system where children teach robot s

system where children teach robot students how to write, and in the process improve their own handwriting skills. The prototype system, called CoWriter,
A humanoid robot, designed to be likeable and interact with humans, The robot recognizes the word and tries to write it, with its attempt appearing on a tablet. The child then identifies and corrects the robot's errors by re-writing the word or specific letters. So the child as a teacher tends to commit itself to help the robot. And this is what we call in psychology. This can have a knock-on effect for their entire education and it can help them regain self-esteem and motivation. The team hopes their research will be the basis for an innovative use for robotics which addresses a widespread challenge in education. The finally, The key point is the robot plays a role that the teacher cannot play, that is the bad writer. But it doesn't replace in any way the teacher; the teacher is still the one who decides the kind of mistakes the robot could do, should do, has to do to address the specific difficulties, trouble that the given child face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบที่เด็กสอนนักเรียนหุ่นยนต์เขียน และในกระบวนการพัฒนาทักษะการเขียนด้วยลายมือตนเอง ระบบต้นแบบ เรียกว่า CoWriterหุ่นยนต์อ้จ likeable และโต้ตอบกับมนุษย์ การออกแบบหุ่นยนต์รู้จัก word และพยายามเขียน มีความพยายามปรากฏบนแท็บเล็ต เด็กระบุ และแก้ไขข้อผิดพลาดของหุ่นยนต์ โดยเขียนคำหรือตัวอักษรที่ระบุอีกครั้งแล้ว ดังนั้น เด็กเป็นครูมีแนวโน้มที่จะ ยอมรับตัวเองจะช่วยให้หุ่นยนต์ และนี่คือสิ่งที่เราเรียกในจิตวิทยา นี้สามารถมีผล knock-on สำหรับนักศึกษาทั้งหมด และมันสามารถช่วยในการฟื้นการนับถือตนเองและแรงจูงใจ ทีมงานหวังว่า วิจัยของพวกเขาจะเป็นพื้นฐานของการใช้นวัตกรรมสำหรับหุ่นที่อยู่ท้าทายอย่างแพร่หลายในการศึกษา สุด ประเด็นสำคัญคือ หุ่นยนต์มีบทบาทที่ครูไม่สามารถเล่น ที่ผู้เขียนไม่ แต่มันไม่แทนใด ๆ ครู ครูจะยังคงเป็นผู้หนึ่งที่กำหนดชนิดของข้อผิดพลาดสามารถทำหุ่นยนต์ ต้อง ต้องระบุปัญหา ปัญหาที่กำหนดให้เด็กเผชิญอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบที่เด็กสอนนักเรียนหุ่นยนต์วิธีการเขียนและในกระบวนการพัฒนาทักษะการเขียนด้วยลายมือของตัวเอง ระบบต้นแบบที่เรียกว่า CoWriter,
มนุษย์หุ่นยนต์ที่ออกแบบมาเพื่อเป็นที่ชื่นชอบและมีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์หุ่นยนต์ตระหนักถึงคำว่าและพยายามที่จะเขียนมันด้วยความพยายามที่ปรากฏบนแท็บเล็ต เด็กแล้วระบุและแก้ไขข้อผิดพลาดของหุ่นยนต์โดยการเขียนคำหรือตัวอักษรที่เฉพาะเจาะจง เพื่อให้เด็กเป็นครูมีแนวโน้มที่จะกระทำตัวเองที่จะช่วยให้หุ่นยนต์ และนี่คือสิ่งที่เราเรียกในด้านจิตวิทยา นี้สามารถมีเคาะในผลเพื่อการศึกษาของพวกเขาทั้งและมันสามารถช่วยให้พวกเขาฟื้นความภาคภูมิใจในตนเองและแรงจูงใจ ทีมวิจัยของพวกเขาหวังที่จะเป็นพื้นฐานสำหรับการใช้งานที่เป็นนวัตกรรมสำหรับหุ่นยนต์ที่อยู่ที่เป็นความท้าทายอย่างกว้างขวางในด้านการศึกษา ในที่สุดจุดที่สำคัญคือหุ่นยนต์เล่นบทบาทที่ครูไม่สามารถเล่นที่เป็นนักเขียนที่ไม่ดี แต่มันก็ไม่ได้แทนครูในทางใด ๆ ครูยังคงเป็นหนึ่งที่ตัดสินใจชนิดของความผิดพลาดของหุ่นยนต์จะทำควรจะทำอย่างไรจะทำอย่างไรที่จะอยู่กับความยากลำบากเฉพาะปัญหาที่ได้รับใบหน้าของเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบที่สอนหุ่นยนต์เด็กเรียนวิธีการเขียน และในกระบวนการพัฒนาทักษะการเขียนด้วยลายมือของเขาเอง ระบบต้นแบบนี้ เรียกว่า cowriter
, หุ่นยนต์ฮิวแมนนอยด์ ออกแบบให้น่าคบหาและโต้ตอบกับมนุษย์ หุ่นยนต์ รู้จักคำ และพยายามที่จะเขียนมัน กับความพยายามที่ปรากฏบนแท็บเล็ตเด็ก แล้วระบุและแก้ไขข้อผิดพลาดของหุ่นยนต์ โดยจะเขียนคำหรือตัวอักษรที่เฉพาะเจาะจง ดังนั้น เด็กที่เป็นครูมีแนวโน้มที่จะกระทำตัวเองเพื่อช่วยให้หุ่นยนต์ และนี้คือสิ่งที่เราเรียกในจิตวิทยา นี้สามารถได้เคาะบนผลการศึกษาของพวกเขาทั้งหมดและมันสามารถช่วยให้พวกเขาฟื้นความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองและแรงจูงใจและหวังว่าทีมวิจัยของพวกเขาจะเป็นพื้นฐานสำหรับการใช้นวัตกรรมหุ่นยนต์ที่อยู่ท้าทายอย่างกว้างขวางในการศึกษา สุดท้าย ประเด็นหลักคือหุ่นยนต์มีบทบาทที่ครูไม่สามารถเล่น ที่เป็นนักเขียนที่ไม่ดี แต่ก็ไม่สามารถแทนที่ใด ๆครู ; ครูยังคงเป็นคนตัดสินใจชนิดของความผิดพลาดหุ่นยนต์สามารถทำ ควรทำต้องทำเพื่อแก้ไขปัญหา โดยเฉพาะปัญหาที่ระบุหน้าเด็ก