FWC andWC are relatively simple and

FWC andWC are relatively simple and practical. However, they only
reflect the direct WC of the iron and steel industry and ignore
virtual WC and wastewater pollution. The concept of virtual water
was introduced by Allan (1998), and refers to the water needed to
produce the inputs for the current process (Verma et al., 2009). For
example, the water needed to generate electricity for the steel mill
would be considered virtual water for this enterprise. Gao et al.
(2011) applied substance flow analysis to establish an evaluation
index for the water use systems of steel enterprises. The index
system includes WC per tonne of steel, FWC per tonne of steel,
recycled WC per tonne of steel, and water losses per tonne of steel.
This index is used to evaluate the water use status of large steel
enterprises in China and to identify the problems in current WC.
However, this method does not consider the influence of virtual
water on energy expenditures and other production expenditures
(from the supply chain) and disregards the environmental influences
generated by wastewater discharge. Thus, a comprehensive
indicator must be established to assess the pressure on the
water resources and water risk of the iron and steel industry.
Hoekstra (2002) proposed the water footprint concept, which
refers to the sum ofWC and the net virtual water inputs, which can
be evaluated at various scales, from a single process, a factory, an
industrial sector, national and regional. In Hoekstra's study, the
water footprint concept was proposed as a measure of the global
water resource appropriation of various regions. Water footprint is
important in underpinning strategies and activities aimed at
reducing pressure on water resources because this measure can
more accurately reflect the impact of human activities on regional
water resources. Ridoutt and Pfister (2010) proposed the reduction
of human water footprint to relieve pressure on water resources.
With the progression of water footprint methodology research, the
water footprint method can now be implemented for the analysis
of production processes and services.Water footprint includes blue
water footprint, green water footprint, and gray water footprint
(Gerbens-Leenes et al., 2009a,b). Green water footprint refers to
rainwater that has been consumed directly on the landscape, for
example by agricultural production. Blue water footprint refers to
surface water and groundwater that are withdrawn from the
environment for human uses. Gray water footprint refers to the
theoretical amount of water required to dilute pollutants that have
been discharged into the natural water system such that the quality
of ambient water remains above the relevant water quality objectives
(e.g. standards). In many cases, wastewater treatment can
significantly reduce the actual water needed to meet the objectives.
Gray water footprint is used as an indicator of water quality.
In contrast to WC, the total water footprint includes direct WC
and virtual water, as well as its influence onwater quality.With the
development of water footprint methodologies by the life cycle
assessment (LCA) community, an LCA-based water footprint can be
utilized to assess the effects of products or businesses on aquatic
environments during the product life cycle (Boulay et al., 2013;
Jeswani and Azapagic, 2011).
Currently, most studies focus on regional and agricultural water
footprints (Chiu andWu, 2012; Feng et al., 2012; Ge et al., 2011; Liuet al., 2012; Mekonnen and Hoekstra, 2012; Zhang et al., 2012),
while the calculation of industrial product water footprint is still in
its early stages (Berger et al., 2012; Shao and Chen, 2013). Water
footprint methodologies exhibit some drawbacks that impede industrial
water footprint assessments (Gu et al., 2014a). The simple
numerical sum of gray, blue (direct and virtual), and green water is
not environmentally informative for manufacturers (Gu et al.,
2014b; Pfister and Ridoutt, 2014). Green water cannot be generally
used by industrial facilities unless they implement a rainwater
harvesting system. Virtual water may be consumed far away from
the industrial facility, with no direct impact on local water resources.
Thus, adding these footprints generates values that don't
have a clear environmental impact.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

