Before I was two years old a circum

Before I was two years old a circumstance happened which I have never forgotten. It was early in the spring; there had been a little frost in the night, and a light mist still hung over the woods and meadows. I and the other colts were feeding at the lower part of the field when we heard, quite in the distance, what sounded like the cry of dogs. The oldest of the colts raised his head, pricked his ears, and said, "There are the hounds!" and immediately cantered off, followed by the rest of us to the upper part of the field, where we could look over the hedge and see several fields beyond. My mother and an old riding horse of our master's were also standing near, and seemed to know all about it.
"They have found a hare," said my mother, "and if they come this way we shall see the hunt."
And soon the dogs were all tearing down the field of young wheat next to ours. I never heard such a noise as they made. They did not bark, nor howl, nor whine, but kept on a "yo! yo, o, o! yo! yo, o, o!" at the top of their voices. After them came a number of men on horseback, some of them in green coats, all galloping as fast as they could. The old horse snorted and looked eagerly after them, and we young colts wanted to be galloping with them, but they were soon away into the fields lower down; here it seemed as if they had come to a stand; the dogs left off barking, and ran about every way with their noses to the ground.
"They have lost the scent," said the old horse; "perhaps the hare will get off."
"What hare?" I said.
"Oh! I don't know what hare; likely enough it may be one of our own hares out of the woods; any hare they can find will do for the dogs and men to run after;" and before long the dogs began their "yo! yo, o, o!" again, and back they came altogether at full speed, making straight for our meadow at the part where the high bank and hedge overhang the brook.
"Now we shall see the hare," said my mother; and just then a hare wild with fright rushed by and made for the woods. On came the dogs; they burst over the bank, leaped the stream, and came dashing across the field followed by the huntsmen. Six or eight men leaped their horses clean over, close upon the dogs. The hare tried to get through the fence; it was too thick, and she turned sharp round to make for the road, but it was too late; the dogs were upon her with their wild cries; we heard one shriek, and that was the end of her. One of the huntsmen rode up and whipped off the dogs, who would soon have torn her to pieces. He held her up by the leg torn and bleeding, and all the gentlemen seemed well pleased.
As for me, I was so astonished that I did not at first see what was going on by the brook; but when I did look there was a sad sight; two fine horses were down, one was struggling in the stream, and the other was groaning on the grass. One of the riders was getting out of the water covered with mud, the other lay quite still.
"His neck is broke," said my mother.
"And serve him right, too," said one of the colts.
I thought the same, but my mother did not join with us.
"Well, no," she said, "you must not say that; but though I am an old horse, and have seen and heard a great deal, I never yet could make out why men are so fond of this sport; they often hurt themselves, often spoil good horses, and tear up the fields, and all for a hare or a fox, or a stag, that they could get more easily some other way; but we are only horses, and don't know."
While my mother was saying this we stood and looked on. Many of the riders had gone to the young man; but my master, who had been watching what was going on, was the first to raise him. His head fell back and his arms hung down, and every one looked very serious. There was no noise now; even the dogs were quiet, and seemed to know that something was wrong. They carried him to our master's house. I heard afterward that it was young George Gordon, the squire's only son, a fine, tall young man, and the pride of his family.
There was now riding off in all directions to the doctor's, to the farrier's, and no doubt to Squire Gordon's, to let him know about his son. When Mr. Bond, the farrier, came to look at the black horse that lay groaning on the grass, he felt him all over, and shook his head; one of his legs was broken. Then some one ran to our master's house and came back with a gun; presently there was a loud bang and a dreadful shriek, and then all was still; the black horse moved no more.
My mother seemed much troubled; she said she had known that horse for years, and that his name was "Rob Roy"; he was a good horse, and there was no vice in him. She never would go to that part of the field afterward.
