่าที่พวกเขาสามารถและจับกันไว้แน่น เพื่อพวกเขาจะไม่ล้มลง กบเกียวโตหันจมูกของเขาต่อที่โอซาก้า และกบโอซาก้าเปิดจมูก