Essay #2 – Descriptive My Graduatio

Essay #2 – Descriptive

My Graduation Day
The most important day of my life had just happened recently this year. The word graduation means more than a ceremony for me. It means changes in my life, to reach a higher stage of my life, the time to become a new person, the time to grow up, time to follow my dreams and separate responsibilities from fun. We have fought the fight, and we have overcome, and we took our final walk in the old stomping grounds. With the help of generous contributions from local companies and the hard work of the students made Graduation at Ramsey Field a reality. The hot afternoon sun was out, beaming with pride. I had been waiting for this special day to come for four years. My Family and Friends were there, excited and cheering for me because I had made it. My fellow graduates were standing underneath the heated canopy beside the old abandoned halls getting ready to walk onto the beautiful field. I made sure that my cap and gown were set up nicely. I put a smile on my face to try and force back the tears that started to line up on the edge on my eyelids. The time was near for all the graduates to line up and start heading down to the field to begin the ceremony. The walk to the field seemed to take forever, as if we were all going to a funeral. Every islander graduating was walking to the rhythm of the music while their parents taking pictures of their daughter/son. After everyone had the chance to walk, we seated in our assigned chairs. I could feel all eyes in the crowd on me. Starring at the massive crowd I lost all train of thought, all my senses seemed to disappear. I knew what to do from all the times we practiced this moment, but I could not hear the crowd or the music and all my fears vanished. Our names were being called off one by one and as my classmates and friends made their way

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียงความ #2 – อธิบาย วันสำเร็จการศึกษาของฉันThe most important day of my life had just happened recently this year. The word graduation means more than a ceremony for me. It means changes in my life, to reach a higher stage of my life, the time to become a new person, the time to grow up, time to follow my dreams and separate responsibilities from fun. We have fought the fight, and we have overcome, and we took our final walk in the old stomping grounds. With the help of generous contributions from local companies and the hard work of the students made Graduation at Ramsey Field a reality. The hot afternoon sun was out, beaming with pride. I had been waiting for this special day to come for four years. My Family and Friends were there, excited and cheering for me because I had made it. My fellow graduates were standing underneath the heated canopy beside the old abandoned halls getting ready to walk onto the beautiful field. I made sure that my cap and gown were set up nicely. I put a smile on my face to try and force back the tears that started to line up on the edge on my eyelids. The time was near for all the graduates to line up and start heading down to the field to begin the ceremony. The walk to the field seemed to take forever, as if we were all going to a funeral. Every islander graduating was walking to the rhythm of the music while their parents taking pictures of their daughter/son. After everyone had the chance to walk, we seated in our assigned chairs. I could feel all eyes in the crowd on me. Starring at the massive crowd I lost all train of thought, all my senses seemed to disappear. I knew what to do from all the times we practiced this moment, but I could not hear the crowd or the music and all my fears vanished. Our names were being called off one by one and as my classmates and friends made their way