FWC andWC จะค่อนข้างง่ายและปฏิบัติ แต่พวกเขาเท่านั้นที่
สะท้อนให้เห็นถึงสุขาโดยตรงของอุตสาหกรรมเหล็กและเหล็กกล้าและไม่สนใจ
WC เสมือนและมลพิษทางน้ำเสีย แนวคิดของน้ำเสมือน
ถูกนำโดยอัลลัน (1998) และหมายถึงน้ำที่จำเป็นในการ
ผลิตปัจจัยการผลิตสำหรับกระบวนการปัจจุบัน (Verma et al., 2009) สำหรับ
ตัวอย่างเช่นน้ำที่จำเป็นในการผลิตกระแสไฟฟ้าสำหรับโรงถลุงเหล็ก
จะถือว่าน้ำเสมือนจริงสำหรับองค์กรนี้ Gao et al.
(2011) นำมาใช้วิเคราะห์การไหลของสารที่จะสร้างการประเมิน
ดัชนีสำหรับระบบการใช้น้ำของผู้ประกอบการเหล็ก ดัชนี
ระบบรวมถึงสุขาต่อตันของเหล็ก FWC ต่อตันของเหล็ก
WC รีไซเคิลต่อตันของเหล็กและการสูญเสียน้ำต่อตันของเหล็ก.
ดัชนีนี้ถูกนำมาใช้ในการประเมินสถานะการใช้น้ำของเหล็กขนาดใหญ่
ผู้ประกอบการในประเทศจีนและในการระบุ ปัญหาในปัจจุบัน WC.
แต่วิธีนี้ไม่ได้พิจารณาอิทธิพลของเสมือน
น้ำบนค่าใช้จ่ายด้านพลังงานและค่าใช้จ่ายในการผลิตอื่น ๆ
(จากห่วงโซ่อุปทาน) และสภาพแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อสิ่งแวดล้อม
ที่เกิดจากการปล่อยน้ำเสีย ดังนั้นที่ครอบคลุม
ตัวบ่งชี้ที่จะต้องจัดตั้งขึ้นเพื่อประเมินความดันใน
แหล่งน้ำและความเสี่ยงน้ำเหล็กและอุตสาหกรรมเหล็ก.
Hoekstra (2002) ได้เสนอแนวคิดการปล่อยก๊าซน้ำซึ่ง
หมายถึงผลรวม ofWC และปัจจัยการผลิตน้ำเสมือนสุทธิซึ่ง สามารถ
ได้รับการประเมินในระดับต่างๆจากขั้นตอนเดียว, โรงงาน,
ภาคอุตสาหกรรมระดับชาติและระดับภูมิภาค ในการศึกษา Hoekstra ของ
แนวคิดการปล่อยก๊าซน้ำถูกนำเสนอเป็นตัวชี้วัดของโลก
การจัดสรรทรัพยากรน้ำของภูมิภาคต่างๆ รอยเท้าน้ำเป็น
สิ่งสำคัญในการหนุนกลยุทธ์และกิจกรรมที่มุ่ง
ลดความดันในแหล่งน้ำเพราะวัดนี้สามารถ
ถูกต้องมากขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบจากกิจกรรมของมนุษย์ในภูมิภาค
ทรัพยากรน้ำ Ridoutt และ Pfister (2010) เสนอการลดลง
ของการปล่อยก๊าซน้ำของมนุษย์ที่จะลดแรงกดดันต่อทรัพยากรน้ำ.
ด้วยความก้าวหน้าของการวิจัยวิธีการลดปริมาณการปล่อยน้ำ
วิธีการลดปริมาณการปล่อยน้ำในขณะนี้สามารถดำเนินการสำหรับการวิเคราะห์
ของกระบวนการผลิตและการปล่อยก๊าซ services.Water รวมถึงสีฟ้า
รอยเท้าน้ำรอยน้ำสีเขียวและลดปริมาณการปล่อยน้ำสีเทา
(Gerbens-Leenes et al., 2009A b) รอยเท้าน้ำสีเขียวหมายถึง
น้ำฝนที่ได้รับการบริโภคโดยตรงบนภูมิทัศน์สำหรับ
เช่นโดยการผลิตทางการเกษตร รอยเท้าน้ำทะเลสีฟ้าหมายถึง
น้ำผิวดินและน้ำใต้ดินที่มีการถอนตัวออกจาก
สภาพแวดล้อมสำหรับการใช้ของมนุษย์ รอยเท้าน้ำสีเทาหมายถึง
จำนวนเงินที่ทางทฤษฎีของน้ำที่จำเป็นในการเจือจางสารมลพิษที่ได้
รับการปล่อยลงสู่ระบบน้ำธรรมชาติเช่นว่าคุณภาพ
ของน้ำโดยรอบยังคงสูงกว่าเป้าหมายคุณภาพน้ำที่เกี่ยวข้อง
(เช่นมาตรฐาน) ในหลายกรณีการบำบัดน้ำเสียสามารถ
ลดน้ำที่เกิดขึ้นจริงที่จำเป็นเพื่อตอบสนองวัตถุประสงค์.
รอยเท้าน้ำสีเทาถูกนำมาใช้เป็นตัวบ่งชี้คุณภาพน้ำ.
ในทางตรงกันข้ามกับห้องสุขาการปล่อยน้ำทั้งหมดรวมถึงสุขาโดยตรง
และน้ำเสมือนเช่นเดียวกับ อิทธิพล onwater quality.With
การพัฒนาวิธีการลดปริมาณการปล่อยน้ำจากวงจรชีวิตของ
การประเมิน (LCA) ชุมชนรอยน้ำ LCA-based สามารถ
นำมาใช้ในการประเมินผลกระทบของผลิตภัณฑ์หรือธุรกิจในน้ำ
สภาพแวดล้อมในช่วงวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ (Boulay และคณะ ., 2013;
. Jeswani และ Azapagic 2011)
ปัจจุบันการศึกษาส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่น้ำในระดับภูมิภาคและการเกษตร
รอยเท้า (ชิว andWu, 2012; ฮ et al, 2012;. Ge, et al, 2011;. Liuet อัล, 2012;. Mekonnen และ Hoekstra, 2012;. Zhang et al, 2012)
ในขณะที่การคำนวณการปล่อยก๊าซน้ำสินค้าอุตสาหกรรมยังคงอยู่ใน
ขั้นเริ่มต้นของ (เบอร์เกอร์, et al, 2012;. Shao และ Chen, 2013) น้ำ
วิธีการปล่อยก๊าซแสดงข้อบกพร่องบางอย่างที่เป็นอุปสรรคต่ออุตสาหกรรม
การประเมินการปล่อยก๊าซน้ำ (Gu et al., 2014a) ง่าย
ผลรวมตัวเลขของสีเทา, สีฟ้า (โดยตรงและเสมือน) และสีเขียวน้ำเป็นสิ่งที่
ไม่ได้ให้ข้อมูลกับสิ่งแวดล้อมสำหรับผู้ผลิต (Gu, et al.
2014b; Pfister และ Ridoutt, 2014) น้ำสีเขียวไม่สามารถทั่วไป
ที่ใช้โดยโรงงานอุตสาหกรรมจนกว่าพวกเขาจะใช้น้ำฝน
ระบบการเก็บเกี่ยว น้ำเสมือนจริงอาจนำมาบริโภคได้ห่างไกลจาก
โรงงานอุตสาหกรรมที่ไม่มีผลกระทบโดยตรงต่อแหล่งน้ำในท้องถิ่น.
ดังนั้นการเพิ่มรอยเท้าเหล่านี้สร้างค่านิยมที่ไม่ได้
มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