Not many days after we heard the church-bell tolling for a long time, and looking over the gate we saw a long, strange black coach that was covered with black cloth and was drawn by black horses; after that came another and another and another, and all were black, while the bell kept tolling, tolling. They were carrying young Gordon to the churchyard to bury him. He would never ride again. What they did with Rob Roy I never knew; but 'twas all for one little hare.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนผมสองปี สถานการณ์เกิดขึ้นซึ่งผมไม่เคยลืม มันเป็นช่วงในฤดูใบไม้ผลิ ได้มีน้ำแข็งเล็กน้อยในเวลากลางคืน และหมอกแสงยังคงแขวนไม้และโดวส์ ฉันและลูกจะได้อาหารที่ส่วนล่างของฟิลด์เมื่อเราได้ยิน น่าอยู่ อะไรแต่เพียงแห่งเช่นการร้องของสุนัข เก่าแก่ที่สุดของลูกยกศีรษะ pricked หูของเขา และ ว่า "มีนายของสุนัข" และทันที cantered ปิด ไปมาแล้ว โดยส่วนเหลือของเราไปส่วนบนของฟิลด์ ที่เราสามารถมองเห็นป้องกันการดูเขตข้อมูลต่าง ๆ แม่ของฉันและมีม้าขี่เก่าของนายของเราได้ยัง ยืนใกล้ และดูเหมือนจะ รู้ทั้งหมด"พวกเขาได้พบกระต่าย, " กล่าวว่า แม่ของฉัน "และถ้าพวกเขามาด้วยวิธีนี้ เราจะได้เห็นการล่าสัตว์"และเร็ว ๆ นี้ สุนัขมีทั้งหมดฉีกขาดลงของข้าวสาลีอ่อนติดกับเรา ผมไม่เคยได้ยินเสียงดังกล่าว ตามที่พวกเขาทำ จะได้ไม่เปลือก หรือ howl หรือ whine เก็บไว้ในแต่ละ "โย ยอ o, o โย ยอ o, o ! "ที่เสียงของพวกเขา หลังจากนั้นมาจำนวนคนบนหลังม้า บางส่วนของพวกเขาในเสื้อสีเขียว ทั้งหมด galloping เป็นอย่างที่พวกเขาไม่ ม้าเก่า snorted และกระหายแป๊บเดียวได้ และเราลูกสาวอยากได้ galloping กับพวกเขา แต่พวกเขาเร็ว ๆ นี้ไปลงในเขตข้อมูลที่ต่ำลง ที่นี่มันดูเหมือนว่า พวกเขาได้มายืน สุนัขออกเก้ง และเกี่ยวกับทุกทางวิ่ง ด้วย noses ของพวกเขาไปพื้นดิน"พวกเขาได้สูญเสียกลิ่น กล่าวว่า ม้าเก่า "บางทีกระต่ายจะได้ปิด""อะไรกระต่ายหรือไม่" ฉันเคยพูด"โอ้ ไม่ทราบว่าฮา มีแนวโน้มพออาจเป็นกระต่ายของเราเองจากป่า หนึ่ง กระต่ายใด ๆ พวกเขาสามารถหาจะทำสุนัขและคนวิ่งไล่ และก่อนที่จะลอง เริ่มสุนัขของพวกเขา "ยอ ยอ o, o ! "อีกครั้ง และกลับเขามาทั้งหมดที่ความเร็วเต็ม ทำตรงสำหรับโดว์ของเราในส่วนที่ธนาคารสูงและป้องกัน overhang ลำธาร"ตอนนี้เราจะเห็นกระต่าย กล่าวว่า แม่ และเพียงกระต่ายป่ากับตกใจวิ่งตาม แล้วทำในป่า บนมาสุนัข พวกเขาระเบิดผ่านธนาคาร leaped สตรีม และนวลตาม โดย huntsmen ที่ข้ามมา คนที่หก หรือแปด leaped ม้าของพวกเขาสะอาดกว่า ปิดเมื่อสุนัข กระต่ายพยายามผ่านกรอบ มันหนาเกินไป และเธอเปิดคมรอบให้อยู่ แต่ก็สายเกินไป สุนัขที่เมื่อเธอ มีเสียงร้องของป่า เราได้ยิน shriek หนึ่ง และที่เป็นจุดสิ้นสุดของเธอ หนึ่ง huntsmen กำลังขึ้น และถูกตีปิดสุนัข ที่จะเร็วได้ขาดเธอเป็นชิ้น เขาชอบเธอขึ้น โดยขาขาด และมีเลือดออก