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียงความที่ 2 - พรรณนา

วันรับปริญญาของฉัน
วันที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉันที่เคยเกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ในปีนี้ สำเร็จการศึกษาคำมีความหมายมากกว่าพิธีสำหรับฉัน มันหมายถึงการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของฉันที่จะไปถึงขั้นตอนที่สูงขึ้นของชีวิตของฉันเวลาที่จะกลายเป็นคนใหม่เวลาที่จะโตขึ้นเวลาที่จะทำตามความฝันและความรับผิดชอบที่แยกต่างหากจากความสนุกของฉัน เราได้ต่อสู้การต่อสู้และเราได้เอาชนะและเราพากันเดินสุดท้ายของเราในบริเวณย่ำเก่า ด้วยความช่วยเหลือของผลงานใจกว้างจาก บริษัท ท้องถิ่นและการทำงานอย่างหนักของนักเรียนที่จบการศึกษาที่ทำแรมซีย์ฟิลด์เป็นจริง ดวงอาทิตย์ยามบ่ายร้อนออกยิ้มแย้มแจ่มใสด้วยความภาคภูมิใจ ฉันได้รับการรอคอยสำหรับวันพิเศษนี้จะมาเป็นเวลาสี่ปี ครอบครัวและเพื่อนของฉันอยู่ที่นั่นตื่นเต้นและเชียร์สำหรับฉันเพราะฉันได้ทำมัน ผู้สำเร็จการศึกษาเพื่อนของฉันกำลังยืนอยู่ใต้หลังคาอุ่นข้างห้องโถงที่ถูกทิ้งร้างเก่าได้รับพร้อมที่จะเดินเข้าสู่สนามที่สวยงาม ฉันทำให้แน่ใจว่าหมวกและชุดของฉันถูกตั้งขึ้นอย่าง ฉันใส่รอยยิ้มบนใบหน้าของฉันและพยายามบังคับให้กลับน้ำตาที่เริ่มเข้าแถวบนขอบบนเปลือกตาของฉัน เวลาอยู่ใกล้สำหรับผู้สำเร็จการศึกษาทั้งหมดที่จะเริ่มขึ้นและเริ่มที่จะมุ่งหน้าลงไปที่สนามเพื่อเริ่มพิธี เดินไปที่สนามดูเหมือนจะใช้เวลาตลอดเช่นถ้าเราทุกคนจะไปงานศพ ทุกเกาะจบการศึกษากำลังเดินไปตามจังหวะของเสียงเพลงขณะที่พ่อแม่การถ่ายภาพของลูกสาวของพวกเขา / ลูกชาย หลังจากที่ทุกคนมีโอกาสที่จะเดินเรานั่งอยู่ในเก้าอี้ของเราที่ได้รับมอบหมาย ฉันรู้สึกว่าสายตาทุกคู่ในฝูงชนบนฉัน นำแสดงโดยที่ฝูงชนขนาดใหญ่ฉันหายไปรถไฟทั้งหมดของความคิดความรู้สึกของฉันทั้งหมดดูเหมือนจะหายไป ผมรู้ว่าสิ่งที่จะทำจากทุกครั้งที่เราได้รับการฝึกฝนในขณะนี้ แต่ฉันไม่สามารถได้ยินเสียงฝูงชนหรือเพลงและความกลัวของฉันทั้งหมดหายไป ชื่อของเราถูกเรียกออกมาหนึ่งโดยหนึ่งและเป็นเพื่อนร่วมชั้นและเพื่อนของฉันทำทางของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรียงความเชิงพรรณนา # 2 –วันจบการศึกษาของผมวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉันที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆนี้ในปีนี้ คำว่าจบการศึกษา หมายถึง มากกว่า งานฉัน หมายถึง การเปลี่ยนแปลงในชีวิต ถึงขั้นสูงของชีวิต เวลาที่จะกลายเป็นคนใหม่ เวลาโตขึ้น เวลาที่จะทำตามความฝันและแยกความรับผิดชอบจากสนุก เราต้องต่อสู้และเอาชนะเราได้ และเราก็เดินสุดท้ายของเราในบริเวณ stomping เก่า ด้วยความช่วยเหลือของใจดีบริจาคจาก บริษัท ท้องถิ่นและการทำงานหนักของนักเรียนได้เรียนจบที่ แรมซี่ย์ สนามจริง ยามบ่ายที่ร้อนแดดก็ออก ยิ้มด้วยความภาคภูมิใจ ฉันได้รอคอยวันพิเศษนี้มา 4 ปี ครอบครัวและเพื่อนของฉันมี ตื่นเต้นและให้กำลังใจผม เพราะผมได้ทำมัน เพื่อนบัณฑิตของฉันยืนอยู่ใต้หลังคาร้อนข้างเก่าทิ้งห้องโถงพร้อมที่จะเดินเข้าสู่สนามที่สวยงาม ฉันทำแน่ใจว่า หมวกและชุดของฉันถูกสร้างขึ้นอย่างสวยงาม ผมใส่รอยยิ้มบนใบหน้าของฉันและพยายามฝืนกลั้นน้ำตาที่เริ่มจะเข้าแถวบนขอบบนเปลือกตาของฉัน เวลาก็ใกล้เข้ามาแล้ว สำหรับบัณฑิตเข้าแถว และเริ่มมุ่งหน้าลงสู่สนามเพื่อเริ่มพิธี เดินสู่สนามดูเหมือนจะใช้เวลาตลอดไป ถ้าพวกเราจะไปงานศพ ชาวเกาะทุกคนจบ เดินตามจังหวะของเพลง ขณะที่พ่อแม่ถ่ายรูปลูกสาว / ลูกชายของพวกเขา หลังจากที่ทุกคนได้มีโอกาสเดิน เรานั่งอยู่ในเก้าอี้ของเราได้รับมอบหมาย . ฉันรู้สึกได้ถึงสายตาทุกคู่ในฝูงชนบนฉัน นำแสดงโดยฝูงชนขนาดใหญ่ที่ฉันสูญเสียรถไฟของความคิด ความรู้สึกทั้งหมดของฉันดูเหมือนจะหายไป ผมรู้ว่าต้องทำตลอดเวลาที่เราอยู่ตอนนี้ แต่ผมไม่ได้ยินฝูงชนหรือเพลงและทั้งหมดของฉัน ความกลัวก็หายไป ชื่อของเราถูกเรียกว่าปิดหนึ่งโดยหนึ่งและเป็นเพื่อนร่วมชั้นและเพื่อน ๆที่ทำทางของพวกเขา