fwc andwc ค่อนข้างง่ายและปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม , พวกเขาเพียง
สะท้อนห้องสุขาโดยตรงของอุตสาหกรรมเหล็กและเหล็กกล้า และละเว้น
สุขาเสมือนและการบำบัดมลพิษ แนวคิดของเสมือนน้ำ
ถูกแนะนำโดย Allan ( 1998 ) , และหมายถึงน้ำต้องการ
ผลิตปัจจัยการผลิตสำหรับกระบวนการในปัจจุบัน ( verma et al . , 2009 ) สำหรับ
ตัวอย่างน้ำต้องการไฟฟ้าสำหรับโรงเหล็ก
จะถือว่าน้ำเสมือนจริงสำหรับองค์กรนี้ เกา et al .
( 2011 ) ใช้สารไหลการวิเคราะห์เพื่อสร้างการประเมิน
ดัชนีสำหรับใช้น้ำ ระบบของธุรกิจเหล็ก ระบบดัชนี
รวมถึงห้องสุขาต่อตันของเหล็ก fwc ต่อตันของเหล็ก
สุขารีไซเคิลต่อตันของเหล็ก และการสูญเสียน้ำต่อตันของเหล็ก .
ดัชนีนี้จะใช้เพื่อประเมินการใช้สถานะของน้ำเหล็กขนาดใหญ่
องค์กรในประเทศจีน และเพื่อระบุปัญหาห้องสุขาปัจจุบัน .
แต่วิธีนี้ไม่ได้พิจารณาอิทธิพลของน้ำเสมือน
ในค่าใช้จ่ายพลังงานและการผลิตอื่น ๆค่าใช้จ่าย
( ห่วงโซ่อุปทาน ) และไม่สนใจอิทธิพลสิ่งแวดล้อม
ที่เกิดจากน้ำเสียจำหน่าย . ดังนั้นครอบคลุม
ตัวบ่งชี้จะต้องจัดตั้งขึ้นเพื่อประเมินแรงกดบน
ทรัพยากรน้ำและความเสี่ยงน้ำของอุตสาหกรรมเหล็กและเหล็กกล้า
hoekstra ( 2002 ) เสนอแนวคิดรอยเท้าน้ำซึ่ง
หมายถึงผลรวม ofwc และสุทธิเสมือนน้ำปัจจัยซึ่งสามารถ
ได้รับการประเมินในระดับต่างๆ ตั้งแต่ขั้นตอนเดียว , โรงงาน ,
ภาคอุตสาหกรรม ระดับชาติและระดับภูมิภาค ใน hoekstra การศึกษา
แนวคิดรอยเท้าน้ำถูกเสนอเป็นวัดของโลกแหล่ง
น้ำตามความเหมาะสมของภูมิภาคต่างๆ รอยเท้าน้ำ
สําคัญในการกลยุทธ์และกิจกรรมเพื่อลดความดันในทรัพยากรน้ำ