และสุภาพบุรุษที่ดูเหมือนสนุกดีสำหรับฉัน ผมประหลาดมากว่า ค่ะไม่ที่แรกดูสิ่งที่เกิดขึ้น โดยบรู๊ค แต่เมื่อผมได้ดู มีสายตาที่เศร้า ม้าดีที่สองถูกลง หนึ่งดิ้นรนในกระแส และอื่น ๆ groaning บนหญ้า หนึ่งในผู้ขับขี่ได้รับน้ำปกคลุมไป ด้วยโคลน อื่น ๆ วางค่อนข้างยัง"คอของเขายากจน, " กล่าวว่า แม่ของฉัน"และเขาขวา เกินไป กล่าวว่า หนึ่งในลูกคิดเหมือนกัน แต่แม่ไม่ได้ไม่ร่วมงานกับเรา"ดี ไม่มี เธอกล่าวว่า "คุณต้องไม่ว่า แต่ว่าผมม้าเก่า และได้เห็น และได้ยินโปรโมชั่น ฉันไม่เคยยังจะทำให้ดูว่าทำไมคนจึงชื่นชอบกีฬานี้ พวกเขามักจะเจ็บตัว มักเสียม้าดี และฉีกขึ้นฟิลด์ และทั้งหมดสำหรับกระต่าย หรือจิ้งจอก หรือ stag ที่พวกเขาจะง่ายกว่าวิธีอื่น แต่เรามีม้าเท่านั้น และอย่า"ในขณะที่แม่ของฉันถูกพูดนี้เรายืนอยู่ และมองใน ของผู้ขับขี่ก็ไปชายหนุ่ม แต่นาย ที่มีการเฝ้าดูสิ่งเกิดขึ้น เป็นคนแรกยกให้เขา ศีรษะตกกลับ และแขนของเขาหยุดลง และทุกคนดูจัง มีเสียงไม่มีเดี๋ยวนี้ แม้สุนัขได้เงียบ และดูเหมือนจะ รู้ว่า บางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้อง พวกเขานำเขาไปที่บ้านของนายของเรา ผมได้ยินภายหลังว่า เป็นหนุ่มจอร์จ Gordon สนเฉพาะของ squire ชายหนุ่มดี สูง และความภาคภูมิใจของครอบครัวมีถูกตอนนี้ขี่ออกทุกทิศทางการแพทย์ การ farrier ของ และข้อสงสัยกับ Squire Gordon ของ เพื่อให้เขารู้จักลูกชายของเขา เมื่อนาย Bond, farrier มาดูม้าดำที่วาง groaning บนให้หญ้า เขารู้สึกเขาไปหมด และจับศีรษะ หนึ่งในขาของเขาถูกตัดขาด แล้วบางวิ่งไปที่บ้านของนายของเรา และกลับมา ด้วยปืน ปัจจุบันมีบางเสียงและกรี๊ด dreadful แล้ว ทั้งหมดก็ยังคง ม้าดำย้ายไม่ได้แม่ของฉันดูเหมือนปัญหามาก เธอบอกว่า เธอรู้จักที่ม้าปี และว่า ชื่อของเขาคือ "ร็อบรอย" เขาคือม้าดี และมีรองไม่ในพระองค์ เธอไม่เคยจะไปที่ส่วนของฟิลด์ภายหลังไม่หลายวันหลังจากที่เราได้ยินระฆังโบสถ์ที่จัดเป็นเวลานาน และเรามองผ่านประตูเห็นยาว แปลกรถสีดำที่ถูกปกคลุม ด้วยผ้าสีดำ และออก โดยม้าดำ หลังจากที่มา อีก และอีก และอีก และทั้งหมดได้สีดำ ในขณะเบลล์เก็บจัด จัด พวกเขาได้แบก Gordon หนุ่มไป churchyard ฝังเขา เขาจะไม่นั่งอีก สิ่งที่พวกเขาไม่ มีร็อบรอยผมไม่รู้ แต่ ' twas สำหรับกระต่ายน้อยหนึ่งทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนสองขวบ เรื่องราวเกิดขึ้นที่ไม่เคยลืม มันเป็นในช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ ; มีน้ำค้างแข็งน้อยในเวลากลางคืน และหมอกแสงยังคงแขวนเหนือป่าและทุ่งหญ้า . ผมและตัวอื่น ๆอาหารที่ส่วนล่างของเขตข้อมูลเมื่อเราได้ยิน ค่อนข้างอยู่ไกลออกไป เสียงมันเหมือนเสียงร้องของสุนัข ที่เก่าแก่ที่สุดของโคลท์ยกศีรษะของเขาเจาะหูของเขาว่า " มีสุนัข ! และทันทีที่ cantered ออกตามด้วยส่วนที่เหลือของเราไปยังส่วนบนของฟิลด์ที่เราสามารถมองผ่านรั้วและเห็นหลายเขตข้อมูลเกิน แม่ม้าเก่าของอาจารย์ยังยืนอยู่ใกล้ และดูเหมือนจะรู้เกี่ยวกับมัน .
" พวกเขาได้พบกระต่าย " ว่า แม่ของฉัน" และถ้าพวกเขามา ด้วยวิธีนี้เราจะได้เห็นการล่า "
ในไม่ช้าสุนัขทั้งหมดถูกฉีกขาดลงด้านหนุ่มข้าวสาลีถัดจากพวกเรา ผมเคยได้ยินเช่นเสียงที่พวกเขาทำ พวกเขาไม่เห่า หรือหอนหรือหอน แต่เก็บไว้ใน " โย่ว ! โย่ , O , O ! โย่ ! โย่ , O , O ! " ที่ด้านบนของคนเหล่านี้ หลังจากที่พวกเขามาถึงจำนวนของมนุษย์บนหลังม้า , บางส่วนของพวกเขาในเสื้อสีเขียวทั้งหมดควบเร็วเท่าที่จะเร็วได้ม้าเก่าได้กลิ่นและมองกระหายหลังจากเขา และเรายังต้องการที่จะเป็นแบบควบกับพวกเขา แต่พวกเขาได้ออกไปในทุ่งลดลง ที่นี่ดูเหมือนจะเป็นถ้าพวกเขามายืน ; สุนัขไปเห่าและวิ่งทุกวิธีที่มีจมูกของพวกเขาไปยังพื้นดิน .
" พวกเขาได้สูญเสียกลิ่น " ม้าแก่ บางทีกระต่ายจะออกไป . . . "
" กระต่ายป่า " ? ฉันกล่าว .
" โอ้ !ไม่รู้กระต่ายอะไร น่าจะพอ มันอาจจะเป็นหนึ่งของกระต่ายของเราเองออกจากป่า ; ใด ๆที่พวกเขาสามารถหา กระต่ายจะทำสำหรับสุนัขและคนวิ่งตาม ; " และไม่นานสุนัขเริ่มโย่ของพวกเขา " โย่ , O , O ! " อีกครั้งและพวกเขากลับมาพร้อมกันที่ความเร็วเต็ม ทำให้ตรงทุ่งหญ้าของเราในส่วนที่ธนาคารสูงและป้องกันแขวนลำธาร .
" ตอนนี้เราก็จะเห็นกระต่าย " ว่า แม่ของฉันและจากนั้นกระต่ายตกใจวิ่งป่าและทำให้ป่า มาถึงสุนัข พวกเขาระเบิดกว่าธนาคาร โหมกระพือกระแส และมาห้าวข้ามเขตตามด้วยคน . หกหรือแปดคนกระโดดม้าของพวกเขาสะอาดมาปิดบนสุนัข กระต่ายที่พยายามที่จะได้รับผ่านรั้ว มันหนาเกินไป เธอเลยหันไปรอบ คม ทำถนน แต่มันก็สายเกินไปหมาเมื่อเธอร้องไห้ในป่าของพวกเขา เราได้ยินเสียงคนกรีดร้อง และนั้นคือจุดจบของเธอ หนึ่งของคนขี่ขึ้นและวิปปิ้งออกหมา ที่อีกไม่นานจะได้ฉีกเธอเป็นชิ้นๆ เขาอุ้มเธอขึ้นโดยขาขาดและมีเลือดออก และสุภาพบุรุษทั้งหมดดูเหมือนดียินดี .