เพราะวัดนี้จะถูกต้องมากขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบของกิจกรรมของมนุษย์ที่มีต่อทรัพยากรน้ำภาค

และ ridoutt ฟิสเตอร์ ( 2010 ) ได้เสนอการลด
รอยเท้ามนุษย์เพื่อบรรเทาความดันของน้ำในแหล่งน้ำ
กับความก้าวหน้าของการวิจัยที่รอยเท้าน้ำ ,
วิธีรอยเท้าน้ำ สามารถใช้สำหรับการวิเคราะห์
ของกระบวนการผลิต และบริการ รวมถึงรอยเท้ารอยเท้าน้ำน้ำฟ้า

รอยเท้ารอยเท้าน้ำเขียวและน้ำสีเทา ( gerbens leenes et al . , 2009a , B ) รอยเท้าน้ำสีเขียวหมายถึง
น้ำฝนที่ถูกบริโภคโดยตรงในแนวนอนสำหรับ
ตัวอย่างโดยการผลิตทางการเกษตร สีฟ้ารอยเท้าน้ำ หมายถึง น้ำผิวดินและน้ำใต้ดิน

ที่ถูกถอนออกจากสภาพแวดล้อมสำหรับการใช้งานของมนุษย์ รอยเท้าน้ำสีเทาหมายถึง
ทฤษฎีปริมาณน้ำที่จะต้องเจือจางสารพิษที่ถูกปล่อยสู่ธรรมชาติได้

คุณภาพน้ำระบบดังกล่าวว่าแวดล้อมน้ำยังคงอยู่เหนือที่เกี่ยวข้องวัตถุประสงค์คุณภาพน้ำ
( มาตรฐานเช่น ) ในหลายกรณี , บำบัดน้ำเสีย
ลดจริงน้ำต้องการตามวัตถุประสงค์
รอยเท้าน้ำสีเทาใช้เป็นตัวชี้วัดคุณภาพน้ำ .
ในทางตรงกันข้ามกับสุขา ปล่อยน้ำทั้งหมดรวมถึง
ห้องสุขาโดยตรงและเสมือนน้ำ ตลอดจนอิทธิพลของ onwater คุณภาพด้วย
.การพัฒนาระบบน้ำบาท โดยประเมินวัฏจักรชีวิตผลิตภัณฑ์ ( LCA )
ชุมชนเป็นวิธีการตามรอยเท้าน้ำสามารถ
) เพื่อศึกษาผลของผลิตภัณฑ์หรือธุรกิจในสภาพแวดล้อมทางน้ำ
ช่วงวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ ( โบเลย์ et al . , 2013 ;
jeswani และ azapagic , 2011 ) .
ในปัจจุบัน การศึกษาส่วนใหญ่เน้น ในภูมิภาคและน้ำการเกษตร
รอยเท้า ( ชิว andwu , 2012 ; ฟง et al . ,2012 ; GE et al . , 2011 ; liuet al . , 2012 ; mekonnen และ hoekstra , 2012 ; Zhang et al . , 2012 ) ,
ในขณะที่การคำนวณรอยเท้าน้ำผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมยังอยู่ใน
ระยะแรก ( Berger et al . , 2012 ; เชา และ เฉิน , 2013 ) วิธีการปล่อยน้ำ
มีบางข้อด้อยที่ขัดขวางอุตสาหกรรม
น้ำรอยพระพุทธบาทการประเมิน ( กู et al . , 2014a ) ผลรวมเลขง่ายๆ
สีเทาสีฟ้า ( โดยตรงและเสมือน ) และน้ำเขียว
ไม่ใช่สิ่งแวดล้อมข้อมูลผู้ผลิต ( กู et al . ,
2014b ; ฟิสเตอร์ และ ridoutt 2014 ) น้ำเขียวไม่สามารถทั่วไป
ใช้เครื่องอุตสาหกรรม นอกจากจะใช้ระบบการเก็บเกี่ยวน้ำฝน
. เสมือนน้ำอาจใช้ได้ไกลจาก
โรงงานอุตสาหกรรม ไม่มีผลกระทบโดยตรงต่อทรัพยากรน้ำในท้องถิ่น .
ดังนั้นเพิ่มรอยเท้าเหล่านี้สร้างค่านิยมที่ไม่
มีผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่ชัดเจน