สำหรับฉัน ฉันประหลาดใจที่ผมไม่ได้ ตอนแรกดูว่าเกิดอะไรขึ้นจากลำธารแต่เมื่อฉันมองมันเป็นภาพที่น่าเศร้า ; ม้าสองตัวปรับลดลง คือ ดิ้นรนในกระแส และอีกอย่างคือ เสียงครวญครางบนหญ้า หนึ่งของผู้ขับขี่ได้รับออกมาจากน้ำที่ปกคลุมด้วยโคลน นอนนิ่ง ๆ .
" คอจะแตก กล่าวว่า แม่ของฉัน .
" และรับใช้เขาอยู่เหมือนกัน " กล่าวว่าหนึ่งในโคลท์ .
ผมก็คิดเหมือนกัน แต่แม่ผมไม่ได้เข้าร่วมกับเรา .
" เอ่อ ไม่" เธอกล่าวว่า " คุณไม่ต้องพูดแบบนั้น แต่ฉันเป็นม้าเก่า และได้เห็นและได้ยินการจัดการที่ดี ผมยังไม่เคยทำ ว่าทำไมผู้ชายจึงชอบกีฬานี้ พวกเขามักจะทำร้ายตัวเองบ่อย ๆ เสียม้าดี และฉีกขึ้นนา และทั้งหมดสำหรับกระต่าย หรือ สุนัขจิ้งจอก หรือกวาง ที่พวกเขาจะได้ง่ายขึ้นด้วยวิธีอื่น แต่เราเป็นม้าเท่านั้น และไม่รู้ว่า "
.ที่คุณแม่พูดแบบนี้ เรายืนมองอยู่ จำนวนมากของผู้ขับขี่ไปที่ชายหนุ่มคนนั้น แต่เจ้านายที่ได้รับชมเกิดอะไรขึ้นเป็นครั้งแรก เพื่อเลี้ยงดูเขา หัวของเขากลับลดลงและแขนของเขาพาดลงมา ทุกคนดูจริงจังมาก ไม่มีเสียงเลย แม้แต่หมาเงียบ และดูว่ามีอะไรผิดปกติ พวกเขาพาเขาไปที่บ้านของอาจารย์ของเราฉันได้ยินว่าภายหลังที่เป็นหนุ่มจอร์จกอร์ดอนของตุลาการเท่านั้น ลูกชายก็ได้ ผู้ชายตัวสูงๆ และความภาคภูมิใจของครอบครัวของเขา .
มีแล้วขี่ออกไปในทุกทิศทางเพื่อแพทย์ เพื่อของเกือกม้าและไม่มีข้อสงสัยจะเป็นเด็กรับใช้ กอร์ดอน , เพื่อให้เขารู้เกี่ยวกับลูกชายของเขา . เมื่อคุณบอนด์ , เกือกม้า , มาดูม้าดำนอนครวญครางอยู่บนพื้นหญ้า เขารู้สึกว่าเขาไปทั่วและส่ายหัวของเขา ขาข้างหนึ่งของเค้าเสีย แล้วบางคนก็วิ่งไปที่บ้านของอาจารย์ และกลับมาพร้อมปืน ; ปัจจุบันมีบางดัง และเสียงกรีดร้องที่น่ากลัว แล้วทั้งหมดก็ยังคง ; ม้าดำย้ายไม่มี .
แม่ดูเหมือนมากหนักใจ เธอบอกว่าเธอได้ทราบว่า ม้าสำหรับปีและชื่อของเขาคือ " ร็อบ รอย " ; เขาเป็นม้าดี และไม่มีผู้ช่วยเลยเธอจะไม่ไปที่ส่วนหนึ่งของสาขา หลังจากนั้น ไม่กี่วันหลังจากที่
เราได้ยินเสียงระฆังโบสถ์ลั่นเป็นเวลานานและมองผ่านประตูที่เราเห็นนาน แปลกดำโค้ชที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีดำและถูกวาดโดยม้าสีดำ หลังจากนั้นมาอีกและอีกและอีกและ ทั้งหมดเป็นสีดำในขณะที่เก็บระฆังตีระฆัง , .พวกเขากำลังอุ้มเด็ก กอร์ดอน ไปพยาบาทจะฝังเขา เขาไม่เคยนั่งอีกเลย พวกเขาทำอะไรกับร็อบรอยฉันไม่เคยรู้ แต่ ' โครงการทั้งหมดสำหรับกระต่ายน